BIO

Urodzony 3 maja 1933 w Warszawie; syn Jana Zbigniewa Jareckiego, urzędnika, i Ireny z Piotrowskich. W czasie okupacji niemieckiej przebywał w Warszawie, gdzie też po wojnie uczęszczał do szkoły średniej. Działał w Związku Młodzieży Polskiej, był przewodniczącym zarządu szkolnego tej organizacji. W tym też czasie brał udział w brygadach budujących Nową Hutę. Po uzyskaniu w 1951 świadectwa dojrzałości w Liceum Ogólnokształcącym w Falenicy, studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Równocześnie pracował zarobkowo w Polskim Radiu oraz był korektorem w „Nowych Drogach”. W 1954 ożenił się z Haliną Adamiec, polonistką (rozwiedzeni). W tym samym roku rozpoczął współpracę z powstałym wtedy Studenckim Teatrem Satyryków (STS) i tu debiutował jako autor piosenek, skeczów i wierszy satyrycznych w pierwszym spektaklu pt. Prostaczkowie (7 listopada 1954). Po uzyskaniu magisterium w 1955 kontynuował współpracę z STS jako autor i reżyser oraz członek Rady Artystycznej. W 1956 wszedł w skład kolegium redakcyjnego tygodnika „Walka Młodych”, w którym prowadził dział kulturalny. W 1958 został kierownikiem działu kulturalnego „Sztandaru Młodych”; w 1960-69 był stałym recenzentem teatralnym tego pisma. Recenzje i wiersze publikował też w „Nowej Kulturze” (1958-62) i w „Teatrze”. W 1960 otrzymał nagrodę za działalność w amatorskim ruchu teatralnym przyznaną przez Centralną Komisję Koordynacyjną przy Ministerstwie Kultury i Sztuki. Od 1961 współpracował stale z tygodnikiem „Szpilki” (m.in. w 1970 stały felieton Z odsieczą). Około 1962 roku ożenił się z Anną Prucnal, aktorką (rozwiedzeni). W tym samym roku został członkiem Związku Literatów Polskich (ZLP). W 1965 wziął ślub z Marią Chrząszcz. Był członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, działał w Klubie Dramatopisarzy. Po upaństwowieniu STS w 1970 został jego kierownikiem artystycznym, następnie od 1972 pełnił tę samą funkcję w Teatrze Rozmaitości, z którym STS został połączony; od 1974 do marca 1982 był ponadto dyrektorem obu teatrów. Równocześnie w 1971-75 należał do kolegium redakcyjnego tygodnika „Literatura”. W 1974 wszedł w skład zarządu Klubu Dramatopisarzy przy Oddziale Warszawskim ZLP, w 1978-80 był członkiem zarządu Oddziału Warszawskiego, a w 1980-82 członkiem prezydium Zarządu Głównego ZLP jako skarbnik. W 1980 został członkiem sekretariatu Komitetu Porozumiewawczego Stowarzyszeń Twórczych i Naukowych, w 1982 zaś członkiem Komisji Kultury Niezależnej. Współorganizował Pierwszy Kongres Kultury Polskiej w 1981. Publikował w wydawanej poza cenzurą „Kulturze Niezależnej” oraz w paryskiej „Kulturze” (pod pseudonimem Jan Krajowiec). W 1984-90 wchodził w skład prezydium zarządu Stowarzyszenia Autorów „ZAiKS”. W 1988-89 pełnił funkcję kierownika literackiego Teatru Kwadrat. Był jednym z założycieli i od 1989 członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich; od tegoż roku do 1990 należał do prezydium Zarządu Głównego Stowarzyszenia (skarbnik). W 1990 został wicedyrektorem Programu II Polskiego Radia. Od września 1990 był doradcą do spraw kultury w Ambasadzie Rzeczpospolitej Polskiej w Waszyngtonie. Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1978). Zginął w wypadku samochodowym 7 maja 1993 w pobliżu miejscowości Waverly w stanie Tennessee w Stanach Zjednoczonych; pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Twórczość

1. Jest dąb nad Mukrem. [Opowiadania; współautor:] K. Małłek. Wstęp: I. Newerly. Warszawa: Książka i Wiedza 1956, 237 s.

Zawartość

Oracki wieniec; Noc przed świtaniem; Dzisiaj; Jest dąb nad Mukrem.

2. Globus. [Scenka dramatyczna]. Dialog 1957 nr 3 s. 87-90. Prapremiera: Studencki Teatr Satyryków.

3. Samozgon. (Sztuka w 1 akcie). Dialog 1958 nr 12 s. 25-29. Prapremiera: Studencki Teatr Satyryków 1960. Przedruk zob poz. .

4. Szopa Betlejemska, czyli Jasełka Polskie Narodowe na Rok Bieżący. Teksty piosenek: A. Jarecki i A. Osiecka. Muzyka: E. Pałasz. Prapremiera: Warszawa, Studencki Teatr Satyryków 1958.

5. Samo życie. [Trzy jednoaktówki; autorzy:] A. Jarecki, A. Osiecka. Prapremiera: Warszawa, Studencki Teatr Satyryków 1960.

Zawartość

A. Jarecki: Nowoczesny sierota; Samozgon [poz. ]. – A. Osiecka: Orcio i Yale.

6. Widowisko o Rudolfie Hoessie – wrogu ludzkości. Widowisko publicystyczne w 2 częściach. Prapremiera: Warszawa, Studencki Teatr Satyryków 1960.

7. Oskarżeni. Faktomontaż w 2 częściach. [Współautor:] A. Osiecka. Prapremiera: Warszawa, Studencki Teatr Satyryków 1961.

Wystawienia następne

Wystawienie w innej wersji z muzyką J. Abramowa: Warszawa, Studencki Teatr Satyryków 1961.
Wystawiane także pt. Nie daj się złapać.

Przekłady

chorwacki

fragmentu: [Przeł.] D. Šaula. W: Poljska satira. Zagreb 1964.

8. Duże jasne. Komedia w 4 obrazach. [Współautor:] J. Abramow. Dialog 1962 nr 6 s. 36-66. Prapremiera: Warszawa, Teatr Ateneum 1962. Wyd. osobne: Duże jasne. Komedia w 3 obrazach. Uwagi reżyserskie: L. Listkiewicz. Warszawa: Wydawnictwo Związkowe Centralnej Rady Związków Zawodowych 1965, 137 s.

9. Warszawski STS. [Historia teatru]. Pamiętnik Teatralny 1962 nr 3/4 s. 417-441, nadbitka Warszawa 1962.

10. Kazania. [Utwór dramatyczny, 12 kazań, 11 intermediów]. Prapremiera: Warszawa, Studencki Teatr Satyryków 1963.

11. Szósta kolumna. [Utwór dramatyczny w 2 częściach; współautor:] K. Kąkolewski. Prapremiera: Wrocław, Teatr Polski 1963.

12. Marysia i Napoleon. [Utwór dramatyczny w 3 aktach]. Prapremiera: Warszawa, Teatr Powszechny 1964. Por. poz. .

13. Stefan. [Utwór dramatyczny w 3 aktach; współautor:] M.F. Rakowski. Prapremiera: Warszawa, Teatr Powszechny 1964.

14. Marysia i Napoleon. Scenariusz filmowy. [Współautor:] L. Buczkowski. Ekranizacja 1966. Por. poz. .

Film został wyróżniony w plebiscycie filmowym „Kuriera Polskiego” jako najlepszy film fabularny 1967 roku.

15. Zupełnie jak w piosence. Kompozycje estradowe. [Autorzy:] A. Jarecki, J. Abramow, A. Osiecka. [Wybór i] oprac.: T. Łepkowska. Warszawa: Centralna Poradnia Amatorskiego Ruchu Artystycznego 1966, 141 s.

16. Wódko, wódeczko... [Widowisko z pieśniami, tańcami i morałem w 2 częściach]. Prapremiera: Warszawa, Studencki Teatr Satyryków 1969. Wyd.: Wódko, wódeczko... Widowisko estradowe. Warszawa: Centralny Ośrodek Metodyczny Upowszechniania Kultury 1971, 72 + nuty 40 s.

17. Gościnny występ. Teksty: A. Osiecka, Z. Fedecki, A. Jarecki. [Program estradowy]. Prapremiera: Warszawa, Studencki Teatr Satyryków 1970.

18. Złota rączka czyli cierpienia wynalazców. Prapremiera: Warszawa, Studencki Teatr Satyryków 1970.

19. Niewolnica. Operetka. Libretto: A. Jarecki, Z. Fedecki. Muzyka: M. Strelnikow. Prapremiera: Gliwice, Operetka Śląska 1971.

20. W niedorzeczu Wisły. [Wiersze satyryczne]. Warszawa: Czytelnik 1971, 107 s.

21. Piosenki kolegi. Składanka słowno-muzyczna. [Autorzy:] Z. Fedecki, A. Jarecki, A. Osiecka, S. Tym. Prapremiera: Warszawa, Studencki Teatr Satyryków 1973.

22. Egzamin. Scenariusz filmowy. [Współautor:] Z. Raplewski. Ekranizacja 1975.

23. Wakacje. [Serial telewizyjny]. Scenariusz: W. Kotowicz, E. Petelska. Dialogi: A. Jarecki. Telewizja Polska 1977.

24. Casanova w Warszawie. Operetka w 2 aktach. Libretto: Z. Fedecki, A. Jarecki. Muzyka: L. Różycki. Prapremiera: Warszawa, Operetka 1979.

25. Jasełka na dzień dzisiejszy. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Warszawa, Teatr Rozmaitości 1981.

26. Niezapomniany rok 1961. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Warszawa, Teatr Popularny 1983.

27. Victoria. Scenariusz wieczoru poświęconego trzechsetnej rocznicy Odsieczy Wiedeńskiej. [Współautor:] T. Domaniewski. Warszawa: Kuria Metropolitalna Warszawska. Wydział Duszpasterstwa 1983, 31 s.

28. Wojna w Związku Literatów Polskich. Warszawa: [Wydawnictwo*] *** 1984, 47 s.

Autor podpisany pseudonimem: Jan Krajowiec.
Fragmenty pracy drukowanej uprzednio pt. Związek Literatów Polskich w stanie wojennym. „Zeszyty Historyczne”, Paryż 1983 z. 65.

29. Marsz do kąta. Operetki obywatelskie z repertuaru STS. [Współautor:] Z. Fedecki. Muzyka: M. Lusztig. Warszawa: Czytelnik 1988, 192 s.

Zawartość

Tekst A. Jareckiego i J. Abramowa: Straszny dwór. – Teksty A. Jareckiego i Z. Fedeckiego: Przedmowa wierszem; Marsz do kąta; Sen o lwie; Głębia pod mostem; Seans; Przygody Gucia. – Teksty A. Jareckiego: Przedmowa prozą; Przedmowa wierszem; Opera sprzedajna; Walka nowego ze starcami; Neoromantyzm; Nowe wesele.

Przedruk utworów Nowe wesele; Opera sprzedajna w: Trudno nie pisać satyry. Warszawa 2004 s. 238-255; 223-237.

30. Konsul. Scenariusz: M. Bork. Dialogi: M. Bork, A. Jarecki. Ekranizacja 1989.

Ponadto skecze, wiersze i piosenki satyryczne z różnych przedstawień Studenckiego Teatru Satyryków drukowane w antologii Trudno nie pisać satyry. Warszawa 2004.

Teksty piosenek i skecze w przedstawieniach Teatru STS

Prostaczkowie. 1954.
Konfrontacja. 1955.
Myślenie ma kolosalną przyszłość. 1955.
Agitka. 1956.
Czarna przegrywa czerwona wygrywa. 1956.
Siódmy kolor czerwieni. 1957.
Idź na spacer Alegorio. 1958.
Trzeba mieć ciało. 1959.
Uśmiechnięta twarz młodzieży. 1959.
Część artystyczna. 1960.
Wesoła dwururka. 1961.
30 milionów. 1962.
Wszystko co nasze. 1963.
Mnie nie jest wszystko jedno. 1964.
Orły z filtrem. 1965.
Marsz do kąta. 1967.
Raz się żyje. 1969.
Gościnny występ. 1970.

Przekłady i adaptacje

1. C. Gozzi: Księżniczka Turandot. Przeł. E. Zegadłowicz. Muzyka: E. Pałłasz. Prolog, epilog, adaptacja: A. Jarecki. Wystawienie: Warszawa, Teatr Dramatyczny 1959.
2. Ptaki. Sztuka w 3 aktach według Arystofanesa. Piosenki: A. Osiecka. Wystawienie: Warszawa, Teatr Dramatyczny 1960.
3. Serce w rozterce czyli ślusarz – widmo. (Komedia w 2 aktach). Wystawienie: Warszawa, Teatr Komedia 1967.
Sztuka według komedii J.N. Nestroya w adaptacji J. Tuwima.
4. Pustelnia. Adaptacja sceniczna powieści S. Horaka. Wystawienie: Warszawa, Studencki Teatr Satyryków 1970.
5. Diament radży. Scenariusz filmowy. Ekranizacja 1971.
Scenariusz według opowiadania R.L. Stevensona.
6. Karuzela. [Musical]. Libretto według J.N. Nestroya i teksty piosenek: A. Jarecki, A. Osiecka. Muzyka: T. Kierski. Wystawienie: Gdynia, Teatr Muzyczny 1971.
7. H. Fielding: Sędzia w potrzasku. Adaptacja: B. Miles pt. Córeczki pod klucz. Przeł.: G. Gottesman, A. Jarecki. Wystawienie: Poznań, Teatr Nowy 1972.
8. Hultaj. [Utwór dramatyczny; współautor:] G. Gottesman. Prapremiera: Warszawa, Teatr Rozmaitości 1972.
Według komedii D. Boucicaulta.
9. Nie kłam, kochanie. [Musical]. Libretto według M. Hennequin: Kłamczucha i teksty piosenek: A. Jarecki. Muzyka: T. Kierski. Wystawienie: Gdynia, Teatr Muzyczny 1972.
10. Podporucznik Kiże. Komedia w 2 częściach osnuta na tle legendy kancelaryjnej opisanej przez Jurija Tynianowa w opowiadaniu pod tym samym tytułem. [Współautor:] Z. Fedecki. Powst. ok. 1972. Wystawienie: teatralne: Warszawa, Teatr Rozmaitości 1981; telewizyjne: Telewizja Polska 1996.
Przygotowywana do wystawienia w 1972/73 w Teatrze Polskim w Warszawie; odbyła się jedynie próba generalna.
11. Róża Stambułu. [Wodewil]. Libretto wg L. Falla: Z. Fedecki, A. Jarecki, J. Słotwiński. Muzyka: L. Fall. Wystawienie: Lublin, Operetka 1973.
12. Cz. Czapów: Nieuczesani. [Utwór dramatyczny]. Adaptacja: A. Jarecki. Wystawienie: Warszawa, Teatr Rozmaitości 1974.
13. Dulscy. Scenariusz filmowy. [Współautor:] J. Rybkowski. Ekranizacja 1975.
Scenariusz na podstawie sztuki „Moralność pani Dulskiej” i innych utworów G. Zapolskiej.
14. G. Feydeau: Zajmij się Amelią. [Utwór dramatyczny]. Przeł. H. Pieczarkowska. Oprac.: A. Jarecki. Wystawienie: Warszawa, Teatr Rozmaitości 1975.
15. B. Brecht, K. Weil, D. Lane: Happy end. Przekł. songów: A. Jarecki, A. Osiecka. Wystawienie: Warszawa, Teatr Rozmaitości 1976.
16. Polska krew. Operetka w 3 aktach. Libretto: Z. Fedecki, A. Jarecki, J. Słotwiński według L. Steina. Muzyka: O. Nedbal. Wystawienie: Gliwice, Operetka Śląska 1979.
17. G. Caillavet, R. Fiers, E. Arene: Król. [Utwór dramatyczny]. Adaptacja: A. Jarecki. Wystawienie: Warszawa, Teatr Kwadrat 1987.
18. Les Miserables. Musical. Libretto według powieści W. Hugo: Nędznicy. A. Boublil, M.M. Natel. Przeł.: A. Jarecki, G. Gottesman. Muzyka: C.-M. Schönberg. Wystawienie: Gdynia, Teatr Muzyczny 1989.
19. A. Uhry, R. Waltman: Narzeczona rozbójnika. [Utwór dramatyczny]. Przeł. A. Jarecki. Wystawienie: Warszawa, Teatr Popularny 1989.
Według noweli E. Welty.
20. Człowiek we fraku. [Rewia; teksty zebrał i całość skomponował] A. Jarecki. Wystawienie: Warszawa, Teatr Syrena 1997.

Omówienia i recenzje

• Ankiety dla IBL PAN ok. 1970, 1973, 1976.

Słowniki i bibliografie

Słownik współczesnych pisarzy polskich. Seria 2. T. 1. Warszawa 1977 (B. Winklowa).

Ogólne

Artykuły

J. Głowacki: Optymistyczne pokrycie. Literatura 1972 nr 7 [o piosenkach A. Jareckiego].
J. Abramow-Newerly: Andrzej Jarecki. Życie Warszawy 1993 nr 107.
K. Braun: Życie i prace Andrzeja Jareckiego. Odra 1993 nr 7/8.
Z. Fedecki: Charakter i talent. Dziś 1993 nr 7.
A. Osiecka: Andrzej Jarecki czyli liryka obywatelska. Kultura”, Paryż 1993 nr 6.

Duże jasne

J. Koenig: Drwina, satyra, ironia i głębsze znaczenie. Przegląd Kulturalny 1962 nr 47.
M. Piwińska: Po „Dużym jasnym. Teatr 1963 nr 5.

Marysia i Napoleon [Utwór dramatyczny]

[J.A. Szczepański] Jaszcz: Książę Józef czyli Polacy. Trybuna Ludu 1964 nr 32.
J. Zagórski: Z pogranicza operetki. Kurier Polski 1964 nr 27.

Ptaki

Z. Kałużyński: Anty-heroizm w fazie kabaretowej. Nowa Kultura 1960 nr 18.
S. Treugutt: Ptaki. Przegląd Kulturalny 1960 nr 15.
A. Szastyńska-Siemionowa: Arystofanes na scenach polskich (1873-1961). Eos 1963 nr 1.