BIO

Urodzony 12 października 1940 w Lublinie; syn Wiesława Choińskiego, dziennikarza, i Ligii z domu Bauman, księgowej. Do szkół uczęszczał w Warszawie. W tym czasie należał do Związku Młodzieży Polskiej. W 1958 zdał maturę w Liceum im. B. Prusa, a następnie studiował romanistykę na Uniwersytecie Warszawskim (UW). Był członkiem Zrzeszenia Studentów Polskich. Debiutował w 1961 sztuką Krucjata, opublikowaną w „Dialogu” (nr 9). W 1962 został członkiem Stowarzyszenia Autorów „ZAiKS” (ZAiKS), a od 1964 należał też do Związku Literatów Polskich (do rozwiązania Związku w 1983). Po uzyskaniu magisterium w 1965 podjął pracę naukowo-dydaktyczną na UW na stanowisku asystenta; wielokrotnie wyjeżdżał jako stypendysta do Francji (m.in. w 1965/66 i 1969/70). W 1968 ożenił się z Alicją Holecką, romanistką i reżyserem teatralnym. W 1972 obronił na Wydziale Neofilologii UW pracę doktorską pt. Wczesny okres twórczości Pierre'a Corneille'a, przygotowaną pod kierunkiem prof. Mieczysława Brahmera i otrzymał stopień doktora nauk humanistycznych, a w 1973 stanowisko adiunkta. Równocześnie kontynuował twórczość literacką, pisząc utwory dramatyczne publikowane w „Dialogu” oraz miesięczniku „Scena”, w którym zamieszczał też od 1970 recenzje, cykle felietonów o teatrze telewizji (m.in. w 1980 pt. Szklany kominek) oraz serie artykułów o teatrze francuskim (w 1979 pt. Teatr francuski w I połowie XVII w., w 1981-82 pt. Francuska literatura dramatyczna I połowy XVII w.). W 1986-87 współpracował z „Tygodnikiem Kulturalnym”, publikując felietony (pod pseudonimem Weredyk). W 1982 został członkiem Polskiego Ośrodka Międzynarodowego Instytutu Teatralnego (ITI), a w 1990-93 był wiceprezesem jego Sekcji Dramatopisarzy. W 1989 został członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich; 2005-11 był jego wiceprezesem. Rozwijał też aktywną działalność w ZAiKS-ie. Od 1991 należał do Polskiego PEN Clubu. W 2001 był członkiem założycielem Stowarzyszenia Drama. Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (1990) oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1998). Mieszka w Warszawie.

Twórczość

1. Krucjata. (Sztuka w 3 aktach z epilogiem). Dialog 1961 nr 9 s. 44-74. Prapremiera: Warszawa, Teatr Ateneum 1962. Przedruk zob. poz. .

Nagrody

I nagroda w konkursie debiutów dramaturgicznych w 1961.

Przekłady

angielski

The expedition. [Przeł.:] A. i M. Słabosz. London, 1963, powielone Radio BBC 1964.

2. Cedrowy dwór. Komedia telewizyjna. Dialog 1963 nr 5 s. 30-43. Telewizja Polska 1963.

Nagrody

III nagroda w konkursie Telewizji Polskiej (Warszawa) w 1963.

3. Nocna opowieść. Sztuka w 3 aktach. Dialog 1963 nr 6 s. 6-38. Prapremiera: teatralna: Warszawa, Teatr Ateneum 1964; telewizyjna: Telewizja Polska 1984. Wyd. osobne: Uwagi reżyseria: I. Bołtuć. Warszawa: Wydawnictwo Centralnej Rady Związków Zawodowych 1967, 139 s. Przedruk zob. poz. .

Przekłady

angielski

A night's tale. [Przeł.:] M. i A.I. Słabosz. Budapest 1977.

bułgarski

Peseščenie na stracha. Sofija 1968.

łotewski

Notikume nakti. [Przeł.] J. Osmanis. W: Atmįnu vakars. Polu lugas. Rīga 1987.

rosyjski

Nočnaja povest [Przeł.] L. Maleševa. Moskva 1969, toż w: Sovremennaja pol`skaja piesa. Moskva 1974.

słowacki

Nočny pribeh. [Przekł.] L. Kiss. Bratislava 1976.

węgierski

Ejszkai törtenet. [Przeł.] G. Kerényi. W: Modern Lengyel drámák. Budapest 1968.

4. Alarm. Sztuka w 2 aktach. Dialog 1966 nr 6 s. 5-24. Prapremiera: Zabrze, Teatr Nowy 1967. Przedruk zob. poz. .

Przekłady

węgierski

Riàdó. [Przeł.] G. Balogh. Budapest 1966.

5. Stendhal i Ska. [Komedia]. Prapremiera: Łódż, Teatr im. S. Jaracza, Scena 7.15 1968.

6. Sztandar. [Widowisko telewizyjne]. Telewizja Polska (Łódź) 1968.

7. Kwiaty dla matki. [Widowisko telewizyjne]. Telewizja Polska 1971. Druk pt. Konkurs. „Teatr Polskiej Telewizji” 1971 nr 1 s. 27-53.

Wersja teatralna pt. Kwiaty dla matki. Sztuka w 4 obrazach. „Scena1972 nr 2 s. 39-48. Przedruk zob. poz. .

8. Wieczór wspomnień. [Utwór dramatyczny w 1 akcie]. Scena 1973 nr 1 s. 52-56. Przedruk zob. poz. . Por. Słuchowiska radiowe.

Przekłady

łotewski

Atminu vakars. [Przeł.] J. Osmanis. W: Atminu vakars. Polu lugas. Rīga 1987.

9. Otwórz drzwi. [Utwór dramatyczny w 1 akcie]. Prapremiera: teatralna: Warszawa, Teatr Powszechny 1976; telewizyjna: Telewizja Polska 1978. Druk „Scena” 1977 nr 9 s. 41-48. Przedruk zob. poz. .

Przekłady

francuski

Ouvre la porte. [Przeł.] N. Brittel. Budapest 1979.

łotewski

Muzigais alibi jeb Atver durvis. [Przeł.] J. Osmanis. W: Atminu vakars. Polu lugas. Rīga 1987.

niemiecki

Öffne die Tür. [Przeł.] B. Pitschmann. Berlin 1977.

słowacki

Otvor dvere. [Przeł.] A. Matej. Bratislava 1985.

turecki

Kapiyi aç. [Przeł.] Z. Kliiciimen. Ankara 1980.

10. Pod nieobecność. Sztuka w 3 aktach. Dialog 1976 nr 4 s. 5-32. Przedruk zob. poz. .

Przekłady

węgierski

[Przeł.] A. Palyi. Prapremiera: Kaposvar, Teatr Csiky Gergely 1965.

11. Karczma. [Utwór dramatyczny w 3 aktach]. Scena 1981 nr 5 s. 40-47, nr 6 s. 43-47. Prapremiera: Płock, Teatr Dramatyczny im. J. Szaniawskiego 1981.

12. Utwory sceniczne. Wstęp: S. Bardijewska. Warszawa: COMUK 1981, 309 s.

Zawartość

Zawiera poz. 1, 3, 4, 7-10.

13. Maria, Elżbieta, Małgorzata. Sztuka w 3 aktach. Scena 1983 nr 3 s. 37-47. Prapremiera: teatralna: Grudziądz, Teatr Ziemi Pomorskiej 1983; telewizyjna: Telewizja Polska 1984.

Przekłady

słowacki

Mária, Alžbeta, Margaréta. Bratislava 1989.

14. Piwnica. Sztuka telewizyjna. Dialog 1984 nr 6 s. 11-33. Telewizja Polska 1986.

15. Miły wieczór w rodzinnym gronie. Sztuka w 1 akcie. Scena 1985 nr 10 s. 39-41, nr 11 s. 39-41. Wyd. osobne Warszawa: Inspiracje Zarządu Głównego Związku Socjalistycznej Młodzieży Polskiej, Zespół Kultury i Oświaty Zarządu Głównego Robotniczej Spółdzielni Wydawniczej „Prasa Książka Ruch” 1987, 32 s.

16. Bardzo dyplomatyczny obiad czyli, co u licha z tą Europą?! [Utwór dramatyczny w 3 aktach]. Dialog 1986 nr 11 s. 5-43. Prapremiera: teatralna: Kraków, Teatr Maszkaron 1987; telewizyjna: Telewizja Polska 1990.

Nagrody

II nagroda w międzynarodowym konkursie dramatycznym w Lublanie w 1986.

Przekłady

czeski

Vysoce diplomatický oběd čili Co je, sakra, s tou Europou? [Przeł.] E. Sojka. Praha 1987.

17. Rok 1832. Sztuka w 3 aktach. Dialog 1988 nr 5 s. 5-39. Prapremiera: pt. Godzina prawdy. Warszawa, Teatr Ateneum 1988.

Tytuł pierwotny: 1832. [Inf. autora].

Nagrody

III nagroda w konkursie zamkniętym na utwór dramatyczny ogłoszonym przez Teatr Polski w Warszawie z okazji jego 75-lecia.

18. Będą piękne święta. [Sztuka w 2 aktach]. Prapremiera: Kielce, Teatr im. S. Żeromskiego 1990.

19. Poczekamy, zobaczymy. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Radom, Teatr Powszechny im. J. Kochanowskiego 1995.

20. Daleka jazda pośród wrzosowisk. [Powieść]. Warszawa: Trio 1997, 92 s.

Słuchowiska radiowe, m.in.

Wizyta w Zjednoczeniu. Polskie Radio 1970.
Skrzyżowanie. Polskie Radio 1972.
Wieczór wspomnień. Polskie Radio 1972. Druk „Teatr Polskiego Radia” 1972 nr 4 s. 5-16. Por. Twórczość poz. .
Nauka chodzenia. Polskie Radio 1980.
Mgła. Polskie Radio 1981. Druk „Teatr Polskiego Radia” 1981 nr 2 s. 5-21.
Ekspres nad morze. Polskie Radio 1983.
Największe łowiska świata. Dialog 1985 nr 2 s. 36-49.
Proszę wrzucić taxi na przyjęcie zamówienia. Polskie Radio 1986.
Kalejdoskop nocy czerwcowej. Polskie Radio 1987.
Połączenia nie będzie. Polskie Radio 1990.
Powrotny do Gdańska. Polskie Radio 1991.
Władca Malajów z V wieku n.e. Polskie Radio 1993.
W śniegu i we mgle. Polskie Radio 1996.
Diabelski młyn. Polskie Radio 1999.
W zieleni ogrodów naszej młodości. Polskie Radio 2000.
Podświetlany basen w złotych ramach. Polskie Radio 2003.
Moje zakazane podwórze. Polskie Radio 2004.

Przekłady

1. P. Willems: Deszcz pada w moim domu. [Sztuka w 3 aktach]. Dialog 1967 nr 2 s. 57-98. Wystawienie: Wrocław, Teatr Polski 1974.
2. Ekspresjonizm w teatrze europejskim. Przeł.: A. Choińska, K. Choiński, E. Radziwiłłowa. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1983, 342 s.
3. K. Mouard: Od zmarłej księżniczki. Przeł.: A. Choińska, K. Choiński. Warszawa: Mizar i Amber 1993, 512 s. Wyd. 2 Warszawa: Amber 2003.
4. A. Maalouf: Samarkanda. Przeł.: A. Choińska, K. Choiński. Warszawa: Mizar; Amber 1994, 283 s.
Na karcie tytułowej nazwiska tłumaczy: A. i K. Choińscy.
5. G. Perrault: Sekret królewski. [T. 1]. Polskie szaleństwo. Przeł.: A. Choińska, K. Choiński. Warszawa: Czytelnik 1997, 549 s.
6. E. Badinter: Historia miłości macierzyńskiej. Przeł. K. Choiński. Warszawa: Volumen; Liga Republikańska 1998, 276 s.
7. Molierè: Tartuffe, czyli Świętoszek. Komedia w 5 aktach. Przeł. T. Żeleński (Boy). Komentarz i wybór tekstów krytycznych: G. Ferroyrolles. Przekł. komentarza i zamieszczonych tekstów krytycznych K. Choiński. [Warszawa:] RTW 1998, 246 s.
8. Wolter: Kandyd czyli Optymizm. Przeł. T. Żeleński (Boy). Komentarz i wybór tekstów krytycznych: J. Goldzink. Przekł. komentarza i zamieszczonych tekstów krytycznych K. Choiński. Warszawa: RTW 1998, 271 s.
9. M. Pommier: Liwia, Paweł i stradivarius. [Powieść dla młodzieży]. Warszawa: RTW 1999, 92 s.
10. G. Duby: Damy XII wieku. Przeł.: A. Choińska, K. Choiński. Warszawa: Czytelnik 2000, 341 s.
Na karcie tytułowej nazwiska tłumaczy: A. i K. Choińscy.

Prace redakcyjne

1. Ch. Sorel: Przygody Francjona. Opowieść ucieszna. Przeł. J. Arnold. Wyboru dokonał i wstępem opatrzył K. Choiński. Warszawa: Czytelnik 1986, 236 s.

Omówienia i recenzje

Ankiety dla IBL PAN 1966, 1988, 2005.

Słowniki i bibliografie

Słownik współczesnych pisarzy polskich. Seria 2. T. 1. Warszawa 1977 (F. Lichodziejewska).

Ogólne

Artykuły

A. Błaszkiewicz: Choińskiego sztuki dobrze zrobione. Dialog 1980 nr 10.
S. Bardijewska: Dramaturg i jego teatr. Choiński – teatr nakazu moralnego. Scena 1981 nr 3, przedruk w tejże: Własna przestrzeń. Warszawa 1987.
J. Wachowski: Dramat – mit – tradycja. Poznań 1993, passim.

Utwory sceniczne

G. Rajchert. „Scena1982 nr 5.
W. Rulewicz: Moralizator w teatrze. Tygodnik Kulturalny 1982 nr 36.
W. Natanson: Współczesna dramaturgia polska. Polonistyka 1983 nr 4.

Bardzo dyplomatyczny obiad czyli, co u licha z tą Europą?

S. Bardijewska: Igraszki trafu i historii. Teatr 1986 nr 5.