BIO

Urodzony 5 maja 1941 w Kielcach; syn Mariana Olejarczyka, urzędnika, i Aleksandry z Chmielewskich. W 1959 ukończył Liceum Ogólnokształcące im. J. Kasprowicza w Świdnicy, po czym studiował polonistykę na Uniwersytecie Wrocławskim, w 1964 uzyskał magisterium. Następnie pracował jako nauczyciel w Zasadniczej Szkole Zawodowej i w Technikum Mechanicznym w Brzegu. W 1957-61 był członkiem wrocławskiej grupy literackiej Dlaczego Nie. Współpracował z wrocławskimi grupami literackimi Agora i Ugrupowanie Literackie 66. Debiutował w 1958 wierszami Pajacyk i Zielone słońce, ogłoszonymi w almanachu młodych poetów wrocławskich pt. Dojrzewające słowa. W 1961 ożenił się z Teresą Słowikowską, polonistką. Brał udział w konkursach Kłodzkich Wiosen Poetyckich i w Ogólnopolskich Festiwalach Łódzkiej Wiosny Poetów, otrzymując liczne nagrody i wyróżnienia. W 1967-75 należał do Klubu Literackiego Związku Nauczycielstwa Polskiego. Od 1968 związany był z Korespondencyjnym Klubem Młodych Pisarzy; publikował w piśmie klubowym „Kontrasty” (1968-69), a następnie „Kontrasty Odrzańskie” (1970-71). Ogłaszał też w „Nurcie” (1967-69) i „Agorze” (1968-69). W 1969-92 współpracował z miesięcznikiem „Odra” (tu m.in. od 1978 stała rubryka Didaskalia) oraz w 1970-74 z tygodnikiem wrocławskim „Wiadomości”. Od 1971 pracował w redakcji miesięcznika „Opole”, kolejno jako publicysta, kierownik działu literackiego, sekretarz redakcji, a od 1975 zastępca redaktora naczelnego (po wprowadzeniu stanu wojennego został zdjęty ze stanowiska; objął je ponownie w czerwcu 1985); w piśmie tym zamieszczał wiersze, artykuły oraz liczne recenzje literackie (podpisywane: Lector, Lektor) i teatralne (m.in. dział Dygresje teatralne). Od 1973 stale współpracował z „Trybuną Odrzańską” (od 1975Trybuna Opolska”); publikował recenzje i felietony literackie (m.in. w cyklach Ex libris i Dosis torelata oraz w 1986-88 Dykcjonarz literacki, a w 1990-92 Wirydarz poetycki). W 1975 został członkiem Związku Literatów Polskich (ZLP); w 1984 wstąpił do nowego ZLP. W 1987 otrzymał nagrodę literacką Wojewody Opolskiego. Od czerwca 1990 był zastępcą redaktora naczelnego „Trybuny Opolskiej”, a od grudnia 1991 – redaktorem naczelnym; w „Magazynie Niedzielnym”, tygodniowym dodatku literackim tego dziennika, prowadził tam stały felieton pt. Wirydarz poetycki doglądany przez Marka Jodłowskiego. Zmarł 31 lipca 1992 w Opolu; pochowany tamże na cmentarzu komunalnym w Półwsi. W 1992 otrzymał (pośmiertnie) nagrodę literacką Wojewody Opolskiego za twórczość eseistyczną w dziedzinie literatury i teatru.
W 1993 Dom Kultury w Brzegu ustanowił nagrodę imienia M. Jodłowskiego.

Twórczość

1. Osad. [Wiersze]. Katowice: Śląsk 1973, 57 s.

Nagrody

Nagroda za wyróżniający się debiut książkowy na Ogólnopolskim Festiwalu Łódzkiej Wiosny Poetów w 1974.

2. Dowód osobisty. [Wiersze]. Katowice: Śląsk 1978, 57 s.

3. Psia fuga. [Wiersze]. Opole: Wers 1990, 56 s.

4. Wirydarz poetycki doglądany przez Marka Jodłowskiego. Wstępem poprzedził J. Łukasiewicz. Opole: Nakład rodziny Autora i staraniem Przyjaciół 1993, 176 s.`.

Teksty publikowane w 1990-1992 w „Trybunie Opolskiej”.

Omówienia i recenzje

Ogólne

Artykuły

E. Zyman: Klęczę teraz w rzece świadomości. Poglądy 1974 nr 6.
B. Żurakowski: Poezja, prawda, wartość. Trybuna Opolska 1990 nr 245.
J. Feusette: Marek Olejarczyk-Jodłowski. (1941-1992). Opole 1992 nr 7/9.
M. Orski: Przeciw bylejakości, czyli wrocławskie drogi Marka. Opole 1992 nr 10.
M. Wierciński: Głowy opolskie (2): Marek Jodłowski. Opole 1992 nr 10/12.
Z. Bitka: Kropla wyobraźni. O „żywiole wodnym” w poezji Marka Jodłowskiego przykład jeden. Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Powstańców Śląskich w Opolu. Filologia Polska 1993 z. 31.
J. Łukasiewicz: Niespieszny wiersz Jodłowskiego. W tegoż: Rytm czyli powinność. Wrocław 1993.
A. Mazur: Marka Jodłowskiego doglądanie poezji. Odra 1994 nr 12.
J. Szczupał: Nie wszystek umarł. „Nowa Trybuna Opolska1998 nr 179.

Osad

M. Chrzanowski: Jodłowski i Zerwal Uramowicz. Nowe Książki 1973 nr 21.
J. Łukasiewicz. „Opole1973 nr 11.
M. Orski. „Odra1973 nr 12.

Dowód osobisty

Z. Bąk: ...Idąc przez obszar materii. Kwartalnik Nauczyciela Opolskiego 1979 nr 2.
J. Feusette: Marek Jodłowski – poeta współczesny. Odra 1979 nr 10.
R. Marciniak: Dowód tożsamości. Nowy Wyraz 1979 nr 6.
M. Orski: Klasycyzm dzisiaj. Opole 1979 nr 4.
J. Pluta: Wiersze i tłum. Tygodnik Kulturalny 1979 nr 28.
N. Kracherowa: Dowód wyobraźni. Literatura 1980 nr 23.
E. Zyman: Sypie się na mnie góra piachu.” „Fakty 1980 nr 8.