Urodzony 5 marca 1909 w Warszawie; syn Izraela Mordki Lichtensztejna, nauczyciela oraz działacza partii Bund, i Gitli (Gustawy) z Opatowskich, nauczycielki w Szkole dla Głuchoniemych, a następnie w prywatnej szkole powszechnej. Od 1914 mieszkał wraz z rodzicami w Łodzi, gdzie w 1916 rozpoczął naukę w Wyższej Szkole Zgromadzenia Kupców. W 1923 przeniósł się do V klasy Męskiego Gimnazjum Miejskiego im. J. Piłsudskiego; w 1927 zdał maturę. W tym samym roku podjął studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim (UW), po czym po roku (w 1928) przeniósł się na Uniwersytet Jagielloński do Krakowa, gdzie zaliczył dwa lata studiów na Wydziale Prawa i Administracji. W 1930 powrócił na UW i w 1932 ukończył studia prawnicze. Należał do łódzkiej grupy poetyckiej Meteor, związanej m.in. z dodatkiem literackim do „Głosu Porannego”, na którego łamach debiutował w 1930 opowiadaniem pt. Fotografia (nr 210); z dziennikiem tym współpracował następnie do 1933. W 1931-32 był współpracownikiem redakcji pisma „Prądy”, organu Łódzkiego Klubu Literackiego oraz pełnił rolę pośrednika między Klubem a Komunistyczną Partią Polski. W 1932 mieszkał w Teodorach pod Łaskiem. W 1933-35 odbywał aplikanturę adwokacką w kancelarii adwokata Kazimierza Hartmana w Łodzi. Rozwijając twórczość literacką, publikował opowiadania, artykuły i recenzje w czasopismach lewicowych „Lewar” (1934-35), „Lewy Tor” (1935-36), „Oblicze Dnia” (1936), „Albo-albo” (1938) i „Sygnały” (1938). Po wybuchu II wojny światowej w 1939 udał się do Lwowa, gdzie też pozostał po zajęciu miasta przez Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich. W czasie okupacji niemieckiej przebywał w getcie lwowskim. Zginął zamordowany przez Niemców w 1943 w getcie we Lwowie lub w Bełżcu. (Dokładna data i miejsce śmierci nie są znane).