BIO
Urodzony 23 czerwca 1918 we Lwowie[P]; syn Władysława Lutowskiego, lekarza, i Michaliny z domu Rewcio. W 1938 ukończył VII Gimnazjum im. T. Kościuszki i rozpoczął studia medyczne na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. We wrześniu 1939 walczył jako ochotnik w obronie Lwowa, a następnie służył w szpitalu wojskowym nr 403. W czasie okupacji niemieckiej (od 1941) pracował w warsztatach samochodowych we Lwowie, a po przeniesieniu się do Warszawy jako robotnik kolejowy na Dworcu Zachodnim. W tym okresie zaczął pisać utwory dramatyczne (nie publikowane). Ożenił się z Barbarą Mankiewicz (rozwiedzeni). Jako żołnierz Armii Krajowej brał udział w powstaniu warszawskim. Był szefem I Kompanii Sanitarnej Batalionu im. J. Kilińskiego. Po upadku powstania uciekł z transportu jeńców i przebywał w Milanówku pod Warszawą. Po zakończeniu wojny kontynuował od 1945 studia medyczne na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Równocześnie od 1945 był zatrudniony jako dziennikarz w „Rzeczypospolitej”. Współpracował też z „Gazetą Lubelską” (1946), eseje i recenzje teatralne publikował w „Kuźnicy” (1945-49) i „Odrodzeniu” (1946-49). W 1946 założył kabaret studencki Konfiturka. Po uzyskaniu dyplomu w 1949 został skierowany do Warszawy i pracował w Wojskowym Szpitalu nr 1. Od 1950 ogłaszał utwory dramatyczne oraz scenariusze filmów fabularnych i krótkometrażowych. W 1957-63 był kierownikiem artystycznym Wytwórni Filmowej Czołówka. Od 1966 pracował jako starszy asystent w Klinice Gastroenterologii i Chorób Przemiany Materii w Warszawie. W 1953 został członkiem Związku Literatów Polskich. Był przewodniczącym Unii Polskich Pisarzy Medyków (1970-75 i od 1980) oraz wiceprezesem Światowej Unii Pisarzy Lekarzy (od 1973). Należał do Stowarzyszenia Kultury Europejskiej (SEC), Polskiego Ośrodka Międzynarodowego Instytutu Teatralnego (ITI) i Stowarzyszenia Filmowców Polskich. W 1971 opublikował w „Polityce” cykl miniatur satyrycznych pt. Teatrzyk «Ildeforma» (podpisany Elle). Odznaczony Warszawskim Krzyżem Powstańczym, Złotym Krzyżem Zasługi (1952), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1956), Złotą Odznaką Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia (1972). Zmarł 3 stycznia 1985 w Paryżu, gdzie przebywał na leczeniu; pochowany w Warszawie.
Twórczość
1. Pieśń. [Dramat]. Powst. 1943. [Inf. autora].
2. Trzecia barykada. [Dramat]. Powst. ok. 1944. [Inf. autora].
3. Próba sił. Sztuka w 3 aktach. Prapremiera: Częstochowa, Teatr Kameralny 1950. Wyd. Warszawa: Czytelnik 1950, 115 s. Wyd. inne Lublin: [b.w.] 1950, 35 s., maszynopis powielony. Polskie Radio 1951.
4. Wzgórze 35. Sztuka w 4 aktach. Prapremiera: Jelenia Góra, Teatr Dolnośląski 1951. Wyd. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1951, 87 s. Telewizja Polska 1961. Por. poz. ↑.
Druk skrócony i w adaptacji W. Fillera: „Materiały Repertuarowe” 1961 nr 1 s. 45-65.
Adaptacje
radiowe
5. Drzwi pancerne „B”. Opowieść filmowa. Warszawa: Czytelnik 1952, 157 s.
Nagrody
6. Sprawa rodzinna. (Sztuka w 3 aktach). „Po Prostu” 1952 nr 28-36, 38-39, 41. Prapremiera: Warszawa, Teatr Ateneum 1952. Wyd. Warszawa: Czytelnik 1953, 134 s. Wyd. 2 z uwagami inscenizacyjnymi J. Grudy tamże 1955.
Przekłady
czeski
rosyjski
słowacki
7. Kret. [Sztuka w 4 aktach]. Prapremiera: Warszawa, Teatr Narodowy 1953. Wyd. Warszawa: Czytelnik 1954, 132 s. Wyd. 2 z uwagami inscenizacyjnymi J. Wyszomirskiego. tamże 1955.
Nagrody
8. Ostry dyżur. Sztuka w 3 aktach. Prapremiera: Warszawa, Teatr Narodowy 1955. Polskie Radio 1955. Wyd. Warszawa: Czytelnik 1956, 85 s. Telewizja Polska 1964.
Przekłady
czeski
niemiecki
rosyjski
słowacki
słoweński
9. Cena barykady. [Scenariusz filmowy]. „Dialog” 1956 nr 4 s. 38-90. Por. poz. ↑.
10. Szkoła dobroczyńców. Sztuka w 3 częściach. Powst. 1957-1965.
Przekłady
jidysz
[Cz. 1]. Tryptyku część trzecia. „Dialog” 1965 nr 8 s. 5-8.
[Cz. 2]. Oswobodziciele i oswobodzeni. „Dialog” 1957 nr 1 s. 57-66.
Przekłady
francuski
niemiecki
szwedzki
[Cz. 3]. Fala. (Dramat w 1 akcie). „Dialog” 1960 nr 5 s. 34-46. Prapremiera: teatralna (łącznie z: S. Grochowiak: Partita na instrument drewniany; J. Krasiński: Kwatery): Bielsko-Biała, Bielski Klub Propozycji 1962; radiowa: Polskie Radio 1981. Przedruk zob. poz. ↑.
Przekłady
serbski
Prapremiera łączna cz. 1-3: Warszawa, Wojskowa Akademia Polityczna im. F. Dzierżyńskiego 1965. Wystawienie w teatrze zawodowym: Bielsko-Biała, Teatr Polski 1982.
Wyd. łączne (bez tytułów poszczególnych części) Warszawa: Czytelnik 1980, 77 s.
Przekłady
francuski
niemiecki
11. Cena barykady. Fresk filmowy. [Opowiadania]. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo „Iskry” 1958, 180 s.
Zawartość
12. Czarna Mańka. Komedia muzyczna w 3 aktach. [Współautor:] J. Waldorff. Muzyka: Z. Turski. Prapremiera: Katowice Teatr Śląski im. S. Wyspiańskiego 1959.
13. Pociąg. Scenariusz filmowy. [Współautor:] J. Kawalerowicz. Ekranizacja 1959. Telewizja Polska 1985. Por. poz. ↑.
Nagrody
Przekłady
niemiecki
14. Przygoda w terenie. Scenariusz filmowy. Powst. przed 1960.
15. Okulary. Sztuka w 2 częściach. Prapremiera: Łódź, Teatr Powszechny 1961.
16. Rodzina Milcarków. Scenariusz filmowy: J. Lutowski, J. Wyszomirski na podstawie sztuki J. Lutowskiego. „Wzgórze 35” [por. poz. ↑]. Ekranizacja 1962.
17. Wigilia. Sztuka w 1 akcie. „Materiały Repertuarowe” 1962 nr 4 s. 5-16.
18. Ostatni po Bogu. [Powieść]. Gdynia: Wydawnictwo Morskie 1968, 165 s. Por. poz. ↑.
19. Ostatni po Bogu. [Scenariusz filmowy]. Ekranizacja 1968. Por. poz. ↑.
Nagrody
20. Miejsce samobójcy. [Utwór dramatyczny]. „Teatr Polskiego Radia” 1973 nr 1 s. 45-63. Polskie Radio 1978. Przedruk zob. poz. ↑.
21. Sygryda Dumna. Scenariusz filmowy powst. ok. 1974. [Inf. autora].
22. Uwieńczenie bohatera. [Utwór dramatyczny]. „Służba Zdrowia” 1975 nr 13 s. 6. Polskie Radio 1980. Przedruk zob. poz. ↑.
23. Cela. [Utwór dramatyczny]. Powst. ok. 1977. [Inf. autora]. Druk fragmentów „Literatura” 1981 nr 7 s. 9-10.
24. Kazimierz Wielki. Powieść. Powst. ok. 1977. [Inf. autora].
25. Kazimierz Wielki. Scenariusz serialu telewizyjnego w 13 odcinkach. Powst. ok. 1977.
26. Szarada. Scenariusz filmowy. [Współautor:] P. Komorowski. Ekranizacja 1977.
27. Epizod. Scenariusz filmowy na podstawie opowiadania J. Lutowskiego pt. Omyłka. Powst. 1979. Telewizja Polska 1997. Por. poz. ↑.
28. Tarabumba. [Dramaty]. Warszawa: Wydawnictwa Radia i Telewizji 1984, 145 s.
Zawartość
29. Pociąg. [Opowieść filmowa]. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe 1985, 118 s. Por. poz. ↑.
30. Tarabumba. Polskie Radio 1985. Druk zob. poz. ↑.
Adaptacje
Nagrody
Omówienia i recenzje
• Ankieta dla IBL PAN 1957, 1966, 1977.