BIO

Urodzony 14 października 1925 w Poniewieżu na Litwie; syn Antoniego Ławrynowicza, aptekarza, i Kazimiery Szyłejko, nauczycielki, a następnie właścicielki przedsiębiorstwa hotelarskiego. Do 1940 uczęszczał do Polskiego Prywatnego Gimnazjum w Poniewieżu. W czasie okupacji niemieckiej uczył się w Litewskim Gimnazjum Męskim, skąd usunięto go w 1942 z powodu narodowości polskiej. Brał udział w działalności konspiracyjnej w szeregach tajnego Związku Harcerstwa Polskiego na Litwie, następnie był żołnierzem Armii Krajowej. W 1943, chcąc jako obywatel litewski uniknąć powołania do Wehrmachtu, zgłosił się na wyjazd na roboty do Niemiec. Pracował przy budowie lotniska w okolicach Hamburga, skąd udało mu się zbiec. W 1944 przez Jugosławię i Austrię przedostał się do Włoch, gdzie w 1945 wstąpił do 2. Korpusu Polskiego. Walczył pod Ankoną i Rzymem. Po wojnie, w 1946 we Włoszech podjął naukę w Humanistycznym Gimnazjum i Liceum 3. Dywizji Strzelców Karpackich w Sarnano, które ukończył w 1947, już po przeniesieniu Dywizji do Anglii, w miejscowości Bodney Airfield w hrabstwie Norfolk. Następnie od 1948 studiował ekonomię, socjologię i nauki polityczne na wydziale ekonomicznym uniwersytetu w Dublinie w Irlandii; w 1951 uzyskał dyplom ukończenia studiów (Bachelor of Arts). W tymże roku przeniósł się do Anglii. Od 1952 (do przejścia na emeryturę w połowie 1986) pracował w banku Lloyd's w Londynie jako specjalista w dziale dewizowym. Debiutował wierszem pt. Epitafium jesieni, ogłoszonym w roczniku 1952/53 miesięcznika „Życie Akademickie” (nr 7), wydawanego w Londynie przez Zrzeszenie Studentów i Absolwentów Polskich na Uchodźstwie; w piśmie tym publikował następnie do 1954 wiersze i artykuły literackie (także pod pseud. Apollodorus). W 1953-54 był redaktorem tego pisma, a w 1955 redagował wydawany także w Londynie „Merkuriusz Polski – nowy, ale dawnemu wielce podobny” i „Życie Akademickie”. W 1958-59 był redaktorem katolickiego tygodnika londyńskiego „Życie”. W styczniu 1959 wraz z grupą polskich pisarzy skupionych wokół „Merkuriusza” założył miesięcznik „Kontynenty – Nowy Merkuriusz” i był członkiem grupy literackiej Kontynenty. Rozwijając twórczość literacką, publikował artykuły literackie, wiersze i przekłady z literatury anglojęzycznej, włoskiej i litewskiej w czasopismach emigracyjnych, m.in. „Wiadomości” (Londyn, 1953, 1969), „Kultura” (Paryż, 1954-58 z przerwami, 1981), „Tematy” (Nowy Jork, 1962, 1968-69), „Oficyna Poetów” (Londyn, 1966-68, 1974-75) oraz „Kronika” (Londyn, 1969-70) i jej miesięczny dodatek „Kronika Literacka” (1971), a także „Gazeta Niedzielna” (Londyn, 1968-69, 1982-84). Drukował też w prasie krajowej, m.in. w „Po prostu” (1956), „Tygodniku Powszechnym” (1957, 1959, 1975, 1978), „Więzi” (1966, 1974-80; tu w 1975 cykl pt. Zapiski gniewne z Londynu, a w 1977-79 Notatki gniewne z Londynu), „Literaturze na Świecie” (1971-72, 1974-76), „Literaturze” (1975, 1980, 1987), „Miesięczniku Literackim” (1979-80). Zmarł nagle 22 września 1987 w Londynie; pochowany na cmentarzu w Gunnersbury.

Twórczość

1. Epitafium jesieni. [Wiersze]. Londyn: Polskie Towarzystwo Literackie 1953, 44 s.

2. Syn marnotrawny i inne wiersze. (1954-1960). Londyn: Oficyna Poetów i Malarzy 1968, 110 s.

3. Kratochwil. Szkice o Artyście. [Autorzy:] Z. Ławrynowicz, Z.E. Wałaszewski, M. Paszkiewicz. Londyn: Katolicki Ośrodek Wydawniczy „Veritas” [1971?], 89 s.

Zawiera trzy szkice poświęcone polskiemu artyście malarzowi emigracyjnemu, Marianowi Kratochwilowi. – Tu Z. Ławrynowicza: Promienność tajemnicy, s. 59-84.

4. Błędne ogniki. Polskie miniaturki poetyckie na modłę japońskich „haiku”. Olsztyn: Pojezierze 1984, 66 s. Przedruk zob. poz. .

5. Anglobabilon. Wiersze 1965-1985. London: Wydawnictwo Kwiat Lotosu 1986, 153 s.

Wyd. nakładem własnym autora.

Zawartość

Cykle: Miasto; Psalmy pielgrzyma; Flirt z przyrodą; Varia; Szpitalne smutki; Obrachunki.

6. Trujące jagody, czyli Helga. [Wiersze]. London: Wydawnictwo Kwiat Lotosu 1986, 60 s.

Wyd. nakładem własnym autora.

7. Świetliki i ulęgałki. [Wiersze]. Londyn: Wydawnictwo Kwiat Lotosu 1987, 211 s.

Zawartość

Cz. 1. Świetliki; Cz. 2. Ulęgałki. – Wiersze zebrane w tym tomie obejmują także całość tomu pt. „Błędne ogniki”, poz. .

Przekłady

1. E. Montale: Wiersze wybrane. Wybór, przekł. i wstęp: Z. Ławrynowicz. Londyn: Wydawnictwo Kwiat Lotosu [1977], 64 k.
Wyd. nakładem własnym tłumacza.
2. S. Guitry: Willa na sprzedaż. [Jednoaktówka]. Wystawienie: Londyn, Zespół Teatralny Młodych „Pro Arte 1954.
3. J.R. Jeffers: Wiersze. Wybór, przekł. i słowo wstępne: Z. Ławrynowicz. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1968, 71 s.
4. T. Merton: Domysły współwinnego widza. [Szkice]. Tłumaczenie i wstęp: Z. Ławrynowicz. Wybór: A. Morawska. Warszawa: Biblioteka „Więzi 1972, 319 s. Wyd. nast. pt. Zapiski współwinnego widza: wyd. 1 pełne. Poznań: Rebis [właśc. Zysk i Sp.] 1994, 488 s.
5. G. Ungaretti: Poezje. Wybór. Wybrał, tłumaczył i wstępem opatrzył Z. Ławrynowicz. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1975, 96 s.
6. K. Donelaitis: Pory roku = Mtai. [Poemat]. Z litewskiego przetłumaczył Z. Ławrynowicz. Wstęp napisali: A. Wakar, Z. Ławrynowicz. Olsztyn, Białystok: Pojezierze 1982, XLV, 205 s.
Tekst w języku litewskim i polskim.
7. J. Popiełuszko: The price of love. London: Katolicki Ośrodek Wydawniczy „Veritas” & Catholic Truth Society 1985, 65 s.
Wybór kazań.
8. A. Frossard: 36 dowodów na istnienie diabła. Tłum. Z. Ławrynowicz. Poznań: W drodze 1987, 110 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1988, wyd. 2 [!] 1996.

Prace redakcyjne

1. Zob. Przekłady poz. , , .

Omówienia i recenzje

Inf. rodziny 1996.

Wywiady

Język nasz powszedni. Rozm. M.L. Barański. [Rozm. z 3 IX 1987, nieautoryzowana]. Fraza 1997 nr 1.

Słowniki i bibliografie

Pamiętnik Literacki”, Londyn 1982 t. 5, 1988 t. 12.
[J. Zieliński] J. Kowalski: Leksykon polskiej literatury emigracyjnej. Lublin* 1989, wyd. 2 1990.
Z.R. Wilkiewicz: Polnische Exilliteratur 1945-1990. Köln, Wien 1991.

Ogólne

Artykuły

D. Kijek: Kapuściana poezja obłoków. Okolice 1985 nr 9/10.
M. Paszkiewicz: Osaczony samotnością. O Zygmuncie Ławrynowiczu. Gazeta Niedzielna”, Londyn 1988 nr 23.
M.L. Barański: Zygmunt Ławrynowicz. Literatura na Świecie 1989 nr 2.
M. Karwala: Eneasz pragnie odnaleźć Rzym. (O wierszach Zygmunta Ławrynowicza). Rocznik Naukowo-Dydaktyczny Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie. Prace Historycznoliterackie 1992 z. 11.
J. Wolski: Przyjdzie pora na słowa. O niektórych elementach poezji Zygmunta Ławrynowicza. W: Poetycki krąg „Kontynentów. Rzeszów 1997.
A. Siomkajło: Polono-Lithuanus „w szuwarach świata. Tygodnik Powszechny 1998 nr 39.
W. Sadowski: Wiersz Zygmunta Ławrynowicza, poety emigracyjnego. W: Českǎ a polskǎ emigračni literatura; Emigracyjna literatura czeska i polska. Opava 2002.
F. Śmieja: Fragmenty trudnej korespondencji. Zygmunt Ławrynowicz (1925-1987). W tegoż: Zbliżenia i kontakty. Katowice 2003.
B. Tarnawska: Język moim łańcuchem. O dwujęzyczności poetów grupy „Merkuriusza” – „Kontynentów”. W tejże: Między światami. Olsztyn 2004 [dot. m.in. Z. Ławrynowicza].

Epitafium jesieni

A. Czerniawski: Du sang, de la volupté, de la mort. Życie”, Londyn 1954 nr 45.
J. Niemojowski. „Życie Akademickie”, Londyn 1954 nr 52/53, 54/55.

Syn marnotrawny i inne wiersze

K. Mętrak: O poetyckich zasługach. Miesięcznik Literacki 1969 nr 2.
M. Sprusiński: Powroty syna marnotrawnego. Twórczość 1969 nr 7.
T.J. Żółciński: Spotkanie z poezją Ławrynowicza. Więź 1969 nr 5.

Anglobabilon

A. Witek. „Gazeta Niedzielna”, Londyn 1986 nr 44.