BIO
Urodzona 24 kwietnia 1898 w Wolsku (Rosja); córka Romana Niewiadomskiego, inżyniera, i Józefy z Rudnickich, artystki malarki. Od 1899 przebywała w Warszawie. Uczyła się na kompletach domowych, a w 1912/13 uczęszczała do siódmej klasy prywatnego gimnazjum żeńskiego Jadwigi Sikorskiej. W tymże roku po ciężkim zapaleniu płuc wyjechała na leczenie do Bad Reinerz (obecnie Duszniki). Od 1915 do końca I wojny światowej przebywała wraz z rodziną na Kaukazie, gdzie ojciec był jednym z kierowników budowy Kolei Kachetyjskiej. Występowała wówczas amatorsko na scenie. W 1918 powróciła do Polski. W 1919 wyszła za mąż za Karola Duszyńskiego i wyjechała do Rohatyna, gdzie mąż był technikiem powiatowym. Pracowała jako nauczycielka języków obcych i historii w miejscowym gimnazjum. Była aktywnym członkiem żeńskiej organizacji Sokół. W 1925 przeniosła się do Warszawy i zajęła twórczością literacką. Debiutowała w 1927 wierszowanym opowiadaniem dla dzieci pt. Słoń Duda, od tegoż roku współpracowała z pismami dla dzieci „Płomyk” i „Płomyczek.” Równocześnie od 1928 opracowywała czytanki szkolne i podręczniki metodyczne, początkowo z zakresu historii (wraz z Tadeuszem Witwickim), a następnie z zakresu języka polskiego (wspólnie ze Stanisławem Tyńcem i Józefem Gołąbkiem). W 1935-39 redagowała pismo dla dzieci pt. „Słonko.” W czasie okupacji niemieckiej przebywała nadal w Warszawie. W 1942 zachorowała na gruźlicę i wyjechała na kurację do Otwocka. Kontynuowała twórczość literacką. Zmarła 16 listopada 1948 w Otwocku; pochowana w Warszawie na Cmentarzu Bródnowskim.
Twórczość
1. Słoń Duda. [Opowiadanie wierszem]. Warszawa: Drukarnia J. Cotty 1927, [23] s.
2. Wesele w Jaworowie. Obrazek sceniczny z czasów króla Jana III. Muzykę opartą na motywach ludowych oprac. O.M. Żukowski. Lwów: Państwowe Wydawnictwo Książek Szkolnych [przed 1936], 38 + 32 [nuty] s.
3. Szarusia. [Opowiadanie]. Lwów: Państwowe Wydawnictwo Książek Szkolnych 1938, 54 s. Wyd. nast.: wyd. 2 Warszawa: Nasza Księgarnia 1950, tamże: wyd. 3 1952, wyd. 4 1954.
4. Pan Ciapcia. [Opowiadanie], Warszawa: „Słonko” 1939, 55 s. Wyd. 2: Poznań: Oświata 1946, 46 s.
5. O Capku psotnym koziołku; O Kogutku Liliputku. [Opowiadania]. Poznań: Oświata 1946, 32 s.
6. Cudaczek – Wyśmiewaczek. [Opowieść]. Warszawa: Nasza Księgarnia 1947, 94 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2-11 1948-1987; wyd. Poznań: GMP [1993]; wyd. 12 [właśc. 13] Warszawa: Nasza Księgarnia 1991; Białystok: Krajowa Agencja Wydawnicza 1992; Warszawa: Nasza Księgarnia 1993; Wrocław: Siedmioróg 1993; Poznań: GMP [1994], tamże [1995]; Wrocław: Siedmioróg 1997; Poznań: GMP [2000].
Przekłady
japoński
słowacki
ukraiński
Adaptacje
radiowe
7. Dziwna historia o aucie „Leokadii”. [Opowiadanie]. Poznań: Oświata 1948, 35 s.
8. Baśń o Szymku, Tymku i żywej wodzie. Prapremiera: Gdańsk, Teatr Baj 1949.
9. O ciekawym wróbelku. [Bajka]. Warszawa: Nasza Księgarnia 1955, [8] k. Wyd. 2 tamże 1984.
Podręczniki i przewodniki metodyczne
Wspólnie z S. Tyńcem i J. Gołąbkiem (poza poz. ↑).
