CZERMIŃSKA Małgorzata

Urodzona 22 marca 1940 w Lubomlu na Wołyniu; córka Józefa Książka, inżyniera chemika (zginął w kwietniu 1940 w Katyniu), i Julianny Siemaszko, nauczycielki. W 1943 wyjechała wraz z matką do Radzynia na Podlasiu. Po wojnie mieszkała w Lublinie, a od 1947 w Gdańsku, gdzie w 1957 ukończyła I Liceum Ogólnokształcące. Od 1958 studiowała filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim (UW), w 1962 uzyskała magisterium. Debiutowała w 1960 szkicem pt. Dwa wiersze Norwida. Próba analizy, opublikowanym w biuletynie Koła Naukowego Polonistów UW „Zeszyty Polonistyczne”. W czasie studiów współpracowała jako recenzentka z tygodnikiem „Nowa Kultura” (1960-61). W następnych latach studia, artykuły i recenzje publikowała w „Gdańskich Zeszytach Humanistycznych” (od 1962), „Współczesności” (1962-66), „Przeglądzie Humanistycznym” (1963-64), „Literach” (1964-73), „Miesięczniku Literackim” (1967-76), „Literaturze” (1974-75). W 1962 została asystentem w Wyższej Szkole Pedagogicznej (WSP) w Gdańsku. W 1963 wyszła za mąż za Juranda Czermińskiego, chemika, nauczyciela akademickiego. W 1970 uzyskała stopień doktora na podstawie pracy Czas w powieściach Parnickiego, napisanej pod kierunkiem prof. Marii Janion, wyróżnionej w 1971 nagrodą Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego. W 1970 po rozwiązaniu WSP i utworzeniu Uniwersytetu Gdańskiego (UG), podjęła na tej uczelni pracę jako adiunkt. W styczniu 1977 została członkiem Związku Literatów Polskich; od maja tegoż roku do 1983 pełniła funkcję prezesa Klubu Krytyków Literackich przy Oddziale Gdańskim Związku. W 1978-81 była członkiem redakcji kwartalnego almanachu gdańskich środowisk twórczych „Punkt”. W 1989 należała do grupy założycielskiej Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, następnie została członkiem Stowarzyszenia. W 1984 habilitowała się na UG rozprawą Autobiografia i powieść czyli pisarz i jego postacie. W 1988 i 1996 prowadziła wykład z zakresu literatury polskiej na Oxford i Cambridge University w Wielkiej Brytami, a w 1991 na University of Michigan w Ann Arbor w Stanach Zjednoczonych. W 1992 otrzymała stanowisko profesora nadzwyczajnego. W 1990 i ponownie w 1993 została wybrana na członka Komitetu Nauk o Literaturze Polskiej PAN. Od 1996 była członkiem, a od 1999 przewodniczącą; po jego przekształceniu się w Komitet Nauk o Literaturze PAN była jego przewodniczącą w 2003-06. Od tegoż roku wchodziła w skład Rady Naukowej Instytutu Badań Literackich PAN. Była członkiem, a od 2001 przewodniczącą Międzynarodowego Naukowego Komitetu Badań Polonistycznych oraz od 1997 przez dwie kadencje członkiem Sekcji Nauki o Literaturze, Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej w Komitecie Badań Naukowych. W 2001-06 przewodniczyła Międzynarodowemu Naukowemu Komitetowi Studiów Polonistycznych. W 2001 otrzymała tytuł naukowy profesora, a w 2004 stanowisko profesora zwyczajnego. W 2007 została członkiem Centralnej Komisji do spraw Stopni i Tytułów. Mieszka w Gdańsku.