BIO
Urodzona 12 października 1877 w Odessie; córka Aleksandra Izbickiego, lekarza zesłanego po 1863 do Rosji, i Marii z Iwańskich. Kształciła się w Krakowie na pensji i na Wyższych Kursach Żeńskich Adriana Baranieckiego. Około 1900 wyszła za mąż za Kaliksta Dunin-Kozickiego, właściciela dóbr ziemskich na Ukrainie, i zamieszkała w majątku Lemieszówka w powiecie taraszczańskim. W 1917, razem z mężem, brała udział w pracach Rady Okręgowej Polskich Stowarzyszeń Pomocy Ofiarom Wojny. W czerwcu 1918 opuściła Lemieszówkę i przeniosła się do Kijowa, skąd w 1919 (po aresztowaniu i deportacji męża) wyjechała z córką Anną do Odessy, a następnie do Warszawy (1920). Debiutowała w 1924 opowiadaniem pt.Jak panna Lala wyszła za mąż zamieszczonym w „Świecie Kobiecym” (1924 nr 15, 1925 nr 1). W następnych latach publikowała krótkie opowiadania m.in. w „Słowie Polskim” (1925), „Piaście” (1926). Od 1925 rozwijała twórczość powieściopisarską. W czasie okupacji niemieckiej mieszkała nadal w Warszawie. Po powstaniu warszawskim przeniosła się do Krakowa, gdzie zmarła 12 stycznia 1948.
Twórczość
1. Burza od Wschodu. Wspomnienia z Kijowszczyzny. (1918-1920). Z przedmową S. Estreichera. Kraków: Krakowska Spółka Wydawnicza 1925, XIII, 512 s. Wyd. nast.: wyd. 2 Warszawa: Dom Książki Polskiej 1929; Łódź: Artus 1990; Warszawa: Volumen 1990.
Przekłady
słowacki
2. Przeorane szlaki. Opowieść historyczna. 1928-1944.
T. 1. Rok 1917. Lwów: Wydawnictwo Ossolineum 1928, 326 s.
T. 2. Dziedzice myśli. Lwów: Wydawnictwo Ossolineum 1930 [antydatowane 1929], 439 s.
T. 3. Trzy światła. Rękopis. zniszczony w 1944. [Inf. autorki].
3. Ania z Lechickich Pól. [Cykl powieściowy]. Warszawa: Dom Książki Polskiej 1931-1933.
T. 1. Dziecięctwo. 1931 [antydatowane 1930], 317 s. Wyd. nast. Warszawa: „CIR” [1990], 30 s.
T. 2. Młodość. 1932 [antydatowane 1931], 362 s.
T. 3. Miłość Ani. 1934 [antydatowane 1933], 398 s.
Wyd. łączne całości: Warszawa: Centrum Informacyjno-Reklamowe „CIR” 1990; wyd. poprawione Warszawa: „AiR” 1990-1991.