BIO

Urodzony 5 grudnia 1929 w Poznaniu; syn Wacława Falkiewicza, chemika i przemysłowca, i Rozalii z domu Bell. Po wybuchu II wojny światowej wysiedlony z Poznania przebywał w Warszawie, gdzie uczył się w prywatnej szkole powszechnej oraz na tajnych kompletach gimnazjalnych. Po wojnie powrócił do Poznania i kontynuował naukę w Gimnazjum i Liceum im. Bergera. Po uzyskaniu w 1948 świadectwa dojrzałości studiował na Uniwersytecie Poznańskim fizykę, a w 1950-54 w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Poznaniu. W 1955-56 pracował jako kierownik kontroli technicznej w Pszczelarskim Zakładzie Handlowym. Debiutował w 1958 szkicem O teatrze Sartre'a , opublikowanym w „Dialogu” (nr 7). W 1961-63 pracował jako instruktor teatralny w Wojewódzkim Domu Kultury w Koszalinie. W 1964 ożenił się z Krystyną Miłobędzką, poetką i autorką sztuk teatralnych dla dzieci. Od 1964 pełnił funkcję kierownika literackiego kolejno w Bałtyckim Teatrze Dramatycznym (do 1967), w Teatrze Współczesnym im. E. Wiercińskiego we Wrocławiu (1968-70 i 1973-84), w Teatrze im. W. Bogusławskiego w Kaliszu (1970-73). W 1973-76 był członkiem redakcji miesięcznika „Odra”. W 1981 otrzymał nagrodę literacką miasta Wrocławia. W 1982-86 publikował artykuły w wychodzących poza cenzurą czasopismach: „Wezwanie”, „Krytyka”, „Walka”, „Przyjaciel Nauk”, oraz pod pseudonimem ASPER w czasopiśmie „Obecność”. W 1992-96 był konsultantem programowym w Teatrze Polskim we Wrocławiu. W lutym 2001 otrzymał za twórczość literacką nagrodę Cztery Kolumny. Był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Zmarł 22 lipca 2010 w Puszczykowie, gdzie mieszkał w ostatnich latach życia; pochowany na tamtejszym cmentarzu parafialnym.

Twórczość

1. Mit Orestesa. Szkice o dramaturgii współczesnej. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1967, 265 s.

Zawartość

O teatrze Sartre`a; Teatralny paradoks Alberta Camusa; Dramat powszechnej niemożności [W. Gombrowicz: Ślub]; Eksperyment teatralny lat pięćdziesiątych [dot. teatru Adamova, Becketta, Ionesco]; Artur Adamov; Eugène Ionesco; Samuel Beckett; Mit Orestesa [u Ajschylosa, Sofoklesa, Eurypidesa, H. von Hofmannstahla, E. O`Neilla, J. Giraudoux, J. Anouilha, J.-P. Sartre`a oraz w dramacie współczesnym]; Witkacy, Artaud, awangarda; Antonin Artaud, Jean Genêt.

2. Teatr i społeczeństwo. [Szkice teatralne]. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1980, 247 s.

Zawartość

Od autora; Teatr i reszta – pierwsze spojrzenie; Teatr i reszta – drugie spojrzenie; Teatr i reszta – trzecie spojrzenie; Jean Genêt: to przyszłe; Dramaturg Gombrowicz; Jak bronić się przed Genêtem; Esej na Zaduszki; Esej na Boże Narodzenie.

3. Polski Kosmos. Dziesięć esejów przy Gombrowiczu. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1981, 281 s. [Wyd. 2] Wrocław: Wydawnictwo „A 1996.

Zawartość

W oczekiwaniu na coś, co by w końcu nasunęło się, zapanowało; Zamknięcie w sobie, skazanie na siebie, ach wsobność! Swoje!; Znak widomy tego, czego nie widziałem; Jakaś skłonność do składności... jakieś parcie ku sensowi; Najbardziej fascynująca z piękności świata; Symetryczna męka analogii i analogiczna męka symetrii; Coś wydusić z siebie, skok, inspirację, ideę; Cel jego, jego nieznane zamierzenie; Cel jego, jego nieznane zamierzenie przeszywały rozgałęziony układ alej i ścieżek, drzew i klombów; Niczym tekst wpisany w tekst.

4. Fragmenty o polskiej literaturze. Warszawa: Czytelnik 1982, 334 s.

Zawartość

Szkice dot. głównie dramaturgii polskiej oraz twórczości L. Buczkowskiego, W. Gombrowicza, T. Karpowicza i M. Piotrowskiego.

5. Wyrok na Sierpień. Scenariusz teatralny na podstawie stenogramów z rozprawy Władysława Frasyniuka. [Współautor:] K. Miłobędzka. Wystawienie: Wrocław, Kościół oo. Jezuitów pod wezwaniem św. Klemensa Dworzaka 1984.

6. Jeden i liczba mnoga. O materializmie historycznym i metafizyce unitarnej Leszka Nowaka. Wrocław: Kret 1989, 227 s.

7. Takim ściegiem. [Notatki literackie]. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie 1991, 356 s.

8. Coś z mądrości i lenistwa, snu prawie. Świat pisarski Mieczysława Piotrowskiego. [Szkice]. Wrocław: Towarzystwo Przyjaciół Polonistyki Wrocławskiej 1995, 219 s.

Nagrody

Nagroda w konkursie Funduszu Literatury „Promocja najnowszej literatury polskiej” w 1995.

9. Nie – Ja Edwarda Stachury. Wrocław: Wydawnictwo „A 1995, 62 s.

10. Istnienie i metafora. [Szkice literackie]. Wrocław: Wydawnictwo „A 1996, 456 s.

11. Ledwie mrok. [Proza]. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie 1998, 527 s.

12. Być może: być – w stu trzydziestu czterech odsłonach. [Szkice literackie]. Gdańsk: słowo/obraz terytoria 2002, 193 s.

13. Na prawach rękopisu. Wielka mała proza Jerzego Pluty. Wrocław: Pracownia Literacka Koma 2005, 28 s.

Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.

Teatr Alberta Camusa. Dialog 1958 nr 10 s. 62-84.
Mit Orestesa i Elektry. Dialog 1960 nr 5 s. 98-116.
Jean Genêt. Dialog 1965 nr 10 s. 49-74.
Niepokoje teatru lat sześćdziesiątych. Odra 1970 nr 1-3.
Teatr, dramat i reszta. Dialog 1970 nr 1 s. 115-125, nr 2 s. 79-87, nr 6 s. 133-142.
Cztery spojrzenia na Różewicza. Twórczość 1980 nr 8 s. 59-82.
Gombrowicz`s theatrical stage. [Przeł.] B. Lewandowski. Polish Art Studies 1980 t. 2 s. 155-165.
Stachura. Teksty 1981 nr 1 s. 80-107, nr 2 s. 76-88.
Kultura stanu wojennego. „Wezwanie”* 1982 nr 3-4.
Równanie matematyczne, które niczemu nie służy i znika pod ziemią. (O pisarstwie Mieczysława Piotrowskiego). Cz. 1-3. Twórczość 1982 nr 3 s. 64-98; 1983 nr 1 s. 62-108; 1984 nr 4 s. 36-85.
Spór śledzącego i sprawcy. W: Gombrowicz i krytycy. Kraków 1984 s. 561-572.
Kościół ludzki. „Przyjaciel Nauk”* 1987 nr 3/4 s. 149-205.
O wolności twórcy i niezależności kultury. Kontur 1988 nr 1: wiosna s. 94-103.
The Anatomy of Utopia. W: Dimensions of the historical process. Amsterdam 1989 s. 281-297.
Wolność, sens, wartościowanie. W: Podmiotowość: możliwość, rzeczywistość, konieczność. Poznań 1989 s. 149-197.
The individual's horizon and valuation. W: The social horizon of knowledge. Amsterdam 1991 s. 111-128.
Gombrowicz filozofujący i filozofia Gombrowicza. W: Wiary i słowa. Wrocław 1994 s. 75-88.
Metafora metafor. O poezji Tymoteusza Karpowicza. W: Podziemne wniebowstąpienie. Wrocław 2006 s. 275-288.

Prace redakcyjne

1. Przestrzenie świadomości. Studia z filozofii literatury. Pod red.: A. Falkiewicza, L. Nowaka. Poznań: Zysk i S-ka 1996, 233 s.

Omówienia i recenzje

Wywiady

Spójna niespójność. Rozm. J. Borowiec. Tygodnik Powszechny 2005 nr 4.

Słowniki i bibliografie

Literatura polska XX wieku. Przewodnik encyklopedyczny. T. 1. Warszawa 2000 (L. Szaruga).

Ogólne

Artykuły

Z.W. Śmigielski: Andrzeja Falkiewicza esej o człowieku. Dialog 1979 nr 1.
T. Komendant: Spektakl trwa. Kontakt 1987 nr 3.
S. Sterna Wachowiak: Andrzeja Falkiewicza autoportret we wnętrzu. Odra 1992 nr 5.

Mit Orestesa

Z. Osiński: Wyrazić siebie w całości. Nurt 1967 nr 12.
J. Błoński: Falkiewicza przygoda duchowa. Dialog 1968 nr 9.
F. Fornalczyk: Szkoła współczesnego teatru. Twórczość 1968 nr 6.
[J. Timoszewicz] (vit). Teatr 1968 nr 9.

Teatr i społeczeństwo

M. Jodłowski: Jest teatr, nie ma człowieka. Odra 1981 nr 11.
K. Sielicki: Nowy teatr, nowe społeczeństwo. Nowy Wyraz 1981 nr 4.
M. Karpiński: Andrzej Falkiewicz myli się. Miesięcznik Literacki 1982 nr 7.
T. Komendant: Ceremoniał i instytucje. Twórczość 1982 nr 3.

Polski Kosmos

J. Gondowicz: Polak w kosmosie. Nowe Książki 1981 nr 21.
W. Jurasz: Rym. „Miesięcznik Literacki1982 nr 8.
K. Wóycicki: Wszystkie rozwiązania są możliwe. Więź 1982 nr 4/5.
J. Jarzębski: Gombrowicz wobec nicości. Pismo 1983 nr 1/2.

Fragmenty o polskiej literaturze

G. Godlewski: Intrygant na deskach świata. Literatura 1983 nr 10.

Takim ściegiem

J. Łukasiewicz: Pod niebem Popowic. Potop 1991 nr 13.
J. Drzewucki: Kretyństwo i mądrość czyli „stan ciałoducha. Twórczość 1992 nr 3.
J. Kornhauser: Intymna zupa. Tygodnik Powszechny 1992 nr 33.
J. Łukosz: Ciało krytyka. „Notatnik Teatralny”. 1992 nr 3.
P. Skórzyński: Popruty ścieg. Nowe Książki 1992 nr 4.

Istnienie i metafora

L. Nowak: Gra o całość. Czas Kultury 1996 nr 3.
R. Zięba: Potyczki z bytem. Tygiel Kultury 1996 nr 10/11.

Ledwie mrok

S. Sterna-Wachowiak: Ludzki kościół i ciało języka. Nowe Książki 1999 nr 5.
K. Maliszewski: Poza pompą. Gazeta Wyborcza 2000 nr 92 dod.Gazeta Książkinr 4.

Być może

A. Ostolski: Być, myśleć. Odra 2004 nr 2.