BIO
Urodzony 2 marca 1912 w Łodzi, w rodzinie robotniczej; syn Antoniego Fangrata i Sabiny z Pawlaków. Do szkół uczęszczał w Łodzi. Ukończył Szkołę Handlową, a następnie Instytut Prawa Administracyjnego. W 1930-32 pracował kolejno w urzędach gminnych powiatu rawskiego (w Czerniewicach i Marianowie oraz w magistracie miasta Biała Rawska). Następnie powrócił do Łodzi i po okresie bezrobocia był od 1936 urzędnikiem w rachubie Okręgowego Budownictwa nr IV. Działał jako instruktor Związku Harcerstwa Polskiego. Przed 1936 ożenił się z Kazimierą Kołodziejczak. Debiutował ok. 1936 wierszem pt. Mapa, zamieszczonym w „Gazecie Radomskowskiej”. Publikował też w piśmie łódzkim „Osnowy Literackie” (1938-39). Równocześnie współpracował z Rozgłośnią Łódzką Polskiego Radia jako autor m.in cyklu słuchowisk pt. Wesołe dymki. Po wybuchu II wojny światowej brał udział w kampanii wrześniowej. Następnie został internowany na Węgrzech, był członkiem Tymczasowego Komitetu Polaków na Węgrzech (Komitet do Spraw Opieki nad Polskimi Uchodźcami na Węgrzech) i przebywał m.in w obozach: Nagrykanizsa, Samlöszöllöschare, Esztergomtábor oraz w Budapeszcie, gdzie pracował w redakcjach pism dla uchodźców polskich, zajmował się pracą społeczną (w harcerstwie) oraz twórczością literacką. Wiersze, tłumaczenia poezji węgierskiej i artykuły ogłaszał w czasopismach: „Obozowe Materiały Świetlicowe” (1940-41; tu też pod pseudonimem Julian Dzielnicki), „Wieści Polskie” (1940-44), „Nasza Świetlica – Materiały Obozowe” (1941-42), „Rocznik Polski. Kalendarz Polaka na Węgrzech” (1942-43), „Tygodnik Polski” (1943-44). Po zakończeniu wojny powrócił do kraju i w 1945-46 pracował w Wojewódzkim Urzędzie Kontroli Prasy i Widowisk kolejno w Łodzi i w Poznaniu. Należał od 1946 do Polskiej Partii Robotniczej (od 1948 do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej). Kontynuując twórczość literacką, publikował w tym czasie wiersze w poznańskim „Życiu Literackim” i w „Głosie Wielkopolskim”. W 1946-48 był attaché prasowym i I sekretarzem Poselstwa Polskiego w Budapeszcie. W 1950 zamieszkał w Warszawie i zajął się wyłącznie pracą literacką, publikując m.in w „Zwierciadle” (1957-62), „Trybunie Literackiej” (1957-60), „Orce” (1958-60), „Życiu Literackim” (od 1960), „Głosie Robotniczym (1963-69), Tygodniku Kulturalnym” (1964-70), „Życiu Warszawy” (od 1967) oraz w pismach dla dzieci: „Płomyczku” (od 1956), „Świerszczyku” (od 1964), „Misiu” (1964-66). W 1962-77 był sekretarzem generalnym Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Indyjskiej. W 1968 redagował dział satyry w miesięczniku „Nasza Ojczyzna”. Odznaczony m.in Komandorią Orderu Zasługi Węgierskiej Republiki Ludowej (1948), odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” (1969), Złotym Orderem Pracy przyznanym przez Radę Prezydialną Węgierskiej Republiki Ludowej (1978), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1987). Zmarł 6 lipca 1993 w Warszawie; pochowany na cmentarzu w Chotomowie.
Twórczość
1. Kolczasta wolność. Poezje. Przedmowa: S. Vincenz. Budapeszt: Nakład autora przy poparciu Komisji Kulturalno-Oświatowej przy Komitecie Obywatelskim Pomocy Polakom na Węgrzech 1941, IV, 54 s., powielone.
Zawartość
2. Z żagwią przez mroki. Poezje. Budapeszt: Komitet Obywatelski dla Spraw Opieki nad Uchodźcami Polskimi na Węgrzech 1942, 43 s., powielone.
Zawartość
3. Nas-troje. [Fraszki]. Warszawa: Czytelnik 1959, 40 s.
Zawartość
4. L. Solyom: Dom westchnień. Komedia w 3 aktach. Wystawienie: Poznań, Teatr Objazdowy 1960.
Wystawienia następne
5. Dobre ziółka. [Fraszki]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1968, 79 s.
Zawartość
6. Ślady na śniegu. [Wiersze dla dzieci]. Warszawa: Ruch 1969, [6] k.
7. Kramik z fraszkami. [Dla dzieci]. Ilustracje: J. Karwowska. Warszawa: Ruch 1970, [6] k.
8. Igraszki z krainy fraszki. [Wiersze dla dzieci]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1975, 60 s.
9. To i owo na fraszkowo. [Fraszki dla dzieci]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1979, 46 s.
10. [Wiersze]. Sieradz: Wojewódzki Dom Kultury w Sieradzu 1979.
Zawartość
11. Zawracanie biało-głowy. [Fraszki]. Warszawa: Czytelnik 1979, 72 s.
Zawartość
12. „Płochodnie”. [Fraszki]. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie 1982 [właśc. 1983], 143 s.
Zawartość
13. Zduńska Wola fraszkobliwie. [Fraszki]. Zduńska Wola: Wydział Kultury Urzędu Miejskiego w Zduńskiej Woli; Towarzystwo Przyjaciół Zduńskiej Woli 1984.
Zawartość
14. Że się tak wyrażę. [Fraszki]. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie 1986, 156 s.
Zawartość
15. Dziki w goździkach. [Fraszki]. Warszawa: Czytelnik 1987, 43 s.
Zawartość
16. Rymo-wianki. [Fraszki dla dzieci]. Warszawa: Wydawnictwo Spółdzielcze 1988, 30 s.
17. Albośmy my tacy cacy. [Fraszki]. Warszawa: Novum 1989, 39 s.
Zawartość
18. Obyczaje miłości. [Fraszki]. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe 1991, 58 s.
19. Sto pociech. [Fraszki]. Kraków: Miniatura 1991, 61 s.
20. Góry i figury. [Fraszki]. Kraków: Oficyna Podhalańska 1992, 47 s.
Nadto trzy drobne książeczki dla dzieci wydane przez „Ruch” w 1968-69.
Wydania osobne tekstów piosenek z nutami, m.in.
Przekłady
Zawartość
Zawartość
Przekłady niepublikowane
Niedatowane przekłady utworów dramatycznych (maszynopisy w Bibliotece Raczyńskich w Poznaniu):.
Omówienia i recenzje
• Ankiety dla IBL PAN 1955, ok. 1964.
