BIO

Urodzony 1 stycznia 1908 w Zawierciu w Zagłębiu Dąbrowskim; syn Antoniego Majcherczyka, sklepikarza, i Józefy z domu Laber. Ukończył Państwowe Seminarium Nauczycielskie im. T. Zana w Wilnie i następnie przez dwa lata pracował jako nauczyciel w Ososach na Polesiu. W 1932 odbył w Pucku sześciotygodniowy Kurs Przygotowawczy dla Nauczycieli Polskich za Granicą. W 1933 wyjechał do Francji, gdzie podjął pracę oświatowo-pedagogiczną w środowiskach polonijnych, szczególnie w górniczym regionie północnym, początkowo w Merlebach w departamencie Moselle (Lotaryngia), a następnie (1933-34) w Metzu. Równocześnie studiował filologię francuską na uniwersytecie w Nancy. Aktywnie działał w Związku Nauczycielstwa Polskiego we Francji; był m.in. organizatorem Ogniska Nauczycieli Polskich na terenie wschodniej Francji. Pracował jako naczelny referent oświatowy przy Związku Towarzystw Kulturalno-Oświatowych im. J. Piłsudskiego oraz redagował biuletyn „Piłsudczyk”. Debiutował w 1934 powieścią pt. Światła wśród nocy. W tymże roku przeniósł się do Paryża, gdzie podjął studia w École des Langues Orientales. W 1935-38 był korespondentem Światowego Związku Polaków za Granicą. W 1936 ożenił się z Aurelią Kaczmarek, córką polskiego górnika zamieszkałego we Francji. Wiersze, piosenki, inscenizacje i drobne utwory sceniczne dla teatrów dziecięcych i szkolnych publikował w czasopiśmie „Narodowiec” lub w „Poradach Oświatowych”, wydawanych przez Radę Porozumiewawczą Związków Polskich we Francji, a także w periodykach wydawanych z różnych okazji. Za szerzenie zamiłowania do literatury polskiej został w 1937 odznaczony Srebrnym Wawrzynem Polskiej Akademii Literatury. Po wybuchu II wojny światowej, który zastał go w miasteczku górniczym Harnes pod Lens, wstąpił ochotniczo do formującego się we Francji Wojska Polskiego i objął funkcję oficera oświatowego w obozie szkoleniowym w Coëquidan. W tym czasie publikował prozę w czasopiśmie „Żołnierz Polski we Francji” (1939). Po klęsce Francji, w czerwcu 1940 został aresztowany i zesłany do pracy w kopalni węgla, gdzie pracował jako pomocnik magazyniera. Był współorganizatorem pierwszej polonijnej organizacji konspiracyjnej we Francji Orzeł Biały; w 1943 została włączona do Polskiej Organizacji Walki o Niepodległość. Rozwijając twórczość literacką, ogłaszał utwory prozą w wydawanych we Francji czasopismach polskich „Sztandar” (Lens, 1944; pod pseudonimem Gaston) i „Razem młodzi przyjaciele” (Lyon – Paryż, 1945). Po zakończeniu wojny pracował do października 1947 jako attaché kulturalny w Konsulacie Generalnym Polski Ludowej w Lille. Równocześnie kierował sekcją polską radia w Lille. W następnych latach powrócił do pracy nauczycielskiej i działalności społeczno-organizacyjnej wśród francuskiej Polonii. Napisał wiele broszur do użytku nauczycieli polonijnych i opracował kilka książek do nauki języka polskiego, m.in. dla dzieci nieznających mowy ojczystej. Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami oraz francuskim Croix de Guerre (1950). Zmarł 20 stycznia 1998 w Paryżu; pochowany w Boulogne pod Paryżem. Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (2006).

Twórczość

1. Światła wśród nocy. Powieść. Warszawa: Drukarnia Rotacyjna 1934, 198 s.

Nagrody

Nagroda w konkursie powieściowym warszawskiego „Kuriera Porannego” w 1934.

2. Krople nadziei. [Wiersze]. Avion (k. Lens): Imprimerie Moderne 1943, 39 s. Wyd. nast. [poszerzone] z podtytułem: Poezje emigracyjne. Paryż: P. Kremer 1978, 77 s.

W wyd. 1 autor podpisany: Bogumił Smentek.

Zawartość

Wyd. z 1978: Cz. 1. Krople nadziei [tu brak z wyd. 1 wierszy: Na szkockim brzegu; „Cierp bracie – bo taki jest twój los...”; To łatwo; Czy warto?; Zgon żołnierza, – wiersze dodane: To było zda się wczoraj; W matni żywiołów; Nie trać swego ducha; Żołnierzyki moi mali; Umiejmy czytać dzieło; Niemcy w Paryżu; Nasza droga; Wyznanie; Na zakończenie]. – Cz. 2. Z oddali.

3. A pozdrówcie tam Polskę ode mnie... Nowele emigracyjne. Paryż: [b.w. i druku] 1945, 30 s.

Zawartość

A pozdrówcie tam Polskę ode mnie; Tajemnica Marcinka; Jak to Marszałek Piłsudski Wrzodzika ukarał; Opowiadanie Wierzeji; Kwiaty czarnej ziemi; Ostatni taniec; Zew krwi; Na urlopie.

4. Emigranci. Na francuskiej ziemi. [Powieść]. Powst. 1945. [Inf. autora]. Wyd. Paryż: Księgarnia Polska 1968, 221 s.

Cz. 1 cyklu powieściowego; cz. 2 zob. poz. .

5. Księżycowa eskapada. Powieść fantastyczna dla dzieci i młodzieży. Paryż: Wydawnictwo „Elka” [1945], 94 s.

6. Mali ludzie rosną. Powieść. Paryż: Wydawnictwo „Elka” [1945], 166 s.

7. Świat mojej przygody. Powieść dla młodzieży. Powst. 1945. Druk „Narodowiec”, Lens 1979 nr 261, 267, 273, 279, 285, 291, 297, 303; 1980 nr 3, 9, 15, 21, 27, 33, 39, 45, 51, 57, 63, 69, 75, 81, 86, 92, 98, 103, 109, 114, 120, 131, 137, 143, 149, 155, 161, 172, 178, 184, 190, 195, 201, 207, 213, 219, 225, 231, 237, 243, 248. Wyd. osobne: Opole: Wyd. PZ „Solpress” 1996.

Informacja o dacie powstania w: Za waszą i naszą wolność [poz. ]. Kraków 1992.
Powieść autobiograficzna.
Wyd. książkowe w nakładzie 500 egzemplarzy było przeznaczone dla młodzieży szkolnej w Zawierciu jako forma nagrody za naukę i postępy w języku polskim, nie ukazało się w sprzedaży księgarskiej.

8. Za waszą i naszą wolność. [Powieść]. Powst. 1949. Druk „Głos Katolicki”, Paryż 1976 nr 1-50, 1977 nr 1-50, 1978 nr 1-11. Wyd. osobne: Paryż: Polski Ośrodek Wydawniczy 1988, 280 s. Wyd. nast.: Kraków: API CAN 1992.

Cz. 2 cyklu powieściowego; cz. 1 zob. poz. .
Informacja o dacie powstania na książce.

9. Hej kolęda, kolęda. Teatrzyk dziecięcy. Paryż: Nakład N.Z.N.P. 1966.

Informacja: Za waszą i naszą wolność [poz. ]. Kraków 1992.

10. Płaczące wierzby. Poezje. Paryż: P. Kremer 1983, 110 s.

Zawartość

Części: 1. Utwory młodzieńcze; 2. Nad brzegami Sekwany [w tym cykl:] Makamy; 3. Pod znakiem Solidarności...

Omówienia i recenzje

Ankieta dla IBL PAN 1996.

Wywiady

Piewca emigrantów. Rozmowa z Julianem Majcherczykiem. Tygodnik Polski”, Paryż 1976 nr 51/52.

Ogólne

Artykuły

(S.K.): Zbeletryzował prawdę wychodźczego życia. Tygodnik Polski”, Paryż 1976 nr 51/52.
Żegnaj Julianie. Nowy Dziennik”, Nowy Jork 1998 nr 7207.