BIO

Urodzony 5 grudnia 1914 w Warszawie; syn Antoniego Dygata, architekta, i Jadwigi z Kurowskich. Uczył się początkowo w Gimnazjum Ziemi Mazowieckiej, potem w Gimnazjum im. M. Reja, a następnie przez rok w krakowskim Gimnazjum oo. Pijarów. Po zdaniu matury w 1935, studiował w Wyższej Szkole Handlowej w Warszawie, a następnie architekturę na Politechnice Warszawskiej i filozofię na Uniwersytecie Warszawskim. Debiutował w 1938 opowiadaniem Różowy kajecik, opublikowanym w dodatku literackim „Kuriera Porannego” pt. „Apel” (nr 24). Po kampanii wrześniowej 1939 był przez pół roku internowany (jako obywatel francuski) w niemieckim obozie dla cudzoziemców w Konstancji nad Jeziorem Bodeńskim. Od 1940 przebywał w Warszawie i uczestniczył w konspiracyjnych zebraniach literackich oraz kontynuował twórczość prozatorską. Po upadku powstania warszawskiego mieszkał w Komorowie, po czym przeniósł się do Krakowa. Ożenił się z Władysławą Nawrocką, aktorką. W 1945 nawiązał współpracę z tygodnikiem „Odrodzenie” oraz został członkiem Związku Zawodowego Literatów Polskich (następnie Związku Literatów Polskich, ZLP). W 1946-48 mieszkał w Łodzi i współpracował z „Kuźnicą” (1946-49). W 1948 wyjechał do Wrocławia, gdzie w 1949-50 pracował w redakcji „Gazety Robotniczej”, w której publikował m.in. stały felieton pt. Notatnik. W 1948-56 był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1949-50 pełnił funkcję prezesa Oddziału Wrocławskiego ZLP. Po przeniesieniu się w 1950 do Warszawy, od 1952 współpracował stale z „Przeglądem Kulturalnym” (tu m.in. cykle felietonów: Jak na dłoni, 1952-53, 1955-56, Opowiadania najkrótsze, 1956-57, Rozmyślania przy goleniu, 1958-59 i Czekając na tramwaj, 1962). W 1958 ożenił się z Kaliną Jędrusik, aktorką. W marcu 1964 podpisał List 34 pisarzy i uczonych w obronie wolności słowa. W 1970 publikował w tygodniku „Polityka” cykl felietonów pt. W poszukiwaniu straconego czasu, a w 1972-75 zamieszczał felietony i artykuły w „Literaturze” (m.in. ciąg dalszy cyklu Rozmyślania przy goleniu). Wiele podróżował, m.in. do Włoch, Francji, Anglii, USA, Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, Japonii. W lutym 1976 był jednym z sygnatariuszy Memoriału 101, przeciw projektowanym zmianom w Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1959). Zmarł 29 stycznia 1978 w Warszawie; pochowany tamże na Cmentarzu Powązkowskim.

Twórczość

1. Jezioro Bodeńskie. [Powieść]. Powst. 1942-1943. Wyd. Warszawa: Wiedza 1946, 290 s. Wyd. nast.: wyd. 1 [!] Warszawa: Czytelnik 1956; [wyd. 3] Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1959; wyd. 4 Warszawa: Czytelnik 1966, tamże: wyd. 5 1968, wyd. 6 1971, wyd. 7 1976; wyd. 8 Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1981 (Dzieła); [wyd. 9] Warszawa: Książka i Wiedza 1987; [wyd. 17] Kraków: Wydawnictwo Literackie 1995; Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1998. Por. poz. , .

Przekłady

bułgarski

Bodenskoto ezero. [Przeł.] I. V”lev. Sofiâ 1978, wyd. nast. Plovdiv 1984.

chorwacki

Bodensko jezero. [Przeł.] J. Benešić. Zagreb 1961.

czeski

Jezero Bodamské. [Przeł.] A. Hečková. Praha 1948.

francuski

Le Lac de Constance. [Przeł.] A. Dygat. Paris 1946.

rumuński

Lacul Constanţa. [Przeł.] M. Petrescu-Vavi. Bucureşti 1975.

słowacki

Bodamské jazero. [Przeł.] J. Murašiak. Bratislava 1978.

węgierski

Bódeni tó. [Przeł.] R. Gimes. [Budapest] 1968.

Adaptacje

teatralne

Adaptacja: A. Hanuszkiewicz. Wystawienie: Warszawa, Teatr Mały 1974.
pt. Eugeniusz Dudek. Wg powieści: Jezioro Bodeńskie, Dworzec w Monachium [poz. ] oraz J. Głowackiego: My sweet Raskolnikow. Adaptacja: T. Bieszczad, J. Gąsior, A. Podgórski. Wystawienie: Łódź, Teatr ”77” 1981.

filmowe

wg utworów Jezioro Bodeńskie i Karnawał [poz. ] pt. Jezioro Bodeńskie: Adaptacja: J. Zaorski. Ekranizacja 1985.

2. Zamach. Sztuka w 3 aktach. [Współautor:] T. Breza. Prapremiera: Poznań, Teatr Polski 1945. Druk aktu I „Odrodzenie” 1946 nr 4 s. 1-3.

3. Pola Elizejskie. Opowiadania. Warszawa: AWIR 1949 [właśc. 1948], 223 s. Wyd. 2 Warszawa: Czytelnik 1956. Przedruk zob. poz. .

Zawartość

Bal maskowy; Filozof Panteleon; Król; Jesień; Czas przybliża, czas oddala; Kowalczyk II rozstaje się z klubem; Historia o denverskim lamparcie i dzielnym wujaszku Waltonie; Krąg istnienia; Wizyta; Jan Majewski wyrusza na wojnę; Szosa do Garwolina; Żołnierz Anzelm; Ucieczka; Letnisko; W kinie; Śmierć dziewczyny; Pięć tysięcy złotych; Niedziela; Zygmunt Czerwiński; Pola Elizejskie; Lotnik, piechur, cywil i dziewczyna z Burmy; Dolary; Zwierzęta futerkowe; Uniwersytet, przyćmione światło i kwartet Mozarta; Hotel Métropole; Stary profesor; Stadion Rollanda Garrossa; List; Faul.

Adaptacje

filmowe

opowiadania Lotnisko pt. Spotkania. Scenariusz: S. Lenartowicz. Ekranizacja 1957.

4. Pożegnania. Powieść. [Warszawa:] Czytelnik 1949, 197 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1955, wyd. 3 1960, wyd. 4 1964, wyd. 5 1967, wyd. 6 1969, wyd. 7 1973; wyd. 8 Warszawa: Książka i Wiedza 1979; wyd. 9 w oprac. K. i M. Milewskich. (Dzieła). Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1981; [wyd. 10] Warszawa: Czytelnik 2001. Por. poz. , .

Przekłady

chorwacki

Rastanak. [Przeł.] Z. Malić. Zagreb 1963.

łotewski

Atvadas. [Przeł.] J. Laganovskis. Rīgā 1976.

rosyjski

Proŝanie. [Przeł.] A. Granat. Wyd. w: S. Dygat: Proŝanie; Disnejlend. Rasskazy. [Przeł.] R. Borovikova i in. Moskva 1971, wyd. nast. łącznie z przekł. Podróż [poz. ] pt. Proŝanie; Putešestvie. Romany. Kišinev 1981.

słoweński

Slovo. [Przeł.] J. Moder. Ljubljana 1974.

węgierski

Búcsúzások. [Przeł.] B. Murányi. Budapest 1966.

Adaptacje

radiowe

Adaptacja w 7 odcinkach: B. Prządka. Polskie Radio 1979.

5. Gorące uczynki. [Powieść]. Gazeta Robotnicza 1950 nr 92-356, 1951 nr 2-87, „Słowo Ludu” 1950 nr 185-358, 1951 nr 1-90 [z przerwami].

6. Nowy Świętoszek. Komedia w 5 aktach. [Współautor:] J. Kott. Prapremiera: Wrocław, Teatr Kameralny 1950. Wyd. osobne Warszawa: Książka i Wiedza 1950, 114 s.

7. O zdradzie i wierności. (Nowela filmowa). Film 1952 nr 25-27. Przedruk zob. poz. .

8. Wiosna i niedźwiedzie. [Felietony]. Warszawa: Iskry 1953, 170 s. Wyd. nast. łącznie z poz. pt. Wiosna i niedźwiedzie; Rozmyślania przy goleniu. Oprac.: K. i M. Milewscy. (Dzieła). Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1985, 305 s.

Felietony satyryczne drukowane w „Przeglądzie Kulturalnym” w 1953.

9. Zwycięstwo będzie za metą. [Opowiadanie dla młodzieży]. Warszawa: Nasza Księgarnia 1954, 47 s. Przedruk zob. poz. .

10. Bartek i śmierć. [Opowiadanie dla dzieci]. Warszawa: Nasza Księgarnia 1955, 38 s. Przedruk zob. poz. .

11. Syrena warszawska. (Nowela filmowa). Druk fragmentów „Film 1955 nr 41 s. 4-5. Przedruk zob. poz. .

Adaptacje

filmowe

Warszawska syrena. Scenariusz: S. Dygat i T. Makarczyński. Ekranizacja 1956.

12. Słotne wieczory. Opowiadania najkrótsze. Warszawa: Czytelnik 1957, 131 s. Wyd. 2 tamże 1958. Przedruk zob. poz. .

Felietony i drobne opowiadania drukowane w „Przeglądzie Kulturalnym” w 1956-1957.

Zawartość

Nie wzdychajcie za tym, co nierealne; Zemsta podwładnego; Laurka; Grona gniewu; Dyskusja nad tomem wierszy; Wspomnienia z wakacji; Jednak jest różnica między Henrykiem Balaskiem a Szekspirem i Beethovenem; Autobus; Imieniny; Ofiara nieszczęśliwej miłości; Zmartwychwstanie; Na pięć minut przed zaśnięciem; Na wszystko jest sposób; Wstrętny plotkarz; Ani aluzyjne, ani współczesne; Rozrachunki z przeszłością; Nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło; Słotne wieczory; Śliniaczek; Pomnik; Kopiec Kościuszki; Baby; Pocztówka z Neapolu; Kolejka elektryczna; Kotek; Dalekie podróże; Bardzo ciasny punkt widzenia; Męka zaślepienia; Nieznany fragment z życia Dostojewskiego; Szczera rozmowa; Księżyc, słowiki i konduktor o paskudnej gębie; Idiotki i kapral straży pożarnej; Ankieta; Smutna historia; Z dziennika lektury; Złe przeczucia; Herostrates.

13. Podróż. [Powieść]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1958, 316 s. Wyd. nast.: tamże: wyd. 2 1959, wyd. 3 1961, wyd. 4 1963, wyd. 5 1963, wyd. 6 1965, wyd. 7 1969, wyd. 8 1973, wyd. 9 1979, wyd. 10 w oprac. K. i M. Milewskich. (Dzieła). 1981; [wyd. 11] Kraków: Wydawnictwo Literackie 2003. Por. poz. .

Nagrody

Nagroda literacka „Przeglądu Kulturalnego” w 1958.

Przekłady

bułgarski

P''tuvane. [Przeł.] M. Metodiev. Varna 1970.

chorwacki

Putovanje. [Przeł.] M. Krukowska. Zagreb 1963.

czeski

Cesta. [Przeł.] H. Stachová. Praha 1960.

estoński

Teekond. [Przeł.] R. Karemäe. Tallinn 1962.

francuski

Le miracle de Capri. [Przeł.] A. Posner. Paris 1963.

łotewski

Celojums. [Przeł.] J. Laganovskis Sutra. Rīgā 1966.

niemiecki

Verwehte Träume. [Przeł.] V. Cerny. Vien 1962, wyd. nast. Klagenfurt [1968].

rosyjski

Putešestvie. [Przeł.:] V. Burin, M. Pavlov. Moskva 1964.
Putešestvie. Wyd. łącznie z przekł. Pożegnanie [poz. ] pt. Proŝanie; Putešestvie. Romany. [Przeł.] A Granat i in. Kišinev 1981.

słowacki

Cesta. [Przeł.] J. Gazdík. Bratislava 1965.

szwedzki

Miraklet på Capri. [Przeł.] M. Teeman. Uppsala 1978.

węgierski

Az utazás. [Przeł.] I. Mészáros. [Por. z oryginałem] M. Bába. Budapest 1963.

włoski

Il viaggio. [Przeł.] L. Tulti. Milano 1960.

14. Pożegnania. Scenariusz filmowy. Ekranizacja 1958. Por. poz. .

15. Różowy kajecik. [Opowiadania]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1958, 189 s. Przedruk zob. poz. .

Zawartość

Opowiadania krótkie i średnie: Różowy kajecik; Księżyc; Kot; Przy sobocie po robocie; Ucieczki i chowanki; Salon warszawski 1944. – Opowiadania najkrótsze: Portier Kina „Helios”’ Wieczorne spacery; W tramwaju; Zorza Polarna; Szklany dach; Pan Trąbka; Kapitan kirasjerów; Lollobrygida; Korcelli je zupę kartoflaną. (Scenariusz awangardowy); Nieznany fragment z życia Balzaka; Męka niezdecydowania; Pan Trąbka sprzedaje gazety; Opowiadanie włoskie; Podróż Warszawianina do Włoch (W roku 1957); Serce z orzełkiem; Zupełny osioł; Ta przeklęta gorliwość; Wzruszające wspomnienia; Nagroda Pulitzera; Krucjata dziecięca; Pan Trąbka opowiada swoje sny; Capri; Szwajcar z Gwardii Papieskiej; Koncert skrzypcowy.

16. Jezioro Bodeńskie. Scenariusz telewizyjny. Telewizja Polska 1959. Por. poz. .

17. Podróż. Scenariusz telewizyjny. Telewizja Polska 1959. Por. poz. .

18. Rozmyślania przy goleniu. [Felietony]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1959, 189 s. Wyd. nast.: tamże: wyd. 2 1966; [wyd. 4] Kraków: Wydawnictwo Literackie 2002.

Felietony drukowane w „Przeglądzie Kulturalnym” w 1958-1959.

Adaptacje

telewizyjne

Wybór i układ: A. Hanuszkiewicz. Telewizja Polska 1969.

Wyd. łącznie z poz. pt. Wiosna i niedźwiedzie; Rozmyślania przy goleniu. Oprac.: K. i M. Milewscy. (Dzieła). Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1985, 305 s.

19. Jezioro Bodeńskie. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Gdynia, Teatr Wybrzeże 1960. Por. poz. .

20. Na pięć minut przed zaśnięciem. Opowiadania wybrane. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza 1960, 448 s. Wyd. nast. wspólnie z poz. pt. Na pięć minut przed zaśnięciem; W cieniu Brooklynu. Oprac.: K. i M. Milewscy. (Dzieła). Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1983, 490 s.

Zawartość

Zawiera wszystkie opowiadania z tomów poz. , , .

Przekłady

estoński

w wyborze: Käsualuse kättemaks. [Przeł.] A. Kurtna. Tallinn 1962.

21. Disneyland. [Powieść]. Przegląd Kulturalny 1962 nr 24-50, 1963 nr 1-2. Wyd. osobne Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1965, 246 s. Wyd. nast.: tamże: wyd. 2 1966, wyd. 3 1967, wyd. 4 1968, wyd. 5 1971, wyd. 6 1975, wyd. 7 w oprac. K. i M. Milewskich. (Dzieła). 1981; Szczecin: Glob 1986; [wyd. 9] Warszawa: Świat Książki 1999; Kraków: Wydawnictwo Literackie 2001.

Przekłady

angielski

Cloak of illusion. [Przeł.] D. Welsh. Cambridge, MA 1969.

chorwacki

Disneyland. [Przeł.] Z. Malić. Zagreb 1970.

czeski

Disneyland. [Przeł.] V. Zapletalová. Praha 1967.

litewski

Disneilendas. [Przeł.] A. Apuokienė. Vilnius 1974.

łotewski

Disnejlenda. [Przeł.] I. Birzvalka. Rīgā 1976.

niemiecki

Ich kann Jowitas Augen nicht vergessen. [Przeł.] K. Staemmler. Hamburg 1968, wyd. skrócone Bergisch-Gladbach 1974.

rosyjski

Disnejlend. [Przeł.] S. Larin. Wyd. w: S. Dygat: Proŝanie; Disnejlend. Rasskazy. Moskva 1971.

słowacki

Disneyland. [Przeł.] J. Hvišč. Bratislava 1967.

ukraiński

Dìsnejlend. [Przeł.] Û. Popsuênko. Kiïv 1973.

węgierski

Disneyland. [Przeł.] R. Gimes. Budapest 1971.

Adaptacje

radiowe

Adaptacja: A. Łapicki. Polskie Radio 1971.

filmowe

Jowita. Scenariusz: T. Konwicki. Ekranizacja 1967.

22. Spóźnieni przechodnie. Scenariusz filmowy. Ekranizacja 1962.

Oparty na opowiadaniach z tomu poz. : Czas przybliża, czas oddala; Krąg istnienia; Paryż 1945; Stary profesor.

23. Pożegnania. Scenariusz telewizyjny. Telewizja Polska 1964. Por. poz. .

24. Karnawał. [Opowiadanie]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1968, 48 s. Wyd. 2 Warszawa: Książka i Wiedza 1974. Przedruk zob. poz. .

Przekłady

czeski

Karneval. [Przeł.] B. Křemenák. Svǎtová Literatura”, Praha 1968 nr 4 s. 87-101.

rosyjski

Karnaval. W: S. Dygat: Proŝanie; Disnejlend. Rasskazy. [Przeł.] A. Granat [i in.]. Moskva 1971.

turecki

Karnaval. [Przeł.] O. Firat Baş. Ankara 2001.

Adaptacje

filmowe

wg utworów Jezioro Bodeńskie i Karnawał [poz. ] pt. Jezioro Bodeńskie: Adaptacja: J. Zaorski. Ekranizacja 1985.

Wyd. łącznie z poz. pt. Karnawał; Dworzec w Monachium. Oprac.: K. i M. Milewscy. (Dzieła). Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1981, 123 s.

25. Dworzec w Monachium. [Powieść]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1973, 107 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1978.

Adaptacje

teatralne

pt. Eugeniusz Dudek. Wg powieści: Jezioro Bodeńskie [poz. ], Dworzec w Monachium oraz J. Głowackiego: My sweet Raskolnikow. Adaptacja: T. Bieszczad, J. Gąsior, A. Podgórski. Wystawienie: Łódź, Teatr „77 1981.

Wyd. łącznie z poz. pt. Karnawał; Dworzec w Monachium. Oprac.: K. i M. Milewscy. (Dzieła). Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1981, 123 s.

26. W cieniu Brooklynu. Opowiadania. Warszawa: Czytelnik 1973, 181 s. Wyd. nast. łącznie z poz. pt. Na pięć minut przed zaśnięciem; W cieniu Brooklynu. Oprac.: K. i M. Milewscy. (Dzieła). Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1983, 490 s.

Zawartość

Upiór; Koniec świata; Ucieczka [poz. ]; Szosa do Garwolina [poz. ]; Męka niezdecydowania [poz. ]; Dzień powszedni; Niedziela; Salon warszawski 1944 [poz. ]; Hotel Waldorf Astoria; W cieniu Brooklynu; Kolumna Zygmunta.

27. Palace Hotel. Scenariusz filmowy. [Współautor:] E. Kruk. Ekranizacja 1977.

Adaptacje

Adaptacja powieści Dworzec w Monachium [poz. ]; film zatrzymany przez cenzurę, wprowadzony na ekran w 1983.

28. Kołonotatnik. Felietony. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1979, 226 s. Wyd. 2 tamże 1984.

29. Upiór. [Opowiadania]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1983, 152 s.

Zawartość

Różowy kajecik [poz. ]; Upiór [poz. ]; Dzień powszedni [poz. ]; Salon warszawski 1944 [poz. ]; Słotne wieczory [poz. ]; Karnawał [poz. ]; W cieniu Brooklynu [poz. ].

30. Utwory rozproszone. Edycję przygotowała K. Milewska. T. 1-2. (Dzieła). Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1991, 283 + 398 s.

Zawartość

T. 1 zawiera drobne utwory, wrażenia z podróży i felietony drukowane w czasopismach w 1945-77, – oraz: O zdradzie i wierności (nowela filmowa); Syrena warszawska (nowela filmowa); Krótkie fragmenty utworów nie ukończonych lub nie wydanych. Nigdy dotąd nie drukowanych; [Kartka znaleziona na biurku pisarza]. – T. 2 zawiera opowiadania: Jestem, jaka jestem. Z przeżyć młodej aktorki; Zwycięstwo będzie za metą [poz. ]; Bartek i śmierć [poz. ]; Chińska Dzielnica; Dziewczyna w dżinsach; Pacific Panam Palisades; Tajemnica przystanku tramwajowego, – oraz: Plac Świętego Bartłomieja (fragmenty powieści).

Dialogi do filmów

Srebrne łowiska. [Scenopis]. Dialogi: S. Dygat, M. Hłasko. [B.m.] 1956, powielone.
Droga na Zachód. Ekranizacja 1961.
Dwaj panowie N. [Scenopis]. Łódź 1961, 174 k. Ekranizacja 1962.
Szerokiej drogi, kochanie. Ekranizacja 1971.

Wybory utworów literackich w przekładach

rosyjski

• Proŝanie; Disnejland. Rasskazy. Moskva 1971.

Przekłady i adaptacje

1. W. Shakespeare: Wieczór Trzech Króli czyli Wszystko co chcecie. Komedia w 5 aktach. Wystawienie: Łódź, Teatr im. S. Jaracza 1950. Wyd. osobne: Wstęp i objaśnienia: J. Krzyżanowski. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1951, XXXVI, 138 s. Biblioteka Narodowa II, 66. Wyd. nast. inne: Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1955, tamże wyd. 2 [!] 1958, [wyd.4] 1960.
2. L. Szejnin: W połowie stulecia. Sztuka w 4 aktach. Tłumaczenie: S. Dygat i K. Gruszczyński. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1952, 79 s.
3. P. Delarue: Miłość trzech pomarańcz. Warszawa: Nasza Księgarnia 1953, 160 s. Wyd. nast. tamże 1955.
4. Orfeusz w piekle. Libretto wg H. Gremieux, L. Halevy. [Współautor:] J. Minkiewicz. Wystawienie: Warszawa, Operetka 1960.
5. Sofokles: Edyp król. Wystawienie: Warszawa, Teatr Dramatyczny 1963.
6. T. Capote: Śniadanie u Tiffany'ego. Przeł. B. Zieliński. Adaptacja sceniczna: S. Dygat. Wystawienie: Warszawa, Teatr Komedia 1965.
7. Alcesta (Według Eurypidesa). [Utwór dramatyczny]. Dialog 1973 nr 12 s. 5-26.
8. Eurypides: Medea. Wystawienie: Łódź, Teatr Nowy 1974.
9. Trędowata. [Scenariusz filmowy na podstawie powieści H. Mniszek]. Ekranizacja 1976. Druk „Kronika”, Bielsko-Biała 1976 nr 9-18, 1977 nr 1-4.
10. P. Delarue: Król Kruków. Baśń gaskońska. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza 1980, 22 s.

Omówienia i recenzje

Ankieta dla IBL PAN 1956.

Wywiady

Przepadam za pensjonarkami. [Rozm.:] W. Wiśniewski. W tegoż: Lekcja polskiego. Warszawa 1993.

Słowniki i bibliografie

Słownik współczesnych pisarzy polskich. T. 1. Warszawa 1963.
• [Filmografia S. Dygata w:] R. Wąsowska: Marzyciel z krainy filmu. Iluzjon 1994 nr 3/4.
R. Kapałka: Stanisław Dygat. Bibliografia. Opole: Wojewódzka Biblioteka Publiczna 1995, 20 s.
Literatura polska XX wieku. Przewodnik encyklopedyczny. T. 1. Warszawa 2000 (W. Maciąg).

Ogólne

Książki

Z. Skwarczyński: Stanisław Dygat. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1976, 173 s.
M. Januszkiewicz: Stanisław Dygat. Poznań: Rebis 1999, 146 s.
M. Dygat: Rozstania. [Wspomnienia córki pisarza]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 2001, 295 s.
E. Kurowski: Moje życie ze Stanisławem Dygatem. [Wspomnienia]. Toruń: Wydawnictwo A. Marszałek 2004, 121 s.

Artykuły

Z. Kubikowski: Krąg istnienia. Odra 1958 nr 34, przedruk w tegoż: Bezpieczne małe mity. Wrocław 1965.
J. Adamski: Dygat. „Nowa Kultura1961 nr 9.
W. Maciąg: Stanisław Dygat i jego świat. W tegoż: 16 pytań. Wrocław 1961.
H. Bereza: Stanisław Dygat. Tygodnik Kulturalny 1963 nr 8.
B. Mruklik: Krainy filmowe Stanisława Dygata. Kino 1967 nr 22.
S. Burkot: Stylistyczne właściwości prozy Stanisława Dygata a tradycja dwudziestolecia międzywojennego. Rocznik Naukowo-Dydaktyczny Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie 1968 nr 4.
J. Katz: Niepokój nietrafnego istnienia. Miesięcznik Literacki 1968 nr 2.
Z. Skwarczyński: O powieściopisarstwie Stanisława Dygata. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Łódzkiego 1968 nr 55.
J. Wegner: Gest błazeński i oczyszczający. (O twórczości Stanisława Dygata). Współczesność 1971 nr 2.
A. Zagajewski: Nie zachowując proporcji. Teksty 1973 nr 4.
Z. Skwarczyński: Felietony i opowiadania Stanisława Dygata. „Prace Polonistyczne” Seria 32: 1976.
M. Orski: Kto się boi Marka Arensa? W tegoż: Etos lumpa. Wrocław 1978.
L. Bugajski: Mit elementarnego uroku. Odra 1979 nr 3.
R. Matuszewski: Stanisław Dygat, czyli o młodzieńczości. W tegoż: Z bliska. Kraków 1981.
J. Nowakowski: Wokół tematu niemieckiego w powojennej prozie. Rocznik Naukowo-Dydaktyczny. Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Rzeszowie 1981 z. 48.
M. Semczuk: Odnaleźć siebie czyli czytanie Dygata. „Twórczość1982 nr 4.
E. Biskup: Sposoby czytania Dygata. „Ruch Literacki1983 z. 2.
B. Małek: Elitaryzm i popularność Dygata. „Miesięcznik Literacki1983 nr 11/12.
P. Kuncewicz: Agonia i nadzieja. (Literatura polska 1945-1980): Gra przeciw sobie. Przegląd Tygodniowy 1985 nr 39.
M. Maniewski: Dygat i kino. Kino 1985 nr 11.
L.Bugajski: Wszystko się dla mnie skończyło. W tegoż: Pozy prozy. Warszawa 1986.
B. Gutkowska: Stanisław Dygat wobec tradycji. W: Tradycja i nowatorstwo w prozie polskiej po roku 1945. Opole 1988.
P. Wągiel: Kto się boi Dygata? W tegoż: Pług, pióro i pędzel. Warszawa 1988.
W. Żukrowski: Miłość w gaciach. W tegoż: Rozmowy o książkach. Warszawa 1989.
B. Gutkowska: Stanisława Dygata gra z konwencjami. W: Małe formy prozatorskie. Katowice 1990.
R. Wąsowska: Marzyciel z krainy filmu. „Iluzjon1994 nr 3/4.
W. Woroszylski: Jak zlustrować umarłego pisarza. Zapiski z opóźnieniem. Więź 1994 nr 1.
T. Drewnowski: Próba scalenia. Warszawa 1997, passim.
M. Januszkiewicz: Stanisław Dygat. W tegoż: Tropami egzystencjalizmu w literaturze polskiej XX wieku. O prozie Aleksandra Wata, Stanisława Dygata i Edwarda Stachury. Poznań 1998.
M. Maniewska: Sny o pozorach prawdy, prawda o pozorach snu. Kino 1998 nr 2.
J. Szczęsna: Grottger by tego nie namalował. Gazeta Wyborcza 1998 nr 32.
R. Wąsowska: Kawaler z Kolonii Staszica. Rzeczpospolita 1998 nr 26.
C.P. Dutka: Literacki bohater – aktor. W tegoż: Słowo peryferyjne. Zielona Góra 1999.
A. Osiecka: Laleczka i chłopiec. Oprac.: P. Pytlakowski. Polityka 1999 nr 32.
A. Stapkiewicz: Humor Stanisława Dygata na przykładzie języka i stylu jego prozy. „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Poloniae2001 z. 4.
J. Zieliński: Wiosło Ulissesa. „Nowy Dziennik” dod. Przegląd Polski”, Nowy Jork 2001 nr z 24 VIII.
R. Matuszewski: Stanisław Dygat. W tegoż: Alfabet. Wybór z pamięci 90-latka. Warszawa 2004.
M. Wątkowska: Nie jest się sobą, zaledwie reprezentuje się siebie. Ruch Literacki 2004 z. 3.

Jezioro Bodeńskie [Powieść]

W. Mach: Dziecko w mrocznym sezamie. Twórczość 1946 nr 5.
T. Breza: Niespodzianki Stanisława Dygata. Odrodzenie 1948 nr 7, przedruk w tegoż: Notatnik literacki. Warszawa 1956 [dot. też: Pożegnania].
R. Matuszewski: Literatura po wojnie. Warszawa 1948, wyd. nast. Warszawa 1950.
H. Vogler: Niekompletna powieść. Powieść w masce. W tegoż: Z notatek przemytnika. Warszawa 1957 [dot. też: Pożegnania].
C.P. Dutka: Model kordianowski bohatera prozy tzw. „rozrachunków inteligenckich”; Fikcje inteligenckie (1945-48); Stanisława Dygata bohater-aktor. „Acta Universitatis Wratislaviensis1982 z. 661 [na przykładzie Jeziora Bodeńskiego].
A.C. Trepta: Jezioro Bodeńskie” Dygata wobec tradycji romantycznej. Rocznik Towarzystwa Literackiego im. A. Mickiewicza 1988.
W. Maciąg: Dlaczego miłość jest niemożliwa?Jezioro Bodeńskie” Stanisława Dygata. W tegoż: Nasz wiek XX. Wrocław 1992.
I. Mityk: Elementy groteskowe w „Jeziorze Bodeńskim” Stanisława Dygata. Studia Kieleckie 1992 nr 3.
T. Świętosławska: Mit i schemat w „Jeziorze Bodeńskim” Stanisława Dygata. W: Druga wojna światowa w literaturze polskiej i obcej. Lublin 1994.
R. Wąsowska: Protokół z [posiedzenia] Komisji Ocen Scenariuszy w dniu 10 V 1960 r. „Iluzjon1994 nr 3/4 [dot. scenariusza filmu „Jezioro Bodeńskie”].

Pożegnania [Powieść]

T. Breza: Niespodzianki Stanisława Dygata. Odrodzenie 1948 nr 7, przedruk w tegoż: Notatnik literacki. Warszawa 1956 [dot. też: Jezioro Bodeńskie].
A. Wasilewski: W wymiarze groteski. Twórczość 1948 nr 3.
H. Bereza: Propozycje Dygata. „Twórczość1956 nr 6.
H. Vogler: Niekompletna powieść. Powieść w masce. W tegoż: Z notatek przemytnika. Warszawa 1957 [dot. też: Jezioro Bodeńskie].

Podróż [Powieść]

B. Małek: Funkcje aluzji literackiej w „Podróży” Stanisława Dygata. „Rocznik Naukowo-Dydaktyczny Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie1982 nr 84.
E. Biskup: Grand tour” Stanisława Dygata. Ruch Literacki 2004 z. 3.
T. Nyczek: Robak pod Koloseum. W tegoż: Lektury obowiązkowe. Kraków 2005.

Pożegnania [Scenariusz filmowy]

R. Wąsowska: Protokół z posiedzenia Komisji Ocen Scenariuszy w dniu 27 XII 1957. „Iluzjon1994 nr 3/4 [dot. scenariusza filmu „Pożegnania”].

Utwory rozproszone

P. Michałowski: Silva rerum Dygata. „Nowe Książki1991 nr 10.
M. Lengren: Stasio Pan. „Twórczość1992 nr 2.