CZAŁCZYŃSKA Barbara

Urodzona 21 kwietnia 1929 we Lwowie; córka Józefa Mariana Czałczyńskiego, inżyniera mechanika, i Marii Bożeny z Narzymskich. We wczesnym dzieciństwie przeprowadziła się wraz z rodziną do Krakowa. W czasie drugiej wojny światowej przebywała w Jazłowcu w klasztorze ss. niepokalanek, gdzie uczęszczała do szkoły powszechnej. Naukę kontynuowała od 1949 u ss. niepokalanek w Krakowie, a następnie w Gimnazjum im. Królowej Wandy. Debiutowała w 1947 wierszem Czerwony grzebień, opublikowanym w „Młodej Rzeczypospolitej”. W tymże roku została członkiem Koła Młodych przy Oddziale Krakowskim Związku Literatów Polskich (ZLP). Od 1948 uczyła się w Liceum Bibliotekarsko-Księgarskim w Krakowie. Wyszła za mąż za Gabriela Gottlieba, lekarza. W 1950 podjęła pracę jako kierownik Biblioteki Powiatowej w Katowicach. W 1951-52 studiowała filologię rosyjską, a następnie od 1963 filozofię ścisłą na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Jako prozaik debiutowała w 1963 opowiadaniami Klęska i Spojrzenie ogłoszonymi w „Życiu Literackim” (nr 8); z tygodnikiem tym współpracowała do 1968. Po uzyskaniu magisterium w 1967 pracowała przez dwa lata jako kierownik Biblioteki Naukowej Biura Opracowań Drobnej Wytwórczości. W 1969 została członkiem ZLP. W tymże roku wyjechała do Paryża, gdzie brała udział w seminarium Rolanda Barthesa w École Pratique des Hautes-Études. W 1975-82 była recenzentem literatury francuskiej i angielskojęzycznej w Wydawnictwie Literackim w Krakowie. W 1978 została członkiem Polskiego PEN Clubu. Od 1980 była członkiem zarządu Oddziału Krakowskiego ZLP. W 1983-84 publikowała opowiadania w wydawanym poza cenzurą piśmie „Arka”. W 1984 przystąpiła do Klubu Inteligencji Katolickiej. Odbyła liczne podróże zagraniczne do: Anglii, Francji, Republiki Federalnej Niemiec, Chin, Wietnamu, Egiptu i Grecji. W 1989 wstąpiła do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Od 1995 pełniła funkcję prezesa Klubu Inteligencji Katolickiej w Krakowie, w 1996 oraz w 2002-04 przewodniczyła Radzie Porozumienia Klubów Inteligencji Katolickiej. Od 1997 współpracowała z krakowskim pismem dzielnicowym „Salwator” oraz z kwartalnikiem „Cracovia Leopolis”, wydawanym przez Towarzystwo Miłośników Lwowa i Kresów Wschodnich. Zmarła 14 marca 2015 roku w Krakowie; pochowana tamże na Cmentarzu Rakowickim.