FALKOWSKI Zygmunt

Urodzony 20 czerwca 1899 w majątku Wólka Pietkowska (obecnie Kamienny Dwór pod Bielskiem Podlaskim) w rodzinie ziemiańskiej; syn Marcelego Falkowskiego i Walerii z Kosińskich. Uczęszczał do gimnazjum w Siedlcach i tam w 1917 zdał egzamin maturalny. Studia polonistyczne odbywał na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. Brał czynny udział w pracach Koła Polonistów, należąc do grupy poetyckiej Sekcji Twórczości Oryginalnej. Debiutował w 1924 wierszem pt. Pieśń Kupały na cześć Dziewanny na łamach pisma akademickiego „Alma Mater Vilnensis” (z. 2.). W 1925 opublikował w tym samym piśmie (z. 3) pierwszą rozprawkę historycznoliteracką pt. Interpretacja sceny VIII «Dziadów» drezdeńskich. Jako stypendysta Funduszu Kultury Narodowej uzupełniał studia za granicą. Po powrocie do kraju początkowo pracował jako nauczyciel w jednym z gimnazjów wileńskich, od 1934 zaś w Polskim Radiu w Wilnie, najpierw jako recenzent teatralny prowadził stały cykl audycji pt. W świetle rampy, a później kierował działem oświatowym. W 1936 został powołany na stanowisko dyrektora programowego Rozgłośni Poznańskiej Polskiego Radia. W czasie okupacji niemieckiej mieszkał do 1942 w Chełmie Lubelskim, następnie w Siedliszczu pod Chełmem, gdzie dzierżawił młyn. Zmobilizowany do wojska w maju 1945, pełnił funkcję kierownika szpitala w Trzebiatowie na Pomorzu Zachodnim. Od 1948 był kierownikiem literackim Rozgłośni Wrocławskiej Polskiego Radia, następnie kierownikiem oddziału wojewódzkiego Wszechnicy Radiowej. W 1951-55 pracował jako nauczyciel języka polskiego w seminarium duchownym w Wolsztynie, w województwie wielkopolskim. Jednocześnie ogłaszał artykuły, recenzje, a także wiersze i przekłady poezji z niemieckiego i rosyjskiego w „Tygodniku Powszechnym” (1947-61; tu też pod pseudonimem Jan Górski; w 1952 i 1955 cykle artykułów o H. Sienkiewiczu), „Dziś i jutro” (1949-55; tu też artykuły i wiersze pod pseudonimem Jan Górski) i „Kierunkach” (1959-61). Od 1956 był członkiem redakcji „Wrocławskiego Tygodnika Katolickiego”. Od 1961 pracował w Dolnośląskim Towarzystwie Oświatowym, prowadząc na szeroką skalę działalność oświatowo-popularyzatorską. Zmarł 14 lutego 1965 we Wrocławiu.