BIO

Urodzony 1 lutego 1938 w Leżachowie nad Sanem w rodzinie chłopskiej; syn Aleksandra Czopika i Katarzyny z domu Wawryszko. W 1955 ukończył Liceum Ogólnokształcące w Jarosławiu i przez rok pracował jako nauczyciel we wsi Majdan Sieniawski. W 1956-58 studiował filologię polską, a następnie historię sztuki na Uniwersytecie Wrocławskim; w 1965 uzyskał dyplom magistra. Równocześnie pracował zarobkowo. W 1957-61 należał do Wrocławskiej Grupy Artystycznej „Dlaczego Nie”. Debiutował jako poeta w 1957 fraszką Dziewiczy wstyd, opublikowaną w studenckim tygodniku „Poglądy” (nr 2), jako prozaik w 1968 opowiadaniem Wilk, wydrukowanym w „Odrze” (nr 32; podpisany: Adam Madej). Ożenił się z Marią Nowak, dentystką. Od 1965 pracował jako nauczyciel we wsi Kotla (powiat głogowski); jego dom był miejscem spotkań młodych poetów, m.in. bywał tam Edward Stachura. W 1967 został członkiem Związku Literatów Polskich. W 1969 powrócił do Wrocławia, gdzie przez trzy lata pracował w Wydziale Kultury Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej jako starszy referent do spraw plastyki i sztuki ludowej, później był nauczycielem historii w Technikum Gastronomicznym. W 1969 został członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Po 1970 pracował jako dziennikarz w redakcji literackiej wrocławskiego ośrodka Polskiego Radia. Wiersze, opowiadania, prozę poetycką, recenzje literackie i tłumaczenia, głównie z literatury rosyjskiej, publikował w wielu czasopismach, zwłaszcza w „Nadodrzu” (1966-69) i „Tygodniku Kulturalnym” (1969-77). W 1975 otrzymał prywatną, symboliczną nagrodę literacką R. Milczewskiego-Bruno. W 1976 został zatrudniony w Naczelnej Redakcji Literackiej Komitetu do Spraw Radia i Telewizji w Warszawie, gdzie zamieszkał w 1977. Zmarł tragicznie 27 grudnia 1977 w wypadku samochodowym pod Leżachowem; pochowany na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie.

Twórczość

1. Oko jedno i drugie. [Wiersze]. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1962, 53 s.

Autor podpisany: Jan Czopik.

Zawartość

Cykle: Czas; Maja.

2. Zabrońcie się żegnać. [Powieść]. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo „Iskry 1964, 192 s.

Autor podpisany: Jan Leżachowski.

3. Jest poranek. [Wiersze]. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1966, 45 s.

Autor podpisany: Jan Czopik.

Zawartość

Cykle: Zegary; Wtórne malowanie Mai; Ziemia.

4. Dolina dzwonów. [Powieść]. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo „Iskry 1968, 219 s.

Autor podpisany: Jan Leżachowski.

5. Lipiec po maju. [Opowiadania]. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo „Iskry 1972, 166 s.

Autor podpisany: Jan Leżachowski.

Zawartość

Lipiec po maju; Było jasno; Pośrodku nocy; Popołudnie ludzi; Pan Bronuś; Ten duży dom; Kokon.

6. Niewymownie się ucałować. [Wiersze]. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1974, 61 s.

Autor podpisany: Jan Czopik.

Zawartość

Zawiera cykle: Miejsca ocalone: O zachodzie słońca, Moje i nasze; Pośrodku widnokręgu; Wyspa, — oraz prozę: Ucieczka albo pierwsza praca Herkulesa.

7. Góra — dół. [Powieść]. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1975, 268 s.

Autor podpisany: Jan Leżachowski.

8. Tropy. Wiersze dawne i nowe. Posłowie: K.K. Pysiak. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1978, 73 s.

Autor podpisany: Jan Czopik.

Zawartość

Zawiera wiersze z tomów poz. , , oraz wiersze nowe.

9. Niezwykły zmierzch albo Niby — bajka o Kajtku i złym czarowniku czyli opowieść, która — jak sądzi autor Jan urodzony nad rzeką San szarą godziną lutową, kiedy słońce było w znaku wodnika — nikogo nie poucza, nie mówi za dużo miłości, wyjaśnia zaś przy sposobności znaczenie słów bulaj, ambaras, ruczaj. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza 1987, 47 s.

Autor podpisany: Jan Czopik-Leżachowski.

Przekłady

1. S. Janowicz: Zapomnieliska. Miniatury poetyckie. Autoryzowany przekł. z białoruskiego J. Czopik. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1978, 71 s.

Omówienia i recenzje

Ankieta dla IBL PAN 1973.

Słowniki i bibliografie

Słownik współczesnych pisarzy polskich. Seria 2. T. 1. Warszawa 1977 (F. Lichodziejewska).

Ogólne

Artykuły

Z. Andres: W kręgu pisarstwa Jana Czopika-Leżachowskiego. Profile 1978 nr 9.
R. Biliński: Przemijanie aktywne. Odra 1979 nr 5.
A. Siatecki: Siekierezada” albo zima Stachury w Kotli. Nadodrze 1981 nr 25, 26.
W. Tkaczuk: Jaskoluby. Poezja 1981 nr 9.
K. Pysiak: Nazwać — znaczy ujarzmić. W: K. Pysiak: Przecena dla młodej literatury. Warszawa 1988.

Oko jedno i drugie

E. Czaplejewicz: Maksymalizm skompromitowany. Twórczość 1963 nr 8.

Zabrońcie się żegnać

S. Melkowski: Trzej po debiucie. Twórczość 1965 nr 12.
M. Orski: Realizm krytyczny. Twórczość 1969 nr 9 [dot. też: Dolina dzwonów].

Dolina dzwonów

M. Orski: Realizm krytyczny. Twórczość 1969 nr 9 [dot. też: Zabrońcie się żegnać].

Tropy

Z. Andres: Tropy poetyckich wtajemniczeń. Profile 1979 nr 11.
J. Stolarczyk: Etos gry poetyckiej. Twórczość 1979 nr 8.