MARKIEWICZ Jarosław

Urodzony 12 czerwca 1942 w Wysokiem Litewskiem pod Brześciem nad Bugiem; syn Stefana Markiewicza, policjanta, i Zofii Woźniak. Po zakończeniu II wojny światowej rodzina przeniosła się w ramach tzw. akcji repatriacyjnej na Kujawy i osiadła w Nowej Wsi Wielkiej pod Włocławkiem, gdzie otrzymała niewielkie gospodarstwo rolne. Od 1950 uczył się w szkole podstawowej w Nowej Wsi Wielkiej, potem w miejscowości Dziwie, a od 1956 w Technikum Leśnym w Rzepinie pod Słubicami. W 1958 przeniósł się do 22. Liceum Ogólnokształcącego w Lubrańcu. W tymże roku zamieścił pierwsze wiersze w „Żołnierzu Polski Ludowej”; w prasie literackiej debiutował w 1960 wierszami Pytanie i Wyznanie, opublikowanymi w „Życiu Literackim” (nr 61). Po zdaniu matury w 1960, studiował filozofię (pięć semestrów), a od 1964 historię sztuki (dwa semestry) na Uniwersytecie Warszawskim. Uczestniczył w działaniach Orientacji Poetyckiej „Hybrydy” w Warszawie (1960-71), w 1961 należał do łódzko-warszawskiej grupy Krąg. W 1968-69 był sekretarzem redakcji pisma „Orientacja”; ogłaszał tu wiersze, fragmenty prozy, recenzje i artykuły poświęcone plastyce. Publikował także m.in. w „Tygodniku Kulturalnym” (1962-67) i „Kulturze” (1965-71). W tym czasie brał udział w konkursach poetyckich środowiska studenckiego, otrzymując liczne nagrody i wyróżnienia. W 1966-69 pracował jako sekretarz redakcji w Studenckiej Agencji Wydawniczej. W 1969 założył i prowadził Teatr Robotniczy na Terespolskiej. Należał do Klubu Młodych przy Oddziale Warszawskim Związku Literatów Polskich (ZLP), od 1970 był członkiem ZLP (do rozwiązania Związku w 1983). Od 1972 do września 1974 był zastępcą redaktora naczelnego „Nowego Wyrazu”, w którym prowadził też dział poezji (tu m.in. cykle felietonów literackich pod pseudonimem Ikar). Następnie zajął się też twórczością malarską; w 1976-80 miał kilka wystaw w kraju i w Niemczech. W 1973 ożenił się z Elżbietą Błaszkowską. W 1982-87 wspólnie z Iwoną Smolką, Tomaszem Jastrunem i Leszkiem Szarugą wydawał niezależne pismo „Wezwanie” (ukazały się trzy numery); publikował w nim wiersze, felietony, artykuły i recenzje (pod pseudonimem: Jan Marty). W 1982 wspólnie z Wacławem Holewińskim założył niezależną oficynę wydawniczą Przedświt. Po jej zarejestrowaniu w 1989 i podziale na dwie odrębne oficyny (funkcjonujące pod tą samą nazwą, ale z innym logo) w 1990-2001 prowadził jedną z nich, początkowo wraz z żoną (zmarła w 2000). W 1989 został członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Od 1996 publikował artykuły w miesięczniku „Wegetariański Świat”. Wiersze, utwory prozą, artykuły i recenzje ogłaszał także m.in. w pismach „NaGłos”, „Rzeczpospolita”, „Arkusz”, „Kresy”, „Pogranicza”, „Borussia”, „Nowa Okolica Poetów”, „Res Publica Nowa”, „Przegląd Powszechny”, „Więź” i „Migotania, przejaśnienia”, a także w czasopismach publikowanych w internecie: „Gnosis” i „Taraka”. W 2006 należał do zespołu redakcyjnego założonego z inicjatywy Krzysztofa Karaska miesięcznika literackiego „Pióro” (ukazał się tylko numer „zerowy”). Na swojej stronie internetowej (www.jaroslawmarkiewicz@neostrada.pl) w dziale Gazeta badawcza publikował szkice z dziedziny neuroteologii i teorii świadomości. Za całokształt twórczości otrzymał nagrodę Fundacji Nagrody Literackiej im. B. Sadowskiej (1998). Zmarł 25 czerwca 2010 w Warszawie; pochowany tamże na Cmentarzu Północnym.