BIO
Urodzony 14 sierpnia 1880 w Warszawie; syn Alfonsa Manna, przemysłowca, i Marii z domu Savary de Villard. W 1890-99 uczęszczał do II Gimnazjum Filologicznego w Warszawie. W 1901-05 studiował polonistykę i romanistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim (UJ) w Krakowie. Debiutował w 1902 artykułem pt. Z papierów po Wincentym Polu. (W 30-tą rocznicę śmierci poety), opublikowanym w „Bluszczu” (nr 50/51). W 1907 uzyskał doktorat na podstawie drugiego tomu monografii Wincenty Pol. Studium biograficzno-literackie (promotor profesor Józef Tretiak). Następnie do 1909 przebywał jako stypendysta Akademii Umiejętności (AU) w Paryżu, studiując w École des Chartres (kształcącej archiwistów i bibliotekarzy), na Sorbonie i słuchając wykładów w Collège de France (m.in. Henri Bergsona, Josepha Bédiera, Georges'a Dumasa). Odbył również w tym czasie teoretyczny i praktyczny kurs bibliografii i bibliotekoznawstwa. Ożenił się z Wacławą Purwin, nauczycielką języka francuskiego. Od 1908 był członkiem Komisji do Badań w Zakresie Historii Literatury i Oświaty w Polsce (potem Komisji Historii Literatury Polskiej) AU. W 1911 habilitował się na UJ w zakresie nowożytnej literatury powszechnej, na podstawie pracy Rozwój syntezy literackiej od jej początków do Gervinusa. Od 1912 pracował na UJ na stanowisku docenta najpierw w I Katedrze Historii Literatury Polskiej, a od 1915 w Katedrze Filologii Romańskiej. W pracy badawczej zajmował się komparatystyką, a także polską literaturą okresu romantyzmu i pozytywizmu. W 1913-14 przebywał przez kilka miesięcy w Paryżu, uczestnicząc w międzynarodowym specjalistycznym seminarium doktoranckim profesora Gustawa Lansona. W 1916 otrzymał nagrodę Towarzystwa Naukowego Warszawskiego; w tymże roku został członkiem rzeczywistym Towarzystwa (a w 1929 członkiem zwyczajnym). W 1919 objął jako profesor nadzwyczajny Katedrę Filologii Romańskiej na Uniwersytecie Warszawskim, w której założył bibliotekę romanistyczną i prowadził wykłady z zakresu italianistyki oraz innych literatur i języków romańskich. W 1929 został członkiem Komisji do Badań z Zakresu Literatury i Oświaty, a w 1931 Komisji Historii Literatury Polskiej Polskiej Akademii Umiejętności. Zmarł 28 listopada 1932 w Warszawie.
Twórczość
1. O naszym poecie Bohdanie Zaleskim. Kraków: Prawda 1903, 47 s.
2. Wincenty Pol. Studium biograficzno-literackie. T. 1-2. Kraków: G. Gebethner i Sp. 1904, 1906, 402 + 464 s. Wyd. nast. tamże 1914,1916.
3. Rozwój syntezy literackiej od jej początków do Gervinusa. „Rozprawy Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności” 1911 t. 48 s. 230-360; odbitka. Kraków: Akademia Umiejętności 1911, 131 s.
4. „Poganka” Narcyzy Żmichowskiej. Geneza, źródła artyzmu i idea utworu. Warszawa: E. Wende i Sp. 1916, 111 s. Towarzystwo Naukowe Warszawskie. Wydział I Językoznawstwa i Literatury.
5. „Nowa Heloiza” Jana Jakuba Rousseau. Studium literackie. „Rozprawy Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności” 1917 t. 56 s. 172-264; odbitka. Kraków: Akademia Umiejętności, G. Gebethner i Sp. 1917, 95 s.
6. O literaturze porównawczej. Szkic informacyjny. „Rok Polski” 1917 nr 11 s. 52-70; odbitka. Kraków: G. Gebethner i Sp. 1918, 23 s.
7. Rozwój powieści w Polsce. Cz. III. Od roku 1831 do naszych czasów. W: Encyklopedia polska. T. 22. Dzieje literatury pięknej w Polsce. Cz. 2. Kraków: Wydawnictwo Akademii Umiejętności 1918 s. 135-187.
8. Zagadnienia podziału w historii literatury. Warszawa, Lwów: Książnica Polska; Towarzystwo Nauczycieli Szkół Wyższych 1921, 45 s. Towarzystwo Naukowe Warszawskie. Prace Filologiczne.
9. Echa włoskie w poezji Adama Asnyka. Warszawa: [b.w.] 1926, 80 s.
10. Jak się uczyć literatury włoskiej? Poradnik bibliograficzny dla studentów i samouków. Warszawa, Kraków, Lublin: Gebethner i Wolff 1928, 67 s.
11. Włochy. [Odczyt]. Warszawa: Wydawnictwo Koła Historyków Studentów Uniwersytetu Warszawskiego 1928, 23 s. Przedruk w: Najnowsze prądy umysłowe zachodniej Europy. 4 odczyty. Warszawa 1929.
12. Benedetto Croce, jego estetyka i krytyka literacka. Warszawa 1930, 208 s. Towarzystwo Naukowe Warszawskie. Wydział Językoznawstwa i Literatury.
13. Literatura włoska. W: Wielka literatura powszechna. T. 2 cz. 1. Warszawa: Trzaska, Evert i Michalski 1932/33 s. 85-254. Dodruk Warszawa 1959.
