BIO
Urodzony 1 listopada 1901 w Warszawie; syn Izaaka Laksa, handlowca, i Sary z domu Hellmer. Nauki początkowe pobierał w szkole rosyjskiej, a od piątej klasy uczęszczał do Państwowego Gimnazjum im. T. Czackiego w Warszawie, gdzie w 1919 zdał maturę. Następnie przez dwa lata (1919-21) studiował na Wydziale Matematyki i Historii Naturalnej Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. W 1921 przeniósł się do Warszawy i kontynuował studia matematyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Równocześnie od 1920 studiował u Piotra Rytla, Romana Statkowskiego i Henryka Melcera kompozycję i dyrygenturę w Konserwatorium Warszawskim, które w 1924 ukończył. W 1925 wyjechał do Wiednia. W 1926 zamieszkał w Paryżu, gdzie w Conservatoire National de Paris studiował przez rok kompozycję u Paula Vidala i dyrygenturę u Henri Rabauda. Od 1928 należał do Stowarzyszenia Młodych Muzyków Polaków w Paryżu (w 1936/37 pełnił funkcję sekretarza zarządu). W 1939 został członkiem Światowego Związku Polaków za Granicą. Po wybuchu II wojny światowej i zajęciu Francji w 1940 przez Niemców, przebywał nadal w Paryżu. Aresztowany w lipcu 1942, został uwięziony w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu-Brzezince, gdzie był najpierw członkiem, a później dyrygentem orkiestry obozowej (wspomnienia wydane w 1948). W październiku 1944 został ewakuowany do obozu koncentracyjnego w Oranienburgu, a w listopadzie tegoż roku do Dachau, gdzie przebywał do wyzwolenia obozu przez wojska alianckie w maju 1945. Po wojnie powrócił do Paryża. Pełnił funkcję oficjalnego kustosza grobu Fryderyka Chopina na cmentarzu Père Lachaise w Paryżu. Współpracował z Radą Narodową Polaków we Francji. Ożenił się z Pauliną Finkelkraut (od 1941 używała nazwiska Rudowska), chemiczką. W 1946 został członkiem Związku Kompozytorów Polskich (skreślony w 1978). Był członkiem Amitié Franco-Polonaise oraz Société des Auteurs. W 1956 uzyskał obywatelstwo francuskie. Pierwszy artykuł polemiczny pt. Plamy na słońcu ogłosił w 1971 na łamach londyńskich „Wiadomości” (nr 40). W następnych latach artykuły i eseje literackie publikował w wydawanych w Londynie czasopismach „Wiadomości” (1971-72, 1974), „Oficyna Poetów i Malarzy” (1975), „Tydzień Polski” (1975, 1982) oraz w wychodzącej w Stanach Zjednoczonych „Gwieździe Polarnej” (Stevens Point, 1982-83). Był członkiem Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie. Zmarł 11 grudnia 1983 w Paryżu.
Twórczość
1. Musiques d'un autre monde. [Współautor:] R. Coudy. Paris: Mercure de France 1948, 192 s. Wyd. nast. tamże z przedmową G. Duhamela 1984. Zob. też poz. ↑.
Przekłady
japoński
2. Epizody... epigramy... epistoły... [Szkice]. Londyn: Oficyna Poetów i Malarzy 1976, 187 s.
Zawartość
3. Poloniki... polemiki... polityki... [Szkice]. Londyn: Oficyna Poetów i Malarzy 1977, 174 s.
Zawartość
4. Słowa i antysłowa. [Eseje językoznawcze]. Londyn: Oficyna Poetów i Malarzy 1978, 123 s.
Zawartość
5. Gry oświęcimskie. Przedmowa: K. Iranek-Osmecki. Londyn: Oficyna Poetów i Malarzy 1979, 107 s. Wyd. 2 uzupełnione Oświęcim: Państwowe Muzeum Oświęcim-Brzezinka 1998. Zob. też poz. ↑.
Przekłady
angielski
francuski
niemiecki
6. Szargam świętości. [Szkice literackie]. Londyn: Oficyna Poetów i Malarzy 1980, 111 s.
Zawartość
7. Dziennik pisany w biały dzień. Londyn: Oficyna Poetów i Malarzy 1981, 130 s.
8. Taryfa ulgowa kosztuje drożej. Londyn: Oficyna Poetów i Malarzy 1982, 118 s.
9. Moja wojna o pokój. Londyn: Oficyna Poetów i Malarzy 1983, 130 s.
10. O kulturze z cudzysłowem i bez. Londyn: Oficyna Poetów i Malarzy 1984, 118 s.
Przekłady
Omówienia i recenzje
• Informacje rodziny 1996.