BIO
Urodzony 5 lipca 1931 w Czeladzi; syn Bolesława Domagalika, księgowego, i Leonardy z domu Herchold, urzędniczki. Do szkoły średniej uczęszczał w Będzinie. Od 1945 działał w Związku Harcerstwa Polskiego, Związku Młodzieży Wiejskiej „Wici” oraz Związku Młodzieży Polskiej. Po zdaniu matury w 1949 studiował przez pewien czas na Wydziale Dyplomatyczno-Konsularnym Akademii Nauk Politycznych w Warszawie. W 1950 rozpoczął pracę dziennikarską w redakcji pisma dla młodzieży „Świat Młodych”, na którego łamach debiutował opowiadaniem o tematyce harcerskiej pt. Nasza „Szturmowa” (nr 36-38), a następnie ogłaszał utwory dla młodzieży (do 1969). W 1950 został członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Od 1951 studiował polonistykę w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Warszawie. W 1952 ożenił się z Krystyną Kułakowicz. W 1955 został członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1956 uzyskał stopień magistra. Od października tegoż roku do 1968 był redaktorem naczelnym „Świata Młodych”. W 1966-75 współpracował z telewizją jako autor scenariuszy widowisk telewizyjnych dla młodzieży (około 30; emitowane m.in. w cyklu Spotkamy się po piątej...). W 1968 został redaktorem naczelnym redakcji programów dla dzieci i młodzieży Polskiego Radia. Od tegoż roku należał do Związku Literatów Polskich (ZLP). Za twórczość dla dzieci i młodzieży otrzymał w 1975 nagrodę literacką Prezesa Rady Ministrów, w 1977 przyznawany przez dzieci Order Uśmiechu, a w 1980 – Harcerską Nagrodę Literacką oraz Orle Pióro (nagroda w plebiscycie ogłaszanym przez redakcję „Płomyka”). Od listopada 1980 do grudnia 1981 był redaktorem naczelnym Programu III Polskiego Radia; następnie od 1982 do przejścia na emeryturę w 1990 pracował nadal w redakcjach literackich Polskiego Radia. W 1983 został członkiem Zarządu Głównego ZLP. Był laureatem wielu konkursów literackich. W 2001 otrzymał nagrodę miasta Katowic. Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1965), odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” (1968), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1973), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1979). Zmarł 27 grudnia 2007 w Warszawie.
Twórczość
1. Astroekspedycja. [Współaut.:] S. Borowiecki. Warszawa: Wydawnictwo Harcerskie 1959, 170 s.
2. Męska sprawa. [Opowiadanie]. Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych 1963, 15 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1964, wyd. 3 1973.
Adaptacje
telewizyjne
3. Drobna rzecz. [Widowisko]. Telewizja Polska 1966.
4. Jak się odkochać. [Monodram]. Telewizja Polska 1966. Wraz z poz. ↑druk pt. Zakochany w zbiorze poz. 11.
5. Koniec wakacji. [Powieść]. Warszawa: Nasza Księgarnia 1966, 205 s. Wyd. nast.: wyd. 2-8 tamże w 1969-1990; wyd. 7 [!] Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza 1990; [wyd. 10] Warszawa: Nasza Księgarnia 1996, tamże: 1997, 1998, 2000. Por. poz. ↑.
Nagrody
Przekłady
azerbejdżański
bułgarski
czeski
duński
niemiecki
rosyjski
słowacki
ukraiński
włoski
6. Zakochany. [Monodram]. Telewizja Polska 1966. Wraz z poz. ↑druk pt. Zakochany w zbiorze poz. 11.
7. Zginął zeszyt. [Widowisko]. Telewizja Polska 1966.
8. Anka. [Widowisko]. Telewizja Polska 1967.
Nagrody
9. Banda Rudego. [Widowisko w 4 cz.]. Telewizja Polska 1967. Por. poz. ↑, ↑.
Adaptacje
radiowe
10. Księżniczka. [Widowisko]. Telewizja Polska 1967. Por. poz. ↑.
11. Księżniczka i chłopcy. [Opowiadania]. Warszawa: Wydawnictwo Harcerskie 1967, 206 s. Wyd. nast.: wyd. 2 tamże 1968; wyd. 3 Warszawa: Horyzonty 1973; wyd. 4 Warszawa: Młodzieżowa Agencja Wydawnicza 1977, wyd. 5 tamże 1984; Łódź: Parnas 1992.
Zawartość
Przekłady
rosyjski
12. Ile? Pięć. Czego? Przygód. Czyich? Detektywa Konopki. [Opowieść]. Warszawa: Nasza Księgarnia 1968, 250 s. Wyd. nast.: tamże: wyd. 2 1980, wyd. 3 1988, wyd. 4 1989; wyd. 5 pt.: Pięć przygód detektywa Konopki. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza 1989; [wyd. 6] Warszawa: Nasza Księgarnia 1995, tamże: 1996, 1997, 1998, 2005.
Przekłady
niemiecki
słowacki
13. Idąc do siebie. [Opowiadanie]. Warszawa: Wydawnictwo Harcerskie 1970, 30 s.
Nagrody
Adaptacje
radiowe
14. Marek. [Nowela]. Warszawa: Horyzonty 1971, 125 s. Wyd. 2 tamże 1974. Por. poz. ↑.
15. Skarb szeryfa. [Opowiadanie]. „Płomyczek” 1972 nr 17-21. Wyd. osobne Warszawa: Ruch 1972, 74 s. Wyd. 2 tamże 1973.
16. Irmina. [Nowela]. Warszawa: Horyzonty 1974, 130 s. Por. poz. ↑.
17. Koniec wakacji. Scenariusz filmowy. Ekranizacja 1974. Por. poz. ↑.
Nagrody
18. Jak mała Agata szła na koniec świata. [Widowisko]. Telewizja Polska 1975. Por. poz. ↑.
Nagrody
19. Banda Rudego. [Powieść]. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza 1976-1977.
[Cz.] 1. Taki sobie Pająk. 1976, 93 s.
[Cz.] 2. Frontowa historia. 1976, 102 s.
[Cz.] 3. Gdzie jest sztandar? 1976, 107 s.
[Cz.] 4. Wielka akcja. 1977, 110 s.
Wyd. 2 łączne całości tamże 1979, 278 s. Por. poz. ↑, ↑.
20. Zielone kasztany. [Powieść]. Warszawa: Horyzonty 1977, 275 s. Wyd. nast.: wyd. 2 Warszawa: Młodzieżowa Agencja Wydawnicza 1982, wyd. 3 tamże 1987; [wyd. 4] Warszawa: Nasza Księgarnia 1997, tamże 1998.
Nagrody
Przekłady
bułgarski
czeski
hiszpański
kataloński
niemiecki
Adaptacje
radiowe
filmowe
21. Matysiakowie. [Powieść radiowa; współautorzy: J. Janicki, D. Połtorzycka]. Polskie Radio 1982 odcinek 1348-1360; 1983 odcinek 1361-1413; 1984 odcinek 1414-1433.
22. Jak mała Agata szła na koniec świata. [Opowiadanie dla dzieci]. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza 1983, 58 s. Por. poz. ↑.
23. Andante con speranza. [Słuchowisko radiowe]. Polskie Radio 1985.
Adaptacje
filmowe
24. Banda Rudego Pająka. Scenariusz filmowy. [Współautorzy:] L. Bach, S. Jędryka. Telewizja Polska 1987. Por. poz. ↑, ↑.
