Lewandowski Jan

BIO

Urodzony 23 lutego 1933 w Warszawie; syn Adolfa Kazimierza Lewandowskiego, oficera, i Janiny z Kowalskich. W czasie okupacji niemieckiej przebywał w Warszawie, w 1944 brał udział w powstaniu warszawskim jako łącznik w batalionie Armii Krajowej „Kiliński”; 20 września przeprawił się na Pragę i wstąpił do 8. Pułku 2. Brygady Artylerii Haubic 1. Armii Wojska Polskiego, gdzie pozostał do 14 lipca 1945 jako syn pułku. W następnych latach, w związku z pracą matki w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, odbył wiele podróży, przebywał m.in. w Belgii, Holandii, a od czerwca 1946 do lutego 1947 w Szwajcarii. Po powrocie do Warszawy, zdał w 1951 maturę w Liceum Ogólnokształcącym im. S. Staszica. W tymże roku debiutował opowiadaniem pt. Pomyłka, nadanym w Polskim Radiu. Studiował dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim (nie uzyskał magisterium). Następnie pracował jako dziennikarz w Polskim Radiu, oraz od 1954 w pismach codziennych. Od 1956 był zatrudniony w tygodniku „Żołnierz Polski”, początkowo jako reporter, później pełnił kolejno funkcję zastępcy kierownika działu literackiego i zastępcy kierownika działu wojskowego. W tym czasie rozpoczął twórczość powieściopisarską. W 1966-90 pracował w tygodniku „Kierunki”, w którym zajmował się problematyką społeczno-prawną, a także krytyką literacką (też pod pseudonimem Zygmunt Morak). W 1967 został członkiem Stowarzyszenia „Pax”. W 1968 zawarł związek małżeński z Bogumiłą Rozbicką. Za działalność pubicystyczną otrzymał czterokrotnie Nagrodę Klubu Publicystyki Społeczno-Prawnej Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (1975, 1977, 1979, 1981). Artykuły i recenzje ogłaszał m.in. w „Życiu i Myśli” (tu m.in. w 1974 cykl reportaży pt. Obrazy natrętne), „Tygodniku Kulturalnym” (1982-87; też pod pseudonimami: Zygmunt Morak, Adam Polo). Publikował reportaże kryminalne w serii Ekspress Reporterów. W 1984 został członkiem nowego Związku Literatów Polskich. W 1986 otrzymał za działalność publicystyczną nagrodę im. W. Pietrzaka. Odznaczony m.in. Medalem Sił Zbrojnych (Londyn 1949), Krzyżem Walecznych (1968), Krzyżem Armii Krajowej (1978), Warszawskim Krzyżem Powstańczym (1982), Srebrnym Krzyżem Zasługi (1982) oraz medalami radzieckimi. Zmarł 2 listopada 2003 w Warszawie.