BIO
Urodzony 12 września 1921 we Lwowie w rodzinie żydowskiej; syn Samuela Lehma, lekarza laryngologa, i Sabiny z Wolnerów. Od 1932 uczęszczał do II Państwowego Gimnazjum im. K. Szajnochy we Lwowie; w 1939 zdał maturę. W 1938 debiutował wierszem Gama kolorowa, który ukazał się na łamach „Naszej Opinji” (nr 153). Uczył się języka hebrajskiego w synagodze oraz na lekcjach rabina Dawida Kahane. Po zajęciu Lwowa przez Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (ZSRR) studiował w 1940–41 na Wydziale Leczniczo-Profilaktycznym na Lwowskim Państwowym Uniwersytecie ZSRR (przemianowanym Uniwersytecie Jana Kazimierza). W czasie okupacji niemieckiej przebywał w getcie lwowskim. Pracował m.in. w byłym więzieniu NKWD tzw. Brygidkach przy wyciąganiu zwłok więźniów, ponadto przez dwa lata jako zbieracz złomu, pomocnik mechanika i spawacz w garażach niemieckiej firmy Rohstofferfassung, zajmującej się odzyskiwaniem surowców. W tym czasie nawiązał współpracę z tworzącą się organizacją konspiracyjną Armii Krajowej, prawdopodobnie dostarczając materiały wybuchowe. W 1942 udało mu się wraz z rodziną uciec z getta i odtąd ukrywał się pod różnymi adresami po tzw. stronie „aryjskiej”. W 1944, po wkroczeniu do miasta armii radzieckiej, kontynuował studia medyczne. Na drugim roku rozpoczął wolontariat w Katedrze Fizjologii Lwowskiego Instytutu Medycznego. W lipcu 1945, w ramach tzw. akcji repatriacyjnej wyjechał z rodziną do Krakowa, gdzie w 1946 podjął studia na trzecim roku medycyny na Wydziale Medycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jako prozaik debiutował w 1946 powieścią fantastyczną Człowiek z Marsa, drukowaną w „Nowym Świecie Przygód” (nr 1–31); wiersze i opowiadania publikował od tegoż roku w „Kuźnicy” (1946), „Żołnierzu Polskim” (1946–7), „Tygodniku Powszechnym” (1946–48), „Co Tydzień Powieść” (1947–48). Z polecenia Wisławy Szymborskiej ↑ wysłał też kilka wierszy do satyrycznego pisma „Kocynder” (1946). W 1946 należał do Zespołu Młodych „Inaczej”. Po uzyskaniu absolutorium przez krótki czas w 1948 pracował w prowadzonym przez prof. Mieczysława Choynowskiego Konserwatorium Naukoznawczym jako młodszy asystent (zostało zlikwidowane jeszcze w tym samym roku). Ogłaszał artykuły naukowe w „Polskim Tygodniku Lekarskim” (1946–47; w numerze czwartym zamieścił Etiologię nowotworów, która rok później ukazała się jako osobna publikacja) i „Życiu Nauki” (1948–49). W tamtym czasie angażował się coraz bardziej w życie literackie, uczęszczał na spotkania w domu literatów na Krupniczej 22. Należał do Koła Młodych przy Związku Zawodowym Literatów Polskich (od 1949 Związek Literatów Polskich; ZLP); po ukazaniu się powieści Astronauci w 1951 został członkiem ZLP, a w w 1953 także członkiem jego Zarządu. W 1950 zdał egzamin z położnictwa i ginekologii, jednak zdecydował się nie podchodzić do pozostałych egzaminów i na tym ukończył instytucjonalną edukację. W 1952 poznał Jana Józefa Szczepańskiego ↑, z którym do końca życia łączyła go bliska przyjaźń. We wrześniu 1953 wziął ślub z Barbarą Leśniak, lekarką radiolożką; z tego związku urodził mu się w 1968 syn Tomasz, tłumacz. W 1956 został zaproszony przez wschodnioniemieckie władze do Berlina w celu przedyskutowania ekranizacji Astronautów przez wytwórnię DEFA (zrealizowana w 1960 w kooperacji z Polską pt. Milcząca gwiazda) oraz spotkania z wydawcami; w tym czasie odbył także podróż do Berlina Zachodniego. Na początku lat pięćdziesiątych poznał Sławomira Mrożka ↑, z którym się zaprzyjaźnił i w późniejszych latach korespondował.. Kontynuując twórczość literacką, publikował opowiadania, recenzje, eseje, artykuły, felietony i opowiadania w „Nowej Kulturze” (1953–62), „Przekroju” (1953–64, 1972, 1974, 1980), „Życiu Literackim” (1953–70), w tygodniowym dodatku „Gazety Krakowskiej” pt. „Zdarzenia” (1957–60; w 1958–59 cykle: Felieton praski, Felieton), „Tygodniku Powszechnym” (ponownie od 1957), „Twórczości” (1958–66), „Miesięczniku Literackim” (1967–70), „Nurcie” (1967–77; w 1970 m.in. cykl recenzji Ex libris Stanisława Lema), „Studiach Filozoficznych” (od 1967), „Młodym Techniku” (1959–60, 1962–64). W listopadzie 1962 wraz z delegacją pisarzy odwiedził ZSRR; później wyjechał tam jeszcze w 1965 i 1968; nawiązał współpracę z tamtejszymi naukowcami oraz poznał zawodowych kosmonautów. Odbywał podróże z żoną m.in. do Grecji (1963), Francji (1965), Jugosławii (1966). Z powodu pogarszającego się zdrowia był zmuszony odrzucać propozycje wyjazdów na dłuższe stypendia i konferencje, wyjątek czyniąc dla podróży autorskich do ZSRR. W latach sześćdziesiątych pisał scenariusze do filmów i słuchowisk radiowych. W 1964, czyli roku wydania Summa technologiae, nawiązał korespondencyjną przyjaźń z prof. Władysławem Kapuścińskim, fizykiem. Od 1965 współpracował z Wolfgangiem Thadewaldem, zachodnioniemieckim wydawcą i tłumaczem. W 1969 komentował na łamach „Życia Literackiego” pierwsze lądowanie amerykańskich kosmonautów na Księżycu. W tymże roku wyjechał na dwa tygodnie do Berlina Zachodniego w związku z antysemickimi działaniami władzy. Publikował w „Tekstach” (1972–79), „Kulturze” (1974–76) oraz „Itd” (w 1978–79 cykl felietonów pt. Czy jesteśmy sami w Kosmosie). Współpracował też z czasopismami zagranicznymi, m.in. z tygodnikiem „Literaturnaja Gazieta” (Moskwa, od 1962), „Quarber Merkur” (Wiedeń, od 1967), „Science Fiction Commentary” (Australia, od 1970), „Science Fiction Studies” (Montreal, od 1973). Otrzymał nagrody literackie Ministra Kultury i Sztuki II (1965) i I (1973) stopnia, nagrodę Ministra Spraw Zagranicznych za popularyzację polskiej kultury za granicą (1970), nagrodę miesięcznika „Problemy” (1968) i „Miesięcznika Literackiego” (1971). W 1970 odbywał spotkania czytelnicze w Berlinie i Lipsku. W 1971 został członkiem Science-Fiction Research Association, w 1972 członkiem Komisji Polskiej Akademii Nauk „Polska 2000”, a w 1973-76 honorowym członkiem Science Fiction Writers of America (został usunięty z powodu nieporozumienia). W 1972 wziął udział w Dniach Kultury Polskiej w Getyndze. W tym czasie nawiązał korespondencyjną przyjaźń z pisarką Ursulą Le Guin. W 1974 został zgłoszony do Nagrody Nobla przez Franciszka Szlachcica. Wiosną tego roku pojechał razem z żoną na wykłady do Ratyzbony. W tym czasie rozpoczął również pracę jako wykładowca na Wydziale Filozoficznym UJ. Od 1975 prowadził w Wydawnictwie Literackim serię Stanisław Lem poleca, w której ukazywały się wybitne dzieła z gatunku fantastyki; w 1978 zerwał jednak współpracę z wydawnictwem z powodów politycznych. W 1976 Służby Bezpieczeństwa założyły mu teczkę o kryptonimie „Astronauta”. W tymże roku uczestniczył też w dyskusji Wiara a nauka w kościele O.O. Dominikanów. Został laureatem Nagrody Państwowej I stopnia w dziedzinie kultury i sztuki (1976), nagrody Przewodniczącego Komitetu do Spraw Radia i Telewizji za całokształt współpracy artystycznej (1979), Wielkiej Nagrody Literatury Detektywistycznej (1979), nagrody „Odry” (1980). W 1977 otrzymał honorowe obywatelstwo miasta Krakowa. W tymże roku wyjechał na pięciomiesięczne stypendium do Berlińskiej Akademii Sztuki, gdzie spotkał się z amerykańskim futurologiem Alvinem Tofflerem. W 1978 na prośbę J.J. Szczepańskiego nieformalnie wygłosił wykład o futurologii w klasztorze norbertanek w ramach Towarzystwa Kursów Naukowych, jednak nie podpisał jego deklaracji. Uczestniczył w działaniach Polskiego Porozumienia Niepodległościowego (PPN) i nawiązał bliższą znajomość ze Zdzisławem Najderem; w 1978 przygotował dla PPN dwa teksty pod pseudonimem Chochoł; jeden z nich – Prognozy Chochoła – został przedrukowany w tym samym roku w paryskiej „Kulturze” (nr 3). W 1981 został doktorem honoris causa Politechniki Wrocławskiej. Przez rok starał się utworzyć Fundusz Stypendialny Stanisława Lema przy ZLP, jednak z powodu wprowadzenia stanu wojennego prace zostały przerwane. Pod koniec 1982 wyjechał z powodów politycznych za granicę i przebywał w Republice Federalnej Niemiec i Austrii. Najpierw uzyskał stypendium Wissenschaftskolleg zu Berlin na rok akademicki 1981/1982 (zaprzyjaźnił się wtedy z Władysławem Bartoszewskim), następnie przebywał w Wiedniu na zaproszenie Österreichische Gesellschaft für Literatur. Odmówił udziału w stworzeniu Tymczasowej Rady Krajowej Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego (PRON), która miała budować zaufanie społeczne dla władz komunistycznych. Publikował w tym czasie w „Piśmie”, a w 1983–87 artykuły publicystyczne ogłaszał (pod pseudonimem P. Znawca) w paryskiej „Kulturze”. W 1987 wziął udział w „Wieczorach nad »Odrą«” – spotkaniach z autorami miesięcznika (publikował tu m.in. w 1982, potem od 1985 ukazywały się jego rozmowy ze Stanisławem Beresiem). Pod koniec lat osiemdziesiątych zajął się układaniem prognoz futurologicznych dla wielu ośrodków zagranicznych. W grudniu 1988 powrócił do kraju i w pełni zaangażował się w życie polityczne nie tylko Polski, m.in. podpisał apel o zaprzestanie przemocy po masakrze na placu Tiananmen w Chinach. W 1990 przystąpił do komitetu wyborczego Tadeusza Mazowieckiego. Zamieszczał studia i eseje w „Tekstach Drugich” (1990, 1992), „Przekroju” (1991–92) i „Dekadzie Literackiej” (1992). Kontynuował współpracę z „Odrą”, w której publikował stały cykl felietonów pt. Rozważania sylwiczne, a także z przerwami z „Tygodnikiem Powszechnym” (tu od 1992 do 2006 stały felieton Świat według Lema). Przerwy po 1993 związane były z radykalnymi różnicami światopoglądowymi jego i redakcji, zwłaszcza na temat zaostrzenia prawa aborcyjnego w Polsce. Otrzymał wiele nagród, m.in. nagrodę Fundacji A. Jurzykowskiego w Nowym Jorku (1986), nagrodę im. J. Parandowskiego przyznawaną przez Polski PEN Club (1995), Nagrodę Wielką Fundacji Kultury (1996), nagrodę Bankowej Fundacji Kultury Polskiej im. K. Kieślowskiego (1998), nagrodę Fundacji Kultury Polskiej za „wyprzedzanie myślą swojego czasu”, Złote Berło (2001) oraz nagrody zagraniczne, m.in. Europejskiego Kongresu Science Fiction EUROCON przyznawaną przez European Science Fiction Society (1976, 1980, 1991), austriacką nagrodę państwową w dziedzinie kultury europejskiej (1984), austriacką nagrodę im. F. Kafki (1991), medal międzynarodowego Stowarzyszenia Uczestników Lotów Kosmicznych (1995). W 1992 Międzynarodowa Unia Astronomiczna nadała planetoidzie nr 3836 imię Stanisława Lema. W 1994 został członkiem Polskiej Akademii Umiejętności. Otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Opolskiego (1997), Lwowskiego Państwowego Uniwersytetu Medycznego (1998), Uniwersytetu Jagiellońskiego (1998), Uniwersytetu w Bielefeld w Niemczech (2003). Prowadził spotkania z młodzieżą zagraniczną oraz ze słuchaczami Krakowskiego Studium Literacko-Artystycznego. Od 2004 był członkiem Niemieckiej Akademii Sztuk (Deutsche Akademie der Künste). Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1955), Krzyżem Oficerskim (1959) i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1970), Orderem Sztandaru Pracy II klasy (1979), Orderem Orła Białego (1996). Zmarł 27 marca 2006 w Krakowie; pochowany tamże na Cmentarzu Salwatorskim.
Imionami bohaterów jego powieści nazywano obiekty kosmiczne: imieniem Ijona Tichy’ego została nazwana planetoida (343000), a imieniem Pirxa krater na powierzchni Charona, księżyca Plutona. W listopadzie 2013 wystrzelono w kosmos rakietę z nanosatelitą BRITE-PL „Lem” na pokładzie, natomiast w grudniu 2019 nazwę „Solaris” otrzymała gwiazda w gwiazdozbiorze Pegaza, a krążącą wokół niej planetę nazwano Pirxem. Zbudowany w Krakowie synchrotron nosi nazwę „Solaris”. Uchwałą Sejmu RP rok 2021 ustanowiono Rokiem Stanisława Lema.
Twórczość
1. Człowiek z Marsa. Powieść fantastyczna. „Nowy Świat Przygód” 1946 nr 1-31. Wyd. osobne Warszawa: Niezależna Oficyna Wydawnicza 1994, 142 s. Przedruk zob. poz. ↑ [t. 16], ↑ [t. 29], ↑ [t. 20].
Przekłady
czeski
Mart'an. [Przeł.] P. Weigel. Praha 2005.
japoński
Kasei kara no raihō sha. Shira re zaru remu shoki sakuhin shū. [Przeł.] M. Numano, A. Shibata, M. Kihara. Tōkyō 2023 [zawiera także nieznane wczesne utwory S. Lema].
niemiecki
Der Mensch vom Mars. [Przeł.] H. Rottensteiner. Frankfurt am Main 1989, wyd. nast.: tamże: 1992, 1993, wyd. 6 [2008]; wyd. jako dokument elektroniczny Berlin 2013; wyd. wyboru z powieści w: Best of Lem. Berlin 2021.
rosyjski
Čelovek s Marsa. Wyd. łącznie z przekł. poz. ↑ oraz opowiadaniem Konec sveta v vosem časov [z poz.↑ ] pt. Čelovek s Marsa; Konec sveta v vosem časov; Astronavty. [Przeł.] E.P. Vajsbrot, Z. Bobyr. Moskva 1998, wyd. łącznie z przekł. poz. ↑, ↑ pt. Magellanovo oblako; Čelovek s Marsa; Astronavty. Moskva; Tver' 2006, wyd. nast. pt. Astronavty. Moskva 2021.
Čelovek s Marsa. [Przeł.] E. Vajsbrot. Wyd. łącznie z przekł. poz. ↑, ↑ [cz. 1] oraz autobiografią Moâ žizn' i wybranymi opowiadaniami pt. Vysokij zamok. Moskva 2007.
ukraiński
Lûdina z Marsa. [Przeł.] I. Ševčenko. Wyd. łącznie z poz. ↑, ↑ [cz. 1] pt. Visokij zamok; Špitalʹ preobražennâ; Lûdina z Marsa; Rannì opovìdannâ; Ûnacʹkì vìršì. Ternopìlʹ 2017 [zawiera także wczesne utwory S. Lema].
2. Astronauci. Powieść fantastycznonaukowa. „Sztandar Młodych” 1951 nr 293-310, 1952 nr 2-88 (z przerwami). Wyd. osobne Warszawa: Czytelnik 1951, 334 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 t. 1-2 1952, wyd. 3 1953, wyd. 4 1955, wyd. 5 1957, wyd. 6 1967, wyd. 7 1970, wyd. 8 1972. Przedruk zob. poz. ↑ [t. 31], ↑ [t. 22].
Przekłady
bułgarski
Astronavti. [Przeł.] V. Smohovska-Petrova. Sofiâ 1958.
czeski
Astronauti. [Przeł.] J. Simonides. Praha 1956, wyd. nast. tamże: 1959, 1966.
fiński
Kuoleman planeetta. [Przeł.] I. Raitakari. Helsinki 1960, wyd. nast. tamże 1984.
francuski
Fen Vénus. [Przeł.] A. Guthart. [Paris] 1962.
hiszpański
Astronautas. [Przeł.:] A. Murcia, K. Mołoniewicz. Madrid 2016; wyd. też jako dokument elektroniczny 2016.
japoński
Kinsei ōtō naski. [Przeł.] M. Sakurai. Tōkyō 1961, wyd. nast. 1978.
Kinsei ōtō naski. [Przeł.] N. Mitsuyoshi. Tōkyō 1981.
niderlandzki
De dreigende planeet. [Przeł.] J. van Wiessel. Amsterdam 1957.
niemiecki
Der Planet des Todes. [Przeł.] R. Pabel. Berlin 1954, wyd. nast. tamże: [wyd. poprawione] 1955, 1957, 1958, 1959, 1960, toż Wien 1960, Berlin 1965, Einsiedeln 1965, Berlin 1990.
Die Astronauten. [Przeł.] K. Staemmler. Frankfurt am Main 1974.
Die Astronauten. [Przeł.] R. Pabel. Wyd. łącznie z przekł. poz. ↑ pt. Die Astronauten; Transfer. Stuttgart 1974, [Zürich] 1976, Stuttgart 1977; wyd. oddzielnie: Frankfurt am Main 1978, wyd. nast.: Berlin [1980], wyd. 4 Frankfurt am Main 1980; wyd. 5 Berlin 1982; wyd. 6 Frankfurt am Main [1983], tamże: [wyd. 7 1985], [wyd. 8 1988], [wyd. 9] 1996, wyd. 10 1997; wyd. 1 [dodruk] Frankfurt am Main 2001, wyd. 1 [13] 2003, wyd. 1 [dodruk] 2006, wyd. 17 2020; wyd. też jako dokument elektroniczny: Berlin 2013.
rosyjski
Astronavty. [Przeł.] Z. Bobyr'. Moskva 1957, wyd. nast. Čita 1960; wyd. łącznie z przekł. poz. ↑ oraz opowiadaniem Konec sveta v vosem časov [z poz ↑] pt. Čelovek s Marsa; Konec sveta v vosem časov; Astronavty. Moskva 1998; wyd. łącznie z przekł. poz. ↑, ↑ pt. Magellanovo oblako; Čelovek s Marsa; Astronavty. Moskva; Tver' 2007; wyd. osobne Moskva 2010.
Astronavty. Wyd. łącznie z przekł. poz. ↑, ↑, ↑ oraz opowiadań Ze wsponień Ijona Tichego; Kongres futurologiczny [z poz.↑] pt. Takoe raznoe buduŝee. [Przeł.] K. Dušenko, E. Vajsbrot, R. Nudel'man. Moskva 2011, wyd. nast. tamże 2018.
rumuński
Astronautii. [Przeł.:] P. Martinescu, J. Georgian. Bucureşti 1964.
słowacki
Astronauti. [Przeł.] R. Jamrichová. Bratislava [1956], wyd. nast. tamże 1959.
ukraiński
Astronavti. Wyd. łącznie z poz. ↑; ↑ pt. Astronavti; Golos Gospoda; Oglâd na misci. [Przeł.] Û. Popsuênka, L. Bìlik. Ternopìlˊ 2021.
węgierski
Asztronauták. [Przeł.] I. Mészáros. Budapest [1957].
włoski
Il planeta morto. [Przeł.] E. Strada Montiglio. Milano 1963.
Adaptacje
radiowe
Astronauci. [Cz. 1-8]. Adaptacja: J. Grotowski. Reżyseria: M. Kulesza. Polskie Radio 1977.
filmowe
pt. Milcząca gwiazda: Scenariusz: J. Fethke, K. Maetzig. Reżyseria: J. Fethke. Ekranizacja 1960.
3. Jacht „Paradise”. Sztuka w 4 aktach. [Współautor:] R. Hussarski. Warszawa: Czytelnik 1951, 81 s. Prapremiera: Reżyseria: E. Chaberski. Wystawienie: Szczecin, Teatr Współczesny 1952.
Wystawienia następne
Reżyseria: J. Chojnacka. Wystawienie: Łódź, Teatr Powszechny w Łodzi 1951.
Reżyseria: W. Koweszko. Wystawienie: Opole, Teatr Ziemi Opolskiej 1951.
4. Obłok Magellana. [Powieść]. Fragmenty: „Przekrój” 1953 nr 454/455, 1954 nr 456-488. Wyd. osobne całości Warszawa: Iskry 1955, 422 s. Wyd. nast.: tamże: wyd. 2 1956, 1959, wyd. 4 1963, wyd. 5 1967; wyd. 6 Kraków: Wydawnictwo Literackie 1970. Przedruk zob. poz. ↑ [t. 33].
Przekłady
bułgarski
Oblakat na Magelan. [Przeł.] A. Kvećen. Sofija 1966.
chorwacki
Ana sa zvijezda. [Przeł.] V. Novinska Hamm. Zagreb 1965. Wyd. też jako dokument dźwiękowy: Sarajevo 2011; Johanneshov 2013.
czeski
K mrakům Magellomovym. [Przeł.] J. Simonides. Praha 1956, wyd. nast. tamże: 1958, 1962.
gruziński
[Przeł.] N. Kartvelišvili. Tbilisi 1970 .
japoński
Mazeran un. [Przeł.] M. Gōto. Tōkyō 2022.
litewski
Magelano debesis. [Przeł.] S. Sabonis. Vilnius 1961.
łotewski
Magelāna Mākonis. [Przeł.:] N. Krilova, S. Skleņņiks. Riga 1960.
mołdawski
Nebuloasa Maželan. [Przeł.] M. Brumè. Kišinèv 1967.
niemiecki
Gast im Weltraum. [Przeł.] R. Pabel. Berlin 1956, wyd. nast. tamże: 1957, 1961, 1963, 1965, 1966, 1968, 1970, 1980, 1982.
ormiański
[Przeł.] É. Dolbazjan. Erevan 1964 .
rosyjski
Magellanovo oblako. [Przeł.] L. Jakovlev. Moskva 1960, wyd. nast. tamże: 1963, 1966.
Magellanovo obloko. [Przeł.:] G. Gudimova, V. Perel'man. Wyd. łącznie z przekł. poz. ↑ pt. Soljaris; Magellanovo oblako. Moskva 1987.
Magellanovo oblako. [Przeł.] T. Agapkina. Moskva 1995, wyd. nast. łącznie z przekł. poz. ↑ pt. Magellanovo oblako; Nepobedimyj. Moskva 1997; wyd. łącznie z przekł. poz. ↑, ↑ pt. Magellanovo oblako; Čelovek s Marsa; Astronavty. Moskva;Tver' 2006.
Magellanovo oblako. [Przeł.] L. Âkovlev, T. Agapkina. Ŝelkovo 2010.
Magellanovo oblako. Wyd. łącznie z poz. ↑, ↑, ↑, ↑] pt. Takoe raznoe buduŝee. [Sbornik]. Moskva 2011, wyd. nast. tamże 2018.
rumuński
Norul lui Magellan. [Przeł.:] N. Mihailescu, T. Roll. Bucureşti 1959.
słowacki
Dennik z vesmiru. [Przeł.] J. Sédlák. Bratislava 1958.
słoweński
Magellanov oblak. [Przeł.] F. Vodnik. Ljubljana 1959.
węgierski
Magellán-felhö. [Przeł.] I. Mészáros. Budapest 1961.
Adaptacje
radiowe
Reżyseria: M. Melina. Polskie Radio 1954.
fragmentu: Adaptacja: H. Ptakowska-Wyżanowicz. Polskie Radio 1972.
filmowe
Ikaria XB 1. Scenariusz: J. Polák, P. Juráček. Reżyseria: J. Polák. Ekranizacja (Czechosłowacja) 1963 [adaptacja bez wiedzy S. Lema].
5. Sezam i inne opowiadania. Warszawa: Iskry 1954, 226 s. Wyd. 2 tamże 1955.
Zawartość
Topolny i Czwartek; Kryształowa kula; Sezam; Electronic Subversive Ideas Detector; Klient Panaboga; Hormon agatropowy; Dzienniki gwiazdowe Ijona Tichego. [Z tego cyklu:] Przedmowa; Podróż dwudziesta druga; Podróż dwudziesta trzecia; Podróż dwudziesta czwarta; Podróż dwudziesta piąta; Podróż dwudziesta szósta i ostatnia [por. poz. ↑, ↑, ↑].
Przekłady
czeski
Sezam. [Przeł.] R. Burian. Praha 1957.
rosyjski
opowiadań Topolny i Czwartek; Kryształowa kula. Wyd. łącznie z wyborem z Inwazja z Aldebarana poz. ↑ pt. Vtorženie s Al'debarana. [Przeł.] W. Jazniewicz. Moskva 2022 [zawiera też inne opowiadania, kilka sztuk teatralnych i scenariuszy filmowych].
słowacki
Sezam. [Przeł.] M. Choluj. Bratislava 1960.
Adaptacje
teatralne
Dzienniki gwiazdowe Ijona Tichego: Adaptacja i reżyseria: M. Mokrowiecki. Wystawienie: Płock, Teatr Dramatyczny (Mała Scena) 1995.
Dzienniki gwiazdowe Ijona Tichego. Reżyseria: A. Bartnikowski. Wystawienie: Olsztyn, Olsztyński Teatr Lalek 2015.
Dzienniki gwiazdowe Ijona Tichego. Adaptacja: M. Zwolińska. Wystawienie: Kraków, Teatr Groteska 2017.
Dzienniki gwiazdowe Ijona Tichego pt. Teohiphip: Scenariusz: E. Ignaczak. Reżyseria: G. Kujawiński. Wystawienie: Gdynia, Teatr Gdynia Główna 2021 [spektakl zrealizowany w ramach projektu „2021: Odyseja Lemowska”].
radiowe
opowiadania Kryształowa kula: Adaptacja: W. Tygielski. Reżyseria: M. Melina. Polskie Radio 1956.
opowiadania Dzienniki gwiazdowe Ijona Tichego: Dziennik gwiazdowy. Adaptacja: J. Grotowski. Polskie Radio 1968 .
Kalkulator Wielki. Adaptacja i reżyseria: J. Grotowski. Polskie Radio 1971.
6. Czas nieutracony. [Powieść]. [Cz. 1]. Szpital Przemienienia; [Cz. 2]. Wśród umarłych; [Cz. 3]. Powrót. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1955, 661 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1957, wyd. 3 1965.
Inne formy wydań
Wyd. jako dokument dźwiękowy [cz. 1] : Czyta: A. Blumenfeld. Piaseczno: Heraclon International – Storybox.pl [2016], 1 dysk optyczny (CD).
Nagrody
Nagroda literacka m. Krakowa w 1957.
Przekłady
angielski
[cz. 1.] Hospital of the Transfiguration. [Przeł.] W. Brand. New York 1988, San Diego, CA 1988, wyd. nast. London 1989; New York 1991; Cambridge, MA 2020; wyd. też jako dokument elektroniczny: Cambridge, MA 2020.
azerski
[cz. 1.] wyd. łącznie z przekł. poz. ↑, ↑ oraz opowiadań Czy pan istnieje, Mr. Jones?; Noc księżycowa; 137 sekund pt. Seçilmiş ǝsǝrlǝri. [Przeł.] A. Quliyev. Bakı 2011.
czeski
Nepromarnǎný čas. [Przeł.] J. Simonides. Praha 1959.
hiszpański
[cz. 1.] El hospital de la transfiguración. [Przeł.] J. Bardzińska. Madrid 2008. Wyd. też jako dokument elektroniczny 2008.
[cz. 1.] El hospital de la transfiguración. [Przeł.] J. Bardzińska. Madrid 2008; wyd. też jako dokument elektroniczny.
japoński
[cz. 1.] łącznie z poz. ↑, ↑ pt. Shu-no hen'yō byōin; Chōhatsu. [Przeł.] T. Sekiguchi. Tōkyō 2017.
niemiecki
Die Irrungen des Dr. Stefan T. [Przeł.] C. Rymarowicz. Berlin 1959, wyd. nast. tamże: Frankfurt am Main 1975, 1979; wyd. osobne [cz. 1]. Das Hospital der Verklärung. [Przeł.] C. Rymarowicz. Frankfurt am Main 1982, wyd. nast. tamże [1984]; wyd. też jako dokument elektroniczny: Berlin 2013. Wybór z powieści w: Best of Lem. Berlin 2021.
rosyjski
[cz. 1.] Bol'nica Preobraženiâ. [Przeł.] A. Ermonskij, M. Ignatov. Wyd. łącznie z przekł. poz.↑ pt. Bol'nica Preobraženiâ; Fiasko. Moskva 1995, wyd. nast. tamże 2010.
[cz. 1.] Bol'nica Preobraženiâ. Wyd. łączne z przekł. poz. ↑ oraz wybranych opowiadań pt. Bol'nica Preobraženiâ; Vysokij zamok. Rasskazy. Moskva; Minsk 2007.
[cz. 1.] Bol'nica Preobraženiâ. Wyd. łącznie z przekł. poz. ↑, ↑ oraz autobiografią Moâ žizn' i wybranymi opowiadaniami pt. Vysokij zamok. Moskva 2007.
[cz. 1.] Bol'nica Preobraženiâ. Wyd. łącznie z poz. ↑ pt. Vysokij zamok. [Przeł.:] K. Dushenko, E. Weisbrot, V. Borisov. Moskva 2022 [zawiera także wczesne opowiadania (1946-1953) i wiersze (1975) S. Lema].
turecki
[cz. 1:] Dönüşüm hastanesi. [Przeł.] S. Cerit. İstanbul 2015.
ukraiński
[cz. 1.] Špitalʹ preobražennâ łącznie z poz. ↑, ↑. W: Visokij zamok; Špitalʹ preobražennâ; Lûdina z Marsa; Rannì opovìdannâ; Ûnacʹkì vìršì. [Przeł.] L. Andrìêvs'ka, Ì.Ì. Svarnik, I. Ševčenko, A. Špitel. Ternopìlʹ 2017.
węgierski
[cz. 1.] Krisztus színeváltozása kórház. Wyd. łącznie z poz. ↑, ↑, ↑, ↑, ↑ pt. Stanisław Lem teljes science-fiction univerzuma. [Vol.] 4. [Przeł.:] B. Murányi, G. Szabó. Szeged 2009.
włoski
[cz. 1.] L'ospedale dei dannati. [Przeł.] V. Verdiani. Torino 2006.
Adaptacje
radiowe
Szpital Przemienienia. Adaptacja i reżyseria: P. Skotnicki. Polskie Radio 2021.
filmowe
Szpital Przemienienia. Scenariusz: M. Komar, E. Żebrowski. Reżyseria: E. Żebrowski. Ekranizacja 1978.
Wyd. osobne [cz. 1.] Szpital Przemienienia. Wyd. 4 Warszawa: Czytelnik 1975, 309 s. Wyd. nast.: wyd. 4 [właściwie 5] 1982 (Dzieła). Przedruk zob. poz. ↑ [t. 15].
7. Korzenie. Drrama wieloaktowe. Powst. ok. 1956. Druk zob. poz. ↑ [t. 16].
8. Dialogi o zmartwychwstaniu atomowym, teorii niemożności, filozoficznych korzyściach ludożerstwa, smutku w probówce, psychoanalizie cybernetycznej, elektrycznej metempsychozie, sprzężeniach zwrotnych ewolucji, eschatologii cybernetycznej, osobowości sieci elektrycznych, przewrotności elektromózgów, życiu wiecznym w skrzyni, konstruowaniu geniuszów, epilepsji kapitalizmu, maszynach do rządzenia, projektowaniu systemów społecznych. [Szkice dot. cybernetyki]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1957, 322 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1972, wyd. 3 1984 (Dzieła). Przedruk pt. Dialogi zob. poz. ↑ [t. 13], ↑ [t. 32].
Inne formy wydań
Wyd. jako dokument elektroniczny: Warszawa: Biblioteka Narodowa 2021, plik w formacie EPUB, MOBI, PDF.
Wyd. 2 i 3 pt. Dialogi; rozszerzone o: Aneks, część I: Tracone złudzenia, czyli od interelektroniki do informatyki; Cybernetyka stosowana: przykład z dziedziny socjologii. – Aneks, część II: Etyka technologii i technologia etyki; Biologia i wartości.
Przekłady
angielski
Dialogues. [Przeł.] P. Butko. Cambridge, MA 2021. Wyd. też jako dokument elektroniczny 2021.
niemiecki
Dialoge. [Przeł.] J. Reuter. Frankfurt am Main 1980, wyd. nast. tamże: 1981, 1982; wyd. też jako dokument dźwiękowy: Berlin 2013.
rosyjski
szkicu Etyka technologii i technologia etyki: Etika technologii i technologija etiki. [Przeł.] K. Dušenko. Perm' 1993.
Dialogi. [Przeł.] O. A. Salnit. Moskva 2005.
9. Dzienniki gwiazdowe. [Opowiadania]. Warszawa: Iskry 1957, 257 s. Wyd. nast.: wyd. 2 tamże 1958; Kraków: Wydawnictwo Literackie 1966; wyd. 4 poszerzone Warszawa: Czytelnik 1971, toż wyd. 5 1976; wyd. 2 [!] poszerzone Kraków: Wydawnictwo Literackie 1982 (Dzieła); Warszawa: Gebethner i Ska 1991; [wyd. 9]. Wybór i posłowie: J. Jarzębski. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1999, tamże: 2002, 2003. Przedruk zob. poz. ↑, ↑ [t. 2-3], ↑ [t. 17], ↑ [t. 1].
Inne formy wydań
Wyd. opowiadania Ze wspomnień Ijona Tichego jako dokument dźwiękowy: Czyta W. Barwiński. Warszawa: Audioteka; Piaseczno: Heraclon International – Storybox.pl [2017], 1 płyta CD.
Zawartość
wyd. 1: Czy pan istnieje, Mr Johns?; Szczur w labiryncie; Koniec świata o ósmej. (Bajka amerykańska); Dzienniki gwiazdowe Ijona Tichego: Podróż dwunasta. Podróż trzynasta. Podróż czternasta, – nadto z poz. ↑: Podróż dwudziesta druga. Podróż dwudziesta trzecia. Podróż dwudziesta czwarta. Podróż dwudziesta piąta. Podróż dwudziesta szósta i ostatnia. – W wyd. z 1966 nadto: Z dzienników gwiazdowych Ijona Tichego: Podróż siódma [poz. ↑]. Podróż ósma. Podróż jedenasta. Podróż dwudziesta ósma; Ze wspomnień Ijona Tichego: I, II, III, IV, V (tragedia pralnicza) [poz. ↑], – [z poz. ↑:] Zakład doktora Vliperdiusa; Doktor Diagoras; Ratujmy kosmos. (List otwary Ijona Tichego).
Przekłady
angielski
The star diaries. Further reminiscences of Ijon Tichy. [Przeł.] M. Kandel. New York 1976, wyd. nast.: tamże: 1977, 1978; London 1978; New York 1985; San Diego, CA 1985; London 1990, tamże 2016; wyd. też jako dokument elektroniczny: London 2016.
Memories of a space traveler. Further reminiscences of Ijon Tichy. [Wybór; przeł.:] J. Stern, M. Świecicka-Ziemianek. London 1982, wyd. nast.: New York 1982; San Diego 1983; London 1991; [wyd. w wyborze; wyd. 5] Evanston, ILL 2000.
opowiadania Z dzienników gwiazdowych Ijona Tichego: Podróż siódma: Seventh voyage from the Star diaries. W: The Wesleyan anthology of science fiction. [Red.] A.B. Evans. Middletown, CT 2010.
Memoirs of a space traveler. [Przeł.] J. Stern, M. Swiecicka-Ziemianek, A. Lloyd-Jones. Cambridge 2020; wyd. też jako dokument elektroniczny: tamże 2020.
białoruski
Zornyâ dzënnìkì. [Przeł.] M. Puškìna. Mìnsk 2021.
opowiadań Zakład doktora Vliperdiusa; Doktor Diagoras; Ratujmy kosmos (list otwarty Ijona Tichego): Ustanova doktara Flìperdzìusa; Doktar Dyâgor; Ratujma kosmas (adkryty lìst Ìëna Tyhaga). Wyd. łącznie z opowiadaniami Profesor A. Dońda [z poz. ↑] oraz Pożytek ze smoka [z poz. ↑] pt. Zornyâ dzënnìkì. Z uspamìnaŭ Ìëna Tyhaga. [Przeł.] L.R. Kazloŭ. Mìnsk 2022.
bułgarski
Zvezdni dnevnici. [Przeł.] L. Vasileva. Varna 1984, wyd. nast. w: Izbrani fantastični proizvedenija. T. 1. Sofiâ 1988.
Zvezdni dnevnici. [Przeł.] L. Vasileva, S. Borisova. Sofiâ 2009, wyd. nast. tamże 2022.
chiński
Xingji lüxing riji. [Przeł.] S. Wang. Chengdu 2022.
chorwacki
Zvjezdani dnevnici. [Przeł.] A. Cvitanović. Zagreb 2021.
czeski
Vzpominky Ijona Tichého. [Przeł.] F. Jungwirth. Praha 1964, wyd. nast. pt. Denik. W: S. Lem: Pánuv hlas. [Wybór utworów; przeł.:] F. Jungwirth, P. Weigel. Praha 1981.
Hvezdné deníky. [T. 1]-2. [Przeł.:] F. Jungwirth, H. Stachová. Praha 1999, 2000.
estoński
Ijon Tichy kosmoserändude päevikud. [Przeł.:] O. Jőgi, J. Kaplinski, H. Lindepuu. [Tallin 2003].
fragmentu Ze wspomnień Ijona Tichego: Ijon Tichy mälestused. [Przeł.] J. Kaplinski. Tallinn 1967.
fiński
Tähipäiväkirjat. [Przeł.:] P. Paloposki, K. Siraste. Helsinki 1983.
francuski
opowiadań Podróż trzynasta; Podróż dwudziesta czwarta: Treizième voyage; Vingt-quartrième voyage. Wyd. łącznie z przekł. opowiadań Patrol; Bajka o maszynie cyfrowej, co ze smokiem walczyła [z poz. ↑, ↑] pt. Autres mondes, autres mers. [Przeł.] L. Barral, A. Posner. Paris [1974].
Mémoires d'Ijon Tichy. [Przeł.] D. Sila. Paris 1977, wyd. nast. tamże 1990.
Les voyages électriques d'Ijon Tichy. [Przeł.] D. Sila. Paris 1980, wyd. nast. tamże [1989] .
grecki
Ta īmerológia tōn ástron. [Przeł.] G. Tsakniás. Athī́na 2021.
hebrajski
Yŵmaney k̇ŵkabiym. [Przeł.] U. Orlev. Yerẇšalaiym 1990.
hiszpański
Diarios de las estrellas. [Przeł.] J. Maurizio. Barcelona 1978, wyd. nast. tamże: 1979, 1983, 1985, 1988, 2000, 2003; Madrid [2005], 2022.
japoński
Taihei Yon no kōsei nikki. [Przeł.] F. Ippei. Tōkyō 1967.
Taihei Yon no kōsei nikki. [Przeł.] D. Fukami. Tōkyō 1980, wyd. nast. tamże 1981.
Taihei Yon no kōsei nikki. [Przeł.:] T. Fukami, N. Ōno. Tōkyō 2009.
koreański
Iyon T'ihiŭi uju ilji. [Przeł.] J. Lee. Sŏul 2022.
litewski
Žvaigždžiu dienoraščiai. [Przeł.] V. Brazauskiene. Wyd. łącznie z przekł. opowiadań Kongres futurologiczny, Profesor A. Donda [z poz. ↑] pt. Futurologu kongresas. [Przeł.] V. Brazauskienė. Kaunas 1995.
łotewski
Ijona Klusa zvaigžnu celojumi. [Przeł.] V. Melinovskis. Wyd. łącznie z przekł. poz. ↑ pt. Ijona Klusa zvaigžnu celojumi; Balss no debesin. Rīgā 1975.
mołdawski
Zurnale astrale. [Przeł.] I. Mynèskurte. Wyd. łącznie z przekł. poz. ↑ pt. Solaris; Žurnale astrale. Kišinèv 1981.
niemiecki
Auf der Kosmo-trasse. [Przeł.] C. Rymarowicz. Stuttgart 1973 .
opowiadania Podróż czternasta pt. Sterntagebücher. XIV Reise. [Przeł.] C. Rymarowicz. Leipzig 1974.
Die Sterntagebücher des Weltraumfahrers Ijon Tichy. [Przeł.] C. Rymarowicz. Berlin 1961, wyd. nast.: tamże 1973, Frankfurt am Main 1973, Berlin 1973, 1974, Frankfurt am Main 1975, 1976, Berlin 1976, tamże 1978, Frankfurt am Main 1978, 1981; Berlin 1982; Frankfurt am Main 1983, tamże 1984, 1986, 1988; Berlin 1990 [opowiadanie Profesor A. Dońda z poz. ↑ [Przeł.] H. Schumann]; Frankfurt am Main 1990, tamże [1993], 1996, 2001, 2003, 2009; Berlin 2021. Zob. też Adaptacje telewizyjne.
wyd. łącznie z opowiadaniami Profesor A. Dońda [z poz. ↑], Pożytek ze smoka [z poz. ↑] pt. Sterntagebücher. [Przeł.] C. Rymarowicz, K. Steammler, H. Rottensteiner. Berlin 2022.
portugalski
Viagens de Ijon Tichy. [Przeł.] A. Sabler. Lisboa 1987.
rosyjski
Zvezdnyje dnevniki Ijona Tichego. [Przeł.] D. Bruskin, R. Nudel'man, E. Vajsbrot. Wyd. łącznie z przekł. poz. ↑ pt. Vozvraščenie so zvezd; Zvezdnyje dnevniki Ijona Tichego. Moskva 1965.
Zvezdnye dnevniki Ijona Tichego. [Przeł.:] Z. Bobyr', R. Nudel'man, K. Berezovskij. Moskva 1961, wyd. osobne fragmentu: Formula Limfatera. Moskva 1963, przedruk w: S. Lem: Izbrannoe. Moskva 1976; Izbrannoe. Kišinev 1978; Izbrannoe. Leningrad 1981; Sobranie sočinienij. T. 7. Moskva 1994.
Zvëzdnye dnevniki Ijona Tihogo. [Przeł.] E. Parnov. Wyd. łącznie z przekł. poz. ↑, ↑pt. Solâris; Nepobedimyj; Zvëzdnye dnevniki Ijona Tihogo. Moskva 1988.
Zvezdnye dnevniki Ijona Tichogo. [Przeł.] D. Bruskin. Tallinn 1992.
Zvezdnye dnevniki. [Przeł.] I. Saukov. Wyd. łącznie z przekł. opowiadania Kongres futurologiczny [z poz. ↑] pt. Zvezdnye dnevniki; Iz vospominanij Ijona Tihogo; Futurologičeskij kongress. Moskva 1998.
cykle Dzienniki gwiazdowe; Ze wspomnień Ijona Tichego pt. Zvezdnye dnevniki Ijona Tichego. [Przeł.] Z. Bobyr', K. Dušenko, D. Bruskin, A. Ermonskij, F. Belǐčko. Sankt Peterburg 2000.
cykle Dzienniki gwiazdowe; Ze wspomnień Ijona Tichego. Wyd. łącznie z scenariuszami Trzy widowiska o profesorze Tarantodze [z poz. ↑] pt. Priklûčeniâ Ijona Tihogo. [Sbornik]. Moskva 2002, wyd. nast. tamże 2008.
Zvezdnye dnevniki Ijona Tihogo; Iz vospominanij Ijona Tihogo. Wyd. łącznie z przekł. poz. ↑, ↑, ↑ oraz scenariuszy Trzy widowiska o profesorze Tarantodze [z poz. ↑] pt. Priklûčeniâ Ijona Tihogo. [Sbornik]. Moskva 2006.
Zvëzdnye dnevniki Ijona Tihogo. Moskva 2007 .
cykle Dzienniki gwiazdowe; Ze wspomnień Ijona Tichego pt. Zvezdnye dnevniki Ijona Tihogo. [Sbornik]. [Przeł.] Z. Bobyr', K. Dušenko. Moskva 2010.
cykle Dzienniki gwiazdowe; Ze wspomnień Ijona Tichego pt. Zvezdnye dnevniki Ijona Tihogo. Moskva 2015 .
serbsko-chorwacki
Zvezdani dnevnici Ijona Tihogo. [Przeł.:] D. Durišić, U. Radnović. Beograd 1964.
słoweński
Zvezdni dnevnik Ijona Tihega. [Przeł.] J. Zor. Ljubljana 1968, wyd. nast. tamże 1979.
szwedzki
Stjärndagbockerna. [Przeł.] M. von Zweigbergk. Stockholm 1983; wyd. też jako dokument dźwiękowy: Lund 2008.
turecki
Yıldız güncesi. [Przeł.] S. Cerit. İstanbul 2001, wyd. nast. tamże 2015.
ukraiński
Ìz zorânih ŝodennikìv Ìjona Tihogo. [Przeł.:]R. Tereŝenko, S. Olìjnik, I. Ševčenko, T. Ârmolûk. Ternopìl 2017.
Ìz zorânih ŝodennikìv Ìjona Tihogo; Zì spogadìv Ìjona Tihogo. Wyd. łącznie z przekł. poz. ↑ pt. Ìz zorânih ŝodennikìv Ìjona Tihogo; Zì spogadìv Ìjona Tihogo; Mir na Zemlì. [Wybór, komentarz:] V. Arênêv. Ternopìl 2017.
Zì spogadìv Ìjona Tihogo. [Przeł.:] Ì. Ševčenko, M. Bìdenko, O. Korol'. Ternopìl 2017.
węgierski
A vilagur csavargoja. [Przeł.] E. Mach. Budapest 1960.
Csillagnapló. [Przeł.] B. Murányi. [Wyd. 2] Budapest 1996.
Csillagnapló. Wyd. łącznie z przekł. poz. ↑, ↑, ↑ pt. Stanisław Lem teljes science-fiction univerzuma. [Vol.] 3. Csillagnapló; Helyszíni szemle; Béke a földön; Rakottas. [Przeł.:] B. Murányi, G. Szabó. Szeged 2008.
włoski
opowiadania Koniec świata o ósmej: Fine del mondo alle 8. [Przeł.] P.F. Poli. Roma, Napoli 1986.
cyklu Dzienniki gwiazdowe Ijona Tichego: Memorie di un viaggiatore spaziale. [Przeł.] P.F. Poli. Milano 1991, [wyd. 2] Milano 2004.
Memorie di un viaggiatore spaziale. W: S. Lem: Universi. [Przeł.] L. Pompeo. Milano 2021.
Adaptacje
teatralne
opowiadania Czy pan istnieje, Mr Johns? pt. Existez-vous M. Johns? Reżyseria: P. Duparc. Wystawienie: Paris, Théâtre du Tertre 1961.
opowiadania Ratujmy kosmos pt. Biję na alarm: Scenariusz: Eliasz Gramont. Reżyseria: Eliasz i Edward Gramont. Wystawienie: Nowa Sól, Teatr Terminus a Quo 2007.
opowiadania Czy pan istnie, Mr. Johns? Adaptacja: D. Jakubaszek. Reżyseria: K. Rau. Wystawienie: Białystok, Białostocki Teatr Lalek 2014.
opowiadania Czy pan istnieje, Mr. Johns? pt. Czy Pan istnieje, Panie Johns. Scenariusz i reżyseria: E. Ignaczak. Wystawienie: Gdynia: Teatr Gdynia Główna 2021.
radiowe
opowiadania Czy pan istnieje, Mr. Johns? Adaptacja: M. Komorowska. Reżyseria: M. Melina. Polskie Radio 1955 [data nagrania, nie emisji słuchowiska].
opowiadania Instytut doktora Vliperdiusa. Radio (Węgry) 1968.
opowiadania Koniec świata o ósmej. Adaptacja: M. Szewcow-Szewczyk. Reżyseria: J. Owidzki. Polskie Radio 1969.
filmowe
Pułapka. Scenariusz: S. Lem. Reżyseria: K. Dębowski. Ekranizacja: Warszawa, Studio Miniatur Filmowych 1962.
opowiadania Podróż siódma pt. Pokój: Scenariusz i reżyseria: K. Jankowski. Ekranizacja 2021.
telewizyjne
opowiadania Czy pan istnieje, Mr. Johns? Adaptacja: H. Jakóbczyk. Reżyseria: Z. Kuźmiński. Telewizja Polska 1957.
opowiadania Koniec świata o ósmej: Adaptacja: B. Miecińska. Reżyseria: M.T. Nowakowski. Telewizja Polska 1958.
cyklu Dzienniki gwiazdowe Ijona Tichego: Die Sterntagebücher des Weltraumfahres Ijon Tichy. Adaptacja: D. Scharfeuberg. [Płyta]. Berlin 1968.
opowiadania Czy pan istnieje, Mr Johns? Adaptacja: A. Dzieduszycki. Reżyseria: C. Łagiewski. Telewizja Polska 1973.
Ijon Tichy. Raumpilot. [Serial; 2 sezony]. Reżyseria: D. Jacobsen. Scenariusz i reżyseria: O. Jahn. Niemcy 2007.
w formie komiksu
Stanislaw Lem's The seventh voyage. [Powieść graficzna]. [Przeł.] M. Kandel. [Adaptacja:] J.J. Muth. New York 2019, przekł. polski pt. Podróż siódma. Przeł. M. Płaza. Kraków 2021 [fragmenty Podróży siódmej].
10. Eden. [Powieść]. Warszawa: Iskry 1959, 265 s. Wyd. nast.: wyd. 2 tamże 1968; wyd. 3 Kraków: Wydawnictwo Literackie 1971, tamże wyd. 3 [!] 1973; wyd. 5 Warszawa: Iskry 1977; wyd. 4 [!] Kraków: Wydawnictwo Literackie 1984 (Dzieła), [wyd. 8]. Posłowie: J. Jarzębski tamże 2003. Przedruk zob. poz. ↑, ↑ [t. 4], ↑ [t. 6], ↑ [t. 10].
Przekłady
angielski
Eden. [Przeł.] M.E. Heine. San Diego, CA 1989, wyd. nast. London 1990.
bułgarski
Edem. [Przeł.] O. Saparev. Plovdiv 1981.
chiński
Yidian. [Przeł.] W. Xu. Nanjing 2021.
czeski
Planeta Eden. [Przeł.] J. Simonides. Praha 1960, wyd. nast. tamże: 1979, 2018; wyd. też jako dokument elektroniczny: tamże 2018.
estoński
Eeden. [Przeł.] A. Puu. Wyd. łącznie z przekł. Solaris [poz. ↑] pt. Eden; Solaris. Tallinn 1989. Wyd. też jako dokument dźwiękowy 2019.
fiński
Eeden. [Przeł.] K. Siraste. Helsinki 1984.
francuski
Eden. [Przeł.:] Edouard Pomorski, Edwige Pomorski. Verviers 1972.
hebrajski
Eden. [Przeł.] U. Orlev. Tel Awiw 1980.
hiszpański
Edén. [Przeł.] L.P. Puebla. Madrid 1991, wyd. nast. tamże 2005.
japoński
Eden. [Przeł.] K. Masatoshi. Tōkyō 1980, wyd. nast. tamże 1987.
litewski
Edenas. [Przeł.] N. Berkuvienė. Kaunas 2006.
macedoński
Edem. [Przeł.] M. Mirkulovska. Skopǰe 2020.
niderlandzki
Eden. [Przeł.] R. Miedema-Wongtschowski. Laren 1975.
niemiecki
Eden. [Przeł. P. Kempner] Transgalaxis. Balve 1960.
Eden. [Przeł.] C. Rymarowicz. Berlin 1965, wyd. nast. tamże: 1971, 1972; München 1972; Berlin 1973; wyd. łącznie z przekł. Solaris [poz. ↑ ] pt. Eden; Solaris. 2 Science-Fiction-Romane. [Przeł.:] C. Rymarowicz, I. Zimmermann-Göllheim. Stuttgart 1973; wyd. osobne Berlin 1974, tamże 1975; München 1976, tamże 1977; Berlin 1977; Frankfurt am Main 1978 (Werke in Einzelausgaben); Berlin 1978; München 1978, tamże: 1979, 1980; Berlin 1980, tamże 1982, wyd. 2 łącznie z Maska [poz. ↑] pt. Eden; Die Maske. [Przeł.] H. Schumann, C. Rymanowicz. Berlin 1982, wyd. osobne tamże 1983; Berlin West; Darmstadt [1985]; wyd. 14 München 1989, wyd. 15 1991; wyd. 16 Berlin 1995; München 1997; Berlin 1999.
Eden. [Przeł.] H. Schumann. Wyd. łącznie z przekł. Maska [poz. ↑ ] pt. Eden; Die Maske. [Przeł.:] C. Rymarowicz; H. Schumann. Berlin 1980, wyd. nast. tamże: 1982, 1986; wyd. osobne: Frankfurt am Main 1979, tamże: 1983, 1984; München 1983; Berlin [1984], tamże 1985; Darmstadt 1985; München 1985; Berlin 1986; München 1987, tamże: [1989], 1991, 1995.
portugalski
Éden. [Przeł.] N. Miranda. Mem Martins [1990].
rosyjski
Eden. [Przeł.] D. Bruskin. Wyd. łącznie z przekł. Solaris [poz. ↑] pt. Solâris; Eden. Moskva 1973, tamże 1997, wyd. nast. w: S. Lem: Izbrannoe. Moskva 1976; Izbrannoe. Kišinev 1978; Izbrannoe. Leningrad 1981; Sobranie sočinienij. T. 1. Moskva 1992; wyd. łącznie z przekł. Solaris [poz. ↑] pt. Solâris; Èdem. [Przeł.] D. Bruskin. Moskva 2005; wyd. łącznie z przekł. Solaris [poz. ↑], Niezwyciężony [poz. ↑ ] pt. Soljaris; Eden; Nepobedimyj. [Przeł.] D. Bruskin, A. Gromova. Moskva 2002, tamże: 2003, 2004, 2006, 2014; wyd. łącznie z przekł. Solaris [poz. ↑] pt. Solâris; Èdem. [Przeł.] D. Bruskin. Moskva 2018.
Èdem; Soljaris. Moskva 1997.
Èdem. Wyd. łącznie z przekł. Solaris [poz. ↑]; Niezwyciężony [poz. ↑], Głos Pana [poz. ↑] oraz opowiadania Szczur w labiryncie [z poz. ↑] pt. Glas Gospoda. [Sbornik]. Moskva; Tver' 2007; pt. Èdem; Solâris; Nepobedimyj; Glas Gospoda; Krysa v labirinte. [Przeł.] G. Gudimova, V. Perel'man, K. Dušenko, R. Nudel'man. Moskva 2020 (Sobranie sočinenij «Neo»).
Èdem. Moskva 2008.
Èdem. Wyd. łącznie z przekł. Głos Pana [poz. ↑]; Niezwyciężony [poz. ↑]; Solaris [poz. ↑] pt. Pervyj kontakt. [Sbornik]. Moskva 2011.
rumuński
Eden. [Przeł.] C. Geambaşu. Bucureşti 1999.
serbski
Eden. [Przeł.] P. Vujičić. Beograd 1989, wyd. nast. Novi Sad 2015.
słowacki
Eden. [Przeł.] F. Uváček. Bratislava 1975.
słoweński
Eden. [Przeł.] J. Zor. Ljubljana 1982.
turecki
Aden. [Przeł.] O. Baydemir. İstanbul 2014.
ukraiński
Edem. [Przeł.] D. Andruhìv. Wyd. łącznie z przekł. poz. Solaris [poz. ↑] pt. Soljaris; Eden. Kiïv 1987, wyd. nast. Ternopìl' 2017.
Edem. Wyd. łącznie z przekł. poz. Solaris [poz. ↑]; Powrót z gwiazd [poz. ↑]; Niezwyciężony [poz. ↑] pt. Edem; Solârìs; Povernennâ z zìrok; Neperemožnij. Ternopìl' 2016.
węgierski
Éden. Tudományos fantasztikus regény. [Przeł.] B. Murányi. Budapest 1973, wyd. 2 tamże 1981; wyd. łącznie z przekł. Solaris [poz. ↑]; Powrót z gwiazd [poz. ↑]; Niezwyciężony [poz. ↑]; Głos Pana [poz. ↑] pt. Stanisław Lem teljes science-fiction univerzuma. [Vol.] 1. Éden; Solaris; Visszatérés; A legyőzhetetlen; Az Úr hangja. [Przeł.:] B. Murányi, G. Szabó. Szeged 2005.
włoski
Gli esploratori dell' astro ignoto. [Przeł.] G. Ucelli. Milano 1963.
Pianeta Eden. [Przeł.] V. Costantini. Roma 1977, wyd. łącznie z przekł. Opowieści o pilocie Pirxie [poz. ↑] pt. Pianeta Eden; I viaggi der pilota Pirx. Milano 1988, wyd. 2 tamże 1990.
Eden. [Przeł.] L. Pompeo. Milano 2022.
Adaptacje
teatralne
Eden. (Dramatyczne lądowanie Ziemian na planecie Eden). Adaptacja: A Rozhin. Wystawienie: Lublin, Teatr Lalki i Aktora im. H.Ch. Andersena 1970.
muzyczne
Eden. [Impresja muzyczna]. Wykonanie: G. Tomczyk, K. Więcek, V. Antoniv, W. Makowski). W: Event horizon. Katowice [2017], 1 płyta audio (CD).
11. Inwazja z Aldebarana. [Opowiadania]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1959, 304 s.
Zawartość
Inwazja; Przyjaciel; Test; Patrol; Albatros; Exodus; Inwazja z Aldebarana; Ciemność i pleśń; Młot.
Przekłady
angielski
opowiadań Inwazja z Aldebarana; Przyjaciel; Inwazja; Ciemność i pleśń; Młot: Invasion from Aldebaran; The friend; The invasion; Darkness and mildew; The hammer. Wyd. łącznie z przekł. opowiadań Polowanie [z poz. ↑]; Szczur w labiryncie [z poz. ↑]; Formuła Lymphatera [z poz. ↑]; Pamiętnik [z poz. ↑]; Prawda [z poz. ↑]; Sto trzydzieści siedem sekund [z poz. ↑]; Zagadka [z poz. ↑] pt. The truth and other stories. [Przeł.] K.S. Robinson. Cambridge, MA 2022.
czeski
Invaze z Aldebaranu. [Przeł.] J. Simonides. Praha 1961.
opowiadań Exodus; Młot; Ciemność i pleśń; Inwazja z Aldebarana; Inwazja łącznie z przekł. Mein Leben oraz opowiadań Materac [z poz. ↑]; Szczur w labiryncie [z poz. ↑] Formuła Lymphatera [poz. ↑] pt. Invaze. [Przeł.] F. Jungwirth, J. Simonides, P. Weigel. Praha 2010.
francuski
wybór łącznie z wyborem przekł. Księga robotów [↑] pt. Le bréviaire des robots. Nouvelles. [Przeł.] H. Sadowska. Paris 1967.
niemiecki
opowiadań Test; Albatros; Inwazja z Aldebarana w: Test. Phantastische Erzählungen. [Przeł.] C. Rymarowicz. Berlin 1969.
wybór łącznie z wyborem przekł. Cyberiada [↑]; Dzienniki gwiazdowe [↑]; Maska [↑] pt. Mehr phantastische Erzählungen. [Red.] F. Rottensteiner. Frankfurt am Main 1981 .
opowiadania Test: Test. [Przeł.] R. Buschmann. Wyd. łącznie z przekł. Katar [poz. ↑] pt. Der Schnupfen; Test. Berlin 1982, wyd. nast. tamże 1986.
opowiadań Ciemność i pleśń; Przyjaciel; Inwazja z Aldebarana; Młot: Nacht und Schimmel; Der Freund; Die Invasion; Der Hammer. Wyd. łącznie z przekł. opowiadań Pamiętnik [z poz. ↑]; Formuła Lymphatera [z poz. ↑]; Nowa Kosmogonia [z poz. ↑]; Prawda [z poz. ↑]; Dwoje młodych ludzi [z poz. ↑]; Czy Pan istnieje, Mr. Johns? [z poz. ↑] pt. Nacht und Schimmel. Erzählungen. [Przeł.] I. Zimmermann-Göllheim. [wyd. 9] Frankfurt am Main 1989, tamże: wyd. 10 [1997], wyd. 11 2005.
wybór opowiadań łącznie z przeł. opowiadań z poz. ↑, ↑, ↑ pt. Die phantastischen Erzählungen. [Red.] W. Berthel. Frankfurt am Main 1997, wyd. nast. tamże [2006].
rosyjski
Vtorženie s Al'debarana. [Przeł.] A. Kazancev. Moskva 1960.
opowiadań Przyjaciel; Ciemność i pleśń; Inwazja z Aldebarana: Drug; Temnota i plesen'; Vtorženie s Al'debarana. Wyd. łącznie z przekł. poz. Pamiętnik znaleziony w wannie [poz. ↑]; Katar [poz. ↑] oraz Trzy widowiska o profesorze Tarantodze [z poz. ↑]; Czy Pan istnieje, Mr Johns? [z poz. ↑] pt. Rukopis', najdennaja v vanne; Nasmork; Rasskazy; P'esy o professore Tarantoge. [Przeł.] K. Dušenko, S. Larin, V. Čepajtis [i inni]. Moskva 1997.
opowiadań Inwazja z Aldebarana; Młot: Vtorženie; Molot. Wyd. łącznie z przekł. poz. Fiasko [poz. ↑] oraz opowiadań Zagadka [z poz. ↑]; Szczur w labiryncie [z poz. ↑] pt. Fiasko; Rasskazy. [Przeł.] V. Kulagina-Jarceva, I. Levšin, D. Bruskin [i inni]. Moskva 1998.
opowiadań Inwazja; Przyjaciel; Ciemność i pleśń; Inwazja z Aldebarana; Młot: Vtorženie; Drug; Temnotai plesen'; Vtorženie s Al'debarana; Molot i dr. Wyd. łącznie z przekł. poz. Szpital Przemienienia [z poz. ↑]; Wysoki Zamek [poz. ↑] oraz opowiadań Koniec świata o ósmej; Czy Pan istnieje, Mr Johns? [z poz. ↑] pt. Bol'nica Preobraženiâ. Rasskazy. Moskva 2003.
opowiadań Inwazja; Ciemność i pleśń; Inwazja z Aldebarana; Przyjaciel; Exodus; Młot: Vtorženie; Temnota i plesen'; Vtorženie s Al'debarana; Drug; Exodus; Molot. Wyd. łącznie z przekł. Mein Leben oraz Wysoki Zamek [poz. ↑]; Szpital Przemienienia [z poz. ↑]; Człowiek z Marsa [poz. ↑] oraz Autowywiad [z poz. ↑]; Koniec świata o ósmej [z poz. ↑]; Czy Pan istnieje, Mr. Johns? [z poz. ↑]; Prawda [z poz. ↑]; Sto trzydzieści siedem sekund [z poz. ↑]; Noc księżycowa [z poz. ↑]; Przekładaniec [z poz. ↑]; Zagadka [z poz. ↑] pt. Vysokij zamok. [Przeł.] A. Âkušev, T. Monûkova, F. Širokov, M. Litinskaâ, V. Nikol'skij [i inni]. Tver'; Moskva 2007.
opowiadań Inwazja; Przyjaciel; Exodus; Inwazja z Aldebarana; Ciemność i pleśń; Młot: Vtorženie; Drug; Exodus; Vtorženie s Al'debarana; Temnota i plesen'; Molot. Wyd. łącznie z przekł. opowiadań Prawda [z poz. ↑]; Dwóch młodych ludzi [z poz. ↑]; Sto trzydzieści siedem sekund [z poz. ↑] pt. Ohota. [Przeł.] V. Borisov, V. Âznevič, S. Legeza. Moskva 2020.
wybór łącznie z przekł. Sezam i inne opowiadania [poz. ↑] pt. Vtorženie s Al'debarana. Moskva 2022.
serbski
Invazija sa Aldebarana. [Przeł.] U. Radnović. Beograd 1963.
Adaptacje
teatralne
opowiadania Młot: Adaptacja: W. Danielec. Wystawienie: Korytkowo, Teatr Małych Form Stygmator 1984; Kraków, Teatr Małych Form Belferek 1984.
radiowe
opowiadania Młot: Adaptacja i reżyseria: J. Grotowski. Polskie Radio 1959.
opowiadania Przyjaciel: Adaptacja: K. Sielicki. Reżyseria: J. Warenycia. Polskie Radio 2012.
filmowe
opowiadania Przyjaciel: Ekranizacja (Niemcy) 1992.
telewizyjne
opowiadania Przyjaciel jako film telewizyjny krótkometrażowy: Scenariusz i reżyseria: M. Nowicki, J. Stawicki. Telewizja Polska 1965.
opowiadania Przyjaciel: Priatel. Adaptacja: K. Vlček. Telewizja (Czechosłowacja) 1983.
opowiadania Przyjaciel: Telewizja (Rosja) [ok. 1992].
12. Śledztwo. [Powieść]. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1959, 211 s. Wyd. nast.: wyd. 2 Kraków: Wydawnictwo Literackie 1969, tamże: 1982, wyd. 5 [!] 1988 (Dzieła). Przedruk zob. poz. ↑, ↑ [t. 9], ↑ [t. 14], ↑ [t. 8].
Inne formy wydań
Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta A. Bauman. Piaseczno: Heraclon International [2017], 1 płyta audio (CD).
Przekłady
angielski
The investigation. [Przeł.] A. Milch. New York [1974], wyd. nast.: New York 1976; New York 1986; San Diego, CA 1986; London 1992.
azerski
wyd. łącznie z przekł. Solaris [poz. ↑]; Noc księżycowa [poz. ↑]; Szpital Przemienienia [z poz. ↑] oraz opowiadań Czy pan istnieje, Mr. Jones? [z poz. ↑]; Sto trzydzieści siedem sekund [z poz. ↑] pt. Seçilmiş ǝsǝrlǝri. [Przeł.] A. Quliyev, Ə.N. Qaraqaplan. Bakı 2011.
czeski
Vyšetřivání. [Przeł.] B. Křemenák. Praha 1972.
grecki
Ī ánazī'tīsī [Przeł.] G. Papadogiánnīs. Athī'na 1982, wyd. nast. tamże 1990.
hiszpański
La investigación. [Przeł.] J. Maurizio. Barcelona 1977, wyd. nast. tamże: 1979, 1980, 1986, 2000.
La investigación. [Przeł.] J. Orzechowska. Madrid 2011; wyd. też jako dokument elektroniczny: Madrid 2013.
japoński
Sōsa. [Przeł.] D. Fukami. Tōkyō 1978, wyd. nast. tamże 2001.
niemiecki
Die Untersuchung. Kriminalroman. [Przeł.:] J. Reuter, H.J. Mayer. Frankfurt am Main 1975, wyd. nast.: tamże 1978; Stuttgart 1979; Frankfurt am Main 1980, tamże: 1983, 1985, 1987, [1992]; wyd. łącznie z przekł. Katar [poz. ↑ ] pt. Die Untersuchung; Der Schnupfen. [Przeł.:] J. Reuter, H.J. Mayer. Stuttgart 1977; wyd. 12 osobne Frankfurt Main [2003], tamże [2009].
rosyjski
Sledstvie. [Przeł.] L. Cyv'ân [i inni]. Moskva 1989; wyd. łącznie z przekł. Pokój na Ziemi [poz. ↑] oraz opowiadań Ananke [z poz. ↑]; Altruizyna; Kobyszczę [z poz. ↑] pt. Sledstvie. Povesti i rasskazy. Leningrad 1990, przedruk łącznie z przekł. Moja žizn; Eden [poz. ↑] w: S. Lem: Sobranie sočinienij. T. 1. [Przeł.] K.V. Dušenko [i inni]. Moskva 1992.
Rassledovanie. [Przeł.] S. Larin. Wyd. łącznie z przekł. opowiadań Odruch warunkowy [z poz. ↑]; Albatros [z poz. ↑]; Terminus [z poz. ↑]; Polowanie; Opowiadanie Pirxa [z poz. ↑]; Ananke [z poz. ↑] pt. Rasskazy o pilote Pirkse. Moskva 1997; wyd. łącznie z Katar [poz. ↑] pt. Rassledovanie. [Przeł.] S. Larin, V. Čepajtis. Sankt Peterburg 2000; wyd. nast. Moskva 2018, tamże 2022; wyd. łącznie z przekł. Pamiętnik znaleziony w wannie [poz. ↑], Katar [poz. ↑] pt. Rassledovanie; Rukopis' najdennaja v vannie; Nasmork. [Przeł.:] S. Larin, K. Dušenko. Moskva 2002, 2003.
Rassledovanie. Wyd. łącznie z przekł. poz. Katar [poz. ↑]; Fiasko [poz. ↑] oraz opowiadań z Opowieści o pilocie Pirxie [poz. ↑]: Test; Odruch warunkowy; Patrol; Albatros; Terminus; Polowanie; Opowiadanie Pirxa; Wypadek; Rozprawa Ananke pt. Fiasko. Moskva; Tver' 2007.
turecki
Soruşturma. [Przeł.] S. Cerit. Istanbul 1998.
Soruşturma. [Przeł.] O. Töman. İstanbul 2021.
ukraiński
Slìdstvo. Wyd. łącznie z przekł. Katar [poz. ↑]; Pamiętnik znaleziony w wannie [poz. ↑]; Czy Pan istnieje, Mr. Johns? [z poz. ↑]; Przekładaniec [z poz. ↑] oraz wyborem przekł. z poz. Noc księżycowa [poz. ↑] pt. Slìdstvo; Katar; Ŝodennik, znajdenij u vannì; P’êsi. [Przeł.] B.B. Ŝavurs'kij. Ternopìl' 2021.
węgierski
A nyomozás. Wyd. łącznie z przekł. Szpital Przemienienia [z poz. ↑]; Wysoki Zamek [poz. ↑]; Katar [poz. ↑]; Zagadka [poz. ↑]; Pamiętnik znaleziony w wannie [poz. ↑] pt. Stanisław Lem teljes science-fiction univerzuma. [T.] 4. Krisztus színeváltozása kórház; Felsővár; A nyomozás; Szénanátha; A rejtély; A fürdőkádban talált kézirat. [Przeł.] B. Murányi, G. Szabó. Szeged 2009.
włoski
L'indagine. [Przeł.] L. de Salle. Milano 1984, 1989.
L'indagine del tenente Gregory. [Przeł.] V. Verdiani. Torino 2007.
Adaptacje
teatralne
Adaptacja i reżyseria: M. Masztalski. Wystawienie: Wrocław, Wrocławski Teatr Współczesny im. E. Wiercińskiego 2020 [spektakl zrealizowany w koprodukcji z Teatrem Ad Spectatores, przy współpracy Muzeum Teatru i Międzynarodowego Festiwalu Kryminału].
filmowe
Adaptacja: A. Kotkowski, M. Piestrak. Reżyseria: M. Piestrak. Ekranizacja 1974.
telewizyjne
Adaptacja: A. Zawada. Reżyseria: W. Krzystek. Telewizja Polska 1997.
13. Księga robotów. [Opowiadania]. Warszawa: Iskry 1961, 304 s.
Zawartość
Dzienniki gwiazdowe Ijona Tichego [por. poz. ↑, ↑]: Podróż jedenasta. Podróż dwunasta. Podróż czternasta. Podróż dwudziesta druga. Podróż dwudziesta trzecia. Podróż dwudziesta czwarta. Podróż dwudziesta piąta; Ze wspomnień Ijona Tichego: I, II, III, IV; Formuła Lymphatera; Terminus.
Przekłady
estoński
cyklu Ze wspomnień Ijona Tichego: Ijon Tichy kosmoserändude päevikud. [Przeł.] O. Jõgi. Tallinn 1962.
francuski
wybór opowiadań łącznie z wyborem przekł. z Inwazja z Aldebarana [↑] pt. Le bréviaire des robots. Nouvelles. [Przeł.] H. Sadowska. Paris 1967.
łotewski
Ijona Klusā zvaigžņu celojumi. Wyd. łącznie z przekł. Głos Pana [poz. ↑] pt. Ijona Klusā zvaigžņu celojumi; Balss no debesīm. [Przeł.] V. Meļinovskis. Riga 1975.
niemiecki
wybór w: Nacht und Schimmel. Erzählungen. [Dokument tekstowy]. [Przeł.] I. Zimmermann-Göllheim. Berlin 2013 .
rosyjski
opowiadania Formuła Lymphatera: Formuła Limfatiera. [Przeł.] V. Kovalevskij. Moskva 1963.
opowiadania Terminus: Bessmertnaja duša. [Przeł.:] E. Vajsbrot, V. Kovalevskij. Moskva 1963.
opowiadania Ze wspomnień Ijona Tichego w: Iz vospominanij Ijona Tichovo. [Sbornik]. [Przeł.:] S. Belozerov. Moskva 1990.
węgierski
opowiadania Formuła Lymphatera. Wyd. łącznie z przekł. Niezwyciężony [poz. ↑] pt. Lymphater utolsó képlete. Elbeszélések. [Przeł.] E. Mach. Budapest 1966.
Adaptacje
telewizyjne
opowiadania Ze wspomnień Ijona Tichego cz. III pt. Profesor Zazul: Scenariusz i reżyseria: M. Nowicki, J. Stawicki. Telewizja Polska 1968.
14. Pamiętnik znaleziony w wannie. [Powieść]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1961, 294 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1971, wyd. 3 1983 (Dzieła). Przedruk zob. poz.↑, ↑ [t. 19], ↑, [t. 10, 19], por. poz. ↑ [t. 9], ↑ [t. 13], ↑.
Przekłady
angielski
Memoirs found in a bathtub. [Przeł.:] M. Kandel, Ch. Rose. New York [1973], wyd. nast.: tamże 1976, 1986, San Diego, CA 1986.
bułgarski
Dnevnik, nameren vʺv vana. [Przeł.] S. Borisova. Sofiâ 2020.
chorwacki
Memoari pronađeni u kadi. [Przeł.] A. Cvitanović. Pula 2021.
czeski
Deník nalezený ve vaně. [Przeł.] P. Weigel. Praha 1999.
francuski
Mémoires trouvés dans une baignoire. [Przeł.] D. Sila [przy współpracy] A. Łabędzkiej. Paris 1975, wyd. nast.: tamże 1978, 1986; Arles 2022.
grecki
Heirógrafa pou brethēkan se mia mpaniéra. [Przeł.] M. Liámos. 'Athḗna 1983, wyd. nast. tamże 1990.
hiszpański
Memorias encontraadas en una bañera. [Przeł.] J. Maurizio. Barcelona 1977, wyd. nast. tamże: 1979, 1983, 1987.
Memorias encontradas en una bañera. [Przeł.] B. Gill. Buenos Aires 2015.
japoński
Yokusō-de hakken sareta shuki. [Przeł.] F. Tadashi. Tōkyō 1980.
Yokusō-de hakken sareta shuki. [Przeł.] Y. Murate. Tōkyō 1983.
niderlandzki
Het dagboek in de badkuip. [Przeł.] L. Stembor. Laren 1975, wyd. nast. tamże 1978.
niemiecki
Memoiren gefunden in der Badewanne. [Przeł.] W. Tiel. Frankfurt am Main 1974, wyd. nast. 2-8 tamże 1979-[1994], 2011.
Memoiren gefunden in der Badewanne. [Przeł.] J. Reuter. Wyd. łącznie z przekł. Katar [poz. ↑] pt. Memoiren gefunden in der Badewanne; Der Schnupfen. Frankfurt am Main 1989.
wybór w: Best of Lem. [Przeł.:] H.Rottensteiner, C. Rymarowicz, J. Reuter [i inni]. Berlin 2021.
portugalski
Memorias encontradas numa banheira. [Przeł.] M. Alves. Lisboa 1984.
Memorias encontradas numa banheira. [Przeł.] M. Molina. Rio de Janeiro 1985.
Memórias encontradas numa banheira. [Przeł.] T. Fernandes Świątkiewicz. Lisboa 2023.
rosyjski
Rukopis našedšyj v vanne. [Przeł.] K. Dušenko. W: Sobranie sočinienij. T. 5. Moskva 1994, wyd. nast.: [wyd. 2] łącznie z Wysoki zamek [poz. ↑], Maska [↑] pt. Rukopis' najdennaja v vannie; Vysokij zamok; Maska. [Przeł.:] E. Vajsbrot. K. Dušenko, I. Levšin. Moskva 1994, wyd. łącznie z m.in. Katar [poz. ↑] pt. Rukopis' najdennaja v vanne; Nasmork; Rasskazy; P'esy o professore Tarantoge. Moskva 1997, wyd. łącznie z Śledztwo [poz. ↑]; Katar ↑ pt. Rassledovanie; Rukopis' najdennaja v vannie; Nasmork. [Przeł.] S. Larin, K. Dušenko. Moskva 2002, tamże: 2003, 2007.
Rukopis' najdennaâ v vanne. Wyd. łącznie z przekł. Astronauci; Obłok Magellana; Powrót z gwiazd; Kongres futurologiczny pt. Takoe raznoe buduŝee. [Sbornik]. Moskva 2011, 2018.
rumuński
Edificiul nebuniei absolutje. [Przeł.] C.T. Popescu. Bucureşti 1995.
szwedzki
Memoaer funna i ett badkar. [Przeł.] M. von Zweigberg. Stockholm 1980; wyd. też jako dokument dźwiękowy: Johanneshov 2009.
turecki
Küvette bulunan günce. [Przeł.] Ç. Öztek. İstanbul 2015.
ukraiński
Ŝodennik, znajdenij u vannì. Wyd. łącznie z m.in. przekł. Śledztwo; Katar; Czy Pan istnieje, Mr. Johns?; Przekładaniec pt. Slìdstvo; Katar; Ŝodennik, znajdenij u vannì; P’ês. [Przeł.] B. Ŝavurs'ki. Ternopìl' 2021.
węgierski
A fürdőkádban talált kézirat. Wyd. łącznie z przekł. Szpital Przemienienia; Wysoki Zamek; Śledztwo; Katar; Zagadka pt. Stanisław Lem teljes science-fiction univerzuma. [T.] 4. Krisztus színeváltozása kórház; Felsővár; A nyomozás; Szénanátha; A rejtély; A fürdőkádban talált kézirat. [Przeł.] B. Murányi, G. Szabó. Szeged 2009.
włoski
Memorie trovate in una vasca da bagno. [Przeł.] V. Verdiani. Milano 2023.
Adaptacje
teatralne
fragmentu pt. Gmach: Adaptacja: J. Zoń. Wystawienie: Krakowski Teatr Objazdowy KTO przy Domu Kultury „Achates” 1985.
pt. Gmach: Adaptacja: B. Rudnicki. Reżyseria: J. Zoń. Wystawienie: Jelenia Góra, Teatr im. C. Norwida 1989.
pt. Historia ziemi. Epoka chaotycka: Reżyseria: J. Tomaszewicz. Wystawienie: Płock, Teatr Dramatyczny im. J. Szaniawskiego 2021 [na podstawie powieści S. Lema „Pamiętnik znaleziony w wannie” oraz scenariusza filmowego autorstwa Lema i J.J. Szczepańskiego].
15. Powrót z gwiazd. [Powieść]. Warszawa: Czytelnik 1961, 243 s. Wyd. nast.: wyd. 2 tamże 1968; wyd. 3 Kraków: Wydawnictwo Literackie 1970, tamże: wyd. 4 1975, wyd. 5 1981, wyd. 6 1985 (Dzieła). Przedruk zob. poz. ↑, ↑ [t. 1], ↑ [t. 3], ↑ [t. 11].
Przekłady
angielski
Return from the stars. [Przeł.:] B. Marszal, F. Simpson. London 1980, wyd. nast.: New York [1980], wyd. w wyborze: The cosmic carnival of Stanislaw Lem. New York 1981; wyd. osobne New York 1982, tamże 1989; London 1990; wyd. łącznie z przekł. Niezwyciężony i inne opowiadania [poz. ↑], Opowieści o pilocie Pirxie [ ↑] pt. Tales of Pirx the pilot; Return from the stars; The invicible. Harmondsworth, Middlesex 1982; Cambridge, MA, London 2020; wyd. też jako dokument elektroniczny: Cambridge, MA, London 2020.
bułgarski
Zavr''ŝane ot zvezdite. [Przeł.] V. Marinov. Varna 1979.
chorwacki
Povratak sa zvijezda. [Przeł.] M. Krukowska. Zagreb 1964.
czeski
Návrat z hvězd. [Przeł.] J. Simonides. Praha 1962, wyd. 2 tamże 2011.
estoński
Tagasitulek tähtede juurest. [Przeł.] G. Kaarend. Tallinn 1976.
fiński
Paluu tähdistä. [Przeł.:] A. Valpola, K. Siraste. Helsinki 1977, wyd. nast. [ok. 1980].
francuski
Retour des étoiles. [Przeł.] M. de Wieyska. Paris 1979, wyd. nast. tamże 1994.
hebrajski
Tel Awiw 1988 .
hiszpański
Retorno de las estrellas. [Przeł.] J. Maurizio. Barcelona 1978.
Retorno de las estrellas. [Przeł.:] P. Giralt, J. Maurizio. Barcelona 1980, wyd. nast.: tamże 1983, 1986; Madrid 1993, tamże: 2005, 2015, 2021.
japoński
Hoshi-kara-no kikan. [Przeł.] S. Yoshigami. Tōkyō 1968, wyd. nast. tamże: 1977, 1980, 1981, [1984].
litewski
Grjžusiš žvaigždžų. [Przeł.] K. Skudavičius. Vilnius 1964.
niemiecki
Transfer. [Przeł.] M. Kurecka. Düsseldorf 1974, wyd. nast.: Frankfurt am Main 1974, tamże: 1976, 1977, 1984; Düsseldorf, Hamburg 1978; Düsseldorf 1981; Berlin 1983; Berlin, Darmstadt, Wien [1983]; München 1983, tamże: 1984, 1986, 1987, [1989], 1991, 1995; pt. Rückkehr von den Sternen. München 2002, tamże 2006; [wyd. nieskrócone] Berlin 2006; München 2013; wyd. łącznie z przekł. Astronauci [poz. ↑] pt. Die Astronauten; Transfer. Stuttgart 1974; [Zürich] 1976; Stuttgart 1977; wyd. osobne też jako dokument elektroniczny: München 2002.
portugalski
Regresso das estrelas. [Przeł.] F. Rodrigues Pinto. Mem Martins 1983, wyd. nast. 1984.
rosyjski
Vozvraščenie so zvezd. [Przeł.] G. Gudimova. Wyd. łącznie z przekł. Dzienniki gwiazdowe [poz. ↑] pt. Vozvraščenie so zvezd; Zvezdnyje dnevniki Ijona Tichego. Moskva 1965, wyd. osobne Moskva 1991, wyd. łącznie z przekł. Solaris [poz. ↑] pt. Solâris; Vozvraščenie so zvezd. Moskva 1992, wyd. łącznie z przekł. Dzienniki gwiazdowe [poz. ↑] w: Sobranie sočinienij. T. 2. Moskva 1992, wyd. łącznie z Głos Pana [poz. ↑], Doskonała próżnia [poz. ↑] pt. Vozvraščenie so zvezd; Golos Gospoda; Absoljutnaja pustota. Moskva 1997, wyd. łącznie z przekł. Głos Pana [poz. ↑] pt. pt. Vozvraščenie so zvezd; Golos Gospoda. Moskva 2002, tamże 2007.
Vozvraŝenie so zvezd. Wyd. łącznie z przekł. Głos Pana [poz. ↑], Doskonała próżnia [poz. ↑] oraz scenariusza Wierny robot [z poz. ↑] pt. Vozvraŝenie so zvezd; Glas Gospoda; Absolûtnaâ pustota; Vernyj robot. [Przeł.] E. Pavlovič, R. Nudel'man, A. Gromova [i inni]. Moskva 1997.
Vozvraščenie so zvezd, wyd. łączne z przekł. Głos Pana [poz. ↑] pt. Vozvraščenie so zvezd. Romany. Sankt Peterburg 2000.
Vozvraščenie so zvezd, wyd. łącznie z przekł. Głos Pana [poz. ↑] oraz m.in. opowiadania Szczur w labiryncie [z poz. ↑] pt. Vozvraščenie so zvezd; Glas Gospoda. Povesti. Moskva 2002, 2003, 2007.
Vozvraŝenie so zvezd. Tver' 2006.
Vozvraŝenie so zvezd. Moskva 2009.
Vozvraŝenie so zvezd. [Przeł.] E. Vajsbrot, R. Nudel'man. Moskva 2015-2018, wyd. łącznie z przekł. Kongres futurologiczny [z poz. ↑] pt. Vozvraŝenie so zvezd; Futurologičeskij kongress. Moskva 2022.
Vozvraščenie so zvezd. Wyd. łącznie z przekł. Astronauci [poz. ↑]; Obłok Magellana [poz. ↑]; Pamiętnik znaleziony w wannie [poz. ↑]; Kongres futurologiczny [z poz. ↑] pt. Takoe raznoe buduŝee. Moskva 2018.
Vozvraŝenie so zvezd. Wyd. łącznie z przekł. Śledztwo [poz. ↑]; Katar [poz. ↑]; Pamiętnik znaleziony w wannie [poz. ↑] pt. Vozvraŝenie so zvezd. [Przeł.] S. Larin, V. Čepajtis, K. Dušenko. Moskva 2021.
rumuński
Întoarcerea din stele. [Przeł.:] M.D. Pavelescu, C.T. Popescu, C. Geambaşu. Wyd. łącznie z przekł. Golem XIV [poz. ↑] pt. Întoarcerea din stele; Golem XIV. Bucureşti 1997.
turecki
Yildizlarin dönüşü. [Przeł.] A. Kayabal. Istabul 1984.
Yıldızlardan dönüş. [Przeł.] S. Cerit. İstanbul 1998, wyd. nast. tamże 2015.
ukraiński
Povernennâ ìz zìrok. [Przeł.:] I. Brečak. L'viv 1965, wyd. nast. Kiïv 1970; L'viv 1970, tamże: 1971, 1976; Ternopìl' 2017.
Povernennâ z zìrok. Wyd. łącznie z przekł. poz. ↑, ↑, ↑ pt. Edem; Solârìs; Povernennâ z zìrok; Neperemožnij. Ternopìl' 2016.
węgierski
Visszatérés. [Przeł.] P.E. Mach. Budapest 1964, wyd. nast. tamże 1979.
Visszatérés. Wyd. łącznie z przekł. poz. ↑, ↑, ↑, ↑ pt. Stanisław Lem teljes science-fiction univerzuma. [Vol.] 1. Éden; Solaris; Visszatérés; A legyőzhetetlen; Az Úr hangja. [Przeł.] B. Murányi, G. Szabó. Szeged 2005.
włoski
Gli esploratori dell'astro ignoto. [Przeł.] G. Uccelli. Milano 1963.
Ritorno dall'universo. [Przeł.] P.F. Poli. Milano 1976, wyd. nast.: tamże 1989; Palermo 2020, tamże 2021.
Adaptacje
radiowe
Adaptacja i reżyseria: J. Grotowski. Polskie Radio 1967.
Cz. 1-4. Adaptacja: J. Ławicki. Reżyseria: Z. Rakowiecka. Polskie Radio 1977.
Wyd. w formie komiksu z rysunkami K. Wójcika. „Wiadomości Wrocławskie” 1976 nr 2-52/53, 1977 nr 1-14.
16. Solaris. [Powieść]. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1961, 196 s. Wyd. nast.: tamże: wyd. 2 1962, wyd. 3 1963; Warszawa: Czytelnik 1974; wyd. 3 [!] Kraków: Wydawnictwo Literackie 1976; wyd. 6 Warszawa: Iskry 1982; Kraków: Wydawnictwo Literackie 1986 (Dzieła); Kraków: Tasso 1993; Kraków: Wydawnictwo Literackie 1994; Warszawa: Niezależna Oficyna Wydawnicza 1994; wyd. 12 Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1997; Warszawa: Świat Książki 1997; Posłowie: J. Jarzębski. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1999, tamże: wyd. 2 2002, 2003; Kraków: Mediasat Poland [2004]. Przedruk zob. poz. ↑, ↑ [t. 10], ↑ [t. 18], ↑ [t. 3].
Nagrody
Nagroda w plebiscycie Złotego Kłosa w 1977 i nagroda Polskiego Stowarzyszenia Miłośników Fantastyki w 1984.
Przekłady
angielski
Wybór z powieści w: The cosmic carnival of Stanislaw Lem. [Przeł.] M. Kandel, W. Ackerman, J Kilmartin [i inni]. New York 1981.
Solaris. [Przeł.:] J. Kilmartin, S. Cox. London 1970; wyd. nast.: New York 1970; London 1971, tamże 1973; New York 1971, tamże 1973; Newton Abbot, Wielka Brytania 1973; New York 1982, tamże 1987; San Diego, CA 1987; London 1991; wyd. łącznie z przekł. Katar [poz. ↑], Doskonała próżnia [poz. ↑] pt. Solaris; The chain of chance; A perfect vacuum. Harmondsworth, Middlesex 1981, tamże 1985; [wyd.] 12 London 2003.
arabski
Sūlārīs. [Przeł.] H. Ǧānabī. Al-Qāhira 2021.
azerski
Solyaris. Wyd. łącznie z przekł. Śledztwo [poz. ↑], Noc księżycowa [poz. ↑], Czas nieutracony [poz. ↑] oraz opowiadaniami Czy pan istnieje, Mr. Jones?; 137 sekund pt. Seçilmiş ǝsǝrlǝri [Przeł.] A. Quliyev. Bakı 2011, wyd. osobne tamże 2018.
białoruski
Salârys. [Przeł.] M. Valoška. Mìnsk 1994.
bułgarski
Solaris. [Przeł.] A. Radeva. Sofiâ 1965, wyd. nast. pt. Naučnofantastičen roman 1977; Sofiâ 1980, przedruk w: S. Lem: Izbrani fantastični proizvedenija. T. 1. Sofiâ 1988, wyd. osobne tamże 2007.
chiński
Suolalisi xing. [Przeł.] L. Li, N. Chen, M. Le. Chengdu 2003.
Suolalisi xing. [Przeł.] Ch. Chen. Beijing 2005.
Suolali xing/Shitannisilao Laimu zhu. [Przeł.] G. Zhao. Taibeixian Xindianshi [2010], wyd. nast. Guangzhou 2014 .
Suolalisi xing. [Przeł.] Z. Jing. Nanjing 2021.
chorwacki
Solaris. [Przeł.] M. Martić. Zagreb 2004.
czeski
Solaris. [Przeł.] B. Křemenák. Praha 1972, wyd. nast. tamże 1994.
Solaris. [Wyd. 3]. [Przeł.] P. Weigel. Praha 2003.
duński
Solaris. [Przeł.:] P. Tvermoes, R.-M. Tvermoes. København 1973.
Solaris. [Przeł.] R.M. Tvermoes. [wyd. 2] København [2003].
estoński
Solaris. [Przeł.] A. Puu. Wyd. łącznie z przekł. Eden [poz. ↑] pt. Eeden; Solaris. Tallinn 1989, wyd nast.: Madrid, Tallin 2003, 2005.
fiński
Solaris. [Przeł. z francuskiego] M. Kannosto. Helsinki 1973, wyd. nast. tamże: 1974, 1981.
Salainen planeetta. [Przeł.] E. Salervo. Helsinki 1983.
flamandzki
Solaris. [Przeł.] C.C.W. Bakker-Offers. [Wyd. 2]. Antwerpen 1984.
francuski
Solaris. [Przeł.] J.M. Jasienko. Paris 1966, wyd. nast. tamże 1970, 1976, 1986, 1994,1999, 2002.
Solaris. Wyd. łącznie z przekł. Głos Pana [poz. ↑] oraz opowiadaniem Kongres futurologiczny [z poz. ↑] pt. Solaris; La voix du maître; Le Congrès de futurologie. Paris 2016.
grecki
Soláris. [Przeł.] R. Sṓkou. 'Athḗna 1978.
gruziński
Solarisi. [Przeł.] N. Kartvelišvili. T'bilisi 1979, wyd. nast. tamże 2014, 2018.
hebrajski
Sŵlaʾriys. [Przeł.] A. Hauptman. Tel-ʾAbiyb 1981, wyd. nast. Yerẇšalaiym 2002; Ben Shemen 2021.
Sŵlaʾriys. [Przeł.] A. Hauftman. Yerẇšalaiym 2002.
hiszpański
Solaris. [Przeł.] M. Horne. Buenos Aires 1977.
Solaris. [Przeł.:] M. Horne, [F. Abelenda] F.A. Barcelona 1978, wyd. nast. tamże: 1984, 1985, wyd. 7 1998, 2001, 2003, 2005.
Solaris. [Przeł.] A. Siewierska. Barcelona 1988, wyd. łącznie z przekł. Bajki robotów [poz. ↑] pt. Solaris; Fábulas de robots. Buenos Aires 1977.
japoński
Sorarisu-no yō-no moto-ni. [Przeł.] N. Iida. Tōkyō 1965, wyd. łącznie z przekł. Niezwyciężony [poz. ↑] pt. Solaris no hi no moto-ni; Sabaku no wakusei. [Przeł.:] N. Iida, I. Kiwa. Tōkyō 1968, wyd. nast.: tamże 1988; wyd. osobne Tōkyō 1977, tamże: [1978], [1979], 1980, [1984], 1985, 1989, 1991, 1995, 2005, 2010.
Sorarisu. [Przeł.] M. Numano. [Wyd. 2] Tōkyō 2004, wyd. nast. tamże: 2015, 2016.
koreański
Solaris. [Przekł. z rosyjskiego i angielskiego:] K. Saem. Sŏul 1992.
Sollarisŭ. [Przeł.] S. Kim. Sŏul 2008.
Sollarisŭ. [Przeł.] S. Choi. Sŏul 2022.
litewski
Soliāris. [Przeł.] K. Skudavičius. Vilnius 1964.
Soliaris. [Przeł.] G. Juodvalkytė. Vilnius 1978; wyd. też jako dokument dźwiękowy tamże 2003.
Soliaris. Romanas. [Przeł.:] G. Juodvalkytė, R. Strielkūnas. Vilnius 2014, wyd. nast. tamże 2021.
łotewski
Solaris. [Przeł.] Z. Trenko. Rīgā 1970.
macedoński
Solaris. [Przeł.] G. Popovski. Skopje 1989.
mołdawski
Soljaris. [Przeł.] I. Mynèskurtè. Wyd. łącznie z przekł. Dzienniki gwiazdowe [poz. ↑] pt. Solaris; Žurnale astrale. Kišinèv 1981.
niderlandzki
Solaris. [Przeł.] C.C.W. Bakker-Offers. Utrecht 1972, wyd. nast. tamże 1984; wyd. w wyborze: Spionage in de ruimte. Maarssenbroek 1986.
niemiecki
Solaris. [Przeł.] I. Zimmermann-Göllheim. Hamburg, Düsseldorf 1972, wyd. nast.: wyd. łącznie z przekł. Eden [poz. ↑] pt. Eden; Solaris. [Przeł.:] C. Rymarowicz, I. Zimmermann-Göllheim. Stuttgart 1973; wyd. 16 München 1995, tamże 1999. Wyd. oddzielnie: Hamburg; Düsseldorf 1974; Frankfurt am Main 1975, tamże 1977; Berlin 1981, tamże: 1983, 1985, 1986, 1990; Düsseldorf 1981; München 1983, tamże 1984; Klagenfurt 1984; Frankfurt am Main 1984; München 1986, tamże: 1987, 1989, 1990, 1992, 1994, 1995, 1996; wyd. 3 właśc. 24 Hildesheim 1997; München 2002; Rheda-Wiedenbrück, Gütersloh 2003; Berlin 2006, tamże 2022.
Solaris. [Przeł.] K. Kelm. Berlin 1983, wyd. nast. tamże: 1985, 1986, 1990.
Wybór z powieści w: Best of Lem. Berlin 2021.
norweski
Solaris. [Przeł.:] J. Bing, T. Åge Bringsvaerd. Oslo 1974.
Solaris. Roman. [Przekł. i posłowie:] J. Wiedlocha. Oslo 2021.
ormiański
Solaris. [Przeł.:] M. Graxolskayi, V. Vasilyani. Erevan 1965, wyd. nast. tamże 2020.
perski
Sūlârīs. [Przeł.] Ṣ. Mozaffarzâdeh. [Iran] 1985, wyd. nast.: wyd. 2 Tehrân [1992], tamże [2018/2019].
portugalski
Solaris. [Przeł.] I. Busse. Mem Martins 1983; wyd. nast. tamże 2003.
Solaris. [Przeł.] R. Guarany. Rio de Janeiro 1984, toż San Paulo 1986, 1990 .
Solaris. [Przeł.] J. Sanz. Wyd. 2 [!] Rio de Janeiro 2003, tamże wyd. 3 2003.
Solaris. [Przeł.] E. Favre. São Paulo 2017, wyd. 2 tamże 2021.
Solaris. [Przeł.] T. Fernandes Świątkiewicz. Lisboa 2018, wyd. nast. tamże 2021, 2023.
Solaris. W: Ficção científica do Leste Europeu. [Przeł.] G. Soares da Silva. São Paulo 2018.
rosyjski
Solâris. W: V mire fantastiki i priklûčenij. [Red.: T. D. Zubkova; Przeł. D. Bruskin]. Leningrad 1963.
Solâris. [Przeł.] E. Parnov. Wyd. łącznie z przekł. Dzienniki gwiazdowe [poz. ↑], Niezwyciężony [poz. ↑] pt. Vozvraščenie so zvezd; Zvezdnyje dnevniki Ijona Tichego. Moskva 1965.
Solâris. [Przeł.:] G. Gudimova, V. Perel'man. Wyd. łącznie z przekł. Obłok Magellana [poz. ↑] pt. Soljaris; Magellanovo oblako. Moskva 1987.
Solâris. [Przeł.:] D. Bruskin. Nižnyj Nowgorod 1991; wyd. łącznie z przekł. m.in. Opowieści o pilocie Pirxie [poz. ↑], Bezsenność [poz. ↑] pt. Soljaris; Priključenija zvezdnogo navigatora Pirksa; Ananke; Sud. Irkutsk 1993; wyd. łącznie z przekł. Eden [poz. ↑] oraz opowiadań z poz. Maska [↑] pt. Èdem; Soljaris. Moskva 1973, tamże 1997, wyd. nast. w: Izbrannoe. Moskva 1976, Izbrannoe. Leningrad 1981, Izbrannoe. Kišinev 1978; wyd. łącznie z przekł. Dzienniki gwiazdowe [poz. ↑]; Niezwyciężony [poz. ↑] pt. Solâris; Nepobedimyj; Zvëzdnye dnevniki Ijona Tihogo. [Przeł.] E. Parnov, D. Bruskin, A. Gromova. Moskva 1988; w zbiorze: Sobranie sočinienij. T. 1. Moskva 1992; wyd. osobne Soljaris. [Przeł.] D. Bruskin. Sankt Peterburg 2000, wyd. nast.: Moskva 2005, tamże 2006; Solâris. Wyd. łącznie z przekł. Eden [poz. ↑]; Niezwyciężony [poz. ↑] pt. Solâris; Èdem; Nepobedimyj. [Przeł.] D. Bruskin, A. Gromova. Moskva 2004, tamże: 2005, 2006, 2014, 2018.
Solâris. Wyd. łącznie z przekł. Powrót z gwiazd [poz. ↑] w: S. Lem: Sobranie sočinienij. T. 2. [Przeł.] G.A. Gudimova, V.M. Perel'm. Moskva 1992.
Solâris. Wyd. łącznie z przekł. Niezwyciężony [poz. ↑] pt. Nepobedimyj; Solâris. Moskva 1999.
Solâris. Wyd. łącznie z przekł. Niezwyciężony [poz. ↑]; Opowieści o pilocie Pirksie [poz. ↑]; Maska [poz. ↑] pt. Nepobedimyj; Soljaris; Rasskazy o pilote Pirks ; Maska. Moskva 1999.
Solâris. [Przeł.] V. Gudimova, V. Perel'man. Moskva 2001, wyd. łącznie m.in. z przekł. Niezwyciężony [poz. ↑]; Opowieści o pilocie Pirksie [poz. ↑]; Fiasko [poz.↑] pt. Solâris. Nepobedimyj. Rasskazy o pilote Pirkse. Fiasko. Rasskazy iz cikla „Kiberiada”. Iz vospominanij Ijona Tichego. Moskva 2003.
Solâris. Wyd. łącznie z przekł. Eden [poz. ↑]; Niezwyciężony pt. Solâris; Èdem; Nepobedimyj. Moskva 2007 .
Solâris. Wyd. łącznie z przekł. Głos Pana [poz. ↑]; Eden [poz. ↑]; Niezwyciężony [poz.↑] pt. Pervyj kontakt. Moskva 2011.
Solâris. Wyd. łącznie z poz. Eden [poz. ↑]; Fiasko [poz. ↑]; Głos Pana [poz. ↑]; Niezwyciężony [poz. ↑] oraz opowiadania Szczur w labiryncie [z poz. ↑] pt. Solâris. [Przeł.] K Dušenko, V. Kulagina-Ârceva, I. Levšin, R. Nudel'man. Moskva 2015, 2019.
Solâris. Wyd. łącznie z przekł. m.in. Eden [poz.↑]; Niezwyciężony [poz. ↑]; Głos Pana [poz. ↑] pt. Èdem; Solâris; Nepobedimyj; Glas Gospoda; Krysa v labirinte. [Przeł.] G.A. Gudimova, V. Perel'man, K. Dušenko, R. Nudel'man. Moskva 2020.
rumuński
Solaris. [Przeł.:] T. Roll, A. Rogoz. Cluj-Napoca 1967, wyd. nast. tamże 1974; Bucureşti 1967, tamże: 1974, 1993, 1993.
Solaris. Wyd. łącznie z przekł. Dzienniki gwiazdowe [poz. ↑] pt. Solaris; Žurnale astrale. [Przeł.] I. Mynèskurtè. Kišinèu 1981.
Solaris. [Przeł.] C. Geambaşu. Bucureşti 2014.
serbski
Solaris. [Przeł.] P. Vujičić. Beograd 1972 , wyd. nast. tamże: 1988; Novi Sad 2014.
Solaris. [Przeł.] P. Obućina. Beograd 2003.
Solaris. [Przeł.] N. Tanasić. Šabac 2023.
słowacki
Solaris. [Przeł.] H. Lerchová. Bratislava 1964.
szwedzki
Solaris. [Przeł.] S.Ch. Svahn. Malmö 1973.
Solaris. [Przeł.] J. Malm. Stockholm 1984, wyd. nast. tamże: 1988, wyd 4 2002.
turecki
Solaris. [Przeł.] M. Aközer. Ankara 1983, wyd. nast.: İstanbul 1995, tamże: 1997, 2014.
ukraiński
Solâris. [Przeł.] M. Valoška. Mìnsk 1994.
Solârìs . [Przeł.] D. Andruhìv. Kiïv 1996; L'vìv 2005. Wyd. łącznie z przekł. Eden [poz. ↑LEM Stanisław: Eden. [Powieść]. Warszawa: Iskry 1959, 265 s. Wyd. nast.: wyd. 2 tamże 1968; wyd. 3 Kraków: Wydawnictwo Literackie 1971, tamże wyd. 3 [!] 1973; wyd. 5 Warszawa: Iskry 1977; wyd. 4 [!] Kraków: Wydawnictwo Literackie 1984 (Dzieła), [wyd. 8]. Posłowie: J. Jarzębski tamże 2003. Przedruk zob. poz. ↑, ↑ [t. 4], ↑ [t. 6], ↑ [t. 10].] pt. Solaris; Eden. Romani. Kiïv 1987.
Solârìs. Wyd. łącznie z poz. Eden [poz. ↑]; Powrót z gwiazd [poz. ↑]; Niezwyciężony [poz. ↑] pt. Edem; Solârìs; Povernennâ z zìrok; Neperemožnij. Ternopìl' 2016.
węgierski
Solaris. [Przeł.] B. Murányi. Budapest 1968, wyd. nast.: tamże Budapest 1977; Bukarest 1977, Bratislava 1968; Budapest 1977, tamże: [1994], wyd 4 2004; Komárom 2021; Budapest 2023.
Solaris. Wyd. łącznie z przekł. Eden [poz. ↑]; Powrót z gwiazd [poz. ↑]; Niezwyciężony [poz. ↑]; Głos Pana [poz. ↑] pt. Stanisław Lem teljes science-fiction univerzuma. [Vol.] 1. Éden; Solaris; Visszatérés; A legyőzhetetlen; Az Úr hangja. [Przeł. B. Murányi Beatrix, S. Szabó. Szeged 2005.
wietnamski
Solaris – hành tinh bí ẩn. Ruyện khoa học viễn tưởng. [Przeł.] Thế Long dịch Nguyễn. Hồ Chí Minh 1988, wyd. nast. tamże 2007.
włoski
Solaris. [Przeł.] E. Bolzoni. Milano 1973, wyd. nast. Milano 1978; Roma 1982, tamże: 1990, 2003, 2004.
Adaptacje
teatralne
Solaris. Wystawienie: Wielka Brytania 1981.
Solaris. Adaptacja: S. Szlachtycz. Wystawienie: Szczecin, Teatr Polski 1995.
Solaris. Adaptacja i reżyseria: K. Lupa. Wystawienie: Düsseldorf, Kleines Haus, Schauspielhaus 2005.
Solaris. Raport. Adaptacja i reżyseria: N. Korczakowska. Wystawienie: Warszawa, Teatr Rozmaitości 2009.
Adaptacja i reżyseria: J. Tumidajski. Wystawienie: Katowice, Teatr Śląski im. S. Wyspiańskiego 2011.
Reżyseria: M. Bortkiewicz. Wystawienie: Kielce, Stowarzyszenie Artystyczne Ecce Homo 2012.
Scenariusz i reżyseria: M. Tymura. Wystawienie: Białystok, Teatr Latarnia 2013.
Adaptacja i reżyseria: W. Kościelniak. Wystawienie: Kraków, Teatr im. J. Słowackiego (Duża Scena) 2016.
Adaptacja i reżyseria: E. Depta. Wystawienie: Gniezno, Teatr im. A. Fredry 2017.
Adaptacja i scenariusz: M. Drab, M. Wierzchowski. Reżyseria: M. Wierzchowski. Wystawienie: Kraków-Nowa Huta, Teatr Ludowy (Duża Scena) 2020.
radiowe
Solaris. Adaptacja i reżyseria: J. Grotowski. Polskie Radio 1963.
Solaris. Cz. 1-2. Adaptacja: E. Marcinkowska. Reżyseria: J. Owidzki. Polskie Radio 1986.
Solaris. [3 odcinki]. Adaptacja i reżyseria: S. Szlachtycz. Polskie Radio 1996 .
filmowe
Solaris. Scenariusz: F. Gorenštejna. Reżyseria: A.A. Tarkovskij. Ekranizacja(ZSRR) 1972.
Solaris. Scenariusz i reżyseria: S. Soderbergh. Ekranizacja (USA) 2002.
Solaris mon amour. [Esej filmowy]. Reżyseria: K. Mikurda. Ekranizacja (Łódź, Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa Telewizyjna i Teatralna) 2023.
telewizyjne
Adaptacja: N. Kiemarski. Telewizja (Moskwa) 1969.
Wyd. łącznie z poz. ↑ pt. Solaris; Niezwyciężony. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1968, 368 s.,.
17. Wycieczka w kosmos. [Film animowany]. Scenariusz: S. Lem. Reżyseria: K. Dębowski. Ekranizacja1961.
18. Wejście na orbitę. [Felietony i szkice]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1962, 237 s. Przedruk zob. poz. ↑ [t. 31], ↑.
Zawartość
Gwiazdy nawigacyjne: Science fiction; O powieści kryminalnej; Zagęszczanie duchów; Kto jest głuchy; Nowe bajki amerykańskie; O geniuszu zapoznanym; O malarstwie abstrakcyjnym; Fizyka Pola i poezja; Z dziennika klinicysty; O Dostojewskim powściągliwie. – Reakcje łańcuchowe: Dziesięć lat energii atomowej; O astronautyce – rzeczowo; Przemiany nauki; Jedność przeciwieństw; Technologia cudu; Mała improwizacja; Jak przyjmować gości z gwiazd; Talerze nieziemskie; Kociak zdalnie sterowany; Maszyna poszukuje twarzy; O roku 2000; Prognoza naukowa; O granicach postępu technicznego; Dokąd idziesz, świecie?. – Efemerydy: Kłopoty z importem; Podręcznik elegancji; Tatry zimą – suplement; Autowywiad.
19. Noc księżycowa. [Opowiadania i scenariusze]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1963, 241 s. Wyd. nast. tamże 2006.
Zawartość
[Opowiadania:] Pamiętnik. Ze wspomnień Ijona Tichego: Tragedia pralnicza; Odruch warunkowy. – [Scenariusze widowisk telewizyjnych:] Wierny robot; Wyprawa profesora Tarantogi; Czarna komnata profesora Tarantogi; Dziwny gość profesora Tarantogi.
Przekłady
azerski
Wyd. łącznie z przekł. Śledztwo [poz. ↑]; Solaris [poz. ↑]; Szpital Przemienienia [z poz. ↑] oraz opowiadań Czy pan istnieje, Mr. Jones? [z poz. ↑]; Sto trzydzieści siedem sekund [z poz. ↑] pt. Seçilmiş ǝsǝrlǝri. [Przeł.] A. Quliyev, Ə.N. Qaraqaplan. Bakı 2011.
niemiecki
Mondnacht. Hör- und Fernsehspiele. [Przeł.:] Ch. Eckert, J. Janke. Frankfurt am Main 1974.
Die Mondnacht; Die Forschungsreise des Professors Tarantoga; Der seltsame Gast des Professors Tarantoga; Professor Tarantoga Sprechstunde; Der getreue Roboter. Wyd. łącznie z przekł. Przekładaniec [poz. ↑] oraz opowiadania Czy pan istnieje, Mr. Jones? [z poz. ↑] pt. Mondnacht. Hör- und Fernsehspiele. [Przeł.] K. Staemmler, Ch. Eckert, J. Janke, I. Zimmermann-Göllheim. Frankfurt am Main 1977, wyd. nast. tamże: 1980, 1981, [1985], [2002].
opowiadania Odruch warunkowy: Mondnacht. [Przeł.] K. Staemmler. [Wyd. 4] Frankfurt am Main [1994].
rosyjski
Lunnaâ noč'. Radiop'esa. Wyd. łącznie z przekł. Opowieści o pilocie Pirxie [poz. ↑] pt. Rasskazy o pilote Pirkse; Lunnaâ noč'. Radiop'esa. [Przeł.] K. Dušenko [i inni]. Moskva 1993.
scenariusza Wierny robot: Vernyj robot. W: S. Lem: Mir na zemle. Roman; Glas Gospoda. Roman; Vernyj robot. Televizionnaâ p'esa. [Przeł.] K. Dušenko [i inni]. Moskva 1994.
scenariuszy widowisk telewizyjnych: Wyprawa profesora Tarantogi; Czarna komnata profesora Tarantogi; Dziwny gość profesora Tarantogi pt. P'esy o professore Tarantoge. W: S. Lem: Rukopis' najdennaja v vanne; Nasmork; Rasskazy; P'esy o professore Tarantoge. Moskva 1997 .
scenariusza Wierny robot: Vernyj robot. W: S. Lem: Skazki robotov. [Przeł.] J. Ivanovič [i inni]. Moskva 2003.
Lunnaâ noč'. Radiop'esa. [Przeł.] K. Dušenko. Wyd. łącznie z przekł. Mein Leben oraz Wysoki Zamek [poz. ↑]; Szpital Przemienienia [z poz. ↑]; Człowiek z Marsa [poz.↑]; Koniec świata o ósmej; Czy Pan istnieje, Mr. Johns? [z poz. ↑]; Inwazja z Aldebarana; Inwazja; Ciemność i pleśń; Przyjaciel; Exodus; Młot [z poz. ↑]; Przekładaniec [poz. ↑]; Sto trzydzieści siedem sekund [z poz. ↑; Prawda [z poz. ↑]; Autowywiad [z poz. ↑]; Zagadka [poz. ↑] pt. Vysokij zamok. Tver'; Moskva 2007.
słoweński
Mesečna noč. [Przeł.] U. Kraigher. Ljubljana [1979].
turecki
Ölümlü makineler. [Przeł.] H. Taylan. Istambul 2001.
ukraiński
Wybór łącznie z przekł. m.in. Śledztwo [poz. ↑]; Katar [poz. ↑]; Pamiętnik znaleziony w wannie [poz. ↑]; Czy Pan istnieje, Mr. Johns? [z poz. ↑]; Przekładaniec [poz. ↑] w: S. Lem: Slìdstvo; Katar; Ŝodennik, znajdenij u vannì; P’êsi. [Przeł. B. Ŝavurs'kij]. Ternopìl' 2021.
Adaptacje
teatralne
pt. Tarantoga. Wystawienie: Kraków, Teatr Lalek „Groteska” 1963.
radiowe
pt. Tragedia pralnicza: Adaptacja: J. Grotowski. Polskie Radio 1968.
pt. Noc księżycowa: Adaptacja: J. Zelnik. Polskie Radio 1977.
telewizyjne
opowiadania Wierny robot: Reżyseria: J. Majewski. Telewizja Polska 1961.
opowiadania Wyprawa profesora Tarantogi pt. Przygody profesora Tarantogi. Reżyseria: J. Slotwiński. Telewizja Polska 1962.
opowiadania Czarna komnata profesora Tarantogi: Telewizja Polska 1964.
opowiadania Dziwny gość profesora Tarantogi. Reżyseria: T. Worontkiewicz. Telewizja Polska 1971.
opowiadania Wyprawa profesora Tarantogi: Reżyseria: M. Wojtyszko. Telewizja Polska 1992.
Wyd. osobne opowiadania: Odruch warunkowy. Warszawa: Nasza Księgarnia 1975, 65 s.
20. Bajki robotów. [Opowiadania]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1964, 237 s. Wyd. nast.: wyd. 2 z posłowiem J. Jarzębskiego. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza 1983; Katowice: Książnica 1989; Warszawa: Nasza Księgarnia 1995; Wrocław: Siedmioróg 1996, wyd. 7 tamże 1998; Posłowie: J. Jarzębski. Kraków: Wydawnictwo Literackie 2000, toż: 2002, 2003, 2022. Przedruk zob. poz. ↑ [t. 7], ↑ [t. 7].
Inne formy wydań
Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta R. Siemianowski. Warszawa: Stowarzyszenie Pomocy Osobom Niepełnosprawnym Larix im. Henryka Ruszczyca [2012], 1 CD; Czyta B. Szyc. Kraków: Wydawnictwo Literackie 2017, 1 dysk optyczny (CD).
Zawartość
Trzej elektrycerze; Uranowe uszy; Jak Erg Samowzbudzik Bladawca pokonał; Skarby Króla Biskalara; Dwa potwory; Biała śmierć; Jak Mikromił i Gigacyan ucieczkę mgławic wszczęli; Bajka o maszynie cyfrowej, co ze smokiem walczyła; Doradcy króla Hydropsa; Przyjaciel Automateusza; Król Globares i mędrcy; Bajka o królu Murdasie; Jak ocalał świat; Maszyna Trurla; Wielkie lanie.
Przekłady
angielski
wyd. w wyborze: The cosmic carnival of Stanislaw Lem. [Przeł.] M. Kandel, W. Ackerman, J Kilmartin [i inni]. New York 1981.
Mortal engines. [Przeł.] M. Kandel. New York 1977, wyd. nast.: tamże: 1982, 1992; San Diego, CA 1992; London 1993, tamże: [2007], 2016, wyd. też jako dokument elektroniczny 2016.
opowiadania Trzej elektrycerze: The three electroknights. [Przeł.] M. Kandel. London 2018.
bułgarski
Iz Prikazki na robotite. Wyd. łącznie z przekł. Niezwyciężony [poz. ↑]; Cyberiada [poz. ↑]; Maska; Sto trzydzieści siedem sekund [z poz. ↑]; Summa technologiae [poz. ↑] pt. Nepobedimiât; Iz Prikazki na robotite; Iz Keberiada; 137 sekundi; Maska; Iz Summa tehnologiae. [Przeł.] O. Saparev, L. Vasileva. Sofiâ 1988.
chorwacki
Bajke o robotima. [Przeł.] A. Cvitanović. Zagreb 2021.
czeski
Zachranme vesmir. [Przeł.] F. Jungwirth. Praha 1966.
Bajky robotů. [Przeł.:] F. Jumgwirth, P. Weigel. [Wyd. 2] Plzeň 2002.
estoński
Robotite muinasjutud. [Przeł.] H. Lindepuu. Saue 2021.
fiński
Konekansan satuja ja tarinoita. [Przeł.] S. Sipilä. Helsinki 2004.
francuski
wybór opowiadań łącznie z wyborem przekł. Inwazja z Aldebarana [poz. ↑]: Le bréviaire des robots. Nouvelles. [Przeł.] H. Sadowska. Paris 1967, wyd. całości tamże 1981.
Contes inoxydables. [Przeł.] D. Sila. Paris 1981, wyd. nast. tamże 1989.
hiszpański
Fábulas de robots. [Przeł.] M. Bustamante. Barcelona 1977, wyd. łącznie z przekł. Solaris [poz. ↑] pt. Solaris; Fábulas de robots. Buenos Aires 1977.
Fábulas de robots. [Przeł.] J. Maurizio. Barcelona 1981, wyd. nast. pt. El breviario de los robots. Barcelona 1982, tamże 1983; Madrid 2022.
opowiadania Jak Erg Samowzbudnik bladawca pokonał: De còmo Ergio el autoinductivo matò unacarapálida. W: Cuentos de ciencia ficciòn. Antología. [Wybór:] R. Bernal. México 1997, wyd. nast. pt. Los mejores relatos de ciencia ficciòn. Antología. [Przeł.] R. Bernal. Lima 2006.
japoński
Robotto monogatari. [Przeł.] D. Fukami. Tōkyō 1982.
litewski
Robotų pasakos. [Przeł.] W. Tamosziunas-Tomaszun. Wilno 2021.
niemiecki
Robotermärchen. [Przeł.] C. Rymarowicz. Berlin 1969, wyd. nast. tamże: 1976, 1979.
Robotermärchen. [Przeł.:] I. Zimmermann-Göllheim, C. Rymarowicz. Frankfurt am Main 1973, wyd. nast. tamże: 1974, 1978, 1982, 1983, 1984, 1986, 1988, 1991, 1992, 1995, 1996, 1997, [2006]; wyd. łącznie z przekładem Cyberiada [poz. ↑] pt. Der weisse Tod; Gesamelte Robotermächer. [Przeł.] K. Dedecius [i in.]. Frankfurt am Main 2003, tamże [2006].
Wyd. łącznie z przekł. Cyberiada [poz. ↑], Dzienniki gwiazdowe [poz. ↑], Opowieści o pilocie Pirxie [poz. ↑] pt. Die Falle des Gargancjan. Phantastische Erzählungen. [Przeł.] R. Matwin-Buschmann, C. Rymarowicz. Leipzig 1979, wyd. nast. tamże 1982, 1984, 1986.
Wyd. łącznie z przekł. Doskonała próżnia [poz. ↑]; Dzienniki gwiazdowe [poz. ↑]; Wizja lokalna [poz. ↑]; Cyberiada [poz. ↑]; Maska [poz. ↑] oraz Etyka technologii i technologia etyki. Model kultury [z poz. ↑] pt. Technologie und Ethik Ein Lesebuch. [Przeł. F. Griese, C. Rymarowicz, H. Schumann [i inni]. Frankfurt am Main 1990.
Robotermärchen. Frankfurt am Main 1993.
wybór opowiadań łącznie z przeł. opowiadań z poz. ↑, ↑, ↑ pt. Die phantastischen Erzählungen. [Red.] W. Berthel. Frankfurt am Main 1997, wyd. nast. tamże [2006].
Robotermärchen. Roman. [Wybór i przekł.:].F. Rottensteiner. Franfurt am Main 1999, wyd. nast. tamże [2009].
Wyd. łącznie z przekł. Cyberiada [poz.↑] pt. Der Weiße Tod. Gesammelte Robotermärchen [Wybór]. [Przeł.] K. Dedecius, I. Zimmermann-Göllheim, C. Rymarowicz, [i inni]. Frankfurt am Main 2003, wyd. nast.: wyd. 2 tamże 2006; wyd. 3 Berlin 2020.
perski
opowiadania Trzej elektrycerze: Seh šovaliyeh barqī. [Przeł.] M. Ḥamīdī. Tehrân 2023/2024.
rosyjski
Wyd. łącznie z przekł. Opowieści o pilocie Pirxie [poz. ↑] pt. Ohota na Sètavra. [Red.] A G. Gromov. Moskva 1965.
opowiadania Trzej elektrycerze: Tri eliektrycarja. [Przeł.] Z. Račinskij. Moskva 1991.
opowiadań Bajka o królu Murdasie; Król Globares i mędrcy: Skazka o korole Mudrase; Korol' Globares i mudrecy pt. Skazki robotov. Fantastika. Barnaul 1991.
Skazki robotov. [Przeł.:] A. Archipova [i in.]. Moskva 1993, przedruk w: Skazki robotov. [Przeł.] J. Ivanovič [i inni]. Moskva 2003.
Skazki robotov. Wyd. łącznie z przekł. Siedem wypraw Trurla i Klapaucjusza; Z dzieła Cyfrotikon, czyli o dewijacyach superfiksacyach a waryjacyach serdecznych [z poz. ↑] pt. Kiberiada. Povesti i rasskazy. Moskva 1997.
Skazki robotov; Kiberiada. Moskva 2006.
Skazki robotov. Moskva 2010.
Skazki robotov. Wyd. łącznie z przekł. Cyberiada [poz.↑] oraz scenariusza Wierny robot [z poz. ↑] pt. Kiberiada; Skazki robotov. [Przeł.] I.Û. Kleh, S. Legeza, A. Il'f. Moskva 2018.
rumuński
Wyd. łącznie z przekł. Cyberiada [poz. ↑] pt. Povestiri despre roboţi. [Przeł.] M. Mitu. Bucureşti 1994.
turecki
Ölümlü makineler. [Przeł. z języka angielskiego] H. Taylan. İstanbul 2001.
ukraiński
Kazki robotiv. Wyd. łącznie z przekł. wyboru Cyberiada [poz. ↑]; Golem XIV [poz. ↑] pt. Kiberiada. [Przeł.] V. Avksent'êva. Kiïv 1990.
Kazki robotìv. Wyd. łącznie z przekł. Cyberiada [poz. ↑]; Maska [poz. ↑] pt. Kazki robotìv; Kìberìada; Maska. Ternopìl 2016.
węgierski
Amit a robotok mesélnek. Wyd. łącznie z przekł. Opowieści o Pilocie Pirxie [poz. ↑], Fiasko [poz. ↑], Cyberiada [poz. ↑] pt. Stanisław Lem teljes science-fiction univerzuma. 2. [Przeł. B. Murányi]. Szeged 2006.
włoski
Fiabe per robot. [Przeł.] M. Borejczuk. Milano 2005.
Fiabe per robot. W: S. Lem: Universi. [Wstęp:] L. Pompeo. Milano 2021.
Adaptacje
teatralne
opowiadania Doradcy króla Hydropsa: Adaptacja: I. Pikiel. Reżyseria: K. Niesiołowski. Wystawienie: Szczecin, Teatr Lalek „Pleciuga” 1965.
Reżyseria: M.T. Wójcik. Wystawienie: Warszawa, Teatr Adekwatny 1990.
opowiadania Bajka o maszynie cyfrowej, co ze smokiem walczyła: Adaptacja: A. Kempa. Wystawienie: Jelenia Góra, Teatr Animacji 1993.
opowiadania Doradcy króla Hydropsa: Adaptacja: Reżyseria: M. Kamińska-Sobczyk. Wystawienie: Słupsk, Teatr Lalki „Tęcza” 1996.
Adaptacja i reżyseria: M. Ciunelis. Wystawienie: Warszawa, Towarzystwo Teatrum 2007.
opowiadania Bajka o królu Murdasie pt. Murdas. Bajka: Reżyseria i scenariusz: P. Aigner. Wystawienie: Białystok, Białostocki Teatr Lalek 2007 [spektakl zrealizowany w koprodukcji z Kompanią Doomsday].
opowiadań Jak ocalał świat; Bajka o maszynie cyfrowej, co ze smokiem walczyła pt. Cyberbajarz: Reżyseria: M. Tramer. Wystawienie: Katowice, Teatr Gry i Ludzie 2011.
opowiadań Przyjaciel Automateusza; Maszyna Trurla; Jak ocalał świat; Wielkie lanie pt. B@jki robotów: Adaptacja i reżyseria: D. Kopiec. Wystawienie: Łódź, Teatr „Pinokio” 2016.
opowiadania Przyjaciel Automateusza: Reżyseria: M. Derlatka. Wystawienie: Warszawa, Teatr Lalek Guliwer 2018.
Scenariusz i reżyseria: A. Olsten. Wystawienie: Kraków, Teatr im. J. Słowackiego 2018.
Scenariusz i reżyseria: U. Binkowska. Wystawienie: Łódź, Baśniowa Kawiarenka 2021.
radiowe
opowiadania Jak Erg Samowzbudnik Bladawca pokonał: Adaptacja i reżyseria: J. Grotowski. Polskie Radio 1965.
opowiadania Jak Mikromił i Gigancyan ucieczkę mgławic wszczęli pt. Tajemnice wszechświata: Adaptacja i reżyseria: J. Grotowski. Polskie Radio 1966.
opowiadania Jak ocalał świat pt. Skąd tyle dziur: Adaptacja i reżyseria: J Grotowski. Polskie Radio 1966.
opowiadania Maszyna Trurla pt. Zabawka: Adaptacja i reżyseria: J. Grotowski. Polskie Radio 1966.
Miłość królewny Elektriny: Adaptacja i reżyseria: J. Grotowski. Polskie Radio 1975.
opowiadania Bajka o maszynie cyfrowej, co ze smokiem walczyła: Reżyseria: S. Grotowska. Polskie Radio 1975.
filmowe
opowiadania Maszyna Trurla jako film animowany: Adaptacja: L. Mech. Reżyseria: J. Zitzman. Ekranizacja 1975.
w formie komiksu
Bajki robotów. Adaptacje na podstawie Stanisława Lema. [Scenariusz, rysunki:] W. Cichoń. Mińsk Mazowiecki 2021.
Bajki robotów. Toruń: Wydawnictwo Literat [2018], 55 s. Lektury Wszech Czasów : streszczenie, analiza, interpretacja 55.
21. Niezwyciężony i inne opowiadania. [Powieść i opowiadania]. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1964, 316 s. Wyd. nast.: wyd. 2 tamże 1965; wyd. 4 Warszawa: Iskry 1982, 217 s.; Warszawa: Niezależna Oficyna Wydawnicza 1995; wyd. 8 Warszawa: Świat Książki 1997; Posłowie: J. Jarzębski. Kraków: Wydawnictwo Literackie 2003. Przedruk zob. poz. ↑, ↑ [t. 5], ↑ [t. 20], ↑ [t. 12].
Zawartość
wyd. 1: Niezwyciężony; Prawda; Doktor Diagoras; Z dzienników gwiazdowych Ijona Tichego: Podróż siódma; Zakład doktora Vliperdiusa; Ratujmy kosmos.
Przekłady
angielski
The invicible. [Przeł. z niemieckiego] W. Ackerman. London 1973, wyd. nast.: New York [1973], tamże: 1975, 1976; Harmondsworth, Middlesex 1976, wyd. łącznie z przekł. Powrót z gwiazd [poz. ↑]; Opowieści o pilocie Pirxie [poz. ↑] pt. Tales of Pirx the pilot; Return from the stars; The invicible. Harmondsworth, Middlesex 1982; wyd. też jako dokument elektroniczny 2019.
The invincible. [Przeł.] B. Johnston. Cambridge, MA; London 2020. Wyd. też jako dokument elektroniczny 2020.
białoruski
Neperamožny. Raman ì apavâdannì. [Przeł.] A.Ì. Butèvìč. Mìnsk 2011.
bułgarski
Nepobedimiât. [Przeł.] B. Biolčev. Sofiâ 1969, wyd. nast. łącznie z przekł. Bajki robotów; Cyberiada; Maska; Sto trzydzieści siedem sekund; Summa technologiae w: S. Lem: Izbrani fantastični proizvedenija. T. 2. tamże 1988.
chiński
Wudi hao. [Przeł.] Y. Luo. Nanjing 2021.
czeski
Nepřemožitelný. [Przeł.] P. Weigel. Praha 1976, wyd. nast. tamże: 1994; [wyd 2] Plzeň 2005; [wyd. 4] Praha 2018.
fiński
Voittamaton. [Przeł.:] P. Paloposki, K. Siraste. Helsinki 1979.
francuski
L'Invincible. [Przeł.] A. Posner. Paris 1977.
grecki
O aníkītos. [Przeł.] N. Theodosiádīs. Thessaloníkī 2020.
hebrajski
Sayeret ha-halal „Nicahon”. [Przeł.] U. Orlev. Jerusalem, Tel Aviv 1981.
hiszpański
El „Invencible”. [Przeł.] A. Strzelczyk. Buenos Aires 1978.
El Invencible. [Przeł.] M. Horne. Buenos Aires 1978, wyd. nast.: Barcelona 1986; La Habana 1988.
El invencible. [Przeł.:] M. Horne, [F. Abelenda] F.A. Barcelona 2002.
El invencible. [Przeł.:] A. Murcia, K. Mołoniewicz. Madrid 2021; wyd. też jako dokument elektroniczny tamże 2021.
japoński
Sabaku no wakusei. [Przeł.] I. Kiwa. Wyd. łącznie z przekł. Solaris [poz. ↑] pt. Solaris no hi no moto-ni; Sabaku no wakusei. Tōkyō 1968, wyd. nast. tamże 1988; wyd. oddzielnie Tōkyō 1977, wyd. nast. tamże 1986, 2006.
Invinshiburu. [Przeł.] T. Sekiguchi. Tōkyō 2021.
koreański
Uju sunyangham mujŏkho. [Przeł.:] Ch. Jŏngin, F. Danecki. Sŏul 2022.
litewski
Nenugalimasis. [Przeł.] K. Skudavičius. Vilnius 1967, wyd. łącznie z przekł. Polowanie [poz. ↑] pt. Setauro medžioklė; Nenugalimasis. Kaunas 1994.
łotewski
Neuzvaramais. [Przeł.:] A. Feldhune, Č. Škleņņiks. Rigā 1970.
macedoński
Nepobedliviot. [Przeł.] D. Biljanoski. Skopje 1975.
Nepobedliv. [Przeł.] M. Mirkulovska. Skopǰe 2018, wyd. nast. tamże 2019.
niderlandzki
De onoverwinlijke. [Przeł. z niemieckiego] C. de Groot. Laren 1974, wyd. nast. tamże 1976.
niemiecki
wyd. wyboru w: S. Lem: Nacht und Schimmel. [Przeł.] I. Zimmermann-Göllheim. Frankfurt am Main 1972, wyd. nast.: wyd. 2-9 tamże 1976-1989, wyd. 11 tamże 2005; wyd. też jako dokument elektroniczny: Berlin 2013.
Der Unbesiegbare. [Przeł.] R. Dietrich. Berlin 1967, wyd. nast.: tamże: 1968, 1969, 1977, 1980, 1982, [1986], 1987, 1990; Frankfurt am Main 1971, tamże: 1973, 1974, 1976; Zürich 1978; Frankfurt am Main 1979, tamże: 1982, 1984, 1985, 1987, 1990, 1992, 1995, 1996, wyd. 3 [!] 1998; wyd. łącznie z przekł. Polowanie [poz. ↑] pt. Der Unbesiegbare. [Przeł.:] R. Dietrich, R. Buschmann; Die Jagd. [Przeł.:] R. Buschmann, K. Kelm, B. Antkowiak. Frankfurt am Main 1976, wyd. nast.: Berlin [1980], tamże: 1982, 1990 ] pt. Der Unbesiegbare. [Przeł.:] R. Dietrich, R. Buschmann; Die Jagd. [Przeł.:] R. Buschmann, K. Kelm, B. Antkowiak. Frankfurt am Main 1976, wyd. nast.: Berlin [1980], tamże: 1982, 1990; pt. Der Unbesiegbare. Utopischer Roman. [Przeł.] R. Dietrich. Frankfurt am Main 2007, wyd. nast. tamże 2009; wyd. wyboru w: Best of Lem. [Przeł.] H. Rottensteiner, C. Rymarowicz, J. Reuter [i inni]. Berlin 2021.
portugalski
A nave invencivel. [Przeł.] E. Fonseca. Lisboa [1979].
Invencível. [Przeł.] A. Durte. Porto Salvo 2023.
rosyjski
Wyd. łącznie z przekł. Dzienniki gwiazdowe [poz. ↑]; Solaris [poz. ↑] pt. Vozvraščenie so zvezd; Zvezdnyje dnevniki Ijona Tichego. [Przeł.:] D. Bruskin, E. Vajsbrot, R. Nudel'man. Moskva 1965 .
Nepobedimyj. [Przeł.] A. Gromova. Wyd. łącznie z przekł. Cyberiada [poz. ↑] pt. Nepobedimyj; Kiberiada. Moskva 1967, tamże 1992, przedruk w: S. Lem: Sobranie sočinienij. T. 3. Moskva 1993.
Niepobiedimyj. [Przeł.] E. Parnov. Wyd. w: S. Lem: Izbrannoe. Moskva 1976, Izbrannoe. Leningrad 1981.
Wyd. łącznie z przekł. Dzienniki gwiazdowe [poz. ↑]; Solaris [poz. ↑] pt. Solâris; Nepobedimyj; Zvëzdnye dnevniki Ijona Tihogo. [Przeł.] E. Parnov, D. Bruskin, A. Gromova. Moskva 1988.
Nepobedimyj. Wyd. łącznie z poz. Solaris [poz. ↑] pt. Nepobedimyj; Solâris. Moskva 1999.
Nepobedimyj. Wyd. łącznie z przekł. Solaris [poz. ↑]; Opowieści o pilocie Pirksie [poz. ↑]; Maska [poz. ↑] pt. Nepobedimyj; Solâris; Rasskazy o pilote Pirks; Maska. Moskva 1999.
Nepobiedimyj. [Przeł.] T. Agapkina. Wyd. łącznie z przekł. Obłok Magellana [poz. ↑] pt. Magellanovo oblako; Nepobedimyj. Moskva 1997, wyd. osobne Moskva 1999, przedruk w: Solâris; Nepobiedimyj; Rasskazy o pilote Pirkse; Fiasko; Rasskazy iz cikla „Kiberiada”; Iz vospominanij Ijona Tichego. Moskva 2003; wyd. łącznie z przekł. Eden [poz. ↑], Solaris [poz. ↑] pt. Solâris; Eden; Nepobedimyj. [Przeł.] D. Bruskin, A. Gromova. Moskva 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2014, 2018.
Nepobedimyj. Wyd. łącznie z przekł. Eden [poz. ↑]; Solaris [poz. ↑] pt. Solâris; Èdem; Nepobedimyj. Moskva 2007.
Nepobedimyj. Moskva 2009.
Nepobedimyj. Wyd. łącznie z przekł. Głos Pana [poz. ↑]; Eden [poz. ↑]; Solaris [poz. ↑] pt. Pervyj kontakt. Moskva 2011.
Nepobedimyj. Wyd. łącznie z poz. Eden [poz. ↑]; Fiasko [poz. ↑]; Głos Pana [poz. ↑]; Solaris [poz. ↑] oraz opowiadania Szczur w labiryncie [z poz. ↑] pt. Solâris. [Przeł.] K Dušenko, V. Kulagina-Ârceva, I. Levšin, R. Nudel'man. Moskva 2015, tamże 2019 .
Nepobedimyj. Wyd. łącznie z przekł. Solaris [poz. ↑] pt. Solâris. [Przeł.] K. Dušenko. Moskva 2015, wyd. nast. tamże 2017.
Nepobedimyj. Fantastičeskij roman. [Przeł.] A. Gromova. Moskva 2016.
Nepobedimyj. Wyd. łącznie z przekł. Opowieści o pilocie Pirksie [poz. ↑] pt. Rasskazy o pilote Pirkse; Nepobedimyj. Moskva 2019.
Nepobedimyj. Wyd. łącznie z przekł. Eden [poz. ↑]; Solaris [poz. ↑]; Głos Pana [poz. ↑] oraz opowiadania Szczur w labiryncie [z poz. ↑] pt. Èdem; Solâris; Nepobedimyj; Glas Gospoda; Krysa v labirinte. [Przeł.:] G.A. Gudimova, V. Perel'man, K.V. Dušenko, R.I. Nudel'man. Moskva 2020 (Sobranie sočinenij «Neo»), wyd. nast. tamże 2022.
serbski
Nepobedivi. [Przeł.] P. Vujičić. Beograd 1976, 1977, 1989; wyd. nast. Novi Sad 2016; Šabac 2023.
słowacki
Nepřemožitel'ný. [Przeł.] H. Lerchová. Bratislava 1966.
słoweński
Nepremagljiva. [Przeł.] S. Savnik. Ljubljana 1977.
szwedzki
Segraren. [Przeł.] S. Peev. Stockholm 1972, wyd. nast. tamże 1987.
turecki
Yenilmez. [Przeł.] E. Özbek. Istanbul 1998.
Yenilmez. [Przeł.] S. Köycü. İstanbul 2017.
ukraiński
Neperemožnij. Wyd. łącznie z przekł. Eden [poz. ↑]; Solaris [poz. ↑]; Powrót z gwiazd [poz. ↑] pt. Edem; Solârìs; Povernennâ z zìrok; Neperemožnij. Ternopìl' 2016.
Neperemožnij. [Przeł.] Ì.Ì. Svarnik. Ternopìl' 2017.
węgierski
Lymphater utolsó képlete. Elbeszélések. [Przeł.] E. Mach. Budapest 1966.
A „Legyözhetetlen”. [Przeł.] G. Szabó. Budapest 1967, wyd. nast. tamże 1992.
Wyd. łącznie z przekł. Eden [poz. ↑]; Solaris [poz. ↑]; Powrót z gwiazd [poz. ↑]; Głos Pana [poz. ↑] pt. Stanisław Lem teljes science-fiction univerzuma. [Vol.] 1. Éden; Solaris; Visszatérés; A legyőzhetetlen; Az Úr hangja. [Przeł.:] B. Murányi, G. Szabó. Szeged 2005.
wietnamski
Con tàu bất bại. [Przeł.] Ch.T. Nguyễn. H. 2021.
włoski
L'Invincibile. [Przeł.] R. Prinzhofer. Milano 1974, wyd. nast. tamże: 1983, 2003.
L'invincibile. [Przeł.] F. Groggia. Palermo 2020.
Adaptacje
radiowe
Niezwyciężony. [9 odcinków]. Adaptacja: J. Grotowski. Polskie Radio 1974.
w formie komiksu
Niezwyciężony. Na podstawie powieści Stanisława Lema. Scenariusz: R. Mikołajczyk. Warszawa: Booka 2019, [228] s.
w formie gry komputerowej
The Invincible. Deweloper: Starward Industries. Wydawca: 11 bit studios. Warszawa 2023.
Wyd. łącznie z Solaris [poz. ↑] pt. Solaris; Niezwyciężony. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1968, 368 s. Wyd. nast. tamże 1986 (Dzieła).
22. Summa technologiae. [Szkice dot. cybernetyki]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1964, 460 s. Wyd. nast.: tamże: wyd. 2 poszerzone 1967, wyd. 3 1974; wyd. 4 poszerzone Lublin: Wydawnictwo Lubelskie 1984. Przedruk zob. poz. ↑ [t. 7], ↑ [t. 12], ↑ [t. 28].
Zawartość
wyd. 1: Przedmowa. – I. Dylematy. – II. Dwie ewolucje: Wstęp; Podobieństwa; Różnice; Pierwsza przyczyna; Kilka naiwnych pytań. – III. Cywilizacje kosmiczne: Sformułowanie problemu; Sformułowanie metody; Statystyka cywilizacji kosmicznych; Katastrofizm kosmiczny; Metateoria cudów; Unikalność człowieka; Inteligencja, przypadek czy konieczność?; Hipotezy; Votum separatum. – IV. Elektronika: Powrót na ziemię; Bomba megabitowa; Wielka gra; Mity nauki; Wzmacniacz inteligencji; Czarna skrzynka; O moralności homeostatów; Niebezpieczeństwa elektrokracji; Cybernetyka i socjologia; Wiara i informacja; Metafizyka eksperymentalna; Wierzenia elektromózgów; Duch w maszynie; Kłopoty z informacją. – V. Prolegomena wszechmocy: Przed Chaosem; Chaos i Ład; Scylla i Charybda, czyli o umiarze; Milczenie Konstruktora; Szaleństwo z metodą; Nowy Linneusz, czyli o systematyce; Modele i rzeczywistość; Plagiaty i kreacje; Obszar imitologii. – VI. Fantomologia: Podstawy fantomologii; Maszyna fantomatyczna; Fantomatyka obwodowa i centalna; Granice fantomatyki; Cybernetyka; Telefaksja i fantoplikacja; Osobowość i informacja. – VII. Stworzenie światów: Wstęp; Hodowla informacji; Inżynieria transcendencji; Inżynieria kosmogoniczna. – VIII. Wstęp; Rekonstrukcja gatunku; Konstrukcja życia; Konstrukcja śmierci; Konstrukcja świadomości; Konstrukcje oparte na błędach; Bionika i biocybernetyka; Oczami Konstruktora; Rekonstrukcja człowieka; Cyborgizacja; Zjawiska pozazmysłowe. – IX. Sztuka i technologia: Posłowie; Przypisy; Literatura omawiana w tekście; Literatura nie wzmiankowana w tekście. – Wyd. nast. poszerzone o szkice: Przedmowa do II wydania, – w cz. III: Perspektywy, – w cz. IV: Wątpliwości i antynomie, – w cz. VII: Inżynieria gnostyczna; Inżynieria językowa, – w cz. VIII: Maszyna autoewolucyjna, – w cz. IX: Zakończenie.
Przekłady
angielski
Summa technologiae. [Przeł.] J. Zylinska. Minneapolis, London 2010.
bułgarski
Iz Summa tehnologiae. Wyd. łącznie z przekł. Niezwyciężony [poz. ↑]; Bajki robotów [poz. ↑]; Cyberiada [poz. ↑] oraz opowiadania Sto trzydzieści siedem sekund [z poz. ↑] pt. Nepobedimiât; Iz Prikazki na robotite; Iz Keberiada; 137 sekundi; Maska; Iz Summa tehnologiae. [Przeł.] O. Saparev. Sofiâ 1988.
chiński
Jishu daquan. [Przeł.] R. Mao. Beijing 2021.
czeski
Summa technologiae. [Przeł.] P. Weigel. Praha 1995.
łotewski
Summa technologiae. [Przeł.] J. Birzvalks. Riga 1987.
niemiecki
Summa technologiae. [Przeł.] F. Griese. Frankfurt am Main 1976 (Werke in Einzelausgaben), wyd. nast.: wyd. 2 tamże 1978; Frankfurt am Main 1981, tamże: [1986], 1996, [wyd. 5] 2000, [wyd. 6] [2003], wyd. 7 2016, przedruk w: Die Rekonstruktion der Gattung; Die demographische Implosion. Berlin 1980; wyd. też jako dokument elektroniczny: Berlin 2013.
Wybór w: Best of Lem. [Przeł.] H.Rottensteiner, C. Rymarowicz, J. Reuter [i inni]. Berlin 2021.
rosyjski
Summa technologii. [Przeł.:] A. Gromova, D. Jordanskij, K. Nudel'man. Moskva 1968, wyd. nast.: w: S. Lem: Sobranie sočinenij. T. 13. Moskva 1996; wyd. osobne: Moskva, Sankt Peterburg 2002, tamże 2004.
Summa buduščego. [Przeł.] E. Širokov. Moskva 2004, wyd. nast. pt. Summa tehnologii. Moskva; Sankt-Peterburg 2006, tamże 2008; [Przeł.:] F. Širokov, V. Âznevič. Moskva 2020.
serbski
Summa technologiae. [Przeł.] P. Vujičić. Beograd 1977.
węgierski
Summa technologiae. [Przeł.] G. Radò. Budapest 1972, toż Bucureşti 1977.
włoski
Summa technologiae. Scritti sul futuro. [Przeł.] L. Marinelli. Roma 2023.
23. Cyberiada. [Opowiadania]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1965, 302 s. Wyd. nast.: tamże: wyd. 2 1967, wyd. 3 [poszerzone] 1972, wyd. 4 1978; Chotomów: Verba 1990; [wyd. 7] Warszawa: Świat Książki 1998; Chotomów: Verba 1991; Posłowie: J. Jarzębski. Kraków: Wydawnictwo Literackie 2002, wyd. nast. tamże cz. I-II 2017. Przedruk zob. poz. ↑ [t. 7], ↑ [t. 16], ↑ [t. 15]. Por. poz. ↑.
Zawartość
wyd. 1: Siedem wypraw Trurla i Klapancjusza: 1. Wyprawa pierwsza, czyli pułapka Gargancjana; 2. Wyprawa pierwsza A, czyli Elektrybałt Trurla; 3. Wyprawa druga, czyli oferta króla Okrucyusza; 4. Wyprawa trzecia, czyli smoki prawdopodobieństwa; 5. Wyprawa czwarta, czyli o tym, jak Trurl kobietron zastosował królewicza Panktartyka od mąk miłosnych chcąc zbawić, i jak potem do użycia dzieciomiotu przyszło; 6. Wyprawa piąta, czyli o figlach króla Baleryona; 7. Wyprawa piąta A, czyli konsultacja Trurla; 8. Wyprawa szósta, czyli jak Trurl i Klapancjusz demona drugiego rodzaju stworzyli, aby zbójcę Gębona pokonać; 9. Wyprawa siódma, czyli o tym, jak własna doskonałość Trurla do złego przywiodła; 10. Bajka o trzech maszynach opowiadających króla Genialona. – Z dzieła Cyfroticon, czyli o dewijacyach, superfiksacyach a waryacyach serdecznych: O królewiczu Ferrycym i królewnie Krystali. – W wyd. 2 dodano: Bajki robotów [poz. ↑] z wyłączeniem opowiadania: Uranowe uszy, – nadto: Altruizyna, czyli opowieść prawdziwa o tym, jak pustelnik Dobrycy kosmos uszczęśliwić zapragnął i co z tego wynikło. – Od wyd. 3 nadto: Kobyszczę.
Przekłady
angielski
The cyberiad. [Przeł.] M. Kandel. New York 1974, wyd. nast.: London 1975; New York 1976; London 1977; New York 1980, San Diego, CA ; New York 1985, London 1990, Norwalk, CT 1990; London 2014; wyd. też jako dokument elektroniczny tamże 2014.
The cyberiad. Stories. Eugene, OR 2002.
The cyberiad. Fables for the cybernetic age. London 2020.
bułgarski
Kiberiada. [Przeł.] V. Kinov. Sofiâ 1969.
Kiberiada. [Przeł.] S. Petrova. [Wyd. 2] Sofiâ 1998 .
chiński
Jiqiren dashi. [Przeł.] L. Fu. Nanning 2014.
Jiqiren dashi. Cz. I-II. [Przeł.] R. Mao. Hangzhou 2021.
czeski
Kyberiáda. [Przeł.] F. Jungwirth. Praha 1983.
Kyberiáda. [Przeł.] F. Jungwirth, P. Weigel. Praha 2000.
fiński
Kyberias. [Przeł.] M. Kannosto. Helsinki 1982, wyd. nast. tamże 1986.
francuski
Cybériade. [Przeł.] L. Makowski. Paris 1968.
La Cybériade. [Przeł.] D. Sila. [Paris] 1980, wyd. nast. tamże 1985.
grecki
Kuberiáda. [Przeł.] R. Sṓkou. 'Athḗna 1979, wyd. nast. tamże 1987.
hebrajski
Ha-qiyḃeryaʾdah. [Przeł.] P. Celnik. Yerẇšalaiym 1986.
hiszpański
Ciberíada. [Przeł.] J. Maurizio. Barcelona 1979, wyd. nast. tamże: 1980, [wyd. 2] 1983, [wyd. 3] 1986; Madrid 1988; [wyd. 2] Barcelona [2004]; Madrid 2005, tamże: 2009, 2012, 2015.
Ciberíada. [Przeł.] B. Gill. Buenos Aires 2021.
japoński
Uchū sōseiki robotto-no tabi. [Przeł z angielskiego:] S. Yoshigami, Y. Murate. Tōkyō 1973, wyd. nast. tamże: 1976, [1977], [1978], 1979, [wyd. 2] 1980, [wyd. 7] [1984], [wyd. 8] [1986], 1991, 2007.
koreański
Saibŏriadŭ. [Przeł.] K. Song. Sŏul 2008.
macedoński
Kiberijada. [Przeł.] M. Mirkulovska. Skopje 2018.
niderlandzki
Kosmisch avontuur. [Przeł.] L. Stembor. Laren 1975, wyd. nast. tamże 1979.
niemiecki
Wyd. łącznie z przekł. Bajki robotów pt. Robotermärchen. [Przeł.] C. Rymarowicz. Berlin 1969; wyd. nast. [Przeł.] C. Rymarowicz, I. Zimmermann-Göllheim. Frankfurt am Main 1974; wyd. nast. [Przeł.] C. Rymarowicz Berlin [1976], tamże [1979] .
Wyd. łącznie z przekł. Bajki robotów [poz. ↑], Dzienniki gwiazdowe [poz. ↑], Opowieści o pilocie Pirxie [poz. ↑] pt. Die Falle des Gargancjan. Phantastische Erzählungen. [Przeł.] R. Matwin-Buschmann, C. Rymarowicz. Leipzig 1979, wyd. nast. tamże: 1982, 1984, 1986.
Kyberiade. Fabeln zum kybernetischen Zeitalter. [Przeł.] J. Reuter. Frankfurt am Main 1983 , wyd. nast.: Frankfurt am Main 1992, Leipzig 1992, wyd. osobne fragmentu: Mamosch Eigensohn oder die Geschichte, wie der grosse Konstrukteur Trurl mit Hilfe eines gewöhnlichen Krugs eine lokale Fluktuation hervorriefund was dabei herauskam. [Przeł.] J. Reuter. München 1990.
Kyberiade. [T.] 1. Wie die Welt noch einmal davonkam. Der Kyberiade erster Teil. [Przeł.] J. Reuter. Frankfurt am Main 1985, wyd. nast. [Przeł.] J. Reuter, C. Rymarowicz, K. Dedecius, K. Staemmler. Frankfurt am Main 1985, wyd. nast. tamże 1989, 1998; wyd. też jako dokument elektroniczny: Berlin 201.
Kyberiade. [T.] 2. Altruizin und andere kybernetische Beglückungen. [Przeł.:] J. Reuter, C. Rymarowicz, K. Dedecius, K. Staemmler. Frankfurt am Main 1985, wyd. 2 tamże [1987], wyd. też jako dokument elektroniczny: Berlin 2013.
opowiadania Bajka o trzech maszynach opowiadających króla Genialona: Geschichte von den drei. [Przeł.] J. Reuter. Frankfurt am Main 1985, wyd. nast. tamże 1990.
Wyd. łącznie z przekł. Doskonała próżnia [poz. ↑]; Dzienniki gwiazdowe [poz. ↑]; Wizja lokalna [poz. ↑]; Bajki robotów [poz. ↑]; Maska [poz. ↑] oraz szkicu Etyka technologii i technologia etyki. Model kultury [z poz. ↑] pt. Technologie und Ethik. Ein Lesebuch. [Przeł.:] F. Griese, J. Reuter, C. Rymarowicz, H. Schumann, K. Staemmler, I. Zimmermann-Göllheim. Frankfurt am Main 1990.
wyd. osobne fragmentu pt. Mamosch Eigensohn oder die Geschichte, wie der grosse Konstrukteur Trurl mit Hilfe eines gewöhnlichen Krugs eine lokale Fluktuation hervorrief und was dabei herauskam. [Przeł.] J. Reuter. München 1990.
opowiadania Wyprawa pierwsza, czyli pułapka Gargancjana: Die Falle des Gargancjan. Phantastische Erzählungen. [Przeł.] R. Matwin-Buschmann. Leipzig 1991.
Kyberiade. [Przeł.:] J. Reuter [i in.] Frankfurt am Main 1992, wyd. nast. Leipzig 1992.
Wie die Wet noch einmal davonkam. [Przeł.] J. Reuter [i in.]. [Wyd. 4] Frankfurt am Main 1998, wyd. nast.: wyd. łącznie z przekł. Bajki robotów [poz. ↑] pt. Der Weisse Tod; Gesamelte Robotermächer. [Przeł.] K. Dedecius, J. Reuter [i in.]. Frankfurt am Main 2003, wyd. 2 tamże 2006; Berlin 2020.
opowiadania Wyprawa pierwsza, czyli Pułapka Gargancjana: Die Falle des Gargancjan. Kurzgeschichten von Stanislaw Lem mit Grafiken aus Teilen von Metallbaukästen. [Oprac.] A. Frauenlob. Halle 2016.
norweski
Kyberiaden. [Przeł.] A. Moen. Oslo 1981.
rosyjski
Kiberiada. [Przeł.:] J. Abyzova [i inni]. Wyd. łącznie z Niezwyciężony [poz. ↑] pt. Nepobedimyj; Kiberiada. Moskva 1967, wyd. nast. tamże 1992.
Wyd. w wyborze łącznie z przekł. Opowieści o pilocie Pirxie; Dzienniki gwiazdowe w: S. Lem: Izbrannoe. [Przeł.] A. Grigor'eva. Moskva 1976.
Wyd. łącznie z przekł. Dzienniki gwiazdowe; Eden; Solaris; Maska w S. Lem: Izbrannoe. [Przeł.] D. Bruskin.Kišinev 1978.
Wyd. łącznie z przekł. Bajki robotów; Dzienniki gwiazdowe pt. Skazki robotov. [Przeł.] K. Dušenko, Û. Abyzov, A. Gromova [i inni]. Moskva 1993.
Kiberiada. [Przeł.:] A. Archipova [i inni]. W: Sobranie sočinienij. T. 6. Moskva 1993.
Kiberiada. Wyd. łącznie z przekł. Bajki robotów oraz opowiadań Siedem wypraw Trurla i Klapaucjusza; Z dzieła Cyfrotikon, czyli o dewijacyach superfiksacyach a waryjacyach serdecznych pt. Kiberiada. Moskva 1997, przedruk w: Skazki robotov. [Przeł.:] J. Ivanovič, Û. Abyzov, T. Agapkina [i inni]. Moskva 2003.
Kiberiada. Povesti i rasskazy. [Przeł.] K. V. Dušenko. Moskva 1998.
Wybór łącznie z przekł. Solaris; Niezwyciężony; Opowieści o pilocie Pirxie; Fiasko; Ze wspomnień Ijona Tichego pt. Solâris; Nepobedimij; Rasskazy o pilote Pirkse; Fiasko; Rasskazy iz cikla „Kiberiada”; Iz vospominanij Ijona Tihogo. [Przeł.] V. Petrov. Moskva 2003, wyd. nast. tamże 2007.
Kiberiada. Wyd. łącznie z przekł. Księga robotów pt. Skazki robotov; Kiberiada. Moskva, Minsk 2006.
Kiberiada. Moskva, Tver' 2007.
Kiberiada. Moskva 2010.
Kiberiada. Wyd, łącznie z przekł. Bajki robotów oraz scenariuszem Wierny robot pt. Kiberiada; Skazki robotov. [Przeł.] I. Kleh, S. Legeza, A. Il'f. Moskva 2018, wyd. nast. tamże 2002.
Kiberiada. W: S Lem: Sobranie sočinenij (Neo). T. 6. Moskva 2021.
Kiberiada. [Przeł.] V. Borisov, A. Štypel'. Moskva 2022.
Kiberiada. [Przeł.] S. Legeza, V. Borisov. Moskva 2023.
rumuński
Ciberiada. [Przeł.] M. Mitu. Bucureşti 1976, wyd. nast. tamże: 1994, 2013.
Ciberiada. [Przeł.] I. Diaconu-Mureșan. Bucureşti 2021.
słoweński
Kiberiada prev. [Przeł.] N. Jež. Celje 2014.
szwedzki
Cyberiaden. [Wybór i przekł.] M. von Zweigbergk. Stockholm 1979.
turecki
Siberya. [Przeł.] M.C. Uğur, T. Çetin. İstanbul 2014.
ukraiński
Kiberiada. [Przeł.] V. Avksent'èva. Kiïv 1968, wyd. nast. tamże: 1986, 1990.
Kìberìada. Wyd. łącznie z poz. Bajki robotów; Maska pt. Kazki robotìv; Kìberìada; Maska. Ternopìl' 2016.
Kìberìada. Ternopìl 2017.
węgierski
Kiberiáda. [Przeł.] B. Murányi. Budapest 1971, wyd. nast. tamże: 1987, 2021.
włoski
Cyberiade. [Przeł.] R. Valla. Milano 1995.
Cyberiade. W: S. Lem: Universi. [Wstęp:] L. Pompeo. Milano 2021.
Adaptacje
teatralne
Adaptacja: L. Staroń. Wystawienie: Łódź, Teatr Lalek „Pinokio” 1976.
pt. Planeta Lemia, czyli Nieziemskie podróże Trurla i Klapaucjusza: Scenariusz i reżyseria: A. Weltschek. Wystawienie: Kraków, Teatr Lalki i Maski „Groteska” 1996.
Reżyseria: W. Kościelniak. Wystawienie: Łódź, Teatr Studyjny PWSFTviT 2015.
radiowe
opowiadania Elektrorybałt: Adaptacja i reżyseria: J. Grotowski. Polskie Radio 1966.
opowiadania Konsultacja Trulra pt. Katastrofa w państwie Stalookich: Adaptacja i reżyseria: J. Grotowski. Polskie Radio 1966.
opowiadania Wyprawa trzecia, czyli smoki prawdopodobieństwa pt. Smoki klęską ludu: Adaptacja i reżyseria: J. Grotowski. Polskie Radio 1966.
opowiadania Wyprawa druga, czyli oferta króla Okrucyusza pt. Oferta króla Okrucyusza. Adaptacja: Z. Kopalko. Polskie Radio 1974.
opowiadania Wyprawa pierwsza, czyli pułapka Gargancjana pt. Pułapka Gargancjana. Adaptacja i reżyseria: Z. Kopalko. Polskie Radio 1974.
fragmentu pt. Oferta króla Okrucyusza. Adaptacja i reżyseria: Z. Kopalko. Polskie Radio 1976.
w formie komiksu
Wyprawa pierwsza czyli Pułapka Gargancjana. Na podstawie utworu Stanisława Lema „Cyberiada. Siedem wypraw Trurla i Klapaucjusza”. Scenariusz: P. Chmielewski. Rysunki: T. Łukaszczy. Kielce: Stowarzyszenie Twórcze „Zenit” 2017, [20] s.
operowe
Cyberiada. Opera w trzech aktach. Muzyka i libretto: K. Meyer. Powst. 1970. Prapremiera: Reżyseria: R.A. Braun. Poznań, Teatr Wielki im. S. Moniuszki 2013 [nagroda Grand Prix księcia Pierre de Monaco (1970)] .
Stanisław Lem „Cyberiada”. Wyprawa pierwsza A, czyli Elektrybałt Trurla. [Książka artystyczna]. Oprac. T. Ratajczak. Olsztyn; Bielsko-Biała: Pracownia Starych Technik Drukarskich WBP; FlyingFish Letterpress 2021, [16] s.
Książka artystyczna wydana przez WBP w Olsztynie z okazji 100-lecia urodzin S. Lema w ramach drugiej edycji projektu typograficznego „LemPress” w 2021 r. Nakład: 4 egzemplarze.
24. Polowanie. [Opowiadania]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1965, 142 s.
Zawartość
Dwóch młodych ludzi; Polowanie; Wypadek; Opowiadanie Pirxa; Altruizyna [poz. ↑].
Przekłady
angielski
opowiadania Polowanie: The hunt. W: S. Lem: The truth and other stories. [Przeł.] A. Lloyd-Jones. Cambridge, MA [2021], 2022.
czeski
Lov. [Przeł.] O. Rafaj. Praha 1969.
litewski
Setauro medžiokle. [Przeł.] Ž. Samenaite. Wyd. łącznie z przekł. Niezwyciężony zob. poz. ↑ pt. Setauro medžiokle; Nenugalimasis. Kaunas 1994.
łotewski
Petaura medibas. [Przeł.] I. Juhnevič. Rīga 1966.
niderlandzki
opowiadania Polowanie: De jacht. W S Lem: Pirx in de kosmos. [Przeł.] L. Stembor. Laren 1979, wyd. nast. tamże [1980].
niemiecki
opowiadania Dwoje młodych ludzi: Zwei junge Männer. W: S. Lem: Nacht und Schimmel. Erzählungen. [Przeł.] I. Zimmermann-Göllheim. Frankfurt am Main 1972, wyd. nast. tamże: wyd. 2 1975, 1976, wyd. 4 1979, wyd. 7 [1983], wyd. 8 1986, [wyd. 9] 1989; wyd. też jako dokument elektroniczny: Berlin 2013.
[wybór w:] Die Jagd. Neue Geschichten des Piloten Pirx. [Przeł.:] R. Buschmann, K. Kelm, B. Sparing. Berlin 1972, wyd. nast.: tamże 1973; Frankfurt am Main 1973, tamże: 1975, 1976, wyd. 8 1982, [wyd. 9] [1983], [wyd. 10] [1985], wyd. 11 1988, wyd. 12 1992, [wyd. 13] 1995, 1996, wyd. 14 1999, 2001, [wyd. 16] 2003; wyd. łącznie z przekł. Niezwyciężony [poz. ↑] pt. Der Unbesiegbare; Die Jagd. [Przeł.] R. Dietrich-Buschmann [i inni]. Frankfurt am Main 1976, wyd. nast. Berlin 1976; Stuttgart, München 1978; Zürich 1978; wyd. nast. Berlin [1980], wyd. 2 1982, [wyd. 3] 1990 .
rosyjski
Opowiadania Pirxa: Rasskaz Pirxa. [Przeł.] A. Gromova. Moskva 1969.
opowiadań: Wypadek; Polowanie; Opowiadanie Pirxa. W S. Lem: Odisseja navigatora Pirksa. Rasskazy. Moskva 1994, wyd. nast. tamże 1999.
opowiadań: Polowanie; Opowiadanie Pirxa; Wypadek. W: S. Lem: Fiasko. Moskva. Tver' 2007.
opowiadań: Polowanie; Opowiadanie Pirxa; Wypadek. W: S. Lem: Rasskazy o pilote Pirkse. Moskva; Hranitel'. Tver' 2007, wyd. nast. Moskva 2009.
Wyd. łącznie z przekł. Inwazja pt. Ohota. [Przeł.:] V. Borisov, W. Jaźniewicz, S. Legeza. Moskva 2019, wyd. nast. tamże 2020.
Adaptacje
radiowe
opowiadania Polowanie: Adaptacja: J. Grotowski. Polskie Radio 1968.
25. Ratujmy kosmos i inne opowiadania. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1966, 236 s.
Zawartość
Ze wspomnień Ijona Tichego [poz. ↑], – z poz. ↑: Test; Albatros; Przyjaciel; Młot, – Terminus [poz. ↑], – z poz. ↑: Bajka o królu Murdasie; Jak ocalał świat, – z poz. ↑: Prawda; Ratujmy kosmos, – z poz. ↑: Wyprawa pierwsza A, czyli Elektrybałt Trurla; Wyprawa szósta.
26. Wysoki Zamek. [Wspomnienia]. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1966, 207 s. Wyd. nast.: wyd. 2 Warszawa: Czytelnik 1968; Posłowie: J. Jarzębski. Kraków: Wydawnictwo Literackie2006. Przedruk zob. poz. ↑ [t. 8], ↑ [t. 14].
Inne formy wydań
Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta: M. Nowakowski. Warszawa: Zakład Nagrań i Wydawnictw Związku Niewidomych 1998, 7 kast dźwiękowych; Warszawa, Piaseczno: Heraclon International [2017], plik w formacie mp3, 1 płyta audio (CD).
Nagrody
III nagroda w konkursie londyńskiego miesięcznika „Na Antenie” na najlepszą książkę wydaną w kraju w 1967.
Przekłady
angielski
Highcastle. A remembrance. [Przeł.] M. Kandel. New York 1995, wyd. też jako dokument elektroniczny: Cambridge, MA; London 2020.
bułgarski
Visokiât zam''k [Przeł.] M. Atanasova. Sofiâ 1985.
hiszpański
El castillo alto. [Przeł.] A. Kovalski. Madrid 2006.
japoński
Takai shiro. Wyd. łącznie z przekł. Filozofia przypadku [poz. ↑] pt. Takai shiro; Bungaku essei. [Przeł.] M. Numano. Tōkyō 2004.
niemiecki
Das Hohe Schloss. [Przeł.] C. Rymarowicz. Berlin 1974, wyd. nast. tamże 1976; Frankfurt am Main 1974, tamże: 1980, 1990, [1998], wyd. też jako dokument elektroniczny: Berlin 2013.
Wybór w: Best of Lem. Berlin 2021.
rosyjski
Vysokij zamok. [Przeł.] E. Vajsbrot. Moskva 1969, wyd. nast. w: S. Lem: Sobranie sočinienij. Moskva 1994; wyd. łącznie z przekł. Pamiętnik znaleziony w wannie [poz. ↑], Maska [poz. ↑] pt. Rukopis' najdennaja v vannie; Vysokij zamok; Maska. [Przeł.:] E. Vajsbrot. K. Dušenko, I. Levšin. Moskva 1994; wyd. łącznie m.in. z przekł. Szpital Przemienienia [poz. ↑] pt. Bol'nica Preobraženija; Vysokij zamok; Rasskazy. Moskva 2003, tamże: 2007, 2022; wyd. osobne Moskva 2009, tamże 2010.
Vysokij zamok. W S. Lem: Vysokij zamok. [Sbornik]. [Przeł.] E. Vajsbrot, K. Dušenko, A. Ermonskij [i inni]. Tver', Moskva 2007 .
szwedzki
Det höga slottet. [Przeł.] M. Teeman. Malmö 1977, wyd. też jako dokument dźwiękowy: Johanneshov 2009.
ukraiński
Visokij Zamok. [Przeł.] L. Andrìêvs'koï. L'vìv 2002; wyd. nast. Ternopìl' 2016.
Visokij zamok. Wyd. łącznie z przekł. Szpital Przemienienia [poz. ↑]; Człowiek z Marsa [poz. ↑] oraz przekładem wczesnych opowiadań pt. Visokij zamok; Špitalʹ preobražennâ; Lûdina z Marsa; Rannì opovìdannâ; Ûnacʹkì vìršì. [Przeł.:] L. Andrìêvs'ka, Ì.Ì. Svarnik, I. Szewczenko, A. Špitel. Ternopìlʹ 2017.
węgierski
Felsővár. Wyd. łącznie z przekł. Szpital Przemienienia [poz. ↑]; Śledztwo [poz. ↑]; Katar [poz. ↑]; Zagadka [poz. ↑]; Pamiętnik znaleziony w wannie [poz. ↑] pt. Stanisław Lem teljes science-fiction univerzuma. [T.] 4. Krisztus színeváltozása kórház; Felsővár; A nyomozás; Szénanátha; A rejtély; A fürdőkádban talált kézirat. [Przeł.] B. Murányi, G. Szabó. Szeged 2009.
włoski
Il castello alto. [Przeł.] L. Rescio. Torino 2008, wyd. nast. Milano 2023.
Wyd. łącznie z: Wiersze młodzieńcze pt. Wysoki Zamek; Wiersze młodzieńcze. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1975, 149 s. Wyd. 2 tamże 1991.
27. Filozofia przypadku. Literatura w świetle empirii. [Eseje]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1968, 608 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 t. 1-2 1975, wyd. 3 zmienione 1988 (Dzieła), [wyd. 5]. Posłowie: J. Jarzębski. Kraków: Wydawnictwo Literackie 2002. Przedruk zob. poz. ↑ [t. 17], ↑ [t. 26].
Zawartość
Przedmowa. – Wstęp. – Sformułowanie programu; Przedpole; Kreacja dzieła; Semantyka i pragmatyka; Informacjonistyka i logika; Cybernetyka stosowana; Los społeczny, czyli znaczenie dzieła; Nowoczesność, czyli przypadek; Modele dzieła; Strukturalizm i ewolucjonizm; Wycieczka w semiologię; Wprowadzenie w metakrytykę; Teoria kultury; Szczypta praktyki. – Zakończenie.
Przekłady
japoński
Takai shiro. Wyd. łącznie z przekł. Wysoki Zamek [poz. ↑] pt. Takai shiro; Bungaku essei. [Przeł.] M. Numano. Tōkyō 2004.
niemiecki
Philosophie des Zufalls. Zu einer empirischen Theorie der Literatur. T. 1-2. [Przeł.] F. Griese. Frankfurt am Main 1983, wyd. nast.: tamże 1985; Berlin 1988; Frankfurt am Main 1989; Berlin 1990.
rosyjski
Filosofiâ slučaâ. [Przeł.] B.A. Starostin. Moskva, Tver' 2005, wyd. nast.: tamże 2007; Moskva 2023.
28. Głos Pana. [Powieść]. Warszawa: Czytelnik 1968, 284 s. Wyd. nast.: wyd. 2 tamże 1970; Kraków: Wydawnictwo Literackie 1984 (Dzieła), tamże: wyd. 8 Posłowie: J. Jarzębski. Kraków: Wydawnictwo Literackie 2003. Przedruk zob. poz. ↑ [t. 13], ↑ [t. 22], ↑ [t. 4].
Przekłady
angielski
His master's voice. [Przeł.] M. Kandel. London 1983, tamże: 1984, 1990; New York 1983, tamże 1984; San Diego, CA 1983, tamże 1984; wyd. 7 Evanston, IL 1999; Cambridge, MA; London 2020;wyd. też jako dokument elektroniczny: Cambridge, MA; London 2020.
chiński
Qi zhu zhi sheng. [Przeł.] M. You. Nanjing 2021.
czeski
Pánův hlas. [Przeł.:] F. Jungwirth, P. Weigel. W: S. Lem: Pánuv hlas. [Wybór utworów]. Praha 1981, wyd. nast. tamże 1983.
fiński
Isännän ääni. [Przeł.] M. Kannosto. Helsinki 1985.
francuski
La voix du maître. [Przeł.] A. Posner. Paris 1976.
La voix du maître. Wyd. łącznie z przekł. Solaris [poz. ↑] oraz opowiadaniem Kongres futurologiczny [z poz. ↑] pt. Solaris; La voix du maître; Le Congrès de futurologie. [Przeł.] J.M. Jasienko. Paris 2016.
gruziński
Samqaros xma. [Przeł.] Ž. Baxtaje. Tbilisi 1974.
hiszpański
La voz de Suamo. [Przeł.] R. Masera. Barcelona 1989.
La voz del amo. [Przeł.:] A. Murcia, K. Mołoniewicz. Madrid 2017; wyd. też jako dokument elektroniczny: Madrid 2017.
japoński
Ten-no kose. [Przeł.] D. Fukami. Tōkyō 1982, wyd. nast. łącznie z przekł. Katar [poz. ↑] pt. Ten-no koe; Kosōnetsu. [Przeł.:] D. Fukami, M. Numano, S. Yoshigami. Tōkyō 2005.
łotewski
Balss no debesin. [Przeł.] V. Melinovskis. Wyd. łącznie z przekł. Dzienniki gwiazdowe [poz. ↑] pt. Ijona Klusa zvaigžnu celojumi; Balss no debesin. Rīgā 1975.
macedoński
Glasot na Gospodarot. [Przeł.] M. Mirkulovska. Skopǰe 2022.
niemiecki
Die Stimme des Herrn. [Przeł.] R. Buschmann. Frankfurt am Main 1981, wyd. nast.:[wyd. 2] Berlin [1982], tamże: wyd. 3 1983, 1985; Frankfurt am Main 1983, tamże: wyd. 2 [1984], wyd. 4 1985, 1995, wyd. 3 [2002], 2006, 2015, 2020; wybór z powieści w: Best of Lem. Berlin 2021; wyd. też jako dokument elektroniczny: Berlin 2013.
portugalski
A voz do dono. [T.] 1-2 . [Przeł. z angielskiego] M. de Fátima Tomás. Mem Martins, Castelo Branco 1968, wyd. nast. Mem Martins [1980], tamże [1985].
A voz do mestre. [Przeł.] H. Medeiros. Rio de Janerio 1991.
A voz de dono. [Przeł.] T. Fernandes Swiatkiewicz. Lisboa 2023.
rosyjski
Golos neba. [Przeł.:] T. Agapkina [i inni]. Wyd. łącznie z przekł. Opowieści o pilocie Pirxie [poz. ↑] pt. Golos neba; Navigator Pirks. Moskva 1971, pt. Golos gospoda. W: S. Lem: Sobranie sočinienij. [Przeł.] K. Dušenko i [inni]. T. 9. Moskva 1994.
Golos Gospoda. Wyd. łącznie z Powrót z gwiazd [poz. ↑], Doskonała próżnia [poz. ↑] pt. Vozvraščenie so zvezd; Golos Gospoda; Absoljutnaja pustota. Moskva 1997; łączne z przekł. Powrót z gwiazd [poz. ↑] pt.: Vozvraščenie so zvezd. Romany. Sankt Peterburg 2000, pt. Vozvraščenie so zvezd; Golos Gospoda. Moskva 2002 pt.: Vozvraščenie so zvezd. Romany. Sankt Peterburg 2000, pt. Vozvraščenie so zvezd; Golos Gospoda. Moskva 2002, 2007.
rumuński
Glasul Domnului. [Przeł.] M. Mitu. Bucureşti 1997.
serbski
Glas gospodara. [Przeł.] P. Vujičić. Beograd 1978, wyd. nast. Novi Sad 2017.
słowacki
Panov hlas. [Przeł.] F. Uváček. Bratislava 1988.
słoweński
Gospodov glas. [Przeł.] T. Jamnik. Vnanje Gorice 2016; wyd. też jako dokument elektroniczny tamże 2017.
turecki
Sahibin sesi. [Przeł.] İstanbul 2014.
ukraiński
Golos Gospoda. Wyd. łącznie z m.in. Astronauci [poz. ↑] w: S. Lem: Astronavti; Golos Gospoda; Oglâd na misci. [Przeł.:] L. Bìlik, Û.G. Popsuênko. Ternopìlˊ 2021.
węgierski
Az Úr hangja. [Przeł.] B. Murányi. Budapest 1980, wyd. nast. tamże 2018, wyd. też jako dokument elektroniczny tamże 2018.
włoski
La voce del Padrone. [Przeł.] V. Verdiani. Milano 2022.
Wyd. 3 wspólnie z Kongres futurologiczny [poz. ↑] pt. Głos Pana; Kongres futurologiczny. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1973, 316. Wyd. 2 tamże 1978.
29. Opowieści o pilocie Pirxie. [Opowiadania]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1968, 338 s. Wyd. nast.: wyd. 2 poszerzone Warszawa: Czytelnik 1973; wyd. 3 Kraków: Wydawnictwo Literackie 1976; wyd. 4 Warszawa: Iskry 1980; wyd. 4 [!] Kraków: Wydawnictwo Literackie 1986 (Dzieła) [poz. ↑]; wyd. 6 Warszawa: Nowe Wydawnictwo Polskie 1990; Białystok: Krajowa Agencja Wydawnicza 1992, tamże 1993; Łódź: 86 Press 1995; wyd. 11 Wrocław: Siedmioróg 1997; Posłowie: J. Jarzębski. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1999. Przedruk zob. poz. ↑ [t. 6], ↑ [t. 11], ↑ [t. 5].
Zawartość
wyd. 1: z poz. ↑: Test; Patrol; Albatros, – Terminus [poz. ↑],– Odruch warunkowy [poz. ↑], – z poz. ↑: Polowanie; Wypadek; Opowiadanie Pirxa. – Rozprawa. – Od wyd. 2 nadto: Ananke [poz. ↑].
Przekłady
angielski
Tales of Pirx the pilot. [Przeł.] L. Iribarne. New York 1979, wyd. nast.: London 1980; New York 1981, tamże 1982; London 1990; wyd. łącznie z przekł. Powrót z gwiazd [poz. ↑]; Niezwyciężony [poz. ↑] pt. Tales of Pirx the pilot; Return from the stars; The invicible. Harmondsworth, Middlesex 1982; wyd. osobne San DIego, CA [po 2007]; London 2019; wyd. też jako dokument elektroniczny: London 2019.
More tales of Pirx the pilot. [Przeł.:] L. Iribarne [przy współpracy:] M. Majcherczyk, M. Kandel. London 1982, wyd. nast.: New York 1982; San Diego, CA 1982; New York 1983; San Diego, CA 1983; London 1983, tamże 1990; San Diego, CA 1990.
[w wyborze]: Mortal engines. [Przeł.] M. Kandel. New York 1977, wyd. nast. tamże 1982; San Diego, CA 1992; Orlando [1992]; London 1993, tamże 2016 .
białoruski
Wybór łącznie z przekł. Wypadek [z poz. ↑] pt. Zamežnaâ fantastyka. [Przeł.] A. Astašonak. Minsk 1990.
Prygody Pìrksa. [Przeł.] M. Valoška. Mìnsk 1992.
bułgarski
Priključenijata na zvezdnija navigator Pirks. [Przeł.] O. Saparev. Sofiă 1974, wyd. nast. tamże 1981wyd. łącznie z przekł. Dzienniki gwiazdowe [poz. ↑]; Ze wspomnień Ijona Tichego [z poz. ↑; Solaris [poz. ↑]. Sofiâ 1988; wyd. osobne pt. Priklûčeniâta na pilota Pirks. [Przeł.] L. Vasileva, O. Saparev. Sofiâ 2017.
czeski
Příběhy pilota Pirxe. [Przeł.:] O. Rafaj, J. Simonides, L. Stachová. Praha 1978, wyd. nast. tamże 2018. Wyd. też jako dokument elektroniczny Praha 2018.
[w wyborze]: Pánův hlas. [Przeł.] F. Jungwirth, P. Weigel. Praha 1981.
francuski
Les aventures du pilote Pirx. [Przeł.] Ch. Zaremba. Arles 2021.
hebrajski
Tayyas he-halal Pirxie. [Przeł.] U. Orlev. Jerusalem, Tel Awiw 1982.
hiszpański
Relatos del piloto Pirx. [Przeł.] L. Krauz. Madrid 1991, wyd. nast.: wyd. 3 tamże 2013.
Aventuras estelares del piloto Pirx. [Przeł.] L. Krauz. Madrid [2005], wyd. nast. pt. Relatos del piloto Pirx. Madrid 2005 .
Relatos del piloto Pirx. [Przeł.] B. Gill. Buenos Aires 2021.
japoński
Uchū hikōshi Pirxa monogatari. [Przeł.] D. Fukami. Tōkyō 1980, wyd. nast. T. 1-2. tamże 2008 .
koreański
Uju pihaengsa P'irŭksŭ. [Przeł.] Chŏn Tae-ho. Sŏul 2009.
niderlandzki
[w wyborze]: Pirx in de kosmos. [Przeł.] L. Stembor. Laren 1978, wyd. nast. tamże: 1979, [1980].
niemiecki
Eintritt nür für Sternenpersonal. Phantastische Geschichten vom Piloten Pirx. [Przeł. R. Buschmann [i inni]. Frankfurt am Main 1973; wyd. nast. Stuttgart 1978, tamże [1980].
Pilot Pirx. Erzählungen. [Przeł.:] R. Buschmann, K. Kelm, C. Rymarowicz, B. Sparing. Frankfurt am Main 1978 (Werke in Einzelausgaben), wyd. nast.: tamże: wyd. 2 1979, 2003, [wyd. 1] [2005], wyd. 4 2014, wyd. 5 2017; wyd. 6 Berlin 2021; wyd. jako dokument elektroniczny: Berlin 2013.
[w wyborze]: Die Falle des Gargancjan. Phantastische Erzählungen. [Przeł.:] R. Buschmann, C. Rymarowicz. Leipzig 1979, wyd. nast. tamże: 1982, wyd. 3 1984, wyd. 4 1986, 1991.
Phantaztische Geschichten vom Piloten Pirx. [Przeł.] R. Buschmann. Stuttgart 1980.
Terminus und andere Geschichten des Piloten Pirx. [Przeł.] C. Rymarowicz. Frankfurt am Main 1981, wyd. nast. tamże: [wyd. 3] [1986], [wyd. 4] 1989, [wyd. 5] 1994, wyd. 1 1996, [wyd. 7] [2001].
portugalski
A voz do Dona. T. 1-2. [Przeł.] M. Tomas de Fatima. Mem Martins 1990-1991.
A voz do Mestre. [Przeł.] H. Medeiros. Rio de Janeiro 1991.
rosyjski
Wyd. łącznie z przekł. Bajki robotów [poz. ↑] pt. Ohota na Sètavra. [Przeł.] A. Gromova. Moskva 1965.
Navigator Pirks. [Przeł.:] T. Agapkina [i inni]. Wyd. łącznie: z przekł. Głos Pana [poz. ↑] pt. Golos neba; Navigator Pirks. Moskva 1971; z przekł. Solaris [poz. ↑] pt. Soljaris; Priključenija zvezdnogo navigatora Pirksa; Ananke; Sud. Irkutsk 1993; wyd. łącznie z przekł. Maska [poz. ↑] pt. Rasskazy o pilotie Pirxie; Maska. [Przeł.] K. Dušenko . Moskva 1992, przedruk w: S. Lem: Sobranie sočinienij. T. 4. Moskva 1993.
[w wyborze]: Izbrannoe. [Przeł.] A. Grigor'eva. Moskva 1976.
[w wyborze]: Rasskazy o pilote Pirkse; Rassledovanie. Moskva 1997.
Rasskazy o pilote Pirkse. Wyd. łącznie z przekł. Niezwyciężony [poz. ↑]; Solaris [poz. ↑]; Maska [poz. ↑] pt. Nepobedimyj; Soljaris; Rasskazy o pilote Pirkse; Maska. Moskva 1999.
Rasskazy o pilote Pirkse. Wyd. łącznie z przekł. Fiasko [poz. ↑] pt. Rasskazy o pilote Pirkse; Fiasko. Moskva 2003, przedruk w: Soljaris; Nepobiedimyj; Rasskazy o pilote Pirkse; Fiasko; Rasskazy iz cikla „Kiberiada”; Iz vospominanij Ijona Tichego. Moskva 2003, wyd. nast. tamże 2007, 2020.
Rasskazy o pilote Pirkse. Moskva 2007, wyd. nast. tamże: 2009, 2015, 2020.
[w wyborze]: Fiasko. Moskva, Tver' 2007 .
Rasskazy o pilote Pirkse. Wyd. łącznie z Niezwyciężony pt. Rasskazy o pilote Pirkse; Nepobedimyj. [Przeł.] R. Nudelman, T. Agapkina , E. Weisbrot [i inni]. Moskva 2019.
słoweński
Zgodbe o pilotu Pirxu. [Przeł.] J. Zor. Ljubljana 1977.
szwedzki
Rymd piloten Pirx. [Przeł.] M. von Zweigbergk. Malmö 1983; wyd. jako dokument dźwiękowy: Lund 2008.
ukraiński
Rozpovìdì pro pìlota Pìrksa. Wyd. łącznie z przekł. Kongres futurologiczny [z poz. ↑]; Golem XIV [poz.↑]; Fiasko [poz. ↑pt. Futurologìčnij kongres; Rozpovìdì pro pìlota Pìrksa; Golem XIV; Fìasko. [Przeł.] I. Szewczenko, T. Ârmolûk, S. Olìjnik [i inni]. Ternopìl' 2017.
Rozpovìdì pro pìlota Pìrksa.[Przeł.:] I. Szewczenko, S. Olìjnik, L. Andrìêvs'ka. Ternopìl' 2017, wyd. nast. tamże 2018.
węgierski
Pirx pilóta kalandjai. [Przeł.:] E. Mach, B. Murányi. Budapest 1970, wyd. nast. tamże 2019; wyd. jako dokument elektroniczny: Budapest 2019.
Pirx pilòta kalandjai. Wyd. łącznie z przekł. Fiasko [poz. ↑]; Cyberiada [poz. ↑]; Bajki robotów [poz. ↑] pt. Stanisław Lem teljes science-fiction univerzuma. 2. [Przeł.] B. Murányi. Szeged 2006.
włoski
I viaggi del pilota Pirx. [Przeł.] R. Lewański. Roma 1979, wyd. łącznie z przekł. Ze wspomnień Ijona Tichego; Kongres futurologiczny [poz. ↑] pt. Il kongresso di futurologia. [Przeł.] S. Cecchi. Roma 1981, 1982.
I viaggi der pilota Pirx. [Przeł.] V. Constantini. Wyd. łącznie z przekł. Eden [poz. ↑] pt. Pianeta Eden; I viaggi der pilota Pirx. Milano 1988, wyd. 2 tamże 1990.
[w wyborze]: Universi. [Wstęp:] L. Pompeo. Milano 2021.
Adaptacje
teatralne
Niezwykły lot pilota Pirxa. Adaptacja i reżyseria: J. Machowski. Wystawienie: Gliwice, Teatr Miejski (Mała Scena) 2017.
radiowe
opowiadania Rozprawa: Reżyseria i adaptacja: W. Modestowicz. Polskie Radio 2021.
filmowe
opowiadania Rozprawa pt. Test pilota Pirxa: Scenariusz, dialogi i reżyseria: M. Pietrak. Ekranizacja (Polska, ZSRR) 1978.
opowiadania Test pilota Prixa pt. Przypadek Ijona Tichego: Scenariusz i reżyseria: L. Raczak. Ekranizacja: Telewizja Polska, Telenowa 1999.
telewizyjne
Pirx kalandjai. [Serial w 5 odcinkach]. Reżyseria: I. Kazan. Telewizja (Węgry) 1973.
30. Przekładaniec. Scenariusz telewizyjny. Reżyseria: A. Wajda. Ekranizacja 1968. Druk zob. poz. ↑, przedruk ↑ [t. 9], ↑ [t. 33].
Nagrody
Nagroda Komisji do Spraw Radia i Telewizji w 1968, srebrny medal na III Międzynarodowym Festiwalu Filmów Fantastycznych w Hiszpanii w 1970.
Przekłady
czeski
[w wyborze]: Pánův hlas. [Przeł.] F. Jungwirth, P. Weigel. Praha 1981, wyd. nast. tamże 1983.
niemiecki
Schichttorte. Wyd. łącznie z przekł. Noc księżycowa [poz. ↑]; Czy pan istnieje, Mr. Jones? [z poz. ↑] pt. Mondnacht. Hör- und Fernsehspiele. [Przeł.] K. Staemmler [i inni]. Frankfurt am Main 1977, wyd. nast. tamże: wyd. 2 1981, wyd. 3 [1985], [wyd. 4] [1994], wyd. 5 [2002]; wyd. jako dokument dźwiękowy: Berlin [2021].
rosyjski
Sloenyj pirog. [Przeł.] E. Vajsbrot. W: S. Lem: Vysokij zamok. Tver'; Moskva 2007.
ukraiński
Listkovij pirìg. Wyd. łącznie z przekł. m.in. Śledztwo [poz. ↑]; Katar [poz. ↑]; Pamiętnik znaleziony w wannie [poz. ↑]; Czy Pan istnieje, Mr. Johns? [poz. ↑] pt. Slìdstvo; Katar; Ŝodennik, znajdenij u vannì; P’êsi. [Przeł.] B. Ŝavurs'kij. Ternopìl' 2021.
węgierski
Rakottas. Wyd. łącznie z przekł. Dzienniki gwiazdowe [poz. ↑]; Wizja lokalna [poz. ↑]; Pokój na Ziemi [poz. ↑] pt. Stanisław Lem teljes science-fiction univerzuma. [Vol.] 3. Csillagnapló; Helyszíni szemle; Béke a földön; Rakottas. [Przeł.:] B. Murányi, G. Szabó. Szeged 2008.
Adaptacje
radiowe
Przekładaniec. Słuchowisko radiowe. Reżyseria: K. Robak. Szczecin: Polskie Radio Szczecin 2009, 1 płyta CD.
31. Opowiadania. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1969, 288 s.
Zawartość
z poz. ↑: Szczur w labiryncie; Czy pan istnieje, Mr Johns?, – z poz. ↑: Inwazja; Przyjaciel; Inwazja z Aldebarana; Ciemność i pleśń; Młot, – Formuła Lymphatera [poz. ↑]; Pamiętnik [poz. ↑]; Prawda [poz. ↑]; Dwóch młodych ludzi [poz. ↑].
32. Fantastyka i futurologia. [Eseje]. T. 1-2. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1970, 292 + 458 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1973, wyd. 3 1989 (Dzieła) [poz. ↑]. Przedruk zob. poz. ↑ [t. 15], ↑ [t. 25], ↑ [t. 23-24].
Zawartość
T. 1. Przedmowa. – Wprowadzenie. – Struktury: Języka dzieła literackiego; Świat dzieła literackiego; Struktury kreacji literackiej; Od strukturalizmu do tradycjonalizmu; Socjologia science fiction. – T. 2. Pola problemowe fantastyki: Katastrofa; Roboty i ludzie; Kosmos i fantastyka; Metafizyka science fiction i futurologia wiary; Erotyka i seks; Człowiek i nadczłowiek; Remanent; Eksperyment w science fiction; Utopia i futurologia. – Zakończenie metafuturologiczne; Zakończenie metafantastyczne. – Posłowie.
Przekłady
angielski
Microworlds. Writings on science fiction and fantasy. [Red.] F. Rottensteiner. San Diego, CA 1984, wyd. nast. London 1991.
czeski
[w wyborze]: Stanisław Lem. [Red.] J. Ježek. Praha 1995.
niemiecki
Phantastic und Futurologie. T. 1. [Przeł.:] B. Sorger, W. Szacki. Frankfurt am Main 1977, T. 2. [Przeł.] E. Werfel. Frankfurt am Main 1977, 1980, wyd. łącznie t. 1-2 tamże 1984.
rosyjski
Fantastika i futurologija. T. 1-2. [Przeł. t. 1:] S. Makarcev. [Przeł. t. 2:] E. Vajsbrot. Moskva 2004, wyd. nast. tamże 2008.
węgierski
Tudományos-fantasztikus trodalom és futurológia. [Przeł.:] I. Fejér, B. Murányi. Budapest 1974.
33. Bezsenność. [Opowiadania]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1971, 313 s.
Inne formy wydań
Wyd. jako dokument dźwiękowy opowiadania pt. Kongres futurologiczny: Czyta A. Ferency. Warszawa: Agora; Bellona 2008, 1 płyta CD, plik w formacie mp3; Czyta: R. Siemianowski. Warszawa: Stowarzyszenie Pomocy Osobom Niepełnosprawnym Larix 2012, plik elektroniczny (czytak); Czyta: P. Grabowski. Piaseczno; Warszawa: Heraclon International. Storybox.pl; [Warszawa:] Audioteka 2016, [2018], 1 płyta CD .
Zawartość
Ze wspomnień Ijona Tichego; Kongres futurologiczny; Non serviam; Ananke; Przekładaniec (Scenariusz filmowy) [poz. ↑]; Kobyszczę.
Przekłady
angielski
opowiadań Ze wspomnień Ijona Tichego; Kongres futurologiczny: The futurological congress. [Przeł.] M. Kandel. New York 1974, wyd. nast.: London 1975, tamże 1977; New York 1976, tamże 1985; San Diego, CA 1985, London 1991, tamże 2017, wyd. też jako dokument elektroniczny: London 2017.
[opowiadania Kongres futurologiczny w wyborze]: The cosmic carnival of Stanislaw Lem. [Przeł.:] M. Kandel, W. Ackerman, J. Kilmartin. New York 1981.
białoruski
[opowiadania Kongres futurologiczny w wyborze]: Zornyâ dzënnìkì. Z uspamìnaŭ Ìëna Tyhaga. [Przeł.] L. Kazloŭ. Mìnsk 2022.
bułgarski
opowiadań Ze wspomnień Ijona Tichego; Kongres futurologiczny: Kongres pa futurologija. [Przeł.] S. Petrova. Sofiâ 1994.
chiński
opowiadania Kongres futurologiczny: Weilai xue dahui. [Przeł.] D. Xu. Nanjing 2021.
chorwacki
opowiadań Ze wspomnień Ijona Tichego; Kongres futurologiczny: Futurološki kongres. Iz sjećanja Ijona Tichoga. [Przeł.] A. Cvitanović. Zagreb 2021.
czeski
opowiadań Ze wspomnień Ijona Tichego; Kongres futurologiczny: Futurologický kongres. [Przeł.] H. Stachová. Praha 1977.
duński
opowiadań Ze wspomnień Ijona Tichego; Kongres futurologiczny: Fremtidskongressen. [Przeł.] E.M. Pedersen. København 1985; wyd. nast. Nakskov 2019.
fiński
opowiadań Ze wspomnień Ijona Tichego; Kongres futurologiczny: Futurologinen Kongressi. [Przeł.:] R. Koivisto, K. Siraste. Helsinki 1978.
francuski
opowiadań Ze wspomnień Ijona Tichego; Kongres futurologiczny: Le congrès de futurologie. [Przeł.:] D. Sila [przy współpracy] A. Łabędzkiej. Paris 1976, wyd. nast. tamże: [1984], 1990, 1995; wyd. osobne przekł. opowiadania Kongres futurologiczny: Arles 2021.
opowiadanie Kongres futurologiczny łącznie z przekł. Solaris; Głos Pana: Solaris; La voix du maître; Le Congrès de futurologie. Paris 2016.
grecki
opowiadań Ze wspomnień Ijona Tichego; Kongres futurologiczny: Sunédrio già tó méllon. [Przeł.] B.L. Kazantzḗ. 'Athḗna 1977.
hebrajski
opowiadań Ze wspomnień Ijona Tichego; Kongres futurologiczny: K̇enes ha-ʿatiydniym. Me-ziykrŵnŵtayw šel ʾIyŵn Ṭiykiy. [Przeł.] P. Celnik. Yerẇšalaiym, Tel-ʾAbiyb 1981.
hiszpański
opowiadań Ze wspomnień Ijona Tichego; Kongres futurologiczny: El congreso de futurologia. [Przeł.] M. Bustamante. Barcelona 1975, wyd. nast.: tamże: 1981, 1986, 1988; Madrid 1988, 1989; Bogota 1986; Madrid 2005, tamże 2014.
opowiadań Ze wspomnień Ijona Tichego; Kongres futurologiczny: Der futurologische Kongreß. Aus den Erinnerungen des Ijon Tichy. [Przeł.] R. Matwin-Buschmann. Berlin 1986.
El congreso de futurología. [Przeł.] B. Gill. Buenos Aires 2014.
japoński
opowiadań Ze wspomnień Ijona Tichego; Kongres futurologiczny: Taihei Kon-no mirai-gaku. [Przeł.] D. Fukami. Tōkyō 1984 .
Taihei Yon no miraigaku kaigi. [Przeł.] D. Fukami, N. Ōno. Tōkyō 2015.
koreański
[opowiadania Kongres futurystyczny w wyborze]: Sŭt'anisŭwap'ŭ Rem. Miraehak hakhoe oe 14 p'yŏn. [Przeł.] J. Lee, B. Jeong. Sŏul 2021. Wyd. jako dokument elektroniczny Sŏul 2021.
litewski
opowiadań Ze wspomnień Ijona Tichego; Kongres futurologiczny: Futurologu kongresas. [Przeł.] V. Brazauskiene. Wyd. łącznie z przekł. Dzienniki gwiazdowe [poz. ↑] pt. Futurologu kongresas. Kaunas 1995. Wyd. jako dokument dźwiękowy Vilnius 2009.
niderlandzki
opowiadań Ze wspomnień Ijona Tichego; Kongres futurologiczny: Het kongres. [Przeł.] L. Stembor. Laren 1978, wyd. nast.: Utrecht [1978], tamże 1982; pt. Waanzinnige wereld. Laren 1972.
niemiecki
opowiadań Ze wspomnień Ijona Tichego. Kongres futurologiczny: Der futurologische Kongress. [Przeł.] R. Matwin-Buschmann. Berlin 1965, wyd. nast. tamże 1986.
opowiadań Ze wspomnień Ijona Tichego; Kongres futurologiczny: Der futurologische Kongress. [Przeł.] I. Zimmermann-Göllheim. Frankfurt am Main 1974, wyd. nast.: tamże: 1975, 1977, [wyd. 2] 1979, [wyd. 5] [1983], wyd. 6 [1984], [wyd. 7] [1986], [wyd. 8] 1988, [wyd. 9] [1990], [wyd. 10] 1990, [wyd. 11] [1991], [wyd. 12] 1994, [wyd. 13] 1996, [wyd. 14] 1997, [wyd. 15] 1999, 2001, wyd. 19 2004, wyd. 20 [2006], 2009, wyd. 23 2011, wyd. 24 2014, wyd. 25 2016, [wyd. 16] 2018; [wznowienie] Berlin 2021. Wyd. jako dokument elektroniczny Berlin 2013.
portugalski
opowiadań Ze wspomnień Ijona Tichego; Kongres futurologiczny: O incrivel congresso de futurologia. [Przeł.] M. Donaldson. Rio de Janeiro 1977 .
opowiadań Ze wspomnień Ijona Tichego; Kongres futurologiczny: Congresso futurologico. [Przeł.] M. Alves. Lisboa 1986.
rosyjski
opowiadań Ze wspomnień Ijona Tichego; Kongres futurologiczny: Futurologičnyj kongriess. [Przeł.] K. Dušenko. Moskva 1987, wyd. nast. w: S. Lem: Sobranie sočinienij. T. 8. Moskva 1994. Wyd.: łącznie z przekł. Dzienniki gwiazdowe [poz. ↑] pt. Zvezdnye dnevniki; Iz vospominanij Ijona Tihogo; Futurologičeskij kongress. Moskwa 1998, wyd. osobne Sankt-Petersburg 2000, wyd. łącznie z przekł. Wizja lokalna [poz. ↑] i Pokój na Ziemi [poz. ↑] pt. Futurologičeskij kongres; Osmotr na meste; Mir na zemle. Moskva 2003, wyd. osobne tamże: 2017, 2022, 2023.
opowiadania Ananke: Ananke. [Przeł.:] L. Čyv'jan [i in.]. W: Sledstvie. Povesti i rasskazy. [Przeł.:] L. Čyv'jan [i in.]. Leningrad 1990, wyd. łącznie z przekł. Solaris [poz. ↑]; Opowieści o pilocie Pirxie [poz. ↑] pt. Soljaris; Priključenija zvezdnogo navigatora Pirksa; Ananke; Sud. Irkutsk 1993.
opowiadań Ze wspomnień Ijona Tichego; Kongres futurologiczny w wyborze: Priklûčeniâ Ijona Tihogo. Moskva 2002, wyd. nast. tamże 2006.
opowiadania Kongres futurologiczny: Futurologičeskij kongress; Osmotr na meste; Mir na zemle. Moskva 2003, wyd. nast. tamże 2007.
opowiadania Kongres futurologiczny. Wyd. łącznie z przekł. Pokój na Ziemi [poz. ↑] pt. Futurologičeskij kongress; Mir na zemle. Moskva 2011.
opowiadania Kongres futurologiczny w wyborze: Takoe raznoe buduŝee. [Przeł.] K. Dušenko, E. Vajsbrot, R. Nudel'man. Moskva 2011, wyd. nast. tamże 2018 .
opowiadania Kongres futurologiczny: [Przeł.:] E.P. Vajsbrot, R.I. Nudel'man, K.V. Dušenko; wyd. łącznie z Powrót z gwiazd [poz. ↑] pt. Vozvraŝenie so zvezd; Futurologičeskij kongress. Moskva 2022.
szwedzki
opowiadań Ze wspomnień Ijona Tichego; Kongres futurologiczny: Den stora framtidskongress. [Przeł. z niemieckiego] S.Ch. Swahn. Malmö 1978; wyd. jako dokument elektroniczny Johanneshov 2009.
turecki
opowiadań Ze wspomnień Ijona Tichego; Kongres futurologiczny: Gelecekbilim kongresi; Ijon Tichy'i nin hat iralar. [Przeł.] F. Taşkent. İstanbul 1997.
opowiadania Kongres futurologiczny: Gelecekbilim Kongresi. [Przeł.] C. Uğur. İstanbul 2014.
ukraiński
Futurologìčnij kongres. [Przeł.] Ì. Ševčenko. Ternopìl' 2017, wyd. nast. tamże 2018.
opowiadania Kongres futurologiczny w wyborze: Futurologìčnij kongres; Rozpovìdì pro pìlota Pìrksa; Golem XIV; Fìasko. [Przeł.]. I. Ševčenko, T. Ârmolûk, S. Olìjnik [i inni]. Ternopìl' 2017 .
węgierski
Álmatlanság. [Przeł.] B. Murányi. Budapest 1974 .
włoski
opowiadań Ze wspomnień Ijona Tichego. Kongres futurologiczny: wyd. łącznie z przekł. Opowieści o pilocie Pirxie pt. Il kongresso di futurologia. [Przeł.] S. Cecchi. Roma 1981, wyd. nast. Milano 1982.
opowiadania Kongres futurologiczny: Il congresso di futurologia. [Przeł.] S. Cecchi. Milano 2003.
Adaptacje
teatralne
opowiadania Kongres futurologiczny: Scenariusz i reżyseria: Z. Zającówna. Wystawienie: Kraków, Teatr Proscenium 2016.
opowiadania Kongres futurologiczny: Adaptacja: A. Jakimiak, M. Atman. Reżyseria: A. Jakimiak. Wystawienie: Szczecin, Teatr Współczesny; Wrocław, Wrocławski Teatr Współczesny im. E. Wiercińskiego 2021.
opowiadania Kongres futurologiczny: Scenariusz: E. Ignaczak. Reżyseria: I. Bocian. Wystawienie: Gdynia, Teatr Gdynia Główna 2021 [spektakl zrealizowany w ramach projektu „2021 Odyseja Lemowska”].
opowiadania Kongres futurologiczny: Dramaturgia: M. Gorczyński. Reżyseria: D. Adamczyk. Wystawienie: Lublin, Teatr Czytelni Dramatu 2022.
filmowe
The Congress. Scenariusz i reżyseria: A. Folman. Ekranizacja (Polska, Belgia, Francja, USA, Izrael, Luksemburg, Niemcy) 2013.
Wyd. osobne opowiadania Kongres futurologiczny. Kraków: Wydawnictwo Literackie 2016, 171 s. Fantastyczna Kolekcja Światy Równoległe, 9.
Wyd. osobne opowiadań Ze wspomnień Ijona Tichego; Kongres futurologicznypt. Kongres futurologiczny; Ze wspomnień Ijona Tichego. Posłowie: J. Jarzębski. Kraków: Wydawnictwo Literackie 2003, 184 s. Przedruk zob. poz. ↑ [t. 21].
34. Doskonała próżnia. [Szkice literackie]. Warszawa: Czytelnik 1971, 238 s. Wyd. nast.: wyd. 2 łącznie z poz. ↑ pt. Doskonała próżnia; Wielkość urojona. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1974, 335 s. Wyd. 3 tamże 1985 [właśc. 1986] (Dzieła). Przedruk zob. poz. ↑ [t. 6], ↑.
Inne formy wydań
Wyd. jako dokument elektroniczny szkicu Nowa Kosmogonia: Warszawa: Biblioteka Narodowa 2020, plik w formacie PDF.
Pierwodruki szkiców w „Nurcie” i „Szpilkach” w 1970.
Zawartość
Stanisław Lem: Doskonała próżnia. [Autorecenzja]. – [Szkice w formie fikcyjnych recenzji z nieistniejących książek:] Marcel Coscat: Les Robinsonades; Patrick Hannahan: Gigamesh; Simon Merril: Sexplosion; Alfred Zellermann: Gruppenfürer Louis XVI; Solange Marriot: Rien du tout, ou la consequence; Joachim Fersengeld: Perycalipsis; Gian Carlo Spallanzani: Idiota; Do yourself a book; Kuno Mlatje: Odys z Itaki; Raymond Seurat: Toi; Alistar Waynewright: Being Inc.; Wilhelm Klopper: Die Kultur als Fehler; Cezar Kouska: De Impossibilitate Vitae. De Impossibilitata Prognoscendi; Alfred Testa: Nowa kosmogonia.
Przekłady
angielski
A perfect vacuum. [Przeł.] M. Kandel. New York, London 1978, wyd. nast.: New York 1979, tamże 1983; London 1991; Evanston, IL 1999, wyd. łącznie z przekł. Solaris [poz. ↑], Katar [poz. ↑] pt. Solaris; The chain of chance; A perfect vacuum. Harmondsworth, Middlesex 1981, tamże 1985.
chiński
Wanmei de zhenkong. [Przeł.] Z. Wang. Beijing 2005, wyd. nast. Taibeishi 2006; Beijing 2017. Wyd. też jako dokument elektroniczny Beijing 2010.
Wanmei de zhenkong. [Przeł.:] G. Zhao, W. Sun. Zhengzhou 2022.
czeski
Dokonalá prázdnota. [Przeł.] F. Jungwirth. Wyd. łącznie z przekł. poz. ↑ pt. Dokonalá prázdnota; Golem XIV. Praha 1983.
hiszpański
Vacío perfecto. [Przeł.] J. Maurizio. Bruguera 1981, wyd. nast.: Barcelona 1988; Madrid 2008; Madrid 2017.
japoński
Kanzenna shinkú. [Przeł.:] M. Numano, Y. Kudō, K. Hasemi. Tōkyō 1986, wyd. nast. tamże: 1989, 1990, 2008, 2020.
niemiecki
Die vollkommene Leere. [Przeł.:] K. Staemmler, I. Zimmermann-Göllheim. Frankfurt am Main 1973, wyd. nast. tamże: 1981, 1985, [wyd. 2] [1986], [wyd. 3] [1990], [wyd. 4] [1996], [wyd. 7] 2016, wyd. 8 2018; wyd. jako dokument elektroniczny Berlin 2013.
Das absolute Vakuum. [Przeł.] H. Schumann. Berlin 1984, wyd. nast. tamże 1989.
szkicu Nowa Kosmogonia w wyborze: Nacht und Schimmel. Erzählungen. [Przeł.] I. Zimmermann-Göllheim. Frankfurt am Main 1986, wyd. nast. tamże 1989.
[w wyborze]: Technologie und Ethik. Ein Lesebuch. [Przeł.:] F. Griese, J. Reuter, C. Rymarowicz [i inni]. Frankfurt am Main 1990.
portugalski
szkicu Nowa kosmogonia: Nova cosmogonia e outros ensaios. [Wstęp i przekł.:] H. Siewierski. São Paulo 2019.
rosyjski
szkicu Do yourself a book. [Przeł.] T.J. Kazavčinskaja. W: Lučezarnyj feniks. Zarubežnye pisateli o knige, čtenii i bibliofil'stve. XX vek. [Przeł.] T.J. Kazavčinskaja, A. Gromova. [Red.] R. Rybkin. Moskva 1979.
Absolutnaâ pustota. [Przeł.] S. Larin. W: S. Lem: Sobranie sočinienij. T. 10. Moskva 1995.
Absoljutnaja pustota. Wyd. łącznie z Powrót z gwiazd [poz. ↑], Głos Pana [poz. ↑] pt. Vozvraščenie so zvezd; Golos Gospoda; Absoljutnaja pustota. Moskva 1997, przedruk w: S. Lem: Biblioteka XXI vieka. [Przeł.:] E. P. Vajsbrot., K. Dušenko, T. Kazavčinskaâ [i inni]. Moskva 2002, wyd. nast.: tamże: 2003, 2005 .
Absolutnaâ pustota. [Przeł.] K. Dušenko, V. Kulagina-Ârceva, E. Vajsbrot, T. Kazavčinskaâ, L. Veksler. Moskva 2010.
rumuński
Edificiul nebunei absolute. [Przeł.] T. Popescu. Bucureşti 1995.
szwedzki
Det perfecta tomrummet. [Przeł.] K. Renström. Malmö 1975. Wyd. jako dokument dźwiękowy Enskede 2005.
turecki
Mükemmel boşluk. [Przeł.] A.İ. Aktürk. İstanbul 2014.
ukraiński
[w wyborze]: Absolûtnij vakuum; Uâvna veličina; Provokacìâ; Bìblìoteka ХХІ stolìttâ. [Przeł.] A. Poritko, P. Taraŝuk, Ì. Svarnik. L'vìv 2001, wyd. nast. Ternopìl' 2022.
węgierski
Képzelt nagyság. [Przeł.] H. Péter. Budapest 1998.
włoski
Vuolto absoluto. [Przeł.] A. Zoina. Roma 1990.
Micromondi. Roma 1992.
Vuoto assoluto. [Przeł.] V. Parisi. Roma 2010.
Vuoto assoluto. [Wstęp:] L. Pompeo. W S. Lem: Universi. Milano 2021 .
35. Opowiadania wybrane. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1973, 488 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1975, wyd. 3 1978.
Zawartość
Przyjaciel [poz. ↑]; Terminus [poz. ↑]; Ze wspomnień Ijona Tichego [poz. ↑]; Ratujmy kosmos [poz. ↑]; Jak ocalał świat [poz. ↑]; Bajka o królu Murdasie [poz. ↑]; Wyprawa pierwsza A, czyli Elektrybałt Trurla [poz. ↑]; Wyprawa szósta, czyli jak Trurl i Klapancjusz demona drugiego rodzaju stworzyli, aby zbójcę Gębona pokonać [poz. ↑]; Rozprawa [poz. ↑]; Polowanie [poz. ↑]; Niezwyciężony [poz. ↑].
36. Wielkość urojona. [Szkice literackie]. Warszawa: Czytelnik 1973, 170 s. Wyd. nast. łącznie z Doskonała próżnia [poz. ↑] pt. Doskonała próżnia; Wielkość urojona. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1974, 335 s., toż wyd. 3 tamże 1985 [właśc. 1986] (Dzieła) [poz. ↑], wyd. osobne tamże 2024. Przedruk zob. poz. ↑ [t. 27], ↑.
Zbiór fikcyjnych wstępów do nieistniejących dzieł.
Zawartość
Wstęp. – Cezary Strzybisz: Nekrobie. Wstęp; Reginald Gulliver: Eruntyka. Wstęp; Juan Rambellais: Historia literatury bitycznej. Wstęp. Wstęp do II wydania; Ekstelopedia Vestranda w 44 Magnetomach. Profertynka; Vestranda Ekstelopedia – Arkusz próbny. – Golem XIV: Przedmowa; Wstęp; Pouczenie; Wykład inauguracyjny Golema [por. poz. ↑].
Przekłady
angielski
Imaginary magnitude. [Przeł.] M. Heine. New York 1984, wyd. nast.: San Diego, CA 1984, 1985; London 1985; New York 1985; London 1991.
chiński
Laimu kuangxiangqu. [Przeł.] Lao Guang. Zhengzhou 2021.
hiszpański
Un valor imaginario. [Przeł.] J. Maurizio. Barcelona 1983, wyd. nast.: Buenos Aires 1984; Barcelona 1986; Madrid 2010, tamże: 2013, 2017.
Magnitud imaginaria. [Przeł.] J. Orzechowska. Madrid 2010, wyd. nast. tamże 2013.
japoński
Wyd. łącznie z przekł. Golem XIV [poz. ↑] pt. Kyosu. [Przeł.:] K. Hasemi, M. Numano, M. Nishi. Tokyo 1998, wyd. nast. tamże 2008.
niemiecki
Imaginäre Grösse. [Przeł.:] C. Rymarowicz, J. Reuter. Frankfurt am Main 1976 (Werke in Einzelausgaben), wyd. nast. tamże: 1981, 1996, wyd. też jako dokument elektroniczny: Berlin 2013.
szkicu Golem XIV: Golem XIV. [Przeł.:] J. Reuter, K. Staemmler, I. Zimmermann. Frankfurt am Main 1978.
rosyjski
[w wyborze]: Nasmork; Absoljutnaja pustota; Mnima veličina; Provokaciâ. [Przeł.] S. Larin [i inni]. Moskva 1995.
Mnimaja veličina. Przedruk w: S. Lem: Biblioteka XXI vieka. Moskva 2002, wyd. nast. tamże 2003.
[w wyborze:] Biblioteka XXI veka. [Przeł.] E. Vajsbrot, K. Dušenko, T. Kazavčinskaâ [i inni]. Moskva 2002, wyd. nast.: tamże: 2003, 2004, 2005, 2021.
Mnimaâ veličina. Wyd. łącznie z przekł. Golem XIX pt. Mnimaâ veličina; Golem XIX. [Przeł.] K. Dušenko. Moskva 2010.
[w wyborze]: Provokaciâ. [Przeł.] E. Vajsbrot, K. Dušenko. Moskva 2010 .
[w wyborze]: Provokaciâ. Moskva 2023.
rumuński
[fragmentu w]: Înoarcere pe planeta albastră. [Oprac.] L. Hanu. Bucureşti 1989.
turecki
Hayali büyüklük. [Przeł.] B. Kılıçer. İstanbul 2011.
ukraiński
[w wyborze]: Apokrifi. [Przeł.] A. Poritko. L'vìv 2001, wyd. nast. pt. Absolûtnij vakuum; Uâvna veličina; Provokacìâ; Bìblìoteka ХХІ stolìttâ. [Przeł.] A. Poritko, P. Taraŝuk, Ì Svarnik [i inni]. Ternopìl' 2022.
węgierski
Képzelt nagyság. [Przeł.] P. Hermann. Budapest 1998.
włoski
Grandezza immaginaria. W S. Lem: Universi. [Wstęp:] L. Pompeo. Milano 2021.
37. Rozprawy i szkice. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1975, 360 s.
Nagrody
Nagroda