BIO

Urodzona 27 marca 1926 w Suchej Beskidzkiej; córka Józefa Leguta, konduktora Polskich Kolei Państwowych, i Julii z domu Janiczak. Do szkół uczęszczała w Krakowie. W czasie okupacji niemieckiej nadal przebywała w Krakowie; w 1940 ukończyła pierwszą klasę gimnazjum w Instytucie Marii, a następnie kurs przysposobienia biurowego w szkole A. Liberdy. Po zakończeniu wojny kontynuowała naukę w Liceum Przyrodniczym im. J. Joteyki w Krakowie; w 1947 zdała maturę. W 1945-47 studiowała malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, w pracowni prof. Władysława Jarockiego; studiów nie ukończyła. Od 1947 studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Aktorskiej w Krakowie; w 1950 uzyskała dyplom aktorski. W tymże roku od września do listopada była zaangażowana w teatrze młodzieżowym Klementyny Krymkowej w Warszawie. Następnie do września 1951 pracowała w Teatrze Młodego Widza w Krakowie, w 1951-56 w Teatrze Ziemi Pomorskiej w Toruniu, a od września 1956 w Państwowym Teatrze Wybrzeże w Gdańsku. Równocześnie zaczęła rozwijać twórczość literacką. Debiutowała w 1960 książką dla dzieci pt. Świerszcze mają sklep z instrumentami. Od 1961 była członkiem Związku Literatów Polskich (do rozwiązania Związku w 1983). W 1962 podjęła współpracę z Polskim Radiem jako autorka słuchowisk; za twórczość radiową uzyskiwała w następnych latach wielokrotnie nagrody i wyróżnienia. Zaczęła także uprawiać twórczość prozatorską i dramaturgiczną. Zajmowała się jednocześnie malarstwem i ilustrowaniem książek. W 1965 pod pseudonimem Karol pisała recenzje filmowe do czasopisma „Litery”. W 1970 wyszła za mąż za Marka Wereckiego (rozwód 1973). Opowiadania i felietony publikowała m.in. w „Dzienniku Bałtyckim” (tu w 1974-76 i 1990-91 cykl felietonów pt.Różowe i czarne) oraz w „Wieczorze Wybrzeża” (1975; tu cykle felietonów pt. Nie od święta oraz żartobliwych opowiadań pt. Co tydzień melodramat). Pisała również monologi, skecze, piosenki oraz scenariusze dla teatrów estradowych zawodowych i amatorskich. W 1978-79 prowadziła kabaret literacki w kawiarni Palowa w Gdańsku; m.in. grała tu w napisanych i reżyserowanych przez siebie sztukach. W 1989 została członkiem komitetu założycielskiego Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, a następnie członkiem Stowarzyszenia. W 1991 przeszła na emeryturę. W 2005 otrzymała nagrodę Prezydenta miasta Gdańska w dziedzinie kultury. Wyróżniona m.in. odznaką Za Zasługi dla miasta Gdańska (1968), Złotym Krzyżem Zasługi (1971), odznakami Zasłużony Ziemi Gdańskiej (1975), Zasłużony Działacz Kultury (1976). Odznaczona m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2000). Zmarła 4 marca 2011 w Gdańsku.

Twórczość

1. Pies Bigos i Tomek Pan. [Widowisko telewizyjne dla dzieci]. Telewizja Polska [b.r] [Inf. autorki].

2. Świerszcze mają sklep z instrumentami. [Opowieść dla dzieci]. Ilustrowała L. Legut. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1960, 31 s.

Przekłady

azerbejdżański

[Przeł. z rosyjskiego:] Ch. Musaeva. Baku 1971.

łotewski

Reiz circeniem bij veikalinš. [Przeł.] J. Osman. Rīgā 1972.

rosyjski

Muzykalnyj magazin. [Przeł.] G. Lukina. Moskva 1969.

3. Buty pani czarownicy. [Utwór sceniczny dla dzieci]. [Współautor:] Ludomir Legut. Prapremiera: Kraków, Teatr Groteska 1961.

4. Złodziej serc. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Sopot, Teatr Wybrzeże 1961.

Wystawienia następne

Wystawienie: w nowej wersji z muzycznej A. Głowińskiego: Gdańsk, Teatr Wybrzeże 1988.

5. Strach się martwi. [Opowieść dla dzieci]. [Ilustrował] L. Legut. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1964, 28 s.

6. Nie trzeba krzykiem zagłuszać ciszy nocy. [Słuchowisko]. Druk „Teatr Polskiego Radia 1965 nr 10 s. 15-27. Polskie Radio 1966.

Nagrody

I nagroda w ogólnopolskim konkursie na słuchowisko radiowe w 1966.

Adaptacje

teatralne

Wystawienie: Katowice Estrada 1973.

telewizyjne

Telewizja Polska 1966.

7. Pokój z widokiem na morze. [Scenariusz telewizyjny]. Powst. ok. 1966.

Nagrody

III nagroda w konkursie Ośrodka Telewizji w Gdańsku w 1966.

8. Pora deszczowa czy susza?. [Scenariusz telewizyjny]. Powst. ok. 1966.

Wyróżnienie w konkursie Ośrodka Telewizja w Gdańsku w 1966.

9. Życie artystki Kingi Kidney. [Opowiadania]. Gdynia: Wydawnictwo Morskie 1966, 190 s. Wyd. 2 tamże 1972.

Zawartość

Życie artystki Kingi Kidney; W środku nocy; Na godzinę przed przyjściem ptaków [por. słuchowiska radiowe]; Przeprowadzka Nóżki; Czerwone Góry; Siódma wersja Judasza. — W wyd. 2 dodano: Ratujcie życie Alutka; Tragiczne skutki radosnego tworzenia.

10. Bohater potrzebny od zaraz. [Słuchowisko radiowe]. Polskie Radio 1968. Druk „Teatr Polskiego Radia” 1969 nr 1 s. 33-56.

Nagrody

I nagroda w ogólnopolskim konkursie na słuchowisko radiowe w 1968 (inf. autorki).

Adaptacje

teatralne

pt. Zieleniarze-obywatele świata. Wystawienie: Teatr Ziemi Gdańskiej [objazdowy] 1968.

11. Kilka dni w czerwcu. [Powieść dla młodzieży]. Powst. ok. 1968.

Nagrody

III nagroda w konkursie wydawn. Pax na powieść o tematyce dowolnej, w 1969.

12. Piękne ogrody. [Utwór dramatyczny; współautor:] M. Misiorny. Prapremiera: Gdańsk, Teatr Wybrzeże, Teatr Kameralny w Sopocie 1970.

Adaptacje

telewizyjne

Telewizja Gdańsk 1971.

13. Dla kogo ten wawrzyn? [Powieść]. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie 1972, 241 s.

Autorka podpisana: Lucyna Legut-Werecka.

Nagrody

II nagroda w konkursie literackim im. J. Czechowicza w 1970.

14. Kochajmy święta. [Scenariusz telewizyjny; współautor:] J. Afanasjew. Telewizja Polska 1973.

15. Nie zabijajcie Desdemony. [Powieść sensacyjno-obyczajowa]. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie 1973, 202 s.

Autorka podpisana: Lucyna Legut-Werecka.

16. Wszyscy słupskie wróble znają. [Utwór dramatyczny dla dzieci]. Prapremiera: pt. Koniec z bajkami. Słupsk, Teatr Lalki „Tęcza1973.

Nagrody

Nagroda specjalna w konkursie Teatru Lalki „Tęcza” w Słupsku na pełnospektaklową sztukę dla dzieci w 1971.

17. Z igły widły. [Utwór sceniczny dla dzieci]. Prapremiera: Warszawa, Estrada 1974.

18. Czekając na dziurę w niebie. [Powieść]. [Okładka] L. Legut. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie 1975, 226 s.

19. Piotrek zgubił dziadka oko. O dzieciach nie dla dzieci. [Powieść]. Warszawa: Horyzonty 1976, 247 s.

20. Szyfon na ślubną suknię. [Powieść]. [Okładka] L. Legut. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie 1976, 312 s.

21. Tyrani. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Szczecin, Teatr Małych Form 1976.

22. Jak zdobyć męża, czyli skok stulecia. [Powieść]. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie 1978, 223 s. [Wyd. 2] Łódź: Akapit Press 2004.

23. Nasza zmierzchowa mama. [Powieść]. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie 1979, 149 s.

24. Miłosne niepokoje pana Zenka. [Powieść]. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie 1980, 166 s.

25. Planeta bajka. [Utwór dramatyczny dla dzieci]. Prapremiera: Toruń, Teatr im. W. Horzycy 1982.

26. Koledzy zza telewizyjnej miedzy. [Widowisko telewizyjne]. Telewizja Polska 1986.

27. Piotrek zgubił dziadka oko, a Jasiek chce dożyć spokojnej starości. O dzieciach nie dla dzieci. [Powieść]. Warszawa: Młodzieżowa Agencja Wydawnicza 1986, 312 s. Wyd. nast.: [wyd. 2] Łódź: Akapit Press 1997, 221 s., tamże 2000.

Cz. 1 cyklu; cz. 2-4 zob. poz. , , .

Adaptacje

telewizyjne

Telewizja Polska 2000 [inf. autorki].

28. Kabaret Straszydło. [Utwór dramatyczny dla dzieci]. Prapremiera: Gdynia, Teatr Dramatyczny 1988. [Inf. autorki].

29. Jacek rozróba. [Utwór dramatyczny dla dzieci]. Prapremiera: Gdańsk, Teatr Wybrzeże 1991. [Inf. autorki].

30. Jak wykołować czarownicę. [Utwór dramatyczny dla dzieci]. Gniezno, Teatr im. A. Fredry 1993. [Inf. autorki].

31. Grota pełna śmiechu. [Utwór dramatyczny dla dzieci]. Prapremiera: Gniezno, Teatr im. A. Fredry 1994.

32. Miłość trzynastolatki. (Książka dla dorastających dziewcząt). Łódź: Akapit Press 1998, 93 s. Wyd. nast. tamże: 2000, 2002.

Cz. 1 cyklu; cz. 2, 3. zob. poz. , .

33. Jasiek pisze kronikę rodzinną, a Piotrek ciągle się w kimś kocha. Dalszy ciąg powieści Piotrek zgubił dziadka oko, a Jasiek chce dożyć spokojnej starości. [Powieść]. Łódź: Akapit Press 1999, 75 s.

Cz. 2 cyklu; cz. 1, 3, 4 zob. poz. , , .

34. O tym, jak Jasiek został bezimiennym bohaterem, albo awantura o sławę. [Powieść]. Łódź: Akapit Press 1999, 79 s.

Cz. 3 cyklu; cz. 1, 2, 4 zob. poz. , , .

35. Ta miłość przetrwa. (Dalsze losy bohaterki powieści Miłość trzynastolatki). [Powieść]. Łódź: Akapit Press [2000], 86 s. Wyd. [2] tamże [2002].

Cz. 2 cyklu; cz. 1, 3 zob. poz. , .

36. Zacznijmy od pomidorów... Wspomnienia. Łódź: Akapit Press 2000, 64 s.

37. Już nigdy nie będę się kłócił z Piotrkiem! [Powieść]. Ilustrowała L. Legut. Łódź: Akapit Press 2001, 102 s.

Cz. 4 cyklu; cz. 1, 2, 3, zob. poz. , , .

38. Marzę o ślubie. (Trzecia i ostatnia część Miłości trzynastolatki). [Powieść]. Łódź: Akapit Press 2001], 144 s.

Cz. 3 cyklu; cz. 1, 2 zob. poz. , .

39. Całkiem zwariowane urodziny Piotrka oraz to i owo o Paluch-Rogalskiej. [Powieść]. Łódź: Akapit Press 2003, 140 s.

40. Jasiek chce być reżyserem, a Paluch-Rogalska cyrkówką. [Powieść]. Łódź: Akapit Press 2004, 144 s.

Słuchowiska radiowe, m.in.

Zob. Twórczość poz. , , nadto m.in.:.

Co by wam się darzyło. Polskie Radio (inf. autorki).
Inwazja gładkich. Polskie Radio (inf. autorki).
Kiedy ichtiozaury wplątają się w życie. Polskie Radio (inf. autorki).
Melodramat. Polskie Radio (inf. autorki).
Od dzisiaj duchów nie ma. Polskie Radio (inf. autorki).
Zły. Polskie Radio (inf. autorki).
Dzień niepotrzebny w życiu. Polskie Radio Gdańsk 1963.
Gdzie jesteś, mamo? Radio Gdańsk 1963.
Dla kogo te róże. Polskie Radio 1964.
Na godzinę przed przyjściem ptaków. Polskie Radio 1966 [II nagroda w ogólnopolskim konkursie na słuchowisko]. Por. Twórczość Twórczość poz. .
Niebezpieczne drugie ja. Polskie Radio Gdańsk 1966.
Tryptyk. Polskie Radio 1966.
Dlaczego tak wiele wymaga się od zająca. Polskie Radio 1967.
Gobelin w szafirowe konie. Polskie Radio 1967.
Operacja na głębokiej toni. Polskie Radio 1967.
Luksusowi rogacze. Polskie Radio 1968.
Nie chodź ze mną na strych. Polskie Radio 1968.
Nie mówmy o tym zębie. Polskie Radio 1968.
Placek z różą. Polskie Radio 1968.
Rodzice to także ludzie. Polskie Radio 1968.
Uwaga! Pękają pąki kwiatów. Polskie Radio 1968 [II nagroda w konkursie ogólnopolskim na słuchowisko].
Wszystko jedno od kogo te róże. Polskie Radio 1968.
Zacznijmy wszystko od początku. Polskie Radio 1968.
Chłopiec z niebieskim gołębiem. Polskie Radio 1969 [III nagroda w konkursie ogólnopolskim na słuchowisko].
Kiedy karp stawia na Szurkowskiego. Polskie Radio 1969.
Koniec z duchami. Polskie Radio 1969.
Mały wynoś się stąd! Radio 1969 [III nagroda w konkursie ogólnopolskim na słuchowisko].
Pan da zapalić! Radio 1969.
Więc jakże będzie panie Wincenty? Radio 1969 [III nagroda w ogólnopolskim konkursie na słuchowisko].
Czerwony kapturek. Polskie Radio 1971.
Kopciuszek. Polskie Radio 1971.
Stare bajki o nowych czasach. Polskie Radio 1973 [III nagroda w ogólnopolskim konkursie na słuchowisko].
Uparty jak dzięcioł. Polskie Radio 1973.
A co jest za tą górą. Polskie Radio 1974 [III nagroda w ogólnopolskim konkursie na słuchowisko].
Poemat o morzu — z kluczem. Polskie Radio 1974.
Ten idiota! Radio 1976 [III nagroda w ogólnopolskim konkursie na słuchowisko].
Żeby tak łogonek łodjonć... Polskie Radio 1976 [II nagroda w konkursie ogólnopolskim na słuchowisko].

Scenariusze widowisk estradowych dla dzieci

Według informacji autorki:.

Trybuna Ludu” Młodym Czytelnikom. Wystawienie: Warszawa 1973.
Cukiernicy na plan! Wystawienie: Gdańsk, kawiarnia „Palowa1978.
Jaś i Małgosia. Wystawienie: Gdańsk, kawiarnia „Palowa1978.
Następny pociąg odjedzie... Wystawienie: Gdańsk, kawiarnia „Palowa1978.
Teatr na co dzień. (Widowisko dla szkół). Gdańsk 1978.
Co to teatr jest i scena? (Widowisko dla szkół i domów kultury). Wystawienie: 1984.
Łapać zbója! Gdańsk 1985.
Wszystkiego po trochę. (Kabaret dla najmłodszych). Wystawienie: Gdańsk, Estrada 1985.
Zwiadowcy Mikołaja. Wystawienie: Gdańsk, Estrada 1985.
Lenie! Ja was odmienię. Wystawienie: w klubach i domach kultury. 1986.
M jak Mikołaj — Zamawiam międzyplanetarną! Wystawienie: Gdańsk, Estrada 1986.
Nie nudzę się nigdy. Wystawienie: w klubach i domach kultury 1987.

Adaptacje

A. Afanasjew, J. Afanasjew: Czerwony kaczorek. [Utwór dramatyczny dla dzieci]. Wystawienie: Bielsko-Biała, Teatr Lalek 1975.
Z. Żakiewicz: Kraina 105 tajemnicy. [Utwór dramatyczny dla dzieci]. Wystawienie: Gdańsk, Teatr Wybrzeże 1978.
L. Rydel: Betleem polskie. [Utwór dramatyczny]. Oprac. i uzupełnione: L. Legut i M. Kochańczyk. Wystawienie: Gdańsk, Teatr Wybrzeże 1982.
Krotofile uciszne czyli Co chcecie albo Co kto woli wg A. Polewki. Wystawienie: Toruń, Teatr im. W. Horzycy 1983.

Adaptacje

teatralne

Sztuki A. Polewki: Igrce w grod walą.

Omówienia i recenzje

Ankieta dla IBL PAN 1966, 1988.

Wywiady

Pani spod trzech znaków: maski, pióra i palety. [Rozm.] J. Szulczewski. Bibliotekarz Gdański i Elbląski 1978 nr 4.

Ogólne

Artykuły

J. Puget: Teatr dla dzieci. (Na marginesie debiutu Lucyny Legut). Współczesność 1961 nr 22.
J. Limon: Słuchowiska gdańskich pisarzy. Litery 1973 nr 9 [m.in. o Lucynie Legut].
E. Nawrocka: Problemy gdańskiej twórczości dramaturgicznej. Rocznik Kulturalny Ziemi Gdańskiej 1973 s. 69-74.
K. Tyman: Trud rezygnacji. Scena 1988 nr 11.
M. Grzebałkowska, D. Karaś: Lucyna Legut. Jestem gruba jak śledź ulik. „Gazeta Wyborczadod. Wysokie Obcasy 1999 nr 28.
K. Bęczkowska: Dojrzewanie i miłość Pauliny w trylogii Lucyny Legut. W tejże: Powieść obyczajowa dla młodzieży po roku 1990. Kielce 2006.

Życie artystki Kingi Kidney

W. Szwedowicz: Opowiadania, opowiadania... Nowe Książki 1967 nr 5.

Piękne ogrody

W. Filler: Popieram Gdańsk. Kultura 1970 nr 42.

Dla kogo ten wawrzyn?

A. Boska: Dla kogo ten wawrzyn?” czyli sprawiedliwość ocalona. Nowe Książki 1972 nr 14.
M. Burczycka. Litery 1972 nr 9.
B. Sowińska: Aurelian i wawrzyn. Życie Warszawy 1972 nr 96.

Miłość trzynastolatki

B. Tylicka: I żartem i serio. Nowe Książki 1999 nr 5 [dot. też Jasiek pisze kronikę rodzinną, a Piotrek ciągle się w kimś kocha].

Jasiek pisze kronikę rodzinną, a Piotrek ciągle się w kimś kocha

B. Tylicka: I żartem i serio. Nowe Książki 1999 nr 5 [dot. też Miłość trzynastolatki].

Ta miłość przetrwa

B. Tylicka: I co dalej z tą miłością? Nowe Książki 2000 nr 2.

Już nigdy nie będę się kłócił z Piotrkiem

B. Szargot: Jasiek i Piotrek 2001. Nowe Książki 2002 nr 2.