BIO

Urodzona 10 marca 1942 w Katta-Tałdyk (Kirgizja); córka Psachie Frajlicha, referenta technicznego w przedsiębiorstwie budowlanym, i Amalii z Frajlichów, instruktorki krawiectwa. W 1946 wraz z rodzicami powróciła do kraju i zamieszkała w Szczecinie. Uczęszczała do Liceum Ogólnokształcącego im. A. Asnyka, w którym w 1960 zdała egzamin maturalny. Należała do Związku Harcerstwa Polskiego. Debiutowała w 1958 wierszami pt.: W parku, Deszcz i Jesienny zamek, ogłoszonymi w „Naszym Głosie” (nr 17/42), polskojęzycznym tygodniowym dodatku do „Fołks Sztyme”, wydawanego w Warszawie. W 1959 była laureatką konkursu literackiego „Głosu Szczecińskiego”. W 1959-60 należała do grupy literacko-artystycznej Rak w Szczecinie. Od 1960 studiowała polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. W 1963/64 i 1964/65 zarabiała na swoje utrzymanie, pracując jako chałupniczka w Spółdzielni Pracy Optima. Była członkiem Forum Poetów Hybrydy. W 1965 wyszła za mąż za Władysława Zająca, z zawodu inżyniera. Po uzyskaniu magisterium w 1965 pracowała w redakcjach pism dla niewidomych: „Nasz Świat” i „Niewidomy Spółdzielca”. W „Naszym Świecie” publikowała też wiersze (1968-75) oraz stały cykl pt. Przegląd nowości wydawniczych, dotyczący książek mówionych i brajlowskich. W 1969 wraz z mężem i synem wyemigrowała z kraju. Po siedmiomiesięcznym pobycie w Rzymie osiadła na stałe w USA, w Nowym Jorku. W 1970-71 pracowała jako instruktorka języka polskiego w State University of New York w Stony Brook. W 1971-75 była asystentką epidemiologa w wydziale epidemiologii Kimbell Research Institute przy New York Blood Center. W 1975 podjęła gradate studies (studia doktoranckie) na New York University, kontynuowane do 1979; tu też równocześnie w 1977 pracowała jako instruktorka języka polskiego. Kontynuując twórczość literacką i krytyczną, ogłaszała liczne wiersze, fragmenty prozy, artykuły i recenzje literackie, teatralne i filmowe na łamach „Wiadomości” (Londyn, 1972-81), dodatku „Nowego Dziennika”, „Tydzień Polski” (Nowy Jork, 1974-80) oraz „Gwiazdy Polarnej” (Stevens Point, 1977-78). W 1976-81 pisała korespondencje o życiu kulturalnym Nowego Jorku dla Radia Wolna Europa. W 1982 podjęła pracę jako lektorka języka polskiego na Columbia University w Nowym Jorku. W 1980-86 była członkiem Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie. W 1982 podjęła pracę na wydziale slawistyki (Department of Slavic Languages) Columbia University w Nowym Jorku (w 1982-93 zajmowała stanowisko lektora języków słowiańskich, w 1993-99 adiunkta, od 1999 wykładowcy języka polskiego). Wiersze, recenzje i szkice literackie publikowała w wielu czasopismach emigracyjnych, m.in. w „Tygodniku Nowojorskim” (1985), „Archipelagu” (Berlin Zachodni, 1985-87), „Dzienniku Polskim i Dzienniku Żołnierza” (Londyn, 1986), „Głosie Polskim” (Toronto, 1986), „Kulturze” (Paryż, od 1982), a także w czasopismach drugiego obiegu w kraju: „Jesteśmy” (Katowice, dwumiesięcznik Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”, 1986) oraz „Most” (Warszawa, 1986). W 1986 została członkiem amerykańskiego oddziału Międzynarodowego PEN Clubu (sekcja Writers in Exile’ w 1987 – członkiem zarządu tej sekcji). W 1991 uzyskała tytuł doktora nauk humanistycznych w Department of Slavic Languages na New York University na podstawie rozprawy pt. The Image of ancient Rome in the poetry of Russian symbolists, której promotorem był profesor Zoya Yurieff. W 1991 została członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W tym czasie publikowała swoje wiersze w „Więzi” (1990), „Potopie” (1991) oraz „Tygodniku Powszechnym” (1992) i „NaGłosie” (1992). Od 1992 związała się z Language Immersion Institute of the College at New Paltz New York, gdzie sporadycznie uczyła języka polskiego. Od kwietnia 1992 prowadziła w „Przeglądzie Polskim” (dawny „Tydzień Polski”, dodatek do „Nowego Dziennika”) stałą miesięczną rubrykę pt. Co czytają inni?, składającą się z wywiadów ze znanymi osobami z życia publicznego. W 1995-2003 pracowała jako konsultant w Administration Office of the Court State w New Jersey. Wygłosiła wiele prelekcji na uniwersytetach w Stanach Zjednoczonych, a także w Uppsali i Sztokholmie oraz Toronto. Stale uczestniczyła w dorocznych konferencjach slawistycznych organizowanych przez American Association for the Advancement of Slavic Studies oraz American Association of Teachers of Slavic and East European Languages, będąc również członkiem tych organizacji. Artykuły literackie i wiersze publikowała też w czasopismach krajowych, m.in. w „Dekadzie Literackiej” (tu w 1995-96 cykl pt. Z nowojorskiej perspektywy), „Regionach” (1997), „Akcencie” (1997, 1999, 2002-03), „Rzeczpospolitej” (1998-2001), „Arkuszu” (1998, 2002), „Midraszu” (1998-99, 2003), „Tygodniku Powszechnym” (1999-2000, 2003) i „Odrze” (2004). Luźno współpracowała z izraelskim pismem „Nowiny i Kurier”. Została członkiem Polskiego Instytutu Naukowego w Nowym Jorku i Polskiego PEN Clubu (od 1999). W 2003 otrzymała nagrodę Fundacji W. i N. Turzańskich w Toronto. Odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (2002). Mieszka na Manhattanie w Nowym Jorku.

Twórczość

1. Aby wiatr namalować. [Wiersze]. Londyn: S. Gliwa 1976, 56 s.

2. Tylko ziemia. [Wiersze]. Londyn: Oficyna Poetów i Malarzy 1979, 45 s.

Nagrody

Nagroda Fundacji im. Kościelskich w 1981.

3. Indian summer. Poezje. Albany, New York: Sigma Press 1982, 45 s.

4. Który las. [Wiersze]. Londyn: Oficyna Poetów i Malarzy 1986, 37 s.

5. Between dawn and the wind. [Wiersze]. Texas, Austin: Host Publications 1991, 99 s. Wyd. nast. tamże 2006.

Tekst tekst w języku polskim i angielskim.

6. Drzewo za oknem. Arkusz poetycki. Nowy Jork 1991. [Informacja autorki].

7. Ogrodem i ogrodzeniem. [Wiersze]. Warszawa: Czytelnik 1993, 77 s.

8. Jeszcze w drodze. Wybór wierszy. Warszawa: Niezależna Oficyna Wydawnicza 1994, 76 s.

9. W słońcu listopada. [Wiersze]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 2000, 84 s.

10. Znów szuka mnie wiatr. [Wiersze]. Warszawa: Czytelnik 2001, 49 s. Wyd. nast. łącznie z przekł. francuskim pt. Le vent, a nouveau me cherche = Znów szuka mnie wiatr. [Przeł.] A.-C. Carls. Soisy-sur-Seine: Editinter 2003, 108 s.

Prace redakcyjne

1. Between Lvov, New York and Ulysses' Ithaca. Józef Wittlin – poet, essayist, novelist. [Red.:] A. Frajlich. Toruń; New York: Archives of Polish Emigration Series Nicolaus Copernicus University; Department of Slavic Languages and The East Central European Center Columbia University 2001, XIX, 272 s.

Omówienia i recenzje

Ankieta dla IBL PAN 2004.

Wywiady

Z Anną Frajlich o dojrzewaniu wiersza. [Rozm.] E. Czarnecka. „Nowy Dziennik”, Nowy Jork dod. Tydzień Polski 1979 nr 447.
Nie byłam w Polsce nieobecna. [Rozm.] M. Kornatowska. „Nowy Dziennik”, Nowy Jork dod. Przegląd Polski1994 nr z 3 III.
Rozmowa z Anną Frajlich. [Rozm.] T. Zielichowski-Wojniłłowicz. Twórczość 1999 nr 9.
Dwa istnienia rozszczepione. [Rozm.] Cz. Karkowski. [Cz. 1-3]. „Nowy Dziennik”, Nowy Jork dod. Przegląd Polski 2003 nr z 21 XI, 28 XI, 5 XII.
Ameryka, Ameryka. [Rozm.] W. Tochman. „Nowy Dziennik”, Nowy Jork dod. Przegląd Polski 2005 nr z 22-23 I.

Słowniki i bibliografie

Pamiętnik Literacki”, Londyn 1981 t. 4 [nota] .
[J. Zieliński] J. Kowalski: Leksykon polskiej literatury emigracyjnej. Lublin 1989*, wyd. 2 1990 .
Literatura polska XX wieku. Przewodnik encyklopedyczny. T. 1. Warszawa 2000 (M. Jentys).

Ogólne

Artykuły

H. Grynberg: Tylko ziemia, poezja i miłość. Wiadomości”, Londyn 1979 nr 44.
E. Dusza: O poezji Anny Frajlich. Gwiazda Polarna”, Stevens Point 1980 nr 40.
M.E. Cybulska: Uwikłana wśród żywiołów. (O liryce Anny Frajlich). W tejże: Tematy i pisarze. Londyn 1982.
M.E. Cybulska. „Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza”, Londyn dod. „Tydzień Polski1985 nr 18.
S. Podobiński: Klerkizm, zmysłowość, polityka w twórczości Anny Frajlich. W: Kocham więc jestem. Częstochowa 1995.
A. Węgrzyniakowa: Życie w podróży. O liryce Anny Frajlich. W: „Ktokolwiek jesteś bez ojczyzny...” Łódź 1995.
G. Drabik: Cicha śmiałość. Akcent 1997 nr 2.
W. Ligęza: W samym oku cyklonu jest źrenica ciszy. O liryce Anny Frajlich. Tygiel Kultury 1998 nr 3.
J. Żmidziński: Drzewo i dom. O wierszach Anny Frajlich. Polonistyka 1998 nr 6.
R. Grol: Erotyka i wygnanie. Poezja Anny Frajlich. W: Życie w przekładzie. Kraków 2001.
N. Gross: Nie przeminęło z wiatrem. (Poetka emigracyjna Anna Frajlich). Archiwum Emigracji 2001 z. 4.
J. Anders: Między wiatrem a drzewem. Poezja Anny Frajlich. „Nowy Dziennik”, Nowy Jork dod. Przegląd Polski 2002 nr z 1 XI.
A. Jamrozek-Sowa: ... i tam gdzie mnie nie posiało do słońca wyciągam gałęzie. Przyroda w poezji Anny Frajlich. W: Poezja polska na obczyźnie. T. 2. Rzeszów 2005.

Aby wiatr namalować

[S. Baliński] Stan. Bal.: Poetka odjeżdżająca w świat... Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza”, Londyn 1977 nr 69.
M. Grodzka. „Wiadomości”, Londyn 1977 nr 7.
F. Śmieja: Malarka wiatru. Związkowiec”, Toronto 1977 nr 8.

Tylko ziemia

T.E. Bird. „The Polish Review”, Nowy Jork 1980 nr 3/4.
J. Katz Hewetson: Czysty, mały głos. Kultura”, Paryż 1980 nr 5.

Indian summer

I. Smolka: Wypełnianie konturu. Twórczość 1983 nr 12.

Który las

M.E. Cybulska. „Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza”, Londyn dod. „Tydzień Polski1986 nr 7.
A.C. Carls. „World Literature Today”, Norman, Oklahoma 1987 nr 2.
R. Gorczyńska: Czarne lasy, czarne wody. Kultura”, Paryż 1987 nr 1/2.
T. Witkowski. „The Polish Review”, Nowy Jork 1987 nr 3.

Ogrodem i ogrodzeniem

[W. Skalmowski] M. Broński: Płynność świata. Kultura”, Paryż 1994 nr 3.

Jeszcze w drodze

I. Misiak: Wiersze Anny Frajlich. Odra 1995 nr 4.

W słońcu listopada

E. Dunaj: Znowu zaczynasz wierzyć. Akcent 2000 nr 3.
J. Zieliński: Kruche – odrasta. „Nowy Dziennikdod. Przegląd Polski”, Nowy Jork 2000 nr z 29 IX.
S.J. Żurek: Sam na sam z poezją. Akcent 2003 nr 4.

Znów szuka mnie wiatr

P. Śliwiński: Sztuka utrzymywania równowagi. O wierszach Anny Frajlich. Tygodnik Powszechny 2002 nr 24.
J. Gizella: Jak owad w bursztynie. W tegoż: Pisarze i kopiści. Kraków 2003.