LEGEŻYŃSKI Stefan

Urodzony 2 września 1912 we Lwowie; syn Mariana Legeżyńskiego, inżyniera budowy dróg i mostów, i Jadwigi z Nawrockich. Uczęszczał do VIII Gimnazjum im. Kazimierza Wielkiego we Lwowie. Po zdaniu matury w 1931, studiował początkowo architekturę na Politechnice Lwowskiej, a następnie geografię na Uniwersytecie Jana Kazimierza (UJK); w 1938 uzyskał magisterium. W 1937-38 był sekretarzem Koła Geografów UJK, nadto w 1937-39 uczęszczał na Studium Dyplomatyczne na tejże uczelni. W czasie studiów rozpoczął twórczość literacką i publicystyczną. W 1935 otrzymał wyróżnienie w konkursie Oddziału Lwowskiego Związku Zawodowego Literatów Polskich za wiersz Wieczór daleki... (druk w tomie Sydria, Tel Awiw 1944). Od 1935 należał do komitetu redakcyjnego miesięcznika „Z bliska i z daleka”, a od 1937, będąc zastępcą dyrektora Związku Popierania Turystyki miasta Lwowa, współredagował (razem z Tadeuszem Krzyżewskim) miesięcznik „Turysta we Lwowie i Małopolsce Wschodniej”. Współpracował z czasopismem „Przyroda i Technika” (1936-39). Debiutował (w druku) w 1937 wierszem pt. Wracając do Lwowa, ogłoszonym w „Kurierze Literacko-Naukowym” (nr 41); w 1938 publikował też utwory poetyckie w „Okolicy Poetów” i w „Naszym Wyrazie”. Zajmował się również krytyką filmową; w 1938-39 był sekretarzem lwowskiego oddziału Związku Dziennikarzy i Publicystów Filmowych. Po wybuchu II wojny światowej i zajęciu Lwowa przez Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich uczył w Gimnazjum Kupieckim. Wywieziony na wiosnę 1940 do Kazachstanu pracował w sowchozie, a później w kołchozie w pobliżu Ajaguz. Od marca 1942 był sekretarzem delegatury Ambasady Polskiej w Michajłówce (obwód dżambulski). Redagował tam dwie gazetki ścienne i kilka numerów pisma „Placówka”. We wrześniu 1942 wstąpił do Armii Polskiej, z którą przez Iran i Irak przeszedł do Palestyny. Przebywając w Jerozolimie, współpracował z „Gazetą Polską” (1943-47; tu też m.in. liczne wiersze podpisane Stefan Sydriusz); wiersze, reportaże, artykuły i recenzje ogłaszał w czasopismach „Skaut” (grudzień 1942-44), „Kurier Polski w Bagdadzie” (1943), „Junak” (1943-45). Publikował w 1944 prace z zakresu geografii w wydawanych w Tel Awiwie pismach „Przyroda” i „Wiedza”. Na wiosnę 1944 założył w Jerozolimie grupę literacką Rytm, a w 1945 redagował w Nazarecie powielaną gazetkę „Na tropie”. W sierpniu 1947 przyjechał do Anglii, gdzie po opuszczeniu wojska w 1948 podjął pracę dziennikarską i literacką. Nawiązał współpracę z wydawanymi w Londynie czasopismami „Gazeta Niedzielna” (od 1948), „Życie” (1948-55), „Polska Walcząca” (1948-49), „Poradnik Świetlicowy Young Men's Christian Association w Wielkiej Brytanii” (1949; tu stały dział Przegląd najnowszych filmów). W 1950 został członkiem zespołu redakcyjnego „Gazety Niedzielnej”, w której prowadził dział filmowy i kronikę londyńską. Należał w 1950-56 do redakcji dwutygodnika „Głos” (tu też liczne wiersze, proza oraz artykuły i recenzje podpisane: S.L., S. Leg.), a w 1956-59 nadto do redakcji miesięcznika dla młodzieży „Droga” (współpraca od 1954; tu stały dział filmowy). Został członkiem Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie; w 1955-59 pełnił funkcję skarbnika. Od 1952 należał też do PEN Club Center for Writers in Exile w Londynie. Brał nadal udział w działalności grupy literackiej Rytm (od 1953 w Anglii). Od 1956 kontynuował studia geograficzne w Polskim Uniwersytecie na Obczyźnie w Londynie; w 1960 uzyskał doktorat na podstawie pracy Geografia wyborcza Anglii (promotor profesor Zofia Hołub-Pacewiczowa). Rozwijał twórczość literacką i dziennikarską, publikując liczne wiersze, prozę, artykuły oraz recenzje literackie i teatralne nadal w „Gazecie Niedzielnej” (tu m.in. w 1965-70 reportaże podpisane: Roman Rondela, w 1974-76 sprawozdania i recenzje podpisane ABC, A.B.C., S. Leg.), w „Dzienniku Polskim i Dzienniku Żołnierza” (1956-76; tu też artykuły i noty podpisane: ABC, C.W., Cezary Wędrowski, S. Leg.) i jego tygodniowym dodatku „Tydzień Polski” (1959-72), w „Wiadomościach” (1956-76), „Orle Białym” (1958-72), oraz w wychodzących w Paryżu pismach „Horyzonty” (1956-59) i „Syrena” (1957-59). Od 1971 redagował „Zeszyty Lwowskie”, wydawane przez Koło Lwowian w Londynie. W 1974 był współzałożycielem, a następnie prezesem Konfraterni Artystów Polskich w Wielkiej Brytanii. Należał też do Związku Dziennikarzy Rzeczpospolitej Polskiej w Londynie. Zmarł 13 sierpnia 1976 w Londynie.