BIO
Urodzony 29 grudnia 1939 w Lublinie; syn Konrada Fiałkowskiego, lekarza, i Aurelii z Pukasiewiczów, nauczycielki. Do szkoły podstawowej uczęszczał w Lublinie. Debiutował w 1956 utworem pt. Czerwone skały, nagrodzonym w konkursie „Dookoła świata” na opowiadanie science fiction i ogłoszonym na jego łamach (nr 44). W 1957 zdał egzamin maturalny w Liceum Ogólnokształcącym im. J. Zamoyskiego w Lublinie. Następnie podjął studia na Wydziale Elektroniki Politechniki Warszawskiej (PW), które ukończył z tytułem magistra inżyniera w 1962. Podczas studiów pracował w 1959-62 jako operator programista pierwszej polskiej maszyny cyfrowej XYZ w Zakładzie Aparatów Matematycznych Polskiej Akademii Nauk. W 1960 ożenił się z Marią Danutą Knapik. W 1962-75 był pracownikiem naukowo-dydaktycznym PW; tu w 1964 uzyskał tytuł doktora, a w 1966 habilitował się. W 1967-68 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Elektroniki PW. W 1969 został członkiem (senior member) Institution of Electrical and Electronical Engineers (IEEE). Od 1970 należał do Związku Literatów Polskich (do rozwiązania Związku w 1983). W 1970-80 wchodził w skład kolegium redakcyjnego „Problemów”, gdzie prowadził stały dział fantastyki. W tym samym czasie był też przewodniczącym Komitetu Informatyki w Państwowym Wydawnictwie Naukowym. W 1971-73 był członkiem International Committee on Artificial Intelligence. W 1972-75 pełnił funkcję dyrektora Centralnego Ośrodka Informatyki PW. W 1973 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego. W 1975-82 pracował na stanowisku dyrektora Instytutu Informacji Naukowej, Technicznej i Ekonomicznej w Warszawie. Rozwijając twórczość literacką, publikował utwory prozatorskie w „Nurcie” (1978), „Ogniwie” (Czeski Cieszyn, 1978) i „Młodym Techniku” (1978-79). W 1981 otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. Został członkiem stowarzyszenia Science Fiction Writers of America i pełnił tu funkcję East European director. W 1982 został kierownikiem Informatics Unit w United Nations Industrial Development Organization (UNIDO) w Wiedniu. W 1987 otrzymał nagrodę miesięcznika „Fantastyka.” Zmarł 23 listopada 2020 w Wiedniu.
Twórczość
Oprócz prac naukowych z zakresu informatyki opublikował następujące dzieła literackie:.
1. Wróble galaktyki. Opowiadania fantastycznonaukowe. Warszawa: Wiedza Powszechna 1963, 264 s.
Zawartość
Przekłady
rosyjski
Adaptacje
filmowe
2. Poprzez piąty wymiar. [Opowiadania]. Posłowie: Z. Przyrowski. Warszawa: Nasza Księgarnia 1967, 206 s. Wyd. 2 tamże 1971.
Zawartość
3. Włókno Claperiusa. [Opowiadania]. Warszawa: Iskry 1969, 249 s.
Zawartość
Adaptacje
radiowe
telewizyjne
4. Elektronowy miś; Zerowe rozwiązanie; Włókno Claperiusa. [Opowiadania]. Warszawa: Nasza Księgarnia 1974, 51 s. Zob. poz. ↑, ↑.
5. Kosmodrom. [Opowiadania]. T. 1-2. Warszawa: Iskry 1975-1976.
[T. 1]. 1975, 274 s.
Zawartość
[T. 2]. 1976, 328 s. Wyd. 2 tamże 1982.
Zawartość
6. Cerebroskop; Szansa śmierci; Wróble galaktyki; Strażnik. [Opowiadania]. Warszawa: Nasza Księgarnia 1978, 71 s. Zob. poz. ↑.
7. Gdy oni nadlecą; Przez piąty wymiar; Ten, który trwa nad granicą czasów; Witalizacja kosmogatora; Konstruktor. [Opowiadania]. Warszawa: Nasza Księgarnia 1978, 75 s. Zob. poz. ↑, ↑.
8. Stało się jutro. Opowiadań fantastycznych zbiór piętnasty. Warszawa: Nasza Księgarnia 1978, 75 s.
Zawartość
9. Homo divisus. [Powieść]. Warszawa: Iskry 1979, 189 s. Wyd. nast.: wyd. 2 Warszawa: Wydawnictwa Radia i Telewizji 1981; wyd. 1 [!] Kraków, Wrocław: Wydawnictwo Literackie 1986. Przedruk zob. poz. ↑.
Przekłady
czeski
francuski
niemiecki
słowacki
szwedzki
węgierski
Adaptacje
radiowe
10. Adam, jeden z nas. [Powieść]. Kraków, Wrocław: Wydawnictwo Literackie 1986, 159 s. Przedruk zob. poz. ↑.
Przekłady
francuski
niemiecki
portugalski
11. Biohazard. [Opowiadania]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1990, 250 s.
Zawartość
12. Homo divisus; Biohazard; Adam, jeden z nas... [Powieści i opowiadania]. Warszawa: Książka i Wiedza 1999, 414 s. Zob. poz. ↑, ↑, ↑.
Wybory utworów literackich w przekładach
bułgarski
czeski
niemiecki
rosyjski
Prace redakcyjne
Omówienia i recenzje
• Ankieta dla IBL PAN 1992.