BIO
Urodzona 17 stycznia 1898 w Warszawie; córka Sergiusza Druckiego, carskiego generała i profesora Wojskowej Akademii Prawniczej, oraz Marii z Safonowiczów. W czwartym roku życia wyjechała z rodzicami do Petersburga i tam w 1914 ukończyła szkołę średnią (Instytut Smolny). Po wybuchu I wojny światowej przeniosła się do Moskwy i pracowała jako sanitariuszka w szpitalu. Zdała egzamin na medycynę, lecz nie rozpoczęła studiów. W 1917 wyszła za mąż za Maurycego O'Brien de Lacy i w 1918 osiadła w rodzinnym majątku męża w Augustówku pod Grodnem. W 1925 założyła w Grodnie Towarzystwo Przyjaciół Literatury i Sztuki, którego do 1937 była przewodniczącą. Debiutowała w 1925 powieścią Zwycięstwo. W 1930 została członkiem Polskiego PEN Clubu. Była autorką sztuk scenicznych i słuchowisk radiowych. W latach trzydziestych publikowała prozę i przekłady z rosyjskiego m.in. w czasopismach „As”, „Bluszcz”, „Kobieta Współczesna”, „Płomyk”, „Świat” i „Wiadomości Literackie”. Od 1934 należała do Związku Zawodowego Literatów Polskich. W czasie okupacji niemieckiej przebywała w Warszawie i utrzymywała się z prywatnych lekcji języków obcych. Uczestniczyła w powstaniu warszawskim, walcząc w szeregach Armii Krajowej na Czerniakowie. Po wojnie w 1945-47 pracowała jako referent odczytowy wydziału propagandy Biura Odbudowy Stolicy. Od 1947 zajmowała się pracą przekładową z języka rosyjskiego, jednocześnie współpracując z działem młodzieżowym Polskiego Radia. Od 1949 należała do Związku Literatów Polskich. W 1950-53 była sekretarzem sekcji tłumaczy Polskiego PEN Clubu. Od 1953 do przejścia na emeryturę prowadziła lektorat języka rosyjskiego w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego i w Akademii Medycznej. W 1957 została członkiem Polskiego PEN Clubu. Odznaczona Krzyżem Kawalerskim (1965) i Krzyżem Oficerskim (1966) Orderu Odrodzenia Polski. Zmarła 28 sierpnia 1986 w Warszawie; pochowana tamże na Cmentarzu Prawosławnym na Woli.
Twórczość
1. Zwycięstwo. Powieść. Warszawa: Ignis 1925, 291 s.
2. Mali ludzie. Wyrwane stronice z wielkiej księgi życia. [Opowiadania]. Wilno: L. Chomiński 1929, 88 s.
Zawartość
3. Tak nie bywa. Sztuka w 3 aktach. Prapremiera: Grodno 1931.
4. Niepotrzebne dzieci. Powieść. Warszawa: Dom Książki Polskiej 1932 [1931], 246 s.
5. Ich było siedmioro. Powieść dla młodzieży. Warszawa: „Bluszcz” [1934], 229 s.
6. Zamknięte drzwi. Sztuka w 3 aktach. Prapremiera: Wilno, Teatr Letni 1934.
7. Wąskie ścieżki. (Dalszy ciąg powieści dla młodzieży „Ich było siedmioro”). Warszawa: Instytut Wydawniczy „Nasza Księgarnia” 1936, 213 s. Zob. poz. ↑.
8. Most ks. Józefa Poniatowskiego. Warszawa: „Poradnik Prac Społecznych” 1946, 7 s.
9. Krzywda. [Opowiadanie]. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Nasza Księgarnia” 1954, 28 s.
10. Droga do sławy. Opowieść o dzieciństwie Mozarta. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Nasza Księgarnia” 1961, 117 s.
11. Michel. Dzieciństwo i lata młodzieńcze Michała Glinki. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Nasza Księgarnia” 1961, 193 s.
12. Czarodziej z Nantes. [Powieść o J. Vernie]. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Nasza Księgarnia” 1963, 220 s. Wyd. 2 tamże 1967.
Adaptacje
radiowe
13. Stanisław Moniuszko. Życie i twórczość. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Nasza Księgarnia” 1966, 253 s. Wyd. 2 tamże 1976.
Przekłady
ukraiński
14. Finlandia. Kompozycja i układ całości: K. Saysse-Tobiczyk. Warszawa: Wiedza Powszechna 1969, 236 s.
15. Kurs na słońce. Opowieść o generale Mariuszu Zaruskim. Warszawa: Wydawnictwo Harcerskie 1969, 216 s. Wyd. 2 Warszawa: Horyzonty 1973.
Adaptacje
radiowe
16. Pan Stanisław [Moniuszko]. Widowisko w 8 odsłonach. Warszawa 1969, 30 s.
17. Niedaleki brzeg. [Powieść]. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Nasza Księgarnia” 1973, 294 s.
18. Szkoła w podziemiu. Z dziejów polskiego tajnego nauczania w latach okupacji hitlerowskiej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1973, 213 s.
19. Trzy czwarte ... (Wspomnienia). Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1977, 227 s.
Utwory niepublikowane
Według informacji Autorki:.
Przekłady
Adaptacje
radiowe
Omówienia i recenzje
• Ankieta dla IBL PAN 1953.
