JASTRZĘBSKI Zdzisław

Urodzony 12 grudnia 1930 w Wyszkowie na Wołyniu; syn Jana Jastrzębskiego, zawodowego wojskowego, i Leokadii z domu Kaczorek. W 1935-38 mieszkał w Przychodzku pod Naryłomyślem. W czasie okupacji niemieckiej przebywał w Brodnicy. Po zakończeniu wojny ukończył tamtejsze Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcące o kierunku przyrodniczym. Następnie od 1950 studiował polonistykę na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (KUL). Działał aktywnie w Kole Polonistów (głównie w sekcjach krytyki literackiej i kultury). Debiutował w 1952 szkicem pt. Rdza na betonie. (O poezji Aleksandra Rymkiewicza), opublikowanym na łamach „Dziś i jutro” (nr 31); z pismem tym współpracował do 1954. W 1953 otrzymał nagrodę „Słowa Powszechnego” w dziale krytyki literackiej. Drukował także recenzje i artykuły w „Tygodniku Powszechnym” (od 1953). W 1955 uzyskał magisterium i jako aspirant zaczął pracować na KUL-u; zbierał materiały do „Biuletynu Towarzystwa Przyjaciół Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego”. W 1956 ożenił się z Anną Gąsiorowską. W 1956-60 był bibliotekarzem i nauczycielem w Liceum Kulturalno-Oświatowym i Liceum Plastycznym w Lublinie, następnie do 1962 polonistą w liceum muzycznym oraz korektorem w Towarzystwie Naukowym KUL. Równocześnie rozwijał działalność naukową i krytyczną; zajmował się przede wszystkim twórczością Cypriana Norwida oraz literaturą polską okresu II wojny światowej. Publikował m.in. w „Kamenie” (od 1956), „Przeglądzie Humanistycznym” i „Więzi” (od 1959). W 1962 podjął pracę w Instytucie Medycyny Pracy i Higieny Wsi jako bibliotekarz, a w 1965-66 starszy asystent, sekretarz redakcji pisma „Medycyna Wiejska”. Równocześnie w 1963-66 pracował na pół etatu w redakcji „Kameny”. W 1966 obronił na Uniwersytecie Łódzkim doktorat na podstawie pracy Literatura pokolenia wojennego wobec dwudziestolecia (promotor profesor Stefania Skwarczyńska) i w październiku tego roku został adiunktem na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Katedrze Historii Literatury Polskiej (od 1970 w Zakładzie Literatury Współczesnej Instytutu Filologii Polskiej). Od 1969 był członkiem Związku Literatów Polskich. Zmarł nagle 30 kwietnia 1972 w Lublinie.