BIO

Born on 5 July 1955 in Sopot; son of the doctors Juliusz Majchrowski and Ewa, née Rosłan. He grew up in the Wrzeszcz district of Gdansk. He attended Grammar School No. 1 in Gdansk from 1969, completing his advanced secondary education there in 1973. That year he started a degree in Polish philology at the University of Gdansk (UG). He made his debut in February 1974 in the student magazine "Literraria", which was published by the Circle of Polish Studies Scholars at the Institute of Polish Philology (IFP) at UG. It printed his 1970 text Taki pejzaż… Szkic do reportażu (What a Landscape... A sketch for a reportage) and his poems Wyznanie (Confession) and Ikar (Icarus), both of which he wrote in 1973, with the latter having won a prize at the Sixteenth Lodz Spring of Poetry (XVI Łódzka Wiosna Poetów) competition. He made his debut as a literary critic in 1975 with a review of Kazimierz Nowosielski's volume of poetry Miejsce na brzegu (A place at the edge). His review was published in "Dziennik Bałtycki" (no. 218). He participated in the meetings of the Wspólność (Community) Situational Group of Poets and Artists between 1976 and 1979. In 1976/77, he was a member of the editorial board of "Litteraria", a periodical that was lossely associated with the group. In 1977 he was awarded a master's degree for his dissertation „Białe małżeństwo” Tadeusza Różewicza wobec systemu literatury polskiej (Tadeusz's Różewicz's White Marriage in the context of the system of Polish literature), which was supervised by Prof. Maria Janion. He was then appointed assistant at the Department of Literary Theory at the Institute of Polish Philology at UG. His research focused on the literary and cultural history of the Romantic period and the twentieth and twenty-first centuries, in particular the history of poetry, drama and theatre. He later explored phenomena located at the boundary of the arts and anthropology. His articles, literary reviews and theatre reviews appeared in periodicals including "Poezja" (1976 and 1978), "Teksty" (1977) and "Dialog" (intermittently from 1977). It was in the latter journal that he made his debut as a theatre critic with the article Świadectwo widza jako wyzwanie rzucone nauce o teatrze (Spectators' testimonies as a challenge facing theatre studies; no. 6). He was a member of the editorial team of the publication series Transgresje (Transgressions), which emerged from the seminars that Prof. Maria Janion held in 1977/78 at UG. The team received the collective Wiatr od Morza (Sea Breeze) prize from the Żak Student Club in Gdansk. He was awarded a doctoral degree in 1986 for his thesis Dramat poety w twórczości Tadeusza Różewicza (The Drama of the Poet in the works of Tadeusz Różewicz), which was supervised by prof. Maria Janion. He was then appointed lecturer at the Department of Drama, Theatre and Film at IFP at UG. In 1987, he received the early career scholar prize from the Gdansk Scientific Society, which he joined the following year. He became a member of the Polish Writers' Association (SPP) in 1991. He remained active as a critic, with his articles and theatre reviews appearing in publications including "Gazeta Gdańska" (1991 – as the newspaper's regular theatre reviewer), "Tytuł" (intermittently 1991-1997, also as Z.M.; between 1991 and 1995 he was on the quarterly's editorial board), "Teatr" (intermittently from 1992; member of its Programme Council), "Twórczość" (1997-98), "Odra" (2000, 2002 and 2011), "Tygodnik Powszechny" (2004-05 and 2016), "Teksty Drugie" (2006), and "Didaskalia" (2016). He began collaborating with the Polish Shakespeare Association in 1995. He was awarded a habilitation degree from UG in 1999 for his study Cela Konrada. Powracając do Mickiewicza (Konrad's Cell: Returning to Mickiewicz). He became editor of the series Terytoria Teatru (Theatre Territories), which is published by the publishing house wydawnictwo słowo/obraz terytoria. During this period he was also involved in editing Polish literature textbooks for grammar schools and technical schools. In 2002, he was appointed associated professor at the Department of Contemporary Literature at IFP at UG. Between 2005 and 2007, he was deputy director of academic affairs at IFP at UG. Between 2006 and 2010, he was head of the Department of Literary Anthropology and Art Criticism, which he himself founded at IFT at UG. He then worked at the Chair of Literary Theory and Art Criticism, where he is currently full professor. In 2007, he was made state appointed professor. He was appointed to the Committee on Literary Studies of the Polish Academy of Sciences (KNoL) the same year. In 2015, he was head of the jury of the first Strefa Kontaktu (Contact Zone) Drama Prize, which was launched by the Współczesny Theatre in Wroclaw and the City of Wroclaw. He was awarded the Commission of National Education Medal. He married the Polish language teacher Joanna Założyk in 1983. He has two daughters, Małgorzata (b. 1985) and Katarzyna (b. 1986). He lives in Gdansk.

Twórczość

1. Poezja jak otwarta rana. (Czytając Różewicza). [Studia]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1993, 233 s.

Zmieniona wersja rozprawy doktorskiej.

Nagrody

Nagroda Wojewody Gdańskiego w 1994.

Zawartość

Niebezpiecznie być artystą: Krew i poezja; Stanisław Przybyszewski, komediant i męczennik; Nieboska komedia Tadeusza Różewicza [dot.: Na czworakach]. – Pułapka ciała: „Białe małżeństwo” i Eros tragiczny; Być Genetem w Gliwicach. – Poezja jest samobójstwem: Gra snów; Czarne znamię na czole Konrada; Różewicza droga do Lozanny.

2. Gombrowicz i cień Wieszcza oraz inne eseje o dramacie i teatrze. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego 1995, 181 s.

Zawartość

Konrad schodzi ze sceny. – Wracam do „Dziadów”: Aktor w teatrze Mickiewicza; Gombrowicz i cień Wieszcza. – „O czym nie da się mówić”. – Utopia teatralna Tadeusza Peipera; Konrad Swinarski i „Hamlet”, którego nie było. Historia i egzystencja: O potrzebie dramatu historycznego; Iredyński: „życie na gorąco”. – Nasza mała destabilizacja: Posierpniowe obrachunki; Znaleźć się w „Kartotece” [T. Różewicza].

3. Cela Konrada. Powracając do Mickiewicza. [Studia]. Gdańsk: słowo/obraz terytoria 1998, 345 s. Wiek XIX.

Rozprawa habilitacyjna.

Nagrody

Nagroda im. L. Schillera za 1998 przyznana przez Zarząd Główny Związku Artystów Sceny Polskiej w 1999, nominacja do Nagrody Literackiej Nike w 1999.

Zawartość

Cz. I. „Dziady” jako arcy-”dzieło w ruchu”. – Cz. II. Przesłuchanie Konrada: Ułamki z Wielkiej Improwizacji; Improwizacja w błękicie i w czerwieni [w inscenizacji S. Wyspiańskiego i L. Schillera]; Improwizacja dla „pięknych dwudziestoletnich” [w inscenizacji A. Bardiniego]; Wielka improwizacja i „teatr ubogi” [w inscenizacji J. Grotowskiego]; Improwizacja w „Domu Opowieści” [w inscenizacji M. Kotlarczyka]; Improwizacja w Nowej Hucie [w inscenizacji K. Skuszanki i J. Krasowskiego]; Improwizacja nad improwizacje [w inscenizacji K. Dejmka z 1967]; Nieboska Improwizacja [w inscenizacji K. Swinarskiego]; Wielka wampiryzacja [w inscenizacji M. Prusa z 1979]; Improwizacja jak „lawa” [w filmie „Lawa” w reżyserii T. Konwickiego]; Improwizacja na odejście [w inscenizacji J. Grzegorzewskiego pt. Dziady – dwanaście improwizacji z 1995]; Improwizacja jako „oda do młodości” [w reżyserii J. Englerta, Telewizja Polska 1997]. – Cz. III: Kuszenie Księdza Piotra [w różnych inscenizacjach]; Mickiewicz w „kościele ludzkim” Witolda Gombrowicza [dot. powiązań między „Ślubem” W. Gombrowicza a „Dziadami” i „Panem Tadeuszem” A. Mickiewicza]. – Zamknięcie.

4. Między tekstami. Język polski. Podręcznik dla liceum i technikum. Zakres podstawowy i rozszerzony. Gdańsk: słowo/obraz terytoria 2002, 2005.

Cz. 1. Początki; Średniowiecze. [Współautorzy:] S. Rosiek, J. Maćkiewicz. 2002, 271 s.

Cz. 5. Wiek XX. – Współczesność. [Współautor:] S. Rosiek. 2005, 357 s.

5. Różewicz. [Biografia]. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie 2002, 276 s. A to Polska właśnie.

Nagrody

Nominacja do Nagrody Artusa w 2002, przyznawanej przez „Dziennik Bałtycki”, Telewizję Polską Gdańsk oraz Radio Plus.

6. Człowiek – twórca kultury. Podręcznik dla liceum i technikum. Zakres podstawowy i rozszerzony. [Autorzy:] Z. Majchrowski, K. Mrowcewicz, P. Sitarski, D. Szwarcman. Warszawa: Stentor 2003, 246 s.

7. Mickiewicz i wiek dwudziesty. [Studia]. Gdańsk: słowo/obraz terytoria 2006, 407 s. Z prac Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Gdańskiego.

Zawartość

Wokół Mickiewicza. – „Z tego, czy z tamtego świata?” [o stylach lektury A. Mickiewicza]; Dlaczego Mickiewicz porzucił przekład „Romea i Julii”; Powtarzając „dobranoc” [dot. sonetu „Dobranoc” A. Mickiewicza]; Kim jest, skoro go nie ma? [o „Dziadach” cz. IV]; „Któż ten mąż? (Szkolna eksplikacja) [dot. widzenia ks. Piotra z III cz. „Dziadów”]; Antagonizm arcydzieł: „Dziady” a „Pan Tadeusz”; Kopciuszki Mickiewicza [dot. zapomnianych utworów]; Nasze małe improwizacje [dot. literackiej reinterpretacji postaci Konrada]; Andrzej Wajda i dwa arcydzieła romantyzmu [dot. ekran. „Pana Tadeusza” i „Zemsty”]. – Przez wiek dwudziesty. – „Wesele” od A do Z [dot.: R. Węgrzyniak: Encyklopedia „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego]; Chochoł, czyli „śmieć”. (U źródeł nowej materii scenicznej) [dot. postaci Chochoła z „Wesela” S. Wyspiańskiego]; Juwenilia, czyli małe formy przyszłych mistrzów [dot. S. Wyspiańskiego i S.I. Witkiewicza]; Witkacy i Puzyna [dot.: K. Puzyna: Witkacy]; Stanisław Przybyszewski, aktor i męczennik; „U stóp nieznanego ołtarza”. (Gombrowicz i Młoda Polska); „Zasłona wzniosła się...”. (Z dziejów scenicznych „Ślubu” Gombrowicza); Gombrowicz czytany ruchem konika szachowego; Dlaczego wracamy do [F. i S.] Themersonów?; Filolog w Teatrze Osobnym [dot.: J. Kopciński: Gramatyka i mistyka]; Kartoteka „Kartoteki”, czyli jak Różewicz wchodził na scenę; Różewicz „ze dwojej złożony natury”; Kim był Jerzy Grotowski?; Dramat wobec nowych form teatralnych i medialnych; Był wiek dwudziesty.

Przekłady

włoski

szkicu Kim był Jerzy Grotowski? W: Essere un uomo totale. Torino 2005.

8. Krypta Gustawa. [Szkice]. Warszawa: Instytut Teatralny im. Z. Raszewskiego 2021, 532 s. Nowa Biblioteka Instytutu Teatralnego.

Analiza różnych interpretacji i inscenizacji „Dziadów” Adama Mickiewicza po 1945 r. M.in. o inscenizacjach warszawskich, „Dziadach” w reżyserii K. Dejmka w Teatrze Narodowym w 1967 r.

Zawartość

Część I: „Gromada niech się tu zbierze”; Dziadów część piąta; „Jak opiewać współczesne wypadki”. – Część II: Ciało (i kostium) Bohatera Polaków; „Puch marny”?; „To ziarneczko, to ziarneczko”. – Część III: „I Have a Dream”; [Tu rękopis się urywa]; Guślarz nie chce zejść ze sceny; *** [resztka].

Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.

Białe małżeństwo” [T. Różewicza], czyli „ślub w kościele ludzkim. „Teksty1977 nr 4 s. 106-120.
Kompleks Settembriniego. W: Licytacja. Szkice o nowej literaturze. Warszawa 1981 s. 25-47 [dot.: J. Łoziński: Pantokrator].
Pisarz i jego sobowtór. W: Autor, podmiot literacki, bohater. Wrocław 1983 s. 47-59.
Teatr i dramat w dobie elektroniki. W: Technika w teatrze a sztuka inscenizacji. Poznań 1988 s. 117-124.
Gra snów. O wierszu Tadeusza Różewicza „Wspomnienie snu z roku 1963”. „Zeszyty Naukowe Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu Gdańskiego. Prace Historycznoliterackie1989 t. 15 s. 101-115.
Na czworakach” Tadeusza Różewicza, czyli poeta w czasie „spadania. W: Autor i jego wcielenia. Szczecin 1991 s. 103-128.
Słowem wyrazić pozasłowie. Krytyka teatralna Tadeusza Peipera. W: Krytycy teatralni XX wieku. Wrocław 1991 s. 181-192.
Pustosząc pustkę słowa. O intertekstualności w poezji Tadeusza Różewicza. W: Między tekstami. Warszawa 1992 s. 271-290.
Pytania o polskiego Szekspira. W: Od Shakespeare’a do Szekspira. Gdańsk 1993 s. 11-25.
Kalendarium Themersonowskie. W: Świat według Themersonów. Gdańsk 1994 s. 127-144.
…tylko zapuszczę kły w duszę. W: Romantyzm – Janion – Fantazmaty. Warszawa 1996 s. 79-88.
Otwieranie kartoteki. [Wstęp do:] T. Różewicz: Kartoteka; Kartoteka rozrzucona. Kraków 1997 s. 5-26, wyd. 2 tamże 2001.
Ucieczka od dramatu. Ostatnie ćwierćwiecze. „Dialog1997 nr 4 s. 59-69.
Miałem sen w Dreźnie…. W: Mickiewicz. Sen i widzenie. Gdańsk 2000 s. 19-34.
Adam Mickiewicz „Dziady. Część IV. W: Dramat polski. Interpretacje. Cz. 1. Gdańsk 2002 s. 153-163.
Różewicz i Niemcy. „Odra2002 nr 2 s. 52-57, przedruk w: „Nasz Nauczyciel Tadeusz”. Kraków 2003 s. 35-44, przekł. niemiecki pt. Różewicz und die Deutschen. W: Tadeusz Różewicz und die Deutschen. Wiesbaden 2003 s. 16-23.
Uliczne przejścia Gombrowicza. W: Księga Janion. Gdańsk 2007 s. 283-297.
Mickiewiczologia XXI wieku. W: Śmierć Mickiewicza. Warszawa 2008 s. 335-384.
Teatr jako coming out. „Dialog2008 nr 4 s. 13-23.
Intymne przez poufne. „Dialog2009 nr 2 s. 42-51 [dot. sztuki P. Passiniego „Odpoczywanie”].
Być jak Andy Warhol. „Dialog2010 nr 11 s. 5-13 [dot. inspiracji teatralnych postacią A. Warhola].
Polonistyka pod presją. „Postscriptum Polonistyczne2012 nr 1 s. 77-85.
Dramat jako instalacja. Od Syberii do Cyberii Zofii Kulik. Rekonesans. W: Dramat w tekście, tekst w dramacie. Warszawa 2014 s. 136-150.
Donosy pamięci. „Dialog2015 nr 1 s. 187-199.
Dziadów” część piąta. „Dialog2018 nr 5 s. 85-105.
Resztka liryczna. W: Liryka Mickiewicza. Warszawa 2018 s. 127-145.
Wypisy, czyli To, co zostało z nienapisanego artykułu o Różewiczu. „Interpretacje2018 nr 1 s. 65-74.
Jak opiewać spółczesne wypadki. „Dialog2019 nr 12 s. 198-215.
Dzieci w „Dziadach. Krótka historia sceniczna. W: Ślady teatru. Kraków 2020 s. 169-186.
Jak możliwa jest transgresja w kulturze współczesnej. W: Transgresje w muzyce. Bydgoszcz 2022 s. 11-24.
Tadeusz Różewicz i „biedny poeta Stachura. Spotkanie w pół drogi. „Konteksty Kultury2022 z. 1.

Prace redakcyjne

1. Odmieńcy. Wybór, oprac. i red.: M. Janion i Z. Majchrowski. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie 1982, 530 s. Transgresje, 2.
2. K.K. Baczyński: Autobiografia – wiersze. Wybór i posłowie: Z. Majchrowski. Gdańsk: Graf 1991, 126 s. Wyd. nast. tamże 1992.
3. Balsam i trucizna. 13 tekstów o Mickiewiczu. Pod red. E. Graczyk i Z. Majchrowskiego. Gdańsk: Atest 1993, 227 s.
4. Od Shakespeare’a do Szekspira. Pod red. J. Ciechowicza i Z. Majchrowskiego. Gdańsk: Centrum Edukacji Teatralnej; Fundacja Theatrum Gedanense, Wydział Filologiczno-Historii Uniwersytetu Gdańskiego 1993, 357 s.
Materiały konferencyjne.
5. Świat według Themersonów. Szkice do portretu. Pod red. Z. Majchrowskiego. Gdańsk: Wydawnictwo Trinum 1994, 163 s.
6. Poeci poetów. 100 najpiękniejszych współczesnych wierszy polskich. [Antologia]. Pomysł, układ, red.: A. Czekanowicz, Z. Majchrowski, W. Zawistowski. Warszawa: Anagram 1996, 272 s. Antologie Poetyckie.
7. Mickiewicz. Sen i widzenie. Pod. red. Z. Majchrowskiego i W. Owczarskiego. Gdańsk: słowo/obraz terytoria 2000, 301 s. Wiek XIX.
8. Dramat polski. Interpretacje. Cz. 1-2. Pod red. J. Ciechowicza i Z. Majchrowskiego. Wstęp i posłowie: D. Ratajczakowej. Gdańsk: słowo/obraz terytoria 2001, 314 + 404 s.

Cz. 1. Od wieku XVI do Młodej Polski; Cz. 2. Po roku 1918.

9. A. Kijowski: Rytuały oglądania. [Eseje]. Wybór, komentarz i posłowie: Z. Majchrowski. Gdańsk: słowo/obraz terytoria 2005, 521 s.
10. Powracając do Różewicza. Studia i szkice. Pod red. Z. Majchrowskiego przy współpracy M. Żółkoś. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego 2006, 189 s. Biblioteka Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Gdańskiego.
11. T. Różewicz: Stare młode serce. [Opowiadania]. Wyboru utworów dokonał Z. Majchrowski. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego 2006, 32 s.
12. Księga Janion. Oprac.: Z. Majchrowski i S. Rosiek. Gdańsk: słowo/obraz terytoria [2007], 653 s.

Zawartość

Zawiera studia poświęcone prof. M. Janion z okazji jej 80-lecia.
13. Wojna i postpamięć. Pod red. Z. Majchrowskiego i W. Owczarskiego. Gdańsk; Sopot: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego 2011, 572 s.
14. I. Iredyński: Kreacja. Dramaty. Wybór i wstęp: Z. Majchrowski. Oprac. tekstów: P. Sieniuć. Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Badań Literackich PAN 2014, 808 s. Dramat Polski Reaktywacja, 5.
15. Re: Iredyński. Pod red. Z. Majchrowskiego i M. Wroniszewskiego. Warszawa: Instytut Badań Literackich PAN. Wydawnictwo 2018, 256 s.
16. W. Zawistowski: Dobry adres. Dramaty. Wybór i wstęp: Z. Majchrowski. Oprac. tekstów: A. Szymonik. Warszawa: Instytut Badań Literackich PAN. Wydawnictwo 2021, 519 s. Dramat Polski Reaktywacja, 18.

Omówienia i recenzje

Ankieta dla IBL PAN 2009.

Wywiady

Literatura na opak. Rozm. J. Chojka. „Gazeta Wyborcza1994 nr 118 dod. „Gazeta Morska” [dot. też: Poezja jak otwarta rana].
W cieniu arcydzieł. Rozm. B. Świąder. „Gazeta Wyborcza1999 nr 112 dod. „Gazeta Morska” [dot. też: Cela Konrada].

Słowniki i bibliografie

Literatura Polska XX wieku. Przewodnik encyklopedyczny. T. 1. Warszawa 2000 (M. Kisiel).

Ogólne

Artykuły

P. GULDA: Zmarł intelektualista. „Gazeta Wyborcza2023 nr 297 dod. „Gdańsk”.

„Poezja jak otwarta rana”

A. CHOJECKI: Jakby Majchrowski książkę napisał. „Topos1994 nr 3/4.
S. GĘBALA: Erudycja i błyskotliwe nieporozumienia. „Twórczość1994 nr 5.
W. GUTOWSKI. „Tytuł1994 nr 1.
J. ŁUKASIEWICZ: Słowo i ciało u Różewicza. „Dialog1994 nr 10.
J. MAJCHEREK: Poeta poety. „Teatr1994 nr 3.
S. BRZOZOWSKA: Różewicz i istota poezji. „Odra1995 nr 4.
A. ZAWADZKI. „Pamiętnik Literacki1995 z. 1.
M. KISIEL: Uwiedziony. W tegoż: Od Różewicza. Katowice 1999.

Zob. też Wywiady.

Gombrowicz i cień Wieszcza

E. BANIEWICZ: Czy krytyk jest potrzebny?Twórczość1996 nr 11.
D. DĄBROWSKA: Wolny rynek marzeń. „Pogranicza1996 nr 4 [dot. m.in. Z. Majchrowskiego].
S. GĘBALA: Gombrowicz rzucający cień wieszcza. „Twórczość1998 nr 4, polemika: W. Owczarski: „Gombrowicz rzucający cień wieszcza”. „Twórczość” 1998 nr 8, polemika: S. Gębala: „Gombrowicz rzucający cień Wieszcza” raz jeszcze. „Twórczość” 1999 nr 1.

Cela Konrada

J. KISIELIŃSKI: Paradoksy „Dziadów. „Nowe Książki1998 nr 12.
A. UBERTOWSKA: Wariacje Mickiewiczowskie. „Gazeta Wyborcza1998 nr 258.
E. BANIEWICZ: Sceniczna lektura „Dziadów. „Twórczość1999 nr 3.
M. DALMAN: Dzieło w ruchu. „Więź1999 nr 12.
D. JAGŁA: ...jedyne moje dzieło warte czytania. „Odra1999 nr 4.
J. MAJCHEREK: Zaproszenie do celi. „Teatr1999 nr 3.
D. SIWICKA: Powroty do celi Konrada. „Dialog1999 nr 4.
R. WĘGRZYNIAK: W niewoli romantycznego paradygmatu. „Didaskalia1999 nr 30.
B. KUCZERA- CHACHULSKA: Na marginesie „Celi Konrada. „Teksty Drugie2000 nr 5.
M. DYBIZBAŃSKI: Pars pro toto. „Pro Arte2001 nr 14/15.
R. KLIMKO. „Pamiętnik Literacki2003 z. 1.

Zob. też Wywiady.

Różewicz

J. DRZEWUCKI: Urodzony w niedzielę. „Twórczość2002 nr 10, przedruk w tegoż: Lekcje u Różewicza. Wrocław 2018.
[T. FIAŁKOWSKI] Lektor. „Tygodnik Powszechny2002 nr 26.
S. GĘBALA: Różewicz w pejzażach i we wnętrzach. „Odra2002 nr 6.
M. KISIEL: Biografia rozrzucona. „Śląsk2002 nr 4.
J. KOPCIŃSKI: Re-konstrukcja (z życzeniami). „Dialog2002 nr 11 [dot. też: Z. Herbert: Dramaty].
J. KORKOZOWICZ. „Głos Nauczycielski2002 nr 16.
J.R. KRZYŻANOWSKI: Jak rozumieć Różewicza?Nowy Dziennik” Nowy Jork 2002 nr z 14 VI dod. „Przegląd Polski”.
P. ŁUSZCZYKIEWICZ: Świadek koronny. „Nowe Książki2002 nr 6.
M. MIKOS: Czwarty system i cacuszka. „Gazeta Wyborcza2002 nr 55.
T. SKUTNIK: Odsłona Różewicza. „Dziennik Bałtycki2002 nr 120 [dot. też biografii Z. Majchrowskiego].
A. ŻEBROWSKA. „Gazeta Wyborcza2002 nr 3 dod. „Magazyn z Książkami”.

Mickiewicz i wiek dwudziesty

J. ŁUKASIEWICZ: Mocne szczeble drabiny. „Odra2006 nr 12.
M. SIKORA: Trumny i traumy, czyli uwagi na marginesie zbioru esejów Zbigniewa Majchrowskiego. „Studium2007 nr 2.
R. WĘGRZYNIAK. „Nowe Książki2007 nr 1.

Krypta Gustawa

A. BAGŁAJEWSKI: Od „celi Konrada” do „krypty Gustawa. „Nowe Książki2022 nr 3.
A. DUDA: Jak rozwichrzyć „Dziady”?Teatr2022 nr 1.
K. LUBCZYŃSKI: Krypta Gustawa jako kosmos polski. „Dziennik Trybuna2022 nr 165.