BIO

Urodzony 12 lutego 1948 w Łukowie; syn Antoniego Dybciaka, urzędnika kolejowego, i Janiny z Kurkowskich. Do szkół uczęszczał w Łukowie; w 1966 zdał maturę w Liceum Ogólnokształcącym im. T. Kościuszki. Następnie studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim; w 1971 uzyskał magisterium. Działał wówczas w Warszawskim Kole Polonistów, w którym kierował najpierw sekcją poezji, a następnie pełnił funkcję wiceprezesa. Należał do Zrzeszenia Studentów Polskich (1966-71). Debiutował w 1971 szkicem na temat twórczości Stanisława Brzozowskiego pt. Głos wśród nocy, opublikowanym w „Znaku” (nr 4). W tymże roku podjął pracę w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (IBL PAN) na stanowisku asystenta w Pracowni Poetyki Historycznej. W 1971-81 był aktywnym członkiem Klubu Inteligencji Katolickiej w Warszawie (m.in. wchodził w skład Zarządu i Komisji Rewizyjnej). Od lipca 1972 do 1978 pełnił funkcję sekretarza redakcji dwumiesięcznika „Teksty” wydawanego przez IBL i Komitet Nauk o Literaturze PAN. Na łamach „Tekstów” oraz „Tygodnika Powszechnego” (1971, 1973-83, 1985-88), „Twórczości” (1971-75), „Literatury” (1972-74) i „Więzi” (od 1972) ogłaszał szkice krytyczne i recenzje literackie. W roku akademickim 1979/80 prowadził też zajęcia na Wydziale Nauk Humanistycznych Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (KUL). W 1980 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych na podstawie rozprawy pt. Nurt personalistyczny w krytyce literackiej lat trzydziestych (XX w.) (promotor prof. Michał Głowiński). Rok później otrzymał nagrodę Fundacji im. Kościelskich w Genewie. W 1981 został członkiem Towarzystwa Naukowego KUL. Szkice i recenzje literackie publikował m.in. w „Kulturze” (1979-81), „W Drodze” (1980-87), „Znaku” (1981-83) i „Odrze” (1981-87 z przerwami). W roku akademickim 1981/82 oraz 1982/83 prowadził na Wydziale Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie seminarium na temat teorii i historii krytyki, a w 1982/83 nadto ponownie zajęcia na KUL. W 1983/84 prowadził zajęcia ze studentami w School of Slavonic and East European Studies w Londynie. Następnie przebywał we Francji, gdzie gromadził materiały do monografii współczesnej literatury polskiej na obczyźnie. Po powrocie do kraju kontynuował pracę w IBL oraz zajęcia dodatkowe na KUL. W 1983-84 współpracował z Radiem Wolna Europa (pod pseudonimem Janusz Kurkowski). W październiku 1985 przeniósł się na stałe na KUL, gdzie został zatrudniony najpierw jako adiunkt, a po uzyskaniu w 1986 habilitacji na podstawie rozprawy Ethos współczesnej literatury polskiej. Światopoglądowe przemiany w latach 1918-83 na stanowisku docenta w Katedrze Literatury Współczesnej (od 1987). W 1986 ożenił się z Katarzyną Zielińską. W latach osiemdziesiątych ogłaszał szkice krytyczne i własne wiersze na łamach czasopism wydawanych poza cenzurą, m.in. w „Akcencie” (1984), „Aneksie” (1984), „Kursie” (1984), „Kulturze Niezależnej” (1985), „Arce” (1987) oraz w paryskich „Zeszytach Literackich” (1983). W 1987 został członkiem kolegium redakcyjnego kwartalnika „Ethos” wydawanego przez Instytut Jana Pawła II KUL. W 1987-99 wchodził w skład redakcji „Roczników Humanistycznych KUL”. W 1987 otrzymał nagrodę Fundacji POLCUL z Australii. W 1989 kontynuował współpracę z Radiem Wolna Europa (już pod własnym nazwiskiem). W tymże roku należał też do członków założycieli Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i Stowarzyszenia Wspólnota Polska. W latach osiemdziesiątych był członkiem jury nagrody im. S. Vincenza. Powstałe w tym czasie szkice i artykuły publikował w „Tygodniku «Solidarność»” (1989-90). Od 1992 był stałym współpracownikiem dwumiesięcznika „Arka”, a od 1994 – dwumiesięcznika „Arcana”. Artykuły i recenzje literackie publikował nadal w „Tygodniku «Solidarność»” (1991, 1996-98) oraz „Więzi” (1991, 1994, 1996), „Kresach” (1993-94) i „Rocznikach Humanistycznych KUL” (1993, 1997, 1998). W latach dziewięćdziesiątych był kierownikiem programu badawczego Towarzystwa Naukowego KUL i Komitetu Badań Naukowych Leksykon kultury polskiej na obczyźnie od roku 1939. W 1994 otrzymał stypendium Instytutu Nauk o Człowieku (Institut für die Wissenschaften vom Menschen) w Wiedniu. W 1996-2001 był profesorem i kierownikiem Katedry Historii Literatury w Wyższej Szkole Rolniczo-Pedagogicznej (od 1998 Akademia Podlaska) w Siedlcach. W 1997-2000 wchodził w skład Rady Sztuki przy Ministrze Kultury i Sztuki, a w 1998-2001 w skład rady programowej Polskiej Agencji Informacyjnej. W 1999 został członkiem kolegium redakcyjnego nieregularnego czasopisma „Periphery. Journal of Polish Affairs”, wydawanego w Orchard Lake (Michigan, Stany Zjednoczone). W 2000 podjął pracę na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego (UKSW) w Warszawie, gdzie jako profesor objął Katedrę Literatury Polskiej XX Wieku; w 2002-05 zasiadał w senacie UKSW. W 2001 wszedł w skład jury nagrody poetyckiej kwartalnika „Fronda”. W 2003 otrzymał nagrodę rektora UKSW. Jako autor haseł współpracował z redakcją Słownika literatury polskiej XX wieku (Wrocław 1992), przewodnika encyklopedycznego Literatura polska XX wieku (t. 1-2, Warszawa 2000), Wielkiej encyklopedii Polski (t. 1-2, Kraków 2004). Był członkiem rady konsultacyjnej wydawanej przez Wydawnictwo Naukowe PWN encyklopedii Religia (t. 1-10, Warszawa 2001-04), Wyróżniony odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” (2001) i Srebrnym Krzyżem Zasługi (2004). Mieszka w Warszawie.

Twórczość

1. Gry i katastrofy. [Szkice literackie]. Warszawa: Biblioteka Więzi 1980, 211 s.

Zawartość

Cz. I. Między zabawą a Apokalipsą: „Wieczne odjazdy ku krańcom świata...” (Ontologia Leśmiana); „Wywalczyć cudaczne prawo bytu...” (Antropologia Leśmiana); Zabawa jako źródło poezji [dot. poezji K. Wierzyńskiego]; W kręgu mitu katastroficznego. (Przypomnienie „Żagarów”. Poezja mitu katastroficznego. Późniejszy dopisek); „I tu diabeł gospodarzy...” (Czarna metafizyka Iwaszkiewicza). – Cz. II. Gry po katastrofie: Pisarz pokolenia spełnionej Apokalipsy [dot. J.J. Szczepańskiego]; Odmowa – poszukiwanie – nadzieja [dot. twórczości H. Malewskiej]; Gra z losem i geohumanizm [dot. powojennej twórczości K. Wierzyńskiego]; W poszukiwaniu istoty i utraconych wartości [dot. poezji Z. Herberta]; Słowo – płomień rozświetlający muzykę [dot. twórczości B. Pocieja]. – Cz. III. Część teoretyczna i prognostyka: Dlaczego „gry i katastrofy”?; Spojrzenie w przyszłość; Nota końcowa.

2. Personalistyczna krytyka literacka. Teoria i opis nurtu z lat trzydziestych. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1981, 224 s.

Zawartość

Istota i struktura krytyki literackiej; Elementarne jednostki działania krytycznego oraz metody ich grupowania i interpretacji; Personalizm w krytyce literackiej – uwagi teoretyczne i historyczne; Czas – miejsce – okoliczności; Poglądy teoretyczne; Historia i współczesność literacka; Organizacja stylistyczno-retoryczna wypowiedzi krytycznoliterackich; Duże formy komunikacji krytycznoliterackiej; Zarys programu; Historycznoliterackie miejsce nurtu.

3. Wielkie dziedzictwo. Szkice literackie. Wyd. w przekł. na język włoski pt. La grande testimonianza. [Przeł.:] A. Marx, A. Setola. Bolonia: Centro Studi Europa Orientale 1981, 270 s.

Zawartość

Esperienze vecchie e nuove [Doświadczenia stare i nowe]; Nel giardino „Staccato dalle origini” [W ogrodzie „oderwanym od przyczyny”]; Verso il geoumanesimo [W kierunku geohumanizmu; dot. poezji K. Wierzyńskiego; por. poz. ]; Intorno al mito della catastrofe [W kręgu mitu katastroficznego; poz. ]; E qui il diavolo la fa da padrone. La metafisica nera di Iwaszkiewicz [„I tu diabeł gospodarzy...”. Czarna metafizyka Iwaszkiewicza; poz. ]; Forma e passione [Forma i pasja; dot. twórczości W. Gombrowicza]; „Sacro è il nostro essere... e sacro il giorno”. Sulla poesia di Czesław Miłosz [„Święte jest nasze być... i święty dzień nasz”. O poezji Czesława Miłosza]; Lo scrittore della generazione di un'apocalissi compiuta [Pisarz pokolenia spełnionej Apokalipsy; poz. ]; „Penso...ci che sento col cuore”. Sull'opera letteraria di Karol Wojtyła [„Myślę o tym, co sercem tropię”. O dziele literackim Karola Wojtyły]; L'ira che anima i cuori e le parole [Lira, która ożywia serca i słowa; dot. poezji Nowej Fali]; Alla ricerca dell'essenza e dei valori perduti [W poszukiwaniu istoty i utraconych wartości; poz. ]; Oltre la crisi della cultura europea [Jeszcze o kryzysie kultury europejskiej]; Le dimensioni religiose della letteratura polacca nel dopoguerra [Wymiar religijny powojennej literatury polskiej].

4. Szczepański. [Przeł.:] Ch. Cenkalska. Warsaw: Authors Agency; Czytelnik 1982, 80 s.

Oryginał w rękopisie.

5. Wiersze z czasu gier i katastrof. Warszawa: Oficyna Muzyków i Filozofów* 1982, 41 s.

6. Panorama literatury na obczyźnie. Opracowanie przeznaczone dla uczniów szkół średnich. Kraków: Oficyna Literacka 1990, 154 s.

Zawartość

Zawiera szkice omawiające zjawiska literackie według „przestrzennej” zasady uporządkowania materiału, zatytułowane: Wstęp; Afryka Północna; Ameryka Łacińska (poza Argentyną i Brazylią); Argentyna; Australia i Oceania; Azja Zachodnia (poza Palestyną); Brazylia; Europa – małe skupiska; Francja; Hiszpania; Kanada; Niemcy; Palestyna; Rumunia; Siedmiogród; Węgry; Szwajcaria; USA; Wielka Brytania; Włochy; ZSRR.

7. Karol Wojtyła a literatura. [Szkice monograficzne]. Tarnów: Wydawnictwo Diecezji Tarnowskiej „Biblos” [1992], 164 s.

Zawartość

Wstęp. – Źródła i sąsiedztwa; Poeta; Dramaturg; Kalendarium [oprac. Katarzyna Dybciak]. – Zakończenie.

8. Trudne spotkanie. Literatura polska XX wieku wobec religii. Kraków: Arcana 2005, 320 s.

Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.

Poezja nurtu katastroficznego. Twórczość 1974 nr 3 s. 76-88.
Wypowiedź poetycka jako akt krytyczny. [Współautor:] T. Witkowski. W: Badania nad krytyką literacką. Wrocław 1974 s. 121-131.
Nowe w nowej poezji. Teksty 1975 nr 1 s. 108-122.
I wódź nas czasem na pokuszenie... Teksty 1976 nr 4/5 s. 1-8.
Międzywojenna krytyka literacka. W: Lektury i problemy. Warszawa 1976 s. 308-320.
Inwazja eseju. Pamiętnik Literacki 1977 nr 4 s. 113-150.
Literatura wobec religii – izolacja czy przenikanie?Znak1977 nr 281/282 s. 1359-1371.
Przyczynek do kwestii związków między etyką a formami prozy. Roczniki Humanistyczne 1978 t. 26 s. 29-40.
Rok ważnych zdarzeń poetyckich. Znak 1978 nr 294 s. 1439-1460.
Krytyczna działalność powieściopisarza. (O krytyce literackiej Teodora Parnickiego w latach 1928-1939). Pamiętnik Literacki 1979 z. 3 s. 115-151.
Problem interpretacji tekstu krytycznoliterackiego. W: Zagadnienia literaturoznawczej interpretacji. Wrocław 1979 s. 191-204.
Poetycka fenomenologia człowieka religijnego. (O literackiej twórczości Karola Wojtyły). Roczniki Humanistyczne 1980 nr 1 s. 149-165, przedruk w: Sacrum w literaturze. Lublin 1980.
Gry i podróże poetyckie. (Kazimierz Wierzyński). W: Poeci dwudziestolecia międzywojennego. T. 2. Warszawa 1982 s. 445-487.
Ogród oderwany od przyczyny” – Bolesław Leśmian. W: Poeci dwudziestolecia międzywojennego. T. 1. Warszawa 1982 s. 477-517.
K. Wojtyła jako dramaturg. W: Inspiracje religijne w literaturze. Warszawa 1983 s. 54-67.
Literatura emigracyjna. „Wieczory Dyskusyjne”* 1983 z. 1 s. 122-135.
Poezje – pokolenia – światopoglądy. (Miłosz i Herbert). W: Religijne tradycje literatury polskiej. Lublin 1983 s. 541-568.
Die Beziehungen zwischen Religion und Kunst in Polen der Zwischenkriegszeit. W: Karol Szymanowski in seiner Zeit. München 1984 s. 29-38.
Literacka działalność Instytutu Literackiego [w Paryżu]. W: Literatura źle obecna. Londyn 1984 s. 11-23, wyd. nast.: Kraków* 1986 s. 38-53.
Programoburcy i programotwórcy ostatniego ćwierćwiecza. W: Badania nad krytyką literacką. Seria 2. Wrocław 1984 s. 129-144.
Przed i po 1984. Aneks”, Londyn 1984 nr 36 s. 124-137 [podpisany: Józef Podlaski].
Czym jest i jaką ma wartość literatura emigracyjna?Kultura Niezależna”* 1985 nr 11-12 s. 3-13.
Syntezy literatury na obczyźnie. Odra 1985 nr 12 s. 29-36.
Tak czytano Miłosza. Przegląd Powszechny 1986 nr 4 s. 63-72 [o recepcji C. Miłosza za granicą].
Istnienie jest śpiewem i rytmem. Współczesny orficyzm. W Drodze 1987 nr 9 s. 60-70.
Powojenne spory. Światopogląd emigracyjnego piśmiennictwa na terenie Wielkiej Brytanii w latach 1945-1950. „Arka”* 1987 nr 19 s. 22-36.
W Darmstadt u Karla Dedeciusa. Więź 1987 nr 6 s. 66-72.
Śmiech to nie grzech. Więź 1988 nr 7/8 s. 241-258 [dot. poezji J. Twardowskiego].
Ocalenie wartości w dziele Zbigniewa Herberta. Akcent 1989 nr 2 s. 16-27.
Dzieje i dorobek Instytutu Literackiego. W: Zostało tylko słowo... Wybór tekstów o „Kulturze” paryskiej i jej twórcach. Lublin 1990 s. 3-20.
Historyczna klęska i szukanie ocalenia. Ethos 1990 nr 1/2 s. 260-271 [dot. poezji K. Wierzyńskiego].
Wileńskie spotkania. Więź 1991 nr 10 s. 79-85.
Gombrowicz – pasja i forma. W: Metafizyczne w literaturze współczesnej. Lublin 1992 s. 123-136.
Emigracyjna kinematografia czy niemieccy twórcy filmów na emigracji. Kwartalnik Filmowy 1993 nr 2 s. 122-132.
Od katolickiej beletrystyki do eseju religijno-filozoficznego. W: Proza polska w kręgu religijnych inspiracji. Lublin 1993 s. 291-306.
Proza o najdalszych kresach. Kresy 1993 nr 15.
Jan Paweł II w polskiej kulturze artystycznej. Arka 1994 nr 52 s. 99-108.
Czesław Miłosz w poszukiwaniu utraconej ojczyzny. „Arcana1996 nr 2 s. 63-78.
Młody Miłosz – prozaik bliski personalizmowi. Więź 1996 nr 6 s. 115-126.
Refleksje o dwudziestowiecznej krytyce literackiej. W: Wiedza o literaturze i edukacja. Warszawa 1996 s. 478-488.
Krytycznoliteracka działalność pisarzy. (Na przykładzie dyskusji o twórczości Sienkiewicza prowadzonych po II wojnie światowej). Roczniki Humanistyczne 1997 z. 1 s. 23-35.
O poemacie Karola Wojtyły „Myśląc Ojczyzna.... Ethos 1997 nr 2/3 s. 216-225.
Inspiracje Mickiewiczowskie we współczesnym piśmiennictwie polskim. „Arcana1998 nr 6 s. 36-46.
Systemy komunikacji literackiej wielkich literatur emigracyjnych. Teksty Drugie 1998 nr 3 s. 29-41.
Die deutschsprachige und polnische Emigration im 20. Jahrhundert – ein Vergleich. „Orbis Lingvol. 19: 2002 s. 89-106.
Geokulturowa sytuacja Polski na przełomie stuleci. Arcana 2002 nr 44 s. 20-28.
Krótka i nieco osobista historia poznawania emigracyjnej literatury. Fraza 2002 nr 4 s. 188-197.
Sprawiedliwa nierówność? Kulturowe odniesienia problemu różnic jakości życia we współczesnych społeczeństwach. W: Kapitalistyczna gospodarka rynkowa a tzw. sprawiedliwość społeczna. Warszawa 2003 s. 11-19.
Tryptyk rzymski” – nowa forma literacka. W: Wokół „Tryptyku rzymskiego” Jana Pawła II. Lublin 2003 s. 156-163.
Bolesław Leśmian ou les eternels departs vers les frontieres... W: La poesie polonaise du vingtieme siecle. Paris 2004 s. 139-149.
Co znaczy katolickość Europy Środkowej? W: Europa Środkowa: wspólnota czy zbiorowość? Wrocław 2004 s. 17-28.
Die Ostgebiets-Thematik in der polnischen Literatur des 20. Jahrhunderts. W: Polen und der Osten. Frankfurt am Main 2005 s. 357-366.
Odkrywanie śladów sacrum w labiryncie historii. Arcana 2005 nr 1/2 s. 165-178.

Prace redakcyjne

1. Badania nad krytyką literacką. Seria 2. Pod red. M. Głowińskiego i K. Dybciaka. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1984, 174 s.
2. Polen im Exil. Eine Anthologie. [Oprac.:] K. Dybciak. Frankfurt am Main: Suhrkamp Verlag 1988, 383 s. [Wyd. 2] tamże 2000.
3. K. Wójtowicz: Droga do Emaus. Wiersze wybrane. Oprac. i wstępem opatrzył K. Dybciak. Wyd. 1 krajowe. Katowice: Księgarnia św. Jacka 1989, 209 s.
4. K. Wierzyński: Wybór poezji. Wybór, oprac. tekstu, wstęp: K. Dybciak. Komentarze: K. Dybciak i K. Dybciak. Wrocław, Kraków: Wydawnictwo Ossolineum 1991, LXX, 552 s. Biblioteka Narodowa I, 275.
5. Proza polska w kręgu religijnych inspiracji. Red.: M. Jasińska-Wojtkowska, K. Dybciak. [Wstęp:] M. Jasińska-Wojtkowska. Lublin: Wydawnictwo Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego 1993, 422 s. Religijne tradycje literatury polskiej, t. 3.
6. Henryk Sienkiewicz. Szkice o twórczości, życiu i recepcji. Pod red. K. Dybciaka. Siedlce: WSR-P [Wyższa Szkoła Rolniczo-Pedagogiczna] 1998, 141 s.
7. Leksykon kultury polskiej poza krajem od roku 1939. Pod red. K. Dybciaka i Z. Kudelskiego. T. 1. Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego 2000, 567 s.
8. Elementarz Jana Pawła II dla wierzącego, wątpiącego i szukającego. Teksty wybrał i ułożył K. Dybciak. Kraków: Wydawnictwo Literackie 2001, 288 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 uzupełnione 2003, wyd. 3 2005.

Przekłady

francuski

Jean-Paul II: Mon livre de meditations. Pour ceux qui souffrent, qui doutent, qui esperent. [Przeł.:] C.H. du Bord, Ch. Jeżewski. Monaco 2004.
9. Cierpienie w literaturze polskiej. Pod red. K. Dybciaka i S. Szczęsnego. Siedlce: Wydawnictwo Akademii Podlaskiej 2002, 235 s.
Materiały konferencji pt. Problematyka cierpienia w polskim piśmiennictwie w kontekście dzieła Jana Pawła II, Siedlce 31 maja – 2 czerwca 1999 r.
10. Prymas Wyszyński a kultura katolicka. Red. [i wstęp:] K. Dybciak. Warszawa: UKSW [Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego] 2002, 254 s.
11. Nowy elementarz Jana Pawła II. Na trzecie milenium. Teksty z lat 2001-2005. Wybrał i ułożył [oraz posłowiem i notą edytorską opatrzył] K. Dybciak. Kraków: Wydawnictwo Literackie 2005, 261 s. Por. poz. .

Omówienia i recenzje

Ankiety dla IBL PAN 1988, 1990, 2005.

Wywiady

Powracająca z zagranicy. [Rozm.] A.W. Kulik. „Nowe Relacje 1990 nr 9.

Słowniki i bibliografie

Literatura polska XX wieku. Przewodnik encyklopedyczny. T. 1. Warszawa 2000 (Z. Chojnowski).

Ogólne

Artykuły

J. Błoński: Krytycy i osoby. Więź 1982 nr 10.
M. Zieliński: Na przykład Dybciak. W tegoż: Kilka niewzruszonych przekonań. Kraków 1987.
K. Krasuski: Niektóre kosmosy kultury XX wieku. W tegoż: Dylematy współczesności literackiej. Katowice 2005.

Gry i katastrofy

J. Łukasiewicz: W perspektywie gier i katastrof. Tygodnik Powszechny 1981 nr 38.
P. Dybel. „Więź1982 nr 4/5.
J. Musiał. „Znak1982 nr 11.
A. Witalis. „W Drodze1982 nr 5.

Personalistyczna krytyka literacka

J. Błoński. „Więź1982 nr 10.
C.P. Dutka: Personalizm i krytycy. W tegoż: Słowo peryferyjne. Zielona Góra 1999.

Panorama literatury na obczyźnie

A.S. Kowalczyk: Ad usum delphini?Nowe Książki1991 nr 6.
M. Strzyżewski: Uwagi na marginesie „Panoramy literatury na obczyźnie. Twórczość 1991 nr 7.
J. Zieliński: Marek Hłasko w Ziemi Świętej. Tygodnik Literacki 1991 nr 6, polemika: K. Dybciak: Robótka licho i niemoralnie wykonana. „Tygodnik Literacki” 1991 nr 15.
ks. J. Sikora. Więź 1992 nr 5.

Karol Wojtyła a literatura

R. Łużny. „Ruch Literacki1992 nr 5.
W. Natanson: Istota tego pisarstwa. Nowe Książki 1992 nr 12.
J. Okoń. „Ruch Literacki1992 nr 3.
W. Piechota: O dorobku literackim przyszłego papieża. Polonistyka 1992 nr 7/8.
E. Zdanowicz: Takiej powściągliwości nie lubię. Powściągliwość i Praca 1993 nr 2.

Trudne spotkanie

J. Sochoń: Literatura w blasku religii. Nowe Książki 2007 nr 1.

Leksykon kultury polskiej poza krajem od roku 1939

L. Engelking: Mapowanie kultury emigracyjnej. Nowe Książki 2000 nr 8.