BIO

Born on 26 February 1942 in Lwów (now Lviv, Ukraine); son of Michał Kasperski and Anna, née Sekowska. He spent his childhood in the village of Małkowice near Przemyśl. From 1955 he attended the Kazimierz Morawski Grammar School in Przemyśl, completing his advanced secondary education in 1959. He then started studying Polish philology, as well as philosophy for three years, at the University of Warsaw (UW). He graduated with a master's degree in Polish philology in 1964 and was then appointed assistant, and later lecturer, at the Faculty of Polish and Slavonic Philology (from 1975 the Faculty of Polish Studies) at the University of Warsaw, working at the Chair of Literary Theory (later the Department of Poetics, Literary Theory and Methods in Literary Studies). His research focused on the history nineteenth and twentieth-century literature, literary theory, poetics, questions at the intersection of literature and philosophy, comparative literature, and literary anthropology. He made his debut in 1965 with the article Nowe francuskie czasopismo o komunikacji masowej (A New French Periodical on Mass Communication), which was published in the quarterly "Kultura i Społeczeństwo" (no. 2). His articles, essays and reviews appeared in journals including "Miesięcznik Literacki" (intermittently 1971–90) and "Przegląd Humanistyczny" (intermittently from 1977). He was awarded a doctoral degree in 1974 for his dissertation Problem wartości w pisarstwie Cypriana Kamila Norwida. Przedmioty użytkowe. Przedmioty potrzeb, wartości perfekcyjne, celowe i instrumentalno-użytkowe (The Question of Values in the works of Cyprian Kamil Norwid: Everyday Objects, Objects of Needs, Perfective Values, Objective and Instrumental-Applied Values). It was supervised by the senior lecturer Janusz Rohoziński. Between 1981 and 1984, he was a Polish language tutor at the Institute of Slavonic Studies at Aarhus University, Denmark. In subsequent years he received several Danish government grants for extended research stays at the Søren Kierkegaard Research Center at the University of Copenhagen. He was awarded a habilitation degree in 1991 from UW for his study Idee, formy i tradycje dialogu (Ideas, Forms and Traditions of Dialogue). Between 1994 and 2008, he taught literary history, likewise at the private Aleksander Gieysztor Higher School of Humanities in Pułtusk (since 2006 Aleksander Gieysztor Academy of Humanities in Pułtusk). Between 1997 and 2000, he was head of the Department of Literary Theory and Poetics at UW and from 2001 to 2006 head of the Department of Romanticism at the Institute of Polish Literature (ILP) at UW. In 2002 he was made state-appointed professor. From 2007 he collaborated with the quarterly "Tekstualia" both as a contributing author and a member of the journal's Editorial Board. That same year he was also appointed head of the Department of Comparative Literature at ILP, serving in this role until his retirement in 2011. He died on 3 March 2016 in Warsaw and is buried at Stare Babice parish cemetery.

Twórczość

1. Świat wartości Norwida. [Monografia]. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1981, 375 s. Z prac Instytut Literatury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego.

2. Idee, formy i tradycje dialogu. Rozprawa habilitacyjna. Warszawa: Uniwersytet Warszawski Wydział Polonistyki 1990, 497 s. [Wyd. 2] zmienione pt. Dialog i dialogizm — idee, formy, tradycje. Warszawa: Elipsa 1994, 227 s.

Zawartość

Zawartość wyd. 1: Od autora. – Ironia. Sokrates i romantyzm. Wstęp do Kierkegaarda; Ironia jako dyskurs i strategia. Z rozważań nad poetyką teoretyczną i historyczną ironii; Pisarz i dialektyka komunikacji. Osnowa tzw. komunikacji pośredniej u Kierkegaarda; Kierkegaard jako krytyk literacki (na tle filozofii krytycznej); Sprawa dialogu w „Literaturze słowiańskiej” Adama Mickiewicza; Sztuka pytań Norwida; Dialog polemiczny. Spór: „Psalmy przyszłości”. [Z. Krasińskiego] — „Odpowiedź na Psalmy” [J. Słowackiego]; Podmiot, rzeczy i sens. Niektóre pogranicza i przeciwieństwa dialogizmu; Dialog w świecie pozorów. O dialogice Bubera; O genealogii Bachtina. Początki dialogizmu; Dialogizm i dziedzictwo formalizmu. – Aneks. Trzy tradycje dialogu. – W wyd. 2: pominięto: Ironia. Sokrates i romantyzm. Wstęp do Kierkegaarda; Ironia jako dyskurs i strategia. Z rozważań nad poetyką teoretyczną i historyczną ironii; Pisarz i dialektyka komunikacji. Osnowa tzw. komunikacji pośredniej u Kierkegaarda; Kierkegaard jako krytyk literacki (na tle filozofii krytycznej), — dodano: Kierkegaard o komunikacji: Podwójność twórczości; Komunikowanie wiedzy i komunikowanie decyzji; Komunikacja pośrednia; Konkluzja. Komunikacja i dialog.

3. Literatura i różnorodność. Kresy i pogranicza. [Studia; autorzy:] E. Czaplejewicz, E. Kasperski. Warszawa: DiG 1996, 183 s.

Zawartość

Tu E. Kasperskiego: Teoria i literatura w sytuacji ponowoczesności: Związki literackie, intertekstualność i literatura powszechna; Kresy, pogranicza, mity. O metodologii badań nad literaturą kresową; Próba stylu (i stylistyki); Rozdroża hermeneutyki. Egzegeza — tekst — lektura; Ćwiczenie z dekonstrukcji. Czy interpretacji jest zbyt wiele i czy należy ograniczyć ich różnorodność; Różewicz, groteska i… postmodernizm; Legitymizacja: najważniejszy problem powieści. (O „epopei” W. Odojewskiego „Zasypie wszystko zawieje”); Pop i porno powieści Jerzego Kosińskiego. Melanże polsko-żydowsko-amerykańskie, s. 91–178.

4. Dyskursy romantyków. Norwid i inni. [Studia]. Warszawa: Ofic. Wydawnicza Aspra-Jr 2003, 548 s.

Zawartość

Słowo wstępu. – Cz. I. Dyskursy liryczne: O liryce Norwida. Autobiografizm i autonomia; Metaliryka Norwida; Wolność i forma: dwa bieguny liryki Norwida. – Cz. II. Dyskursy Północy: „Północne my sny… wchodowej historii…” Norwid, Polska i północ; Wokół „Syberii” Norwida. Dwa typy etyki, historiozofii i patriotyzmu. – Cz. III. Dyskurs walki: Filozofia konfliktu i walki. Cyprian Norwid i August Cieszkowski. – Cz. IV. Komparatystyczne dyskursy egzystencji: Języki egzystencji, Juliusz Słowacki i Søren Kierkegaard; Jednostka, historia i etyka. Paralela — Kierkegaard. – Cz. V. Dyskursy mistyki, świętości i śmieszności: Dyskursy liryczno-mistyczne Słowackiego; Religijność Mickiewicza. Próba fenomenologii egzystencjalno-kulturowej; Rzeczy święte, rzeczy śmieszne. („Pierścień Wielkiej Damy”, „Aktor” Norwida). – Cz. VI. Dyskursy nacji: Dyskurs barski. Judyta i Żydzi w „Księdzu Marku” Juliusza Słowackiego; Dyskurs zdrady. Iwan Franko a Adam Mickiewicz. – Cz. VII. Dyskursy wolności: Narracje i symbole wyzwolenia. Słowacki — Szewczenko; Oracze i polewacze wolności. O mitopoetyce Mickiewicza.

5. Kierkegaard. Antropologia i dyskurs o człowieku. Monografia. Pułtusk: Wyższa Szkoła Humanistyczna 2003, 555 s. Wyższa Szkoła Humanistyczna im. A. Gieysztora w Pułtusku. Seria z Ostem..

6. Świat człowieczy. Wstęp do antropologii literatury. [Studium]. Pułtusk: Akademia Humanistyczna im. A. Gieysztora; Warszawa: Ofic. Wydawnicza Aspra-Jr 2007, 496 s. Akademia Humanistyczna im. A. Gieysztora.

Zawartość

Słowo wstępu. – Cz. I. Jak możliwa jest antropologia literatury? — Cz. II. Antropologia podmiotu. – Cz. III. Antropologia postaci. – Cz. IV. Okolice antropologii.

7. Kategorie komparatystyki. [Studia]. Warszawa: Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego 2010, 401 s.

Inne formy wydań

Wyd. jako dokument elektroniczny: Warszawa: Texter 2010, plik w formacie PDF.

Zawartość

Słowo wstępu. – I. Podstawy komparatystyki; II. Status poznawczy komparatystyki; III. Komparatystyka literacka a dialog; IV. Trzy studia o dyskursie. Próba krytyki. V. Kondycja hermeneutyki; VI. O teorii interpretacji; VII. W stronę komparatystyki interpretacji; VIII. Siedem rodzajów interpretacji; IX. Poezja, inne sztuki i filozofia. W kręgu Hegla; X. Słowne obrazy Norwida. Szkic z poetyki komparatystycznej. XI. Swojskie, cudze, uniwersalne. Paralele polsko-ukraińskie; XII. Narodowość i literatura. U kolebki nowoczesnych literatur Polski i Ukrainy; XIII. Kategoria pogranicza. Trzy aspekty; XIV. Pogranicza słowiańsko-żydowskie. Trzecia droga Martina Bubera; XV. Media i literatura; XVI. Literatura a kultura. Refleksje o ich związkach.

8. Na diabelskim żołdzie. Klucze do pisarstwa Franza Kafki. [Studium]. Dokument elektroniczny: Warszawa: Texter 2011, 101 s., plik w formacie PDF.

Zawartość

I. W kręgu recepcji; II. Święty Kafka. Portret według Maksa Broda; III. Spółkowanie z literaturą; IV. Na diabelskim żołdzie; V. Walizka z wpływami.

9. Metody i metodologia. (Metodologia ogólna, nauki humanistyczne, wiedza o literaturze). Podręcznik akademicki. Red.: Ż. Nalewajk-Turecka. Warszawa: Wydz. Polonistyki UW 2017, 468 s.

10. Tropami Norwida. Studia, interpretacje, paralele. Red.: Ż. Nalewajk-Turecka. Warszawa: Wydział Polonistyki UW 2018, 380 s.

Zawartość

I. Rozterki metodologiczne. Jak badać Norwida?: Dystans historyczny a norwidologia; Norwid „nasz” czy historyczny”; Poeta szalony, wyrachowany czy jasnowidz?; Mitologie i metody. – II. Wobec filozofii: Bez daru filozofowania?; Powołanie filozofii: tropić brak prawdy; Filozofia jako konwersacja; Powszechność filozofii; Harmonia i absurdum; Poezja filozofująca: „intuitywne ogóły myślne”; Pytania o conditio humana; Poezja kluczem do filozofii. – III. Tropami prawdy. Szukanie kontekstów: Prawda to nie są oderwane zdania; Dyskursy prawdy o romantyzmie. Poezja a filozofia; Norwid: Prawda jest w całości. – IV. Granice pisma. Granice egzystencji: Pojęcia węzłowe. Norwid: zwykły człowiek w niezwykłej sytuacji, czy niezwykły człowiek w zwykłej sytuacji?; Miary zwyczajności. Spór o źródła twórczości; Uzwyczajnienie niezwyczajności; Na skręcie wieku; Sytuacja wykluczenia a szukanie racjonalności; Niezwykłość a racjonalność; Jasność i ciemność. Strategia inwersji polemicznej. – V. Norwid symbolista?: Symboliści francuscy a Norwid; Paralele. Zbieżności, różnice, antynomie; Kreacje symboliczne Norwida. – VI. Gatunki, logos, dyskurs. Wokół genologii: Norwid wobec gatunków literackich; Norwid jako krytyk gatunków epoki; Przemilczenia genologiczne; Poeta sztukmistrz i wzorce gatunkowe; Gatunki w romantyzmie i postmodernizmie; Zbliżenie poezji i filozofii; Cieszkowskiego idea logosu; Słowo Norwida. – VII. Parateksty: Miejsce paratekstów w pisarstwie Norwida; Przywołanie autora; Dygresja metodologiczna; Motywacje paratekstów; Periteksty autorskie a tekst główny. Hermeneutyczne funkcje paratekstów; Dopełnianie całości; Zniknięcie przedmowy; Tranzytywność paratekstów. – VIII. Ut pictura poesis: Obrazy przeciwko obrazom; Na przedprożu kultury obrazu; Prawdy czytane w sobie i prawdy oglądane; Konteksty. „Istnieją tylko obrazy…”; „Obraz każdej myśli jest nawiasem”; Tezy ikonologii. – IX. Istota kultury: Trudności rekonstrukcji; Ramy kultury; Istota kultury; Duch i materia; Siły kulturotwórcze; Tożsamość i różnice; Otwartość kultury. – X. Dramat historyczny. Wokół „Kleopatry i Cezara”: Tożsamość i ramy dramatu historycznego; Stosunek do historiografii; Antynomie; Palimpsest czasów; Dystanse czasowe; Dramat i wartości; Norwid a „Kleopatra i Cezar”. – XI. Idea i poetyka „Quidama”. Narrator, narracja, fabuła: „Quidam” wobec powieści; Romantyczna antypowieść; Inne konteksty „Quidama”. Parabola autobiograficzna?; Wokół idei ricorso. Byt ku śmierci – byt ku odnowie; Iteratywność; Narrator auktorialny czy demiurg?; Warstwy narracji. – XII. Apodemika, czyli o podróżowaniu: Poznawcze aspekty podróży; Refleksja apodemiczna Norwida; Podróże tułacze; Dyskurs apodemiczny Norwida wobec tradycji romantycznej; Apodemiczna historiozofia i antropologia; Odmiany podróży w pismach Norwida. – XIII. Utopia ironii, ironia utopii. Norwid w kontekście porównawczym: Ironia współczesna a przeszłość; Friedrich Schlegel; Kierkegaard; Norwid; Zasada całości. – XIV. Norwid – Kierkegaard. Paralela komparatystyczna: Racje i kontekst porównania; Norwid i Kierkegaard: dalecy i bliscy. – XV. Terapia czy utopia? Norwid – Kierkegaard: Komparatystyka etyczna I: Etyka jako skalpel krytyczny; Etyka izolacji – etyka więzi; Etyka a estetyka. – XVI. O etyce obowiązku i o „Moralnościach”. Norwid – Kierkegaard: Komparatystyka etyczna II: Kontrowersja: wolność czy obowiązki?; Norwid: „Ojczyzny jest to wielki-zbiorowy-Obowiązek, un devoir collectif…”; Co różniło Kierkegaarda i Norwida?; Etyka intymna a etyka społeczna; O metamoralności w „Moralnościach”; Norwid, polski Mojżesz?. – XVII. Jaki Norwid? Jaki romantyzm? O norwidologii adorującej i krytycznej: Czy historyk literatury jest szarlatanem?; Adoracja Norwida; Muzyka antyromantyczna; Nowy Wallenrod?; Norwid jako minimalista; Na tle Mickiewicza; Jaki Norwid? Jaki romantyzm?; Historyczne qui pro quo.

Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.

Elementy semiologii. „Kultura i Społeczeństwo1965 nr 4 s. 107121.
Przesłanki semiotycznej narracji. „Kultura i Społeczeństwo1967 nr 4 s. 151162.
Semiotyka i poetyka. „Studia Estetyczne1968 s. 387397.
Gustaw Daniłowski; Ludwik Stanisław Liciński. W: Obraz literatury polskiej XIX i XX wieku. Seria 5 t. 3. Warszawa 1973 s. 223257; 281–296.
Filozofia celu Norwida. „Poezja1975 nr 7/8 s. 119130.
Zmierzch czy świt kultury ludowej?Regiony1976 nr 2 s. 24–37.
Zwierzątko” Brylla, czyli sylabizowanie odwagi. „Poezja1976 nr 7/8 s. 5861.
Poetyka pragmatyczna. Uwagi o jej przedmiocie i zagadnieniach badawczych. W: Problemy poetyki pragmatycznej. Warszawa 1977 s. 4776.
Problem pytań w twórczości Norwida. „Przegląd Humanistyczny1977 nr 6 s. 5067.
Dialog a nauka o literaturze. W: Dialog w literaturze. Warszawa 1978 s. 237272.
Filozofia środka. „Przegląd Humanistyczny1979 nr 10 s. 7189.
W świecie potrzeb ludzkich (z badań nad aksjologią Norwida). „Przegląd Humanistyczny1979 nr 11–12 s. 53–70.
Cypriana Norwida program odbudowy wysokich ideałów. „Regiony1980 nr 2 s. 4160.
Norwida królestwo literatury. (Panorama zagadnień). „Przegląd Humanistyczny1980 nr 6 s. 137151.
O teorii gatunków. (Gatunki literackie jako wartość). „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Polonica1980 nr 34 s. 6389.
Siła i moralność. W kręgu utopii słowa siły Norwida. „Poezja1980 nr 11 s. 89102.
Cyprian Norwid (1821–1883). Cyprian Norwid: Elementy literaturologii. W: Polskie koncepcje teoretycznoliterackie w wieku XIX. Antologia. Warszawa 1982 s. 171183.
Demony propagandy. (1. Poezja i propaganda. Wytwarzanie przekonań. 2. Kuszenie i terror. 3. Co na to pan Cogito?). „Poezja1982 nr 3/4 s. 4658.
Między nadzieją a zwątpieniem. (O pisarstwie Jerzego Andrzejewskiego). „Miesięcznik Literacki1982 nr 11 s. 2635.
Literatura i nauka o literaturze w polu myśli Bachtina; Marksizm – kultura – dialog. W: Bachtin. Dialog — język — literatura. Warszawa 1983 s. 27–52; 491-506.
Estetyka współczesnej prozy psychologicznej. „Studia Estetyczne1987 s. 77104.
Tekst widowiskowy (Z problemów poetyki dramatu). W: Problemy dramatu i teatru. Wrocław 1988 s. 5562.
Egzystencja, literatura, dialog. W: Poszukiwania teoretycznoliterackie. Wrocław 1989 s. 53–100.
Kontra-Bachtin, czyli o dialogu u formalistów. „Przegląd Humanistyczny1989 nr 3 s. 6784.
Poeta antypoeta Kierkegaard. „Poezja1989 nr 3 s. 6172.
Trzy prawdziwe baśnie teoretycznoliterackie. (O pająku, rycerzach i cesarzu). W: Poszukiwania teoretycznoliterackie. Wrocław 1989 s. 167-188.
Dialog romantyczny (Krasiński–Słowacki). „Przegląd Humanistyczny1990 nr 11 s. 87106.
Jerzy Andrzejewski. W: Literatur Polens. Einzeldarstellungen. Berlin 1990 s. 303320.
Aspekty mimesis. Zarys problematyki. W: Mimesis w literaturze, kulturze i sztuce. Warszawa 1992 s. 6593.
Parodia i parodiowanie. (Na tle postmodernizmu). „Przegląd Humanistyczny1992 nr 4 s. 3144.
Epitafium dla podmiotu? Przyczynek do antropologii literatury. W: Kryzys czy przełom? Kraków 1994 s. 151163.
Istota genezy. Idiom tekstu i redakcja przeszłości. W: Ecriture/Pisanie. Warszawa 1995 s. 77102.
Konrad Górski i konteksty teoretycznoliterackie (neoidealizm, pozytywizm, hermeneutyka, aksjologia). „Przegląd Humanistyczny1995 nr 5 s. 137152.
Mrożek i katastrofizm współczesny. „Przegląd Humanistyczny1995 nr 4 s. 6979.
Balbus czy Bachtin? Spór o koncepcję stylu i stylistyki w badaniach literackich. W: Styl a tekst. Opole 1996 s. 920.
Historia, narratywizm i literatura piękna. W: Pochwała historii powszechnej. Warszawa 1996 s. 509518.
Leopold Buczkowski — kres Kresów.e. Warszawa 1996 s. 188–239; 322–348.
Levi-Strauss Claude. Anthropologie structurale. W: Przewodnik po literaturze filozoficznej XX wieku. Warszawa 1996 s. 299314.
Mit maciczny — Bruno Schulz i Kresy. W: Kresy w literaturze. Warszawa 1996 s.322-348.
Podmiot poznania i podmiot egzystencji u Kierkegaarda. W: Sub’iekt piznannja. Ontoohični ta metodolohični aspekty problemy. „Studia Methodologica”, Tarnopol 1996 s. 1422.
Poetyka i heterogoniczność. W: Literatura i heterogeniczność kultury. Warszawa 1996 s. 204215.
Spilnota i konflikty. (Slovanska ideâ w polskij romantyčnij istoriosofi). W: Problemy slovânoznavstwa. L’viv 1996 s. 4253.
Temat kresowy po wojnie. Modele i przykłady. W: Stare i nowe w literaturze najnowszej. Bydgoszcz 1996 s. 231241.
Brat przeciwko bratu. Konflikty polsko-ukraińskie w literaturze polskiej. Uwagi wstępne. W: Slavistyčny studiji. T. 1. L’viv 1997 s. 7886.
Poezja filozoficzna Szymborskiej (człowiek, byt, poznanie, etyka). „Rocznik Towarzystwa Literackiego im. A. Mickiewicza 1996”, Warszawa 1997 s. 1126.
Witkacy i wiry przemian. W: S.I. Witkiewicz: Szewcy. Warszawa 1997 s. 101127.
Wyznaczniki i kryteria mistyki. O wierszach liryczno- mistycznych Juliusza Słowackiego. „Przegląd Humanistyczny1997 nr 4 s. 4252.
Emihracíâ, istorija ta mižkulturnyj dialoh (na prikladi poezji Jewhena Malaniuka). „Naukovi Zapiski”, Tarnopol 1998 s. 95106.
Hermeneutyka. Teoria interpretacji; Literatura. Teoria. Metodologia. W: Literatura, teoria, metodologia. Warszawa 1998 s. 8–38; 112-142, toż w wyd. 2 rozszerzone tamże 2001.
Martin Buber, idea dialogu i świat słowiański. „Slavica Tarnopolensia1998 s. 103127.
Między poetyką a antropologią postaci. Szkic zagadnień. W: Postać literacka. Teoria i historia. Warszawa 1998 s. 940.
O teorii komparatystyki. W: Literatura, teoria, metodologia. Warszawa 1998 s. 331-356, toż w wyd. 2 rozszerzone tamże 2001.
Pierwiastek negacji w postromantyzmie. Pokusy i zagrożenia. W: Postmodernizm po polsku? „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Scientiae Artium et Litterarum1998 s. 199215.
Problem dialogu w twórczości Iwana Franki. W: Ìvan Franko — pis’mennik, mislitel’, gromadânin. L’viv 1998 s. 278283.
Święte i świeckie. Przemiany wartości. W: Człowiek, dzieło, sacrum. Opole 1998 s. 4961.
Teoria literatury a metodologia. Dyskursy pokrewne a odrębne? „Studia Methodologica1998 t. 4 s. 22–33.
Paradygmat funkcjonalny i literatura (Funkcjonalizm w literaturoznawstwie, zdobycze, krytyka). W: „Studia Methodologica1999 s. 1929.
Poznanie i sztuka egzystowania u Kierkegaarda. „Principia1999 t. XXIII s. 116–136.
Przyszłość i zasady genologii. O czeskiej szkole genologicznej z Brna. „Zagadnienia Rodzajów Literackich1999 z. 1–2 s. 181–196.
Zabójczy jad poezji. Iwan Franko i Adam Mickiewicz na rozstajnych szlakach historii. „Przegląd Humanistyczny1999 nr 5 s. 5775.
Drogi i rozdroża metodologii. Studium problemu; Spór o funkcjonalizm. W: Rozważania metodologiczne. Język, literatura — teatralna. Warszawa 2000 s. 11–74; 255-273.
Jewhen Małaniuk i emigracyjne pogranicza kultur. Paralele ukraińsko-polskie. W: Literackie Kresy i bezkresy. Szczecin 2000 s. 261280.
Ukraina jako symbol wolności w poezji romantycznej. W: Ukraïna i Polśča doby romantyzma: obraz susida. Kremeneć 2000 s. 321.
Autobiografia. Sytuacja i wyznaczniki formy. W: Autobiografizm — przemiany, formy, znaczenia. Warszawa 2001 s. 925.
Parodia a literatura XX wieku. Kontury zjawiska. W: Pisać poza rok 2000. Warszawa 2002 s. 4270.
Ridiculus sum… Z problemów teorii parodii. W: Dialog. Komparatystyka. Literatura. Warszawa 2002 s. 215229.
Dialog kultur a kultura dialogu. Dialog i reklama jako formy kultury współczesnej. W: Kultura tworzona w dialogu cywilizacji Europy. Częstochowa 2003 s. 225242.
Dyskurs swobody u Mickiewicza. W: Studia Polonorossica. Moskwa 2003 s. 6578.
Liryka Norwida. (Polimorfizm, polifonia, policentryzm w poezji poety). W: Norwid u progu XXI wieku. Pułtusk 2003 s. 63116.
Rozgłos. Egzystencja. Kunszt. Post-jubileuszowe refleksje o Erneście Hemingwayu. W: Spotkania z Ernestem Hemingwayem. Pułtusk 2003 s. 62107.
Dyskurs o rozpaczy w „Chorobie na śmierć” Sørena Kierkegaarda. Zarys zagadnień. W: Człowiek wobec rozpaczy w filozofii Sørena Kierkegaarda. Kraków 2004 s. 137180.
Klucze do Kafki. W: Poetyka egzystencji. Franz Kafka na progu XXI wieku. Warszawa 2004 s. 1397.
Nurt parodyjno-groteskowy w literaturze polskiej XX wieku. Dominanta, oboczność, czy margines? W: Dwudziestowieczność. Warszawa 2004 s. 225236.
Prepostmodernista? O groteskach K.I. Gałczyńskiego. W: Mag w cylindrze. O pisarstwie K.I. Gałczyńskiego. Pułtusk 2004 s. 81124.
W stronę poetyki paradoksu i absurdu. „Słupskie Prace Filologiczne. Seria Filologia Polska2004 nr 3 s. 1530.
Gatunki, logos, dyskurs. Wprowadzenie do genologii Norwida. W: Genologia Cypriana Norwida. Słupsk 2005 s. 956.
Interpretacja, dyskurs i władza znaczeń. Szkic o zasadach interpretacji. „Słupskie Prace Filologiczne. Seria Filologia Polska2005 nr 4 s. 520.
Klucze do Kafki. Style interpretacji. W: Twórczość Franza Kafki. Słupsk 2005 s. 1133.
Literatura a religia. Różnice, korelacje, funkcje. W: Dziedzictwo religijne Europy w literackiej kulturze XIX i XX wieku. Częstochowa 2005 s. 1330.
Mistyka a nauka o literaturze. Wokół „Rozmowy wieczornej” i „Widzenia”. W: Mickiewicz mistyczny. Warszawa 2005 s. 6886.
Modernizm wobec tradycji. W: Więzy tradycji. Bielsko-Biała 2005 s. 155164.
Teorie i aporie dyskursu. W: Formacje dyskursywne w kulturze, językach i literaturze. Słupsk 2005 s. 2957.
Historia w literaturze, literatura w historii. W: Teraźniejszość i pamięć przeszłości. Warszawa 2006 s. 1331.
O teorii komparatystyki. W: Literatura. Teoria. Metodologia. Wyd. 3 zmienione i uzupełnione Warszawa 2006 s. 577–602, przekł. ukraiński: Po teoriju komparatyvistyki. W: Literatura. Teorija. Metodologija. [Przeł.] S. Jakobenka. Kiïv 2006.
Paradoksy historyzmu. Anty-historia w historii. W: Poza historią. Katowice 2006 s. 577602.
Paradygmat i historia. Metodologiczne rozważania o romantyzmie. W: W cieniu Mickiewicza. Katowice 2006 s. 2539.
Przeszłość, romantyzm, literatura. Głos w dyskusji polonisty z ukrainistą. „Przegląd Humanistyczny2006 nr 1 s. 1124.
Tożsamość bez maski. W kręgu „Punktu widzenia” i autobiografii Kierkegaarda. W: Aktualność Kierkegaarda. Kęty 2006 s. 3673.
Zakała wśród filozofów? Spór o tożsamość Kierkegaarda. „Przegląd Filozoficzno-Literacki2006 nr 1 s. 4160.
Dyskurs antropologiczny. O antropologii literatury. Zasady pierwsze. „Słupskie Prace Filologiczne. Seria Filologia Polska2007 nr 5 s. 153170.
Dyskurs kresowy. Kryteria, własności, funkcje. „Prace Komisji Filologicznej Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk2007 t. 48 s. 89–103.
Filozofia i autobiografia. Kierkegaard o Kierkegaardzie w „Punkcie widzenia na moją działalność pisarską”. W: Miłość i samotność. Warszawa 2007 s. 120147.
Poezja a filozofia. Cztery filary tradycji. (Komparatystyka dyskursów). „Tekstualia2007 nr 3 s. 2546, przekł. angielski: Poetry and philosophy. Four pillars of tradition. A comparative study of discourses. [Przeł.] M. Wojtyna „Tekstualia. A special selection of articles” 2013 s. 91–110.
Przewartościowania egzystencjalne w literaturze przełomu 1956 roku. „Przegląd Humanistyczny2007 t. specjalny s. 56–85.
Franz Kafka — pisarz pogranicza. „Tekstualia2008 nr 3 s. 518.
Jaki Norwid? Jaki romantyzm? Krytycznie o norwidologii adorującej. „Słupskie Prace Filologiczne. Seria Filologia Polska2008 nr 6 s. 199218.
Johannes Climacus, czyli dekonstrukcja filozofii. „Kronos2008 nr 1 s. 187213.
Kresy w perspektywie metodologii. „Prace Filologiczne2008 t. 55 s. 49–76.
Monologi, soliloquia, polilogi. [Współaut.: M. Grogorowa]. W: Dialogi romantyczne. Pułtusk 2008 s. 35–93.
Religijność a literatura romantyczna. W: Religie i religijność w literaturze i kulturze romantyzmu. Warszawa 2008 s. 1344.
Rozmowy w podróży. [Współaut.: M. Grogorowa]. W: Dialogi romantyczne. Pułtusk 2008 s. 115-144.
Tragigroteska Kafki. „Tekstualia2008 nr 3 s. 1934.
Wobec prawdy. Poezja a filozofia. W: Strona Norwida. Lublin 2008 s. 183207.
Czy Poe by modernistą? W: Edgar Allan Poe. Klasyk grozy i perwersji – i nie tylko... Warszawa 2009 s. 305-336.
Edgar Allan Poe. Tożsamość i konteksty. Wprowadzenie do lektury. „Tekstualia2009 nr 1.
Granice pisma, granice egzystencji. Przypadek Norwida. W: Zwyczajny człowiek w niezwyczajnej sytuacji. Warszawa 2009 s. 70102.
Kafka jako antyepik. Konteksty i kontrteksty. W: Literatura niemiecka w Polsce. Pułtusk 2009 s. 207259.
Odkrywanie Poego [współautorka: Ż. Nalewajk]; Poe i historia.W: Edgar Allan Poe. Klasyk grozy i perwersji — i nie tylko… Warszawa 2009 s. 7–13; 39-60.
Pro teoriû komparativistiki. W: Sučasna literaturna komparativistika. Kiïv 2009 s. 125146.
Stawanie się romantyzmu. Wokół przedmowy do I t.Poezyj” Mickiewicza. „Przegląd Humanistyczny2009 nr 5/6 s. 4963.
Trudny Norwid, trudna metodologia. Jak badać Norwida? „Studia Norwidiana2009/2010 R. 27/28 s. 53–76.
W objęciach ponowoczesności. Recycling i retoryka zamiast wiedzy? „Tekstualia2009 nr 4 s. 1934, przekł. angielski: Embracing postmodernity: recycling and rhetoric instead of knowledge? [Przeł.] B. Lutostański. „Tekstualia. A special selection of articles” 2013 s. 127–142.
Apodemika Norwida. W: Europejczyk w podróży 1850–1939. Warszawa 2010 s. 389401.
Dyskursy romantyzmologii. Studium (samo) krytyczne. „Słupskie Prace Filologiczne. Seria Filologia Polska2010 nr 8 s. 723.
Etyka a historia. (Czy sądy etyczne są historycznie prawomocne? Czy sądy historyczne mają walor etyczny? „Tekstualia2010 nr 3 s. 165177.
Gotyzm i śmiech. Groza, groteska i parodia u E.A. Poego. „Prace Filologiczne2010 t. 59 s. 181–198.
Komika, groteska, śmiech sataniczny.; Niekonwencjonalny romantyk. W: Edgar Allan Poe. Niedoceniony nowator. Warszawa 2010 s. 175–194.
Koniec historii? Nowy historycyzm? „Tekstualia2010 nr 3 s. 19–38, przekł. angielski: The end of history? New historicism? [Przeł.] J. Burzyńska.Tekstualia. A special selection of articles” 2013 s. 181–202.
Krasiński: filozofia i liryzm śmierci (metodologia i tradycje). W: Śmierć Zygmunta Krasińskiego. Piotrków 2010 s. 924.
L’utopie de l’ironie, l’ironie de l’utopie. F. Schlegel, S. Kierkegaard et C. Norwid. „Les Nouveaux Cahiers Franco-Polonais2010 nr 8 s. 2836.
Niekonwencjonalny romantyk. W: Edgar Allan Poe. Niedoceniony nowator. Warszawa 2010 s. 1549.
Parateksty zamiast przedmów. Zarys poetyki paratekstów w twórczości Norwida. W: Romantyczne przemowy i przedmowy. Katowice 2010 s. 106126.
Polityka i poetyka. Wokół dyskursu wolności Mickiewicza; Romantyzm polski w perspektywie porównawczej. W: Śladami romantyków. Warszawa 2010 s. 393–424; 465–489.
Requiem dla folkloru?… Mity i prawda folkloryzmu. „Tekstualia2010 nr 1 s. 2136, przekł.: angielski: A requiem for folklore?: myth, truth, and folklorism. [Przeł.:] M. Wojtyna. „Tekstualia. A special selection of articles” 2013 s. 231–246; słoweński: Requiem za folkloro! Miti in resnica o folkloristiki. „Apokalipsa”, Lublana 2012 z. 163/164.
Romantyzm polski: poezja, polityka, wiara. „Artes Liberales2010 nr 1/2 s. 4763.
Samuel Beckett: w gnoju, czy w śmietniku?Tekstualia2010 nr 1 s. 17–34, przekł. słowacki: Samuel Beckett we hnoji nebo na smetišti? [Przeł.] L. Zakopalova.Protimluv”, Ostrawa 2011 z. 3/4.
Dyskurs prawdy i władzy. (Wiersz Norwida „Idee i prawda” wobec filozofii). W: Komparatystyka dzisiaj. T. 2. Interpretacje. Warszawa 2011 s. 124147.
Estetyka, polityka, wiara. Romantyzm polski w poszukiwaniu idiomu na tle porównawczym [on-line] Powst. 2011, 26 s. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 24 lutego 2015].
Etyka w obliczu historii. Kierkegaard, Mickiewicz, romantycy a XXI wiek. W: Kategorie etyczne w czasach upadku duchowości. Częstochowa 2011 s. 1334.
Narrator, narracja, fabuła. Idea i poetyka Quidama [C. Norwida]. W: Quidam. Studia o poemacie. Lublin 2011 s. 135184.
Oblicza spektaklu. „Tekstualia2011 nr 3 s. 523, przekł. angielski: Different faces of the spectacle. [Przeł.] M. Aleksandrowicz-Wojtyna. „Tekstualia. A special selection of articles” 2013 s. 241–258.
Perypetie romantycznego podmiotu. Wzlot i upadek. W: Romantyczne repetycje i powroty. Warszawa 2011 s. 1332.
Podmiotowość wielkoludów. W: Podmiot w literaturze polskiej po 1989. Warszawa 2011 s. 237256.
Rozliczyć egzystencjalizm. (Albert Camus z perspektywy ponowoczesności). „Tekstualia2011 nr 1 s. 2140.
Stare i nowe w poezji metafizycznej. „Tekstualia2011 nr 2 s. 728.
Symbolizm Norwida w kontekście porównawczym. W: Symbol w dziele Cypriana Norwida. Warszawa 2011 s. 3661.
U podstaw komparatystyki. W: Komparatystyka dla humanistów. Warszawa 2011 s. 1786.
Współczesny neotranscendentalizm? (Wisława Szymborska: Platon, czyli dlaczego). W: Komparatystyka dzisiaj. T. 2. Interpretacje. Warszawa 2011 s. 148170.
Dyskursy fundacyjne romantyzmu. „Przegląd Humanistyczny2012 nr 4 s. 723.
Futurum u Słowackiego. „Śląskie Studia Polonistycznne2012 nr 1/2 s. 2139.
Ja – wszechświat. Romantyczna kosmologia w perspektywie porównawczej (Juliusz Słowacki „Genezis z ducha” — Allan Edgar Poe „Eureka”). W: Jaki Słowacki? Wrocław 2012 s. 115–136.
Kraszewski i Norwid: stosunek do historii, bariery dialogu, spór o powieść. W: Kraszewski. Poeta i światy. Toruń 2012 s. 223247.
Literaturoznavča komparativistika i dialog. W: Zahid-Shid. Osnovni tendenciji rozvytku sučasnogo porivnialnogo literaturoznavstva. Doneck 2012 s. 103145.
O poezji cmentarnej (graveyard poetry). Robert Blair i Edward Young. „Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo2012 nr 2 s. 179198.
Pochwała wieży Babel. Przyszłość komparatystyki a wielojęzyczność. „Tekstualia2012 nr 4 s. 527, przekł. angielski: A tribute to the tower of Babel. The future of comparative studies and multilingualism. [Przeł.] J. Burzyńska. „Tekstualia. A special selection of articles” 2013 s. 9–32.
Romantyzm i poprzednicy. Wokół dyskursów prefundacyjnych. Świat tekstów. „Rocznik Słupski2012 nr 10 s. 522.
W groteskowym stylu. O pisarstwie Mikołaja Gogola — oczami XXI wieku. „Tekstualia2012 nr 2 s. 526.
Kierkegaard jako apofatyk i dekonstrukcjonista. W: Aktualność Sørena Kierkegaarda. Sopot; Gdańsk 2013 s. 102–128.
Moment, koniunktura, trwanie. Czas w literaturze, literatura w czasie, literatura poza czasem. W: Sekundy (i) epoki. Warszawa 2013 s. 1754.
Motivaciâ, funkcji ta efekti na Nobelovata nagrada za literatura. (Vyrchu promeri s Česlav Miloš i drugi polski i čuždestranni laureati). W: Nobelovata nagrada — most meždu kulturite. Veliko T’rnovo 2013 s. 2237.
Poetyka jako dyskurs. „Tematy i Konteksty2013 nr 3 s. 6377.
Teoria literatury jako oksymoron. „Tekstualia2013 nr 4 s. 722.
Wołyń idylliczny z „genocidum atrox” w tle. „Tekstualia2013 nr 2.
Czarny humor, komizm, parodia. „Tekstualia2014 nr 4 s. 530.
Dekonstrukcja romantyzmu wewnątrz romantyzmu. W: Romantyzm w lustrze postmodernizmu. Warszawa 2014 s. 4264.
Dzieje i dziejowość u Norwida. W: Norwid wobec historii. Lublin 2014 s. 67115.
Etyka Kierkegaarda — jej aspekty, funkcje, znaczenie. W: Polifoniczny świat Kierkegaarda. Gdańsk 2014 s. 165218.
Geopoetyka. Ku nowej poetyce przestrzeni — pierwszy krok w chmurach. W: Geografia wyobrażona regionu. Kraków 2014 s. 2140.
Iwan Franko i Polacy. Korzenie ukraińskiego nacjonalizmu. W: Świat Kresów wschodnich w II Rzeczypospolitej w literaturze i sztuce. Zielona Góra 2014 s. 1943.
Kierkegaard i Norwid. Różni i podobni w „pustyni żywota”. „Tekstualia2014 nr 3 s. 5774.
Kierkegaard kot apofatik in dekonstruktivist. Konteksti, rešitve, konsekvence. W: Kirkegaard — eksistencialni preobrat. Ljubljana 2014 s. 547574.
Pod znakiem parodii i groteski. (Stanisław Ignacy Witkiewicz, Bruno Schulz, Witold Gombrowicz). Powst. przed 2014. Przekł. angielski: Under the sign parody and the grotesque (Stanisław Ignacy Witkiewicz, Bruno Schulz, Witold Gombrowicz). [Przeł.] D. Malcolm. „Tekstualia” 2014 nr 1 s. 181–198 [wyd. angielskie].
Pseudo-Norwid, czyli co się komu podoba. „Studia Norwidiana2014 nr 32 s. 290325.
U źródeł romantycznego apofatyzmu. W: Tradycje bizantyjskie. Warszawa 2014 s. 3768.
W stronę deontologii. Dekonstrukcja ontologii u Kierkegaarda i jej następstwa. W: W kręgu Kierkegaarda. Warszawa, Kęty 2014 s. 107132.
Wokół estetyki Kierkegaarda. „Tekstualia2014 nr 3 s. 1130.
Czym jest kulturologia?Załącznik Kulturoznawczy2015 nr 2 s. 12-49. Przekł. angielski: What is Culturology. „Załącznik Kulturoznawczy” 2019 nr 1.
Dramaturgia postdramatyczna i (anty?) feministyczna. O „Księżniczkach” Elfriede Jelinek. „Tekstualia2015 nr 3 s. 1540.
Kulturologia Norwida. Ramy, istota, rodzaje i zastosowania. W: Norwid — spotkania kultur. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL 2015 s. 1139.
Norwid jako strateg w kontekście rozważań o walce i wojnie. „Studia Norwidiana2015 nr 33 s. 5176, przedruk w: Norwid wobec Powstania Styczniowego. Lublin 2017.
Paradoks czy schizofrenia, czyli o problemie autora w literaturze. „Tekstualia2015 nr 2 s. 1328.
William Faulkner. Na skręcie stylów i poetyk. „Tekstualia2016 nr 1 s. 9-35.
Edgard Allan Poe. Pisarz polifoniczny. W: Poe-Land. Studia i szkice. Rzeszów 2017 s. 15-45.
Kategoria możliwości w myśli i pisarstwie Sørena Kierkegaarda. W: Możliwość i konieczność w kulturze. Warszawa 2017 s. 49-71.
Dialog przeciwko dialogowi. Sprawa dialogu w „Literaturze słowiańskiej” Adama Mickiewicza. W: Odmiany dialogiczności w kulturze. Warszawa 2019 s. 13-80.
Norwid i archeologia. Próba syntezy. W: Pod Latyńskich żagli cieniem…” Italia Norwida. Lublin 2019 s. 125-142.

Przekłady

1. R. Williams: Marksizm i literatura. [Studium]. Przeł.: A. Chojnacki i E. Kasperski. Posł.: S. Żółkiewski. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1989, 375 s.

Prace redakcyjne

1. Dialog w literaturze. [Szkice]. Pod red. E. Czaplejewicza i E. Kasperskiego. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1978, 317 s.
2. Bachtin. Dialog — język — literatura. [Szkice]. Red. E. Czaplejewicz i E. Kasperski. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1983, 608 s.
3. Poszukiwania teoretycznoliterackie. [Szkice]. Pod red. E. Czaplejewicza i E. Kasperskiego. Wrocław, Łódź: Wydawnictwo Ossolineum, Oddział 1989, 431 s. Polska Akademia Nauk Instytut Słowianoznawstwa.
4. Koncepcje słowa. Pod red. E. Czaplejewicza i E. Kasperskiego. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego 1991, 284 s. Polono–Slavica Varsoviensia, 11.
5. Kresy, Syberia, literatura. Doświadczenia dialogu i uniwersalizmu. Pod red. E. Czaplejewicza i E. Kasperskiego. Warszawa: Trio 1995, 252 s. Wyższa Szkoła Humanistyczna w Pułtusku.
6. Kresy w literaturze. Twórcy dwudziestowieczni. [Szkice]. Pod red. E. Czaplejewicza i E. Kasperskiego. Warszawa: Wiedza Powszechna 1996, 347 s.
7. Literatura a heterogeniczność kultury. Poetyka i obraz świata. Pod red. E. Czaplejewicza i E. Kasperskiego. Warszawa: Trio 1996, 215 s. Wyższa Szkoła Humanistyczna w Pułtusku.
8. Postać literacka. Teoria i historia. Red. naukowa: E. Kasperski. Współred.: B. Pawłowska-Jądrzyk. Warszawa: Uniwersytet Warszawski 1998, 261 s.
9. Rozważania metodologiczne = Mediations on methology. Język, literatura, teatr. Praca zbiorowa. Pod red. E. Kasperskiego. Warszawa: Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego 2000, 280 s.
Tekst częściowo w jęz. angielskim i rosyjskim.
10. Dialog, komparatystyka, literatura. Profesorowi Eugeniuszowi Czaplejewiczowi w czterdziestolecie pracy naukowej i dydaktycznej. [Szkice]. Pod red. naukową E. Kasperskiego i D. Ulickiej. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Aspra-Jr 2002, 571 s.
11. Poetyka egzystencji. Franz Kafka na progu XXI wieku. Red. naukowa: E. Kasperski we współpracy z T. Mackiewiczem. Warszawa: Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego 2004, 370 s. Z Pr. Zakładu Romantyzmu, 1.
12. Dialogi romantyczne. Filozofia — teoria i historia — komparatystyka. Red. naukowa: E. Kasperski, T. Mackiewicz. Pułtusk: Akademia Humanistyczna im. A. Gieysztora; Warszawa: Ofic. Wydawnicza Aspra-Jr 2008, 599 s. Akademia Humanistyczna im. A. Gieysztora; Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Seria z Ostem..
13. Religie i religijność w literaturze i kulturze romantyzmu. [Szkice]. Pod red. E. Kasperskiego i O. Krysowskiego. Wstęp: E. Kasperski. Warszawa: Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego 2008, 462 s. Z Prac Zakładu Romantyzmu i Komparatystyki, 3.
14. Edgar Allan Poe. Klasyk grozy i perwersji — i nie tylko… W dwusetną rocznicę urodzin pisarza i sto sześćdziesiątą rocznicę śmierci. [Szkice]. Red. naukowa: E. Kasperski i Ż. Nalewajk. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego 2009, 344 s.
15. Edgar Allan Poe. Niedoceniony nowator. [Szkice]. Red.: E. Kasperski i Ż. Nalewajk. Warszawa: Atut 2010, 294 s.
16. Komparatystyka dzisiaj. T. 1-2. [Studia]. Red. naukowa: E. Szczęsna, E. Kasperski. 2010-2011.

T. 1. Problemy teoretyczne . Kraków : Universitas 2010, 258 s.

T. 2. Interpretacje. Warszawa: Elipsa 2011, 348 s.

17. Śladami romantyków. Profesorowi Zbig­niewowi Sudolskiemu w osiemdziesiątą rocznicę urodzin. Pod red. naukową E. Kasperskiego i O. Krysowskiego. Warszawa: Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego 2010, 489 s. Akademia Muzyczna im. S. Moniuszki w Gdańsku. Z Prac Zakładu Romantyzmu i Komparatystyki..
18. Polifoniczny świat Kierkegaarda. [Studia]. Red.: E. Kasperski; M. Urbańska-Bożek. Gdańsk: Pomorskich Towarzystwo Filozoficzno-Teologiczne 2014, 390 s.
19. Tradycje bizantyjskie. Romantyzm i inne epoki. Red.: E. Kasperski, O. Krysowski. Warszawa: Uniwersytet Warszawski. Wydział Polonistyki 2014, 406 s.

Omówienia i recenzje

Słowniki i bibliografie

Edward Kasperski (Uniwersytet Warszawski). Bibliografia prac naukowych 1965–2015. „Tekstualia2015 nr 4.

Ogólne

Artykuły

Ż. NALEWAJK: Pół wieku sporu o principia. Z okazji pięćdziesięciolecia debiutu naukowego prof. dr. hab. Edwarda Kasperskiego. „Tekstualia2015 nr 4.
M. HOPFINGER: Profesor Edward Kasperski (1942-2016); B. PAWŁOWSKA-JĄDRZYK: O człowieku, który kochał amarylisy; E. SZCZĘSNA: Wspomnienie o Profesorze Edwardzie Kasperskim.Załącznik Kulturoznawczy2016 nr 3.
Wspomnienia o profesorze doktorze habilitowanym Edwardzie Kasperskim. „Tekstualia2016 nr 1.

Zawartość

Ż. NALEWAJK-TURECKA: Początek i koniec; O. KRYSOWSKI: Wspomnienie o prof. dr hab. Edwardzie Kasperskim; B. PAWŁOWSKA-JĄDRZYK: Wspomnienie o Profesorze Edwardzie Kasperskim; K. TOEPLITZ: Wspomnienie o Profesorze Edwardzie Kasperskim.
E. CZAPLEJEWICZ: Edward Kasperski (1942-2016). Wspomnienie o Przyjacielu i nieopisanej Przyjaźni; M. DĄBROWSKI: Profesor Edward Kasperski – przypomnienie; O. LESZCZAK: Edward Kasperski – wybitny metodolog i światły człowiek. „Tekstualia2018 nr 1.
J. A. PROKOPSKI, M. URBAŃSKA-BOŻEK: Wspomnienie pośmiertne profesora Edwarda Kasperskiego, literaturoznawcy i filozofa, wspólnika w tajemnicy Kierkegaarda. W: Kierkegaard czyli Mowy na piątkowym zebraniu dla wspólnie pogrzebanych. Pamięci Profesora Edwarda Kasperskiego. Warszawa 2019.
A. HELLICH: Pokolenie awansu” i początki antropologii literaturoznawczych w Warszawie. „Kultura Współczesna2024 nr 1 [dot. m.in. E. Kasperskiego].

Świat wartości Norwida

M. ADAMIEC. „Pamiętnik Literacki1983 z. 2.
J. MARX: Świat wartości Cypriana Kamila Norwida. „Poezja1983 nr 4/5.
E. RUTKOWSKI: Sposób istnienia Norwida. „Nowe Książki1983 nr 2.
A. TYSZCZYK: Świat wartości Norwida?Studia Norwidiana1984 t. 2.

Literatura i różnorodność

T. WÓJCIK. „Zagadnienia Rodzajów Literackich2000 z 1/ 2.

Dyskursy romantyków

K. SAWICKA. „Arterie2004 [t.] 1.
J. LYSZCZYNA: Norwidowskie dyskursy. „Studia Norwidiana2006/2007 nr 24/25.

Kierkegaard. Antropologia i dyskurs o człowieku

H. RATUSZNA: Aktualność dyskursu o Kierkegaardzie. „Przegląd Humanistyczny2004 nr 5.
A. SŁOWIKOWSKI. „Ruch Filozoficzny2005 nr 2.

Świat człowieczy

A. CZARKOWSKA: Głos Edwarda Kasperskiego w sprawie małżeństwa literatury z antropologią. „Tekstualia2008 nr 2.

Metody i metodologia

M. FRIEDRICH: O księdze metodologicznej profesora Kasperskiego. „Tekstualia2017 nr 4.
A. WNUK: Humaniści i teoria. „Załącznik Kulturoznawczy2017 nr 4.
M. KUZIAK: Na marginesie „Metod i metodologii (metodologii ogólnej, nauk humanistycznych, wiedzy o literaturze) Edwarda Kasperskiego. „Tekstualia2018 nr 1.