FREJDLICH Konrad

Urodzony 26 listopada 1940 w Grodzisku Mazowieckim; syn Jerzego Frejdlicha, lekarza, i Ireny z Makowskich. Ukończył w 1958 liceum ogólnokształcące w Łodzi, następnie w 1958-65 studiował prawo na Uniwersytecie Łódzkim. Debiutował w 1957 reportażem pt. Pod żaglami «Janka Krasickiego», ogłoszonym na łamach miesięcznika „Morze” (nr 10), a w następnym roku jako poeta wierszem Oczekiwanie nagrodzonym w konkursie literackim Klubu Młodych Twórców Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz „Kuriera Akademickiego”, opublikowanym w „Ilustrowanym Kurierze Polskim” (nr 267); za właściwy debiut uważał wiersz pt. Epitaphium wydrukowany w tymże roku w „Kamenie” (nr 23/24). W tym samym okresie wstąpił do Koła Młodych przy Oddziale Łódzkim Związku Literatów Polskich (ZLP). W 1960 ożenił się z Elżbietą Zalasą, lekarką (rozwód w 1982). Od 1960 współpracował z pismem „Współczesność” (do 1963) i tygodnikiem „Odgłosy” (do 1981), w którym pełnił m.in. funkcję kierownika działu publicystyki oraz ogłaszał liczne artykuły, recenzje literackie, teatralne i filmowe, wiersze, a także przekłady z języków: rosyjskiego, bułgarskiego i niemieckiego. Należał do współorganizatorów grupy artystycznej Nowa Linia (1961) przekształconej później w Łódzko-Warszawski Krąg Literacki. W 1962-64 pracował jako redaktor w Wytwórni Filmów Oświatowych w Łodzi. W 1962 został członkiem ZLP. Od następnego roku należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (do 1981). Wiersze, prozę, reportaże, artykuły i recenzje drukował m.in. na łamach pism: „Dziennik Łódzki” (1964-66), „Osnowa” (1964-66), „Kultura” (1967-70). Był laureatem licznych konkursów i festiwali poetyckich. W 1966 otrzymał nagrodę literacką Towarzystwa Przyjaciół Łodzi za prace o dawnej i współczesnej Łodzi drukowane w „Odgłosach”, a w 1975 – odznakę „Zasłużony Działacz Kultury”. W tym samym roku był na stypendium literackim w Austrii. Od 1979 jako przedstawiciel ZLP należał do zarządu władz „Domu Środowisk Twórczych” w Łodzi; w latach 1980-81 był prezesem Stowarzyszenia Twórców Kultury. W 1980-82 należał do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Od 1981 należał do Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” (wiceprzewodniczący regionalnej sekcji dziennikarzy w Łodzi, redaktor wydanej przez tę sekcję jednodniówki „Rewers”, skonfiskowanej w drukarni 13 grudnia 1981). Po zawieszeniu w stanie wojennym tygodnika „Odgłosy”, został w 1982 zwolniony z pracy w redakcji tego pisma. W 1982 zawarł związek małżeński z Barbarą Maj, psychologiem. Od 1984 należał do Stowarzyszenia Tłumaczy Polskich (prezes Oddziału Łódzkiego w 1985-99; wiceprezes Zarządu Głównego w 1989-93). W 1985 został członkiem nowego ZLP. W 1989 został ponownie przyjęty do redakcji „Odgłosów”; po odkupieniu w 1990 prawa do tego tytułu przez Dziennikarską Spółdzielnię Pracy „Odgłosy”, zajął w tejże spółdzielni stanowisko prezesa; pracę kontynuował także po przejęciu pisma przez wydawnictwo Westa Druk, do likwidacji tytułu w 1992 (podpisywał teksty też K.F.). Od 1992 do likwidacji dziennika w 1994 należał do zespołu redakcyjnego „Głosu Porannego”. W 1995-96 był prezesem spółki La Terre. Wiosną 1996 wyjechał na stypendium do Szwecji (na Gotlandię). Po powrocie do Polski, jesienią 1996 został dziennikarzem w łódzkim Radiu „Parada”, z którym współpracę kontynuował przez następne lata. W 1997 pełnił jednocześnie funkcję redaktora naczelnego „Tygodnika Łódzkiego Parada”, ukazującego się od kwietnia do grudnia tego roku. W 1998 wszedł w skład redakcji „Trybuny Łódzkiej”, a w 2000 podjął pracę w Urzędzie Miasta Łodzi jako kierownik Oddziału do spraw Informacji i Współpracy z Mediami (do przejścia na emeryturę w 2003). Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1987). Zmarł 11 grudnia 2018 w Łodzi.