BIO
Urodzona 27 marca 1926 w Suchej Beskidzkiej; córka Józefa Leguta, konduktora Polskich Kolei Państwowych, i Julii z domu Janiczak. Do szkół uczęszczała w Krakowie. W czasie okupacji niemieckiej nadal przebywała w Krakowie; w 1940 ukończyła pierwszą klasę gimnazjum w Instytucie Marii, a następnie kurs przysposobienia biurowego w szkole A. Liberdy. Po zakończeniu wojny kontynuowała naukę w Liceum Przyrodniczym im. J. Joteyki w Krakowie; w 1947 zdała maturę. W 1945-47 studiowała malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, w pracowni prof. Władysława Jarockiego; studiów nie ukończyła. Od 1947 studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Aktorskiej w Krakowie; w 1950 uzyskała dyplom aktorski. W tymże roku od września do listopada była zaangażowana w teatrze młodzieżowym Klementyny Krymkowej w Warszawie. Następnie do września 1951 pracowała w Teatrze Młodego Widza w Krakowie, w 1951-56 w Teatrze Ziemi Pomorskiej w Toruniu, a od września 1956 w Państwowym Teatrze Wybrzeże w Gdańsku. Równocześnie zaczęła rozwijać twórczość literacką. Debiutowała w 1960 książką dla dzieci pt. Świerszcze mają sklep z instrumentami. Od 1961 była członkiem Związku Literatów Polskich (do rozwiązania Związku w 1983). W 1962 podjęła współpracę z Polskim Radiem jako autorka słuchowisk; za twórczość radiową uzyskiwała w następnych latach wielokrotnie nagrody i wyróżnienia. Zaczęła także uprawiać twórczość prozatorską i dramaturgiczną. Zajmowała się jednocześnie malarstwem i ilustrowaniem książek. W 1965 pod pseudonimem Karol pisała recenzje filmowe do czasopisma „Litery”. W 1970 wyszła za mąż za Marka Wereckiego (rozwód 1973). Opowiadania i felietony publikowała m.in. w „Dzienniku Bałtyckim” (tu w 1974-76 i 1990-91 cykl felietonów pt.Różowe i czarne) oraz w „Wieczorze Wybrzeża” (1975; tu cykle felietonów pt. Nie od święta oraz żartobliwych opowiadań pt. Co tydzień melodramat). Pisała również monologi, skecze, piosenki oraz scenariusze dla teatrów estradowych zawodowych i amatorskich. W 1978-79 prowadziła kabaret literacki w kawiarni Palowa w Gdańsku; m.in. grała tu w napisanych i reżyserowanych przez siebie sztukach. W 1989 została członkiem komitetu założycielskiego Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, a następnie członkiem Stowarzyszenia. W 1991 przeszła na emeryturę. W 2005 otrzymała nagrodę Prezydenta miasta Gdańska w dziedzinie kultury. Wyróżniona m.in. odznaką Za Zasługi dla miasta Gdańska (1968), Złotym Krzyżem Zasługi (1971), odznakami Zasłużony Ziemi Gdańskiej (1975), Zasłużony Działacz Kultury (1976). Odznaczona m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2000). Zmarła 4 marca 2011 w Gdańsku.
Twórczość
1. Pies Bigos i Tomek Pan. [Widowisko telewizyjne dla dzieci]. Telewizja Polska [b.r] [Inf. autorki].
2. Świerszcze mają sklep z instrumentami. [Opowieść dla dzieci]. Ilustrowała L. Legut. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1960, 31 s.
Przekłady
azerbejdżański
łotewski
rosyjski
3. Buty pani czarownicy. [Utwór sceniczny dla dzieci]. [Współautor:] Ludomir Legut. Prapremiera: Kraków, Teatr Groteska 1961.
4. Złodziej serc. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Sopot, Teatr Wybrzeże 1961.
Wystawienia następne
5. Strach się martwi. [Opowieść dla dzieci]. [Ilustrował] L. Legut. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1964, 28 s.
6. Nie trzeba krzykiem zagłuszać ciszy nocy. [Słuchowisko]. Druk „Teatr Polskiego Radia” 1965 nr 10 s. 15-27. Polskie Radio 1966.
Nagrody
Adaptacje
teatralne
telewizyjne
7. Pokój z widokiem na morze. [Scenariusz telewizyjny]. Powst. ok. 1966.
Nagrody
8. Pora deszczowa czy susza?. [Scenariusz telewizyjny]. Powst. ok. 1966.
9. Życie artystki Kingi Kidney. [Opowiadania]. Gdynia: Wydawnictwo Morskie 1966, 190 s. Wyd. 2 tamże 1972.
Zawartość
10. Bohater potrzebny od zaraz. [Słuchowisko radiowe]. Polskie Radio 1968. Druk „Teatr Polskiego Radia” 1969 nr 1 s. 33-56.
Nagrody
Adaptacje
teatralne
11. Kilka dni w czerwcu. [Powieść dla młodzieży]. Powst. ok. 1968.
Nagrody
12. Piękne ogrody. [Utwór dramatyczny; współautor:] M. Misiorny. Prapremiera: Gdańsk, Teatr Wybrzeże, Teatr Kameralny w Sopocie 1970.
Adaptacje
telewizyjne
13. Dla kogo ten wawrzyn? [Powieść]. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie 1972, 241 s.
Nagrody
14. Kochajmy święta. [Scenariusz telewizyjny; współautor:] J. Afanasjew. Telewizja Polska 1973.
15. Nie zabijajcie Desdemony. [Powieść sensacyjno-obyczajowa]. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie 1973, 202 s.
16. Wszyscy słupskie wróble znają. [Utwór dramatyczny dla dzieci]. Prapremiera: pt. Koniec z bajkami. Słupsk, Teatr Lalki „Tęcza” 1973.
Nagrody
17. Z igły widły. [Utwór sceniczny dla dzieci]. Prapremiera: Warszawa, Estrada 1974.
18. Czekając na dziurę w niebie. [Powieść]. [Okładka] L. Legut. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie 1975, 226 s.
19. Piotrek zgubił dziadka oko. O dzieciach nie dla dzieci. [Powieść]. Warszawa: Horyzonty 1976, 247 s.
20. Szyfon na ślubną suknię. [Powieść]. [Okładka] L. Legut. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie 1976, 312 s.
21. Tyrani. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Szczecin, Teatr Małych Form 1976.
22. Jak zdobyć męża, czyli skok stulecia. [Powieść]. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie 1978, 223 s. [Wyd. 2] Łódź: Akapit Press 2004.
23. Nasza zmierzchowa mama. [Powieść]. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie 1979, 149 s.
24. Miłosne niepokoje pana Zenka. [Powieść]. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie 1980, 166 s.
25. Planeta bajka. [Utwór dramatyczny dla dzieci]. Prapremiera: Toruń, Teatr im. W. Horzycy 1982.
26. Koledzy zza telewizyjnej miedzy. [Widowisko telewizyjne]. Telewizja Polska 1986.
27. Piotrek zgubił dziadka oko, a Jasiek chce dożyć spokojnej starości. O dzieciach nie dla dzieci. [Powieść]. Warszawa: Młodzieżowa Agencja Wydawnicza 1986, 312 s. Wyd. nast.: [wyd. 2] Łódź: Akapit Press 1997, 221 s., tamże 2000.
Adaptacje
telewizyjne
28. Kabaret Straszydło. [Utwór dramatyczny dla dzieci]. Prapremiera: Gdynia, Teatr Dramatyczny 1988. [Inf. autorki].
29. Jacek rozróba. [Utwór dramatyczny dla dzieci]. Prapremiera: Gdańsk, Teatr Wybrzeże 1991. [Inf. autorki].
30. Jak wykołować czarownicę. [Utwór dramatyczny dla dzieci]. Gniezno, Teatr im. A. Fredry 1993. [Inf. autorki].
31. Grota pełna śmiechu. [Utwór dramatyczny dla dzieci]. Prapremiera: Gniezno, Teatr im. A. Fredry 1994.
32. Miłość trzynastolatki. (Książka dla dorastających dziewcząt). Łódź: Akapit Press 1998, 93 s. Wyd. nast. tamże: 2000, 2002.
33. Jasiek pisze kronikę rodzinną, a Piotrek ciągle się w kimś kocha. Dalszy ciąg powieści Piotrek zgubił dziadka oko, a Jasiek chce dożyć spokojnej starości. [Powieść]. Łódź: Akapit Press 1999, 75 s.
34. O tym, jak Jasiek został bezimiennym bohaterem, albo awantura o sławę. [Powieść]. Łódź: Akapit Press 1999, 79 s.
35. Ta miłość przetrwa. (Dalsze losy bohaterki powieści Miłość trzynastolatki). [Powieść]. Łódź: Akapit Press [2000], 86 s. Wyd. [2] tamże [2002].
36. Zacznijmy od pomidorów... Wspomnienia. Łódź: Akapit Press 2000, 64 s.
37. Już nigdy nie będę się kłócił z Piotrkiem! [Powieść]. Ilustrowała L. Legut. Łódź: Akapit Press 2001, 102 s.
38. Marzę o ślubie. (Trzecia i ostatnia część Miłości trzynastolatki). [Powieść]. Łódź: Akapit Press 2001], 144 s.
39. Całkiem zwariowane urodziny Piotrka oraz to i owo o Paluch-Rogalskiej. [Powieść]. Łódź: Akapit Press 2003, 140 s.
40. Jasiek chce być reżyserem, a Paluch-Rogalska cyrkówką. [Powieść]. Łódź: Akapit Press 2004, 144 s.
Słuchowiska radiowe, m.in.
Zob. Twórczość poz. ↑, ↑, nadto m.in.:.
Scenariusze widowisk estradowych dla dzieci
Według informacji autorki:.
Adaptacje
Adaptacje
teatralne
Omówienia i recenzje
• Ankieta dla IBL PAN 1966, 1988.