BIO
Urodzony 28 stycznia 1897 we Lwowie; syn Zygmunta Lisiewicza, doktora praw, adwokata, i Eugenii z Kubickich, pianistki; starszy brat Teodozji Lisiewicz↑, dramatopisarki i prozaika. Do 1914 mieszkał we Lwowie, gdzie uczęszczał do Prywatnego Gimnazjum im. A. Mickiewicza prowadzonego przez Karola Petelenza. Pierwsze wiersze ogłaszał w 1915 w pisemku szkolnym. W tymże roku wyjechał do Wiednia i tam, po zdaniu w 1916 matury, przez rok studiował prawo. Następnie służył w 13. Pułku Ułanów armii austro-węgierskiej, a od listopada 1918 w Wojsku Polskim. Brał udział w obronie Lwowa jako oficer pociągu pancernego, zbudowanego przez kolejarzy. W 1918-19 ogłaszał wiersze w pismach wojskowych „Pobudka” i „Placówka”. Od 1918 był adiutantem generała Władysława Sikorskiego. Brał udział w bitwie warszawskiej 1920, jako szef oddziału operacyjnego 5. Armii Wojska Polskiego. Następnie, razem z generałem W. Sikorskim, przeszedł jako sekretarz do Prezydium Rady Ministrów. W 1921-24 ogłaszał (pod pseudonimami: M. Fox, E. Hardt) wiersze i opowiadania w pismach warszawskich „Pani”, „Naokoło świata”, „Polska Zbrojna”. Pisał nadto powieści Zaloty śmierci i Tragedia Lady Doghert Malmaison oraz przełożył dramat Hugo von Hofmannsthala Die Hochzeit der Sobeide (teksty zaginęły). W 1924-26 studiował w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie. W 1927 przeniósł się do lotnictwa. Ukończył kurs dowódców eskadr i objął eskadrę w 6. Pułku Lotniczym we Lwowie. Po odbyciu stażu lotniczego w Rumunii, został przeniesiony do 2. Pułku Lotniczego w Krakowie. W 1929 nawiązał współpracę z dziennikiem „Czas” (tu liczne wiersze i artykuły). W 1931 ożenił się z Olgą Jadwigą z Fromerów, pisarką i publicystką. W 1934 oficjalnie ze względu na stan zdrowia, a faktycznie ze względów politycznych został przeniesiony na emeryturę. W tymże roku na zaproszenie Wilama Horzycy objął stanowisko sekretarza literackiego Teatrów Miejskich we Lwowie. W 1934-37 redagował czasopismo „Scena Lwowska”. Publikował też wiersze i artykuły w tygodniku „Lwowskie Wiadomości Muzyczne i Literackie” (1933-39) oraz w piśmie „Nowe Czasy” (1935-36). W 1937 z powodu choroby przeniósł się do Krakowa. Współpracował nadal z dziennikiem „Czas”; w 1937-39 wchodził w skład redakcji tego pisma. W 1938-39 publikował opowiadania w tygodnikach „As” i „Pion”. W 1938 otrzymał nagrodę miasta Lwowa. Latem 1939 został powołany do 2. Pułku Lotniczego w Krakowie. Po wybuchu II wojny światowej przedostał się przez Rumunię do Paryża i od listopada 1939 pracował w sztabie generała W. Sikorskiego. Publikował wiersze i artykuły w wydawanych w Paryżu pismach „Głos Polski”, „Polska Walcząca”, „Wiadomości Polskie”. Po upadku Francji w czerwcu 1940 i ewakuacji z wojskiem do Wielkiej Brytanii, przebywał w Szkocji, gdzie pozostawał nadal w ścisłym kontakcie z generałem W. Sikorskim, kierując działem oświaty i propagandy, a następnie pracował w dowództwie polskiego lotnictwa. Jako podpułkownik dyplomowany pełnił funkcję obserwatora Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii. Wiersze, prozę, artykuły i korespondencje wojenne ogłaszał m.in. nadal w „Wiadomościach Polskich” (Londyn, do 1941; także pod pseudonimem Adam Sterbałła), „Polsce Walczącej” (Londyn, do 1945; też pod pseudonimem A. Sterbałła; tu m.in. w 1942-45 cykl artykułów pt. Nowości lotnicze podpisany Adam Sterbałła, a od 1943 M.J. Gordon), „Dzienniku Polskim” (Szkocja, 1940-42), „Skrzydłach” (Londyn, 1943-44) i „Nowej Polsce” (Londyn, 1944-45). Po wojnie pozostał w Anglii i zamieszkał w Londynie. W 1946 stanął na czele komitetu powołanego przez dowództwo lotnicze dla upamiętnienia udziału polskiego lotnictwa w II wojnie światowej, w wyniku czego w 1949 ukazała się w języku angielskim księga pt. Destiny can wait. Po demobilizacji w 1949 pracował jako sprzedawca antyków, robotnik w fabryce lodów, elektrotechnik, ciastkarz oraz niższy urzędnik w firmie ogłoszeniowej. Kontynuując twórczość literacką, wiersze, prozę, recenzje literackie i teatralne (podpisywane przeważnie pseudonimem Dobrowolski) publikował w czasopismach londyńskich „Życie” (1950, 1954), „Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza” (1954-55, 1963) i jego dodatku „Tydzień Polski” (1963-75). Zajął się też twórczością dla dzieci, pisząc utwory sceniczne dla Teatru dla Dzieci w Londynie. Był członkiem Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie. W 1964 otrzymał nagrodę w konkursie literackim, ufundowaną przez Polskie Koło Kulturalno-Artystyczne im. S. Gruszki w Sydney, a w 1965 nagrodę Domu Polskiego im. gen. W. Sikorskiego w Glasgow. W 1968 został wybrany na prezesa PEN Club Center for Writers in Exile. W 1971 otrzymał za całokształt twórczości nagrodę im. H. Naglerowej, przyznaną przez Związek Pisarzy Polskich na Obczyźnie. Należał do Związku Artystów Scen Polskich za Granicą, Związku Dziennikarzy, Koła Lwowian, a także do Stowarzyszenia Lotników Polskich i Koła Seniorów Lotnictwa Polskiego. Odznaczony wieloma odznaczeniami polskimi i zagranicznymi, m.in. czterokrotnie Krzyżem Walecznych, Medalem Lotnictwa, francuskim Krzyżem Legii Honorowej i Étoile Noire oraz włoską Corona d'Italia. Zmarł 2 września 1975 w Londynie; pochowany na cmentarzu w Gunnersbury.
Twórczość
1. U-33. [Wiersze]. Kraków: Towarzystwo Miłośników Książki 1931, 27 s.
2. Suita lotnicza. [Wiersze]. Warszawa: Księgarnia F. Hoesicka 1932, 53 s.
3. Legendy i ballady. Warszawa: Księgarnia F. Hoesicka 1933 [właśc. 1932], 89 s.
4. Coronel. [Poemat]. Warszawa: Księgarnia F. Hoesicka 1934, 28 s.
5. Nocne loty. Dramat w 3 aktach. [Współautor:] A. Lisiewicz. Prapremiera: Lwów, Teatr Rozmaitości 1934.
6. [Teksty piosenek w:] R. Niewiarowicz: Opera w kratkę. Komedia muzyczna w 3 aktach z prologiem. Prapremiera: Lwów, Teatr Wielki 1935.
7. Łucja od jutra szczęśliwa. [Utwór sceniczny]. Powst. ok. 1936.
8. Trop nad jeziorem. Opowieść naroczańska. Kraków: Księgarnia Powszechna 1938, 347 s. Wyd. nast.: [wyd. 3] Londyn: Orbis 1946.
9. Alarm na wybrzeżu. Taka sobie historia. Gawęda. Kraków: Księgarnia Powszechna [1939], 409 s.
10. Kroniki Naroczańskie. [Wspomnienia]. Powst. 1939. Wyd. Glasgow: Książnica Polska 1943, 221 s.
Zawartość
Przekłady
angielski
11. Posucha. [Powieść]. Paryż: Falanga 1940.
12. Przybieżeli do Betlejem żołnierze. Szopka. [Kukiełkowe widowisko sceniczne w 3 odsłonach]. [Współautor:] E. Ligocki. Prapremiera: Paryż, Zespół Wydziału Propagandowo-Oświatowego Ministerstwa Spraw Wojskowych. 10 I 1940. Druk: „Głos Polski”, Paryż 1940 nr 37; [fragmenty] pt. Z szopki żołnierskiej. „Polska Walcząca”, Coëtquidan 1940 nr 1; „Ameryka-Echo”, Toledo, Ohio 1940 nr 51 [druk anonimowy].
13. Z pamiętnych dni. Wspomnienia adiutanta. Londyn: Skład główny „Nowa Polska”; [drukarnia] Bale & Staples 1944, 140 s.
Zawartość
14. Kubek Ulissesa. [Komedia w 3 aktach 5 odsłonach]. Powst. Londyn 1951. Prapremiera: Londyn, Teatr Polski 1963.
Przekłady
angielski
15. Gdzie goręcej biją serca. Powieść. Londyn: Katolicki Ośrodek Wydawniczy „Veritas” [1954], 286 s.
16. Sny na sprzedaż. [Komedia]. Powst. Londyn 1957.
Przekłady
angielski
17. Awantura na całego. Niezwykłe przygody dwóch chłopców. [Opowieść dla młodzieży]. Londyn: Katolicki Ośrodek Wydawniczy „Veritas” [1958], 36 s.
18. Horoskop, czyli fatalny poniedziałek. [Komedia wierszem z XVI w.; sztuka czytana]. Prapremiera: Londyn, Związek Pisarzy 1959.
19. Powrót pana Twardowskiego. [Bajka sceniczna dla dzieci w 3 obrazach]. Prapremiera: Londyn, Teatr dla Dzieci 1959.
Przekłady
angielski
20. Zaczarowane noce. Opowieść sceniczna o młodym Chopinie [w 4 aktach]. Prapremiera: Londyn, Teatr dla Dzieci i Młodzieży „Syrena” 1960.
21. Duchy na strychu. Prawdziwe zdarzenia na wakacjach. [Opowiadanie dla młodzieży]. Londyn: Katolicki Ośrodek Wydawniczy „Veritas” [1961], 32 s.
22. W noc wigilijną. [Fantazja sceniczna]. Prapremiera: Londyn, Teatr dla Dzieci i Młodzieży „Syrena” 1962.
23. Nim Kraków zbudowano. [Baśń sceniczna dla dzieci w 3 aktach]. Prapremiera: Londyn, Teatr dla Dzieci i Młodzieży „Syrena” 1966.
Utwory niepublikowane, niedatowane
Według informacji autora (w ankiecie z 1967) sztuki niewystawione:.
Przekłady
Prace redakcyjne
Omówienia i recenzje
• Ankiety dla IBL PAN 1959, 1967.
