BIO
Urodzony 1 grudnia 1926 w Warszawie; syn Karola Drewnowskiego i Janiny z Piotrowskich, nauczycieli gimnazjalnych. W 1939 zdał egzamin do Gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie. Po wybuchu II wojny światowej przebywał nadal w Warszawie; w styczniu 1940 został wraz z rodziną aresztowany przez gestapo w związku ze sprawą Polskiej Ludowej Akcji Niepodległościowej i przez dziesięć miesięcy był więziony na Pawiaku. W 1941-44 uczestniczył w działaniach konspiracyjnych jako członek Armii Krajowej. Uczył się równocześnie na tajnych kompletach i uzyskał małą maturę. Po wyzwoleniu zamieszkał w Łodzi, gdzie w 1945 ukończył Liceum im. S. Żeromskiego. W tymże roku rozpoczął studia w zakresie filologii polskiej na Uniwersytecie Łódzkim. Brał czynny udział w pracy Koła Naukowego Polonistów i w ogólnopolskim ruchu kół polonistycznych. Od 1946 należał do Akademickiego Związku Walki Młodych „Życie”, a od 1947 do Polskiej Partii Robotniczej (od 1948 członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, PZPR). Pierwsze prace dziennikarskie zaczął publikować w 1946 w dzienniku „Pionier”; jako krytyk literacki debiutował w 1947 recenzją Upadku Paryża Ilji Erenburga pt. Nowa lekcja francuska, drukowaną w „Kuźnicy” (nr 19). W tymże czasie artykuły i recenzje ogłaszał również w innych czasopismach, m.in. w „Po Prostu” (1947-48) i we „Wsi” (1948-51). W 1948 przeniósł się do Warszawy i rozpoczął pracę w Instytucie Badań Literackich (IBL) na stanowisku asystenta (do 1949). W 1950 ożenił się z Marią Reder, prawniczką. W 1950-51 był asystentem przy Katedrze Historii Literatury Uniwersytetu Warszawskiego (UW). W 1951 został członkiem Związku Literatów Polskich (ZLP). W 1952 uzyskał stopień magistra. W 1950-55 prowadził dział krytyki literackiej w tygodniku „Nowa Kultura”, a następnie w 1956-61 był członkiem kolegium redakcyjnego miesięcznika „Dialog”. Nadto pracował w redakcjach pism: „Nowe Drogi” (1956/57), „Orka” (1957/58), „Kraj” (1958/59). W 1960-82 był redaktorem działu kulturalnego tygodnika „Polityka”. W 1969 został członkiem Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Literackich (AICL). W 1971 uzyskał w IBL stopień doktora nauk humanistycznych na podstawie pracy Ucieczka z kamiennego świata. (O Tadeuszu Borowskim), przygotowanej pod kierunkiem prof. Stefana Żółkiewskiego. W 1976-78 prowadził wykłady zlecone na Wydziale Polonistyki UW. W 1982 podjął pracę na stanowisku docenta w Katedrze Literatury Polskiej XX wieku UW; habilitował się w 1983 na Uniwersytecie Wrocławskim na podstawie pracy pt. Rzecz russowska. O pisarstwie Marii Dąbrowskiej. W 1977-80 był członkiem zarządu Oddziału Warszawskiego ZLP, a od 1980 wiceprezesem Zarządu Głównego; po zawieszeniu Związku brał udział w tajnej działalności Zarządu. W 1983 wystąpił z PZPR. W 1984 rozpoczął współpracę z miesięcznikiem „Literatura”. W 1989 otrzymał nagrodę Funduszu Literatury. W tymże roku na zjeździe założycielskim Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (SPP) został wybrany na członka Zarządu, w którego skład wchodził do 1994. W 1991 został mianowany profesorem. Do przejścia na emeryturę w 2001 pracował w Zakładzie Literatury XX w. Wydziału Polonistyki UW. Został członkiem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (Wydział I Językoznawstwa i Historii Literatury), Polskiego PEN Clubu (w Zarządzie od 2003) oraz Rady Języka Polskiego przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk (od 2003). Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1954) i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1959). Zmarł 13 września 2018 w Warszawie; pochowany tamże na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.
Twórczość
1. Moskiewskie lato. [Reportaże]. Warszawa: Czytelnik 1953, 70 s.
2. „Noce i dnie” Marii Dąbrowskiej. Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych 1965, 94 s. Wyd. nast.: wyd. 2 tamże 1966; wyd. 3 Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne 1974.
3. „Urząd” Tadeusza Brezy. Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych 1967, 119 s. Biblioteka Analiz Literackich.
4. Breza. Warszawa: Dom Książki 1969, 57 s.
5. Krytyka i giełda. Szkice literackie. Warszawa: Czytelnik 1969, 295 s.
Zawartość
6. Ucieczka z kamiennego świata. O Tadeuszu Borowskim. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1972, 369 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 przejrzane i uzupełnione 1977, wyd. 3 1992.
Nagrody
7. Rzecz russowska. O pisarstwie Marii Dąbrowskiej. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1981, 459 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 tamże 1987, wyd. 3 przejrzane i uzupełnione 2000.
Nagrody
8. Tyle hałasu – o nic? Wspomnienia. Warszawa: Czytelnik 1982, 198 s.
Nagrody
9. Walka o oddech. O pisarstwie Tadeusza Różewicza. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe 1990, 351 s. Wyd. 2 uzupełnionept. Walka o oddech. Bio-poetyka. O pisarstwie Tadeusza Różewicza. Kraków: Wydawnictwo Literackie 2002.
10. Próba scalenia. Obiegi, wzorce, style. Literatura polska 1944-1989. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1997, 543 s. Wyd. 2 poprawione i uzupełnione pt. Literatura polska 1944-1989. Próba scalenia. Obiegi, wzorce, style. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas; Instytut Książki 2004.
11. Porachunki z XX wiekiem. Szkice i rozprawy literackie. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas; Instytut Książki 2006, 277 s.
Zawartość
12. Wyprowadzka z czyśćca. Burzliwe życie pośmiertne Marii Dąbrowskiej. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 2006, 224 s.
Zawartość
Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.
Przekłady
Prace edytorskie i redakcyjne
Nagrody
Przekłady
niemiecki
Wyd. nast. w nowym wyborze i układzie:.
pt. Dzienniki.
[T.]. 1. 1914-1925. 1998, 409 s. Wyd. nast. 1999.
[T.] 2. 1926-1935. 1999, 429 s.
[T.] 3. 1936-1945. 2000, 576 s.
pt. Dzienniki powojenne.
T.] 1. 1945-1949. 1996, 520 s. Wyd. 2-3 tamże 1997.
[T.] 2. 1950-1954. 1996, 481 s. Wyd. 2-3 tamże 1997.
[T.] 3. 1955-1959. 1997, 464 s. Wyd. 2 tamże 1997.
[T.] 4. 1960-1965. 1996, 413 s. Wyd. 2 tamże 1997.
T. 1. Poezja. Oprac. [i przedmowa:] T. Drewnowski, J. Szczęsna. 2003, 518 s.
Zawartość
T. 2-3. Proza (1-2). Oprac.: S. Buryła. 2004, 432+484 s.
Zawartość
T. 4. Krytyka. Oprac.: T. Drewnowski. 2005, 408 s.
Omówienia i recenzje
• Ankiety dla IBL PAN 1973, 1989, 2006.
