BIO

Urodzony 8 kwietnia 1905 w Krakowie; syn Stanisława Lewika, urzędnika, i Bronisławy z Rychterów. W dzieciństwie mieszkał w Skawinie, gdzie ukończył szkołę powszechną, i w Krakowie, gdzie uczęszczał kolejno do VI i VII Gimnazjum. W 1924 zdał maturę w Gimnazjum w Samborze. Następnie studiował polonistykę na Uniwersytecie Jana Kazimierza (UJK) we Lwowie. Debiutował w 1927 wierszem pt. Krzyż okienny, wydrukowanym w „Słowie Polskim”; z pismem tym współpracował następnie do 1931 (podpisany także: Wik, W.L.). W 1929 zdobył pierwszą nagrodę w turnieju poetyckim Kasyna i Koła Literacko-Artystycznego we Lwowie. Wiersze, recenzje literackie i teatralne, artykuły i przekłady z poezji rumuńskiej i francuskiej publikował m.in. w „Kurierze Literacko-Naukowym” (1928-37), „Świecie Kobiecym” (1928-32), „Tęczy” (1929-30). W 1932 doktoryzował się na UJK na podstawie pracy pt. Nowe rymy w świetle badań nad teorią istoty wartości i znaczenia współdźwięków (promotor prof. Wilhelm Bruchnalski; druk fragmentu: „Pamiętnik Warszawski1930 nr 7). Od 1930 współpracował z Polskim Radiem, jako autor felietonów literackich, reportaży, słuchowisk i audycji poetyckich. Od tegoż roku był zatrudniony w Wydawnictwie Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie. W 1933-34 prowadził dział Ze sceny w lwowskich „Wiadomościach Muzycznych i Literackich”. W 1934 wyjechał jako stypendysta Departamentu Kultury i Sztuki do Rumunii, Włoch i Francji. W 1935 ożenił się w Paryżu z Marią Strzelecką (rozwód 1949). Po powrocie w 1937 do Lwowa wznowił współpracę z radiem i Ossolineum. W 1938 został członkiem Związku Zawodowego Literatów Polskich (od 1949 Związek Literatów Polskich). W 1938-39 pracował w Państwowym Wydawnictwie Książek Szkolnych. Po wybuchu II wojny światowej brał udział w walkach w rejonie Lwowa. 18 września 1939 przekroczył granicę Rumunii, gdzie został internowany w Târgu-Jiu, a następnie przekazany Niemcom i umieszczony w obozach jenieckich kolejno w Dorsten (Oflag VI E) i Dössel (Oflag VI B). Kierował tam kursami nauczycielskimi i językowymi, był współorganizatorem teatrów obozowych. Po wyzwoleniu obozu 1 kwietnia 1945, objął z ramienia Centrali Szkolnictwa Polskiego na terenie Niemiec (pod okupacją brytyjską) redakcję „Naszego Płomyczka”. W 1947-50 pracował w Polskiej Misji Reparacyjnej i w Konsulacie Generalnym Rzeczypospolitej Polskiej w Düsseldorfie. Po powrocie w listopadzie 1950 do kraju, pracował w Państwowym Instytucie Wydawniczym, w którym od 1956 był kierownikiem redakcji literatury angielskiej. Równocześnie rozwijał własną działalność przekładową z języka angielskiego, niemieckiego i francuskiego. W 1953 zawarł związek małżeński ze Zdzisławą Mirską. Od 1957 był członkiem Polskiego PEN Clubu. Zmarł 19 października 1962 w Warszawie.

Twórczość

1. Moje prowincjałki. [Wiersze]. Lwów: Kasyno i Koło Literacko-Artystyczne 1929, 54 s.

2. Wiersze własne i przekłady. Wybór. [Przedmowa:] J. Śpiewak. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1964, 110 s.

Zawartość

Zawiera wybór wierszy oraz przekłady z poezji angielskiej, amerykańskiej, łacińskiej, francuskiej, niemieckiej, rumuńskiej, włoskiej, węgierskiej.

Przekłady

1. A. Cotruş: Wybór wierszy. Przeł. W. Lewik. Przedmowa: E. Biedrzycki. Przedsłowie tłumacza. Lwów: Liga Polsko-Rumuńska 1936, 61 s.
2. B. Brecht: Kaukaskie kredowe koło. W: B. Brecht: Trzy dramaty. Matka Courage i jej dzieci; Pan Puntila i jego sługa Matti; Kaukaskie koło kredowe. [Przeł.:] S.J. Lec, Z. Krawczykowski, W. Lewik. Wstęp: J.A. Szczepański. Warszawa 1953 s. 289-428. Przedruk w: B. Brecht: Dramaty. T. 3. Warszawa 1962; B. Brecht: Dramaty. Wrocław, Kraków 1976 Biblioteka Narodowa II, 184. Wystawienie: Kraków, Teatr im. J. Słowackiego 1954. Telewizja Polska 1972.

Adaptacje

radiowe

Adaptacja: A. Marcinkiewicz. Polskie Radio 1993.
3. J.W. Goethe: Götz von Berlichingen Żelazoręki. Dramat w 5 aktach. W: J.W. Goethe: Dzieła wybrane. T. 2. Warszawa 1954 s. 117-297. Przedruk w: J.W. Goethe: Dzieła wybrane. T. 2. Warszawa 1956; J.W. Goethe: Dramaty wybrane. T. 1. Warszawa 1984.
4. Kuo Mo-żo: Pisma wybrane. Wybór, oprac. i posłowie: O. Wojtasiewicz. Przeł. [z angielskiego i chińskiego:] W. Lewik, H. Smisniewicz-Andrzejewska, O. Wojtasiewicz. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1955, 205 s.
5. F. Schiller: Dymitr. [Utwór dramatyczny]. Druk fragmentów w: F. Schiller: Dzieła wybrane. T. 3. Warszawa 1955 s. 265-321. Polskie Radio 1980.

Adaptacje

teatralne

pt. Dymitr Samozwaniec: Adaptacja: P. Szalsza. Wystawienie: Kraków, Teatr Ludowy 2005.
6. B. Brecht: Dobry człowiek z Seczuanu. (Przypowieść dramatyczna). Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1956, 181 s. Przedruk w: B. Brecht: Dramaty. T. 2. Warszawa 1962. Wystawienie: Warszawa, Teatr Domu Wojska Polskiego 1956. Telewizja Polska 1966.
7. H. Ibsen: Podpory społeczeństwa. W: H. Ibsen: Dramaty. Warszawa 1956 s. 5-167. Telewizja Polska (pt. Konsul Bernick) 1969. Wystawienie: Kraków Teatr im. J. Słowackiego 1980.
8. Ch. Fry: Szkoda tej czarownicy na stos. [Utwór dramatyczny]. Przekł.: W. Lewik, C. Wojewoda. Dialog 1958 nr 6 s. 5-54. Wystawienie: Warszawa, Teatr Dramatyczny 1958. Polskie Radio 1970.
9. H. Ibsen: Budowniczy Solness. [Utwór dramatyczny]. W: H. Ibsen: Dramaty. Warszawa 1958 s. 263-413. Wystawienie: Poznań, Teatr Polski 1971. Polskie Radio 1977.
10. A. Huxley: W cudacznym korowodzie. Przeł.: B. Zieliński, [częściowo] W. Lewik. Warszawa: Czytelnik 1959, 427 s.
11. W. Shakespeare: Zimowa opowieść. [Komedia]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1961, 185 s. Polskie Radio 1968.
12. O. Wilde: Mąż idealny. W: O. Wilde: Cztery komedie. Warszawa 1961 s. 213-362. Polskie Radio 1968.
13. O. Wilde: Wachlarz lady Windermere. W: O. Wilde: Cztery komedie. Warszawa 1961 s. 9-106. Telewizja Polska 1969. Wystawienie: Wrocław, Teatr Polski 1967.

Adaptacje

radiowe

Adaptacja: B. Prządka. Polskie Radio 1992.
14. B. Brecht: Sąd nad Lukullusem. [Utwór dramatyczny]. W: B. Brecht: Dramaty. Warszawa 1962 s. 347-385. Polskie Radio 1973.
15. W. Shakespeare: Ryszard III. [Tragedia]. Przekł. powst. przed 1962.

Adaptacje

radiowe

fragment pt. Ryszard III, czyli sroka złodziej. Adaptacja: Z. Kopalko. Polskie Radio 1970.
16. O. Wilde: Bajki. Przeł.: E. Berberyusz, M. Feldmanowa, W. Lewik. Warszawa: Wydawnictwo Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek 1988, 135 s. Wyd. nast. Warszawa: Letter-Perfect International 1993.
W przekładzie W. Lewika: Gwiazduś; Olbrzym-Samolub.

Adaptacje

radiowe

bajki Gwiazduś: Adaptacja: T. Kalińska. Polskie Radio 1993.

telewizyjne

bajki Olbrzym-Samolub: Telewizja Polska 1996.
17. O. Wilde: Bajki. Przeł.: M. Feldmanowa, W. Lewik. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 2005, 68 s.
W przekładzie W. Lewika: Olbrzym-Samolub.

Prace redakcyjne

1. W. Shakespeare: Miarka za miarkę. Przeł. L. Ulrich. Oprac. W. Lewik. Wystawienie: Opole, Teatr Ziemi Opolskiej 1953.
2. W. Shakespeare: Pięć dramatów: Sen nocy letniej; Romeo i Julia; Wesołe kumoszki z Windsoru; Hamlet, Makbet. Przeł.: S. Koźmian, J. Paszkowski, L. Ulrich. Red. W. Lewik. Wstęp: J. Parandowski. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1955, 437 s.
3. W. Shakespeare: Dzieła dramatyczne. T. 1-6. Przypisy: W. Lewik, A. Staniewska. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1958, 710 + 761 + 593 + 629 + 861 + 876. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1963, wyd. 3 1973, wyd. 4 1980.
4. W. Shakespeare: Hamlet królewicz duński. [Tragedia]. Przeł. J. Paszkowski. Wstęp, aneks i przypisy: W. Lewik. Wyd. 6. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1961, 279 s. Wyd. nast. 7-14 tamże 1964-1986.

Omówienia i recenzje

Ankieta dla IBL PAN 1951.

Słowniki i bibliografie

Słownik współczesnych pisarzy polskich. T. 2. Warszawa 1964.
Polski słownik biograficzny. T. 17. Cz.2 Z.72. Wrocław 1972 (Redakcja).
• "Rocznik Literacki 1962" wyd. 1978 (P. Grzegorczyk).

Ogólne

Artykuły

P. Cazin: A la memoire de W. Lewik. Tygodnik Polski 1963 nr 7.
J. Śpiewak. Twórczość 1963 nr 1.

Moje prowincjałki

J. Parandowski: Wiersze Włodzimierza Lewika. Słowo Polskie 1930 nr 36.
[T. Terlecki] T.T.: Poezja miasta i poezja prowincji. Słowo Polskie 1930 nr 119.
S. Napierski: Poezje Lewika. Wiadomości Literackie 1931 nr 13.
M. Czuchnowski: Zielona i wierna muza Lewika. Dwutygodnik Literacki 1932 nr 6/7.

Wiersze własne i przekłady

J.J. Lipski: Poezja prowincji i miasteczka. Twórczość 1965 nr 3.