BIO
Urodzony 25 lutego 1941 w Stanisławowie; syn Ernesta Falka, prawnika, i Salomei z Seifertów, lekarza pediatry. Do szkół uczęszczał w Warszawie, gdzie w 1958 zdał egzamin maturalny. Następnie w 1959-66 studiował na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W trakcie studiów oraz w latach następnych pracował jako grafik w miesięczniku „Magazyn Polski”. Równocześnie prezentował swoje prace na wystawach indywidualnych oraz brał udział w wystawach zespołowych; w 1966 uzyskał wyróżnienie na Sympozjum Plastyków i Naukowców w Puławach. Jako dramatopisarz debiutował w 1967 jednoaktówką pt. Winda, opublikowaną w „Dialogu” (nr 6). W 1969-73 studiował na Wydziale Reżyserii w Państwowej Wyższej Szkole Filmowo-Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Debiutował jako reżyser w 1978 w Teatrze im. S. Jaracza w Olsztynie. Od 1982 kierował Zaocznym Studium Scenariuszowym przy Wydziale Reżyserii Filmowej i Telewizyjnej Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. L. Schillera w Łodzi. W 1987 otrzymał „Złote Grona”, nagrodę Lubuskiego Lata Filmowego. W 1988 objął funkcję dyrektora studia Fokus Film i dostał dyplom Ministra Spraw Zagranicznych za zasługi w promowaniu kultury polskiej za granicą. W 1989 został przewodniczącym Zarządu Koła Reżyserów w Stowarzyszeniu Filmowców Polskich. Reżyserował wiele spektakli teatralnych w różnych miastach oraz współpracował z Telewizją Polską jako realizator spektakli telewizyjnych. Mieszka w Warszawie.
Works
1. Winda. [Dramat w 1 akcie]. „Dialog” 1967 nr 6 s. 8-15.
2. Lew. [Dramat w 1 akcie]. Prapremiera: radiowa: Polskie Radio 1968; telewizyjna: Telewizja Polska 1977. Druk „Teatr Polskiego Radia” 1969 nr 4 s. 5-18; „Teatr Polskiej Telewizji” 1976 nr 1 s. 5-14. .
3. Wnyki. [Dramat w 2 aktach]. Powst. przed 1969. Prapremiera: Warszawa, Teatr Ateneum 1970.
4. Przyjęcie. [Dramat w 1 akcie]. „Teatr Polskiej Telewizji” 1970 nr 4 s. 27-43. Telewizja Polska 1971.
5. Tama. [Dramat w 2 aktach]. Powst. ok. 1970. Prapremiera: Wałbrzych, Teatr Dramatyczny 1978.
Nagrody
6. Pięciokąt. (Sztuka telewizyjna). „Dialog” 1972 nr 9 s. 6-23; „Teatr Polskiej Telewizji” 1972 nr 3 s. 31-53. Prapremiera: telewizyjna: Telewizja Polska 1972; teatralna: Warszawa, Teatr Ochoty 1983.
Nagrody
7. Nocleg. Scenariusz filmowy i reżyseria: F. Falk. Telewizja Polska 1973.
Nagrody
8. Napad. [Scenariusz telewizyjny; współautor:] J. Dymek. Reżyseria: F. Falk. [Cz. 1-2]. Telewizja Polska 1975.
9. W środku lata. Scenariusz filmowy i reżyseria: F. Falk. Ekranizacja 1976.
10. Wodzirej. Scenariusz filmowy. „Dialog” 1976 nr 7 s. 20-48. Reżyseria: F. Falk. Ekranizacja 1978. Przedruk zob. poz. ↑.
11. Zdjęcia próbne. Scenariusz filmowy. [Współautorzy:] A. Holland, P. Kędzierski, J. Domaradzki. Ekranizacja 1977.
12. Obok. Scenariusz filmowy i reżyseria: F. Falk. Ekranizacja 1978.
13. Przysługa. [Dramat w 1 akcie]. „Teatr Polskiej Telewizji” 1978 nr 1 s. 5-21. Telewizja Polska 1979.
14. Szansa. Scenariusz filmowy. „Dialog” 1978 nr 12 s. 5-31. Reżyseria: F. Falk. Ekranizacja 1980. Przedruk zob. poz. ↑.
Nagrody
15. Aktorka. Scenariusz filmowy i reżyseria: F. Falk. Telewizja Polska 1980.
16. Laureat. Scenariusz filmowy. Ekranizacja 1980.
17. Tam i z powrotem. [Dramat w 2 aktach]. „Dialog” 1983 nr 3 s. 28-51. Prapremiera: Łódź, Teatr Nowy 1983.
18. Baryton. Scenariusz filmowy. Ekranizacja 1984. Przedruk zob. poz. ↑.
Nagrody
19. Był jazz. Scenariusz filmowy i reżyseria: F. Falk. Ekranizacja 1984.
20. Wielki bieg. Scenariusz filmowy. Ekranizacja 1984.
21. Bohater roku. Scenariusz filmowy. „Dialog” 1985 nr 4 s. 5-41. Reżyseria: F. Falk. Ekranizacja 1987. Przedruk zob. poz. ↑.
22. Idol. Scenariusz filmowy i reżyseria: F. Falk. Ekranizacja 1985.
23. Węzeł. [Dramat w 2 aktach]. „Dialog” 1985 nr 9 s. 5-26. Telewizja Polska 1987.
24. Nieproszony gość. Scenariusz filmowy. Reżyseria: F. Falk. Ekranizacja 1986.
25. Wielki bieg. Scenariusz filmowy. Ekranizacja 1987.
26. Aktorki. Słuchowisko [w 5 cz.]. „Dialog” 1988 nr 3 s. 5-22. Prapremiera: teatralna: Częstochowa, Teatr im. A. Mickiewicza 1989; radiowa: Polskie Radio 1988; telewizyjna: Telewizja Polska 1989.
27. Kapitał, czyli jak zrobić pieniądze. Scenariusz i reżyseria: F. Falk. Ekranizacja 1989.
28. Koniec gry. Scenariusz filmowy. [Współautor:] M. Karpiński. Reżyseria: F. Falk. Ekranizacja 1991.
29. Daleko od siebie. [Utwór dramatyczny]. [Współautor:] M. Karpiński. „Dialog” 1993 nr 11 s. 5-63. Por. poz. ↑.
30. Samowolka. Scenariusz filmowy. [Współautor:] P. Kokociński. Reżyseria: F. Falk. Ekranizacja 1993.
31. Wplątany. [Scenariusz filmowy na podstawie opowiadania I. Bunina: Natalié]. Ekranizacja 1993.
32. Lato miłości. Scenariusz i reżyseria: F. Falk. Ekranizacja 1994.
33. Daleko od siebie. Scenariusz i reżyseria: F. Falk. Ekranizacja 1995. Por. poz. ↑.
34. Gry wojenne. Scenariusz filmowy. Powst. przed 1995. Druk zob. poz. ↑.
35. Koncert. [Dramat w 2 aktach]. „Dialog” 1995 nr 6 s. 5-29. Telewizja Polska 1999.
36. Scenariusze filmowe. Tarnów: Wydawnictwo Comdruk 1995, 304 s.
Zawartość
37. Samoobrona. [Utwór dramatyczny]. Telewizja Polska 1999.
38. Twarze i maski. Serial telewizyjny w 8 odcinkach. Scenariusz i reżyseria: F. Falk. Telewizja Polska 1999.
39. Razem. [Utwór dramatyczny]. Telewizja Polska 2000.
40. Dwa teatry. [Utwór dramatyczny]. Telewizja Polska 2003.
41. Powtórka. [Utwór dramatyczny]. Scenariusz i reżyseria: F. Falk. Telewizja Polska 2003.
42. Krótka historia jednej tablicy. Scenariusz i reżyseria: F. Falk. Telewizja Polska 2005.
Słuchowiska radiowe, m.in.
Analyses and reviews
• Questionnaires for IBL PAN 1992, 2004.
