BIO

Urodzony 2 kwietnia 1903 w Stawiszczach na Kijowszczyźnie; syn Włodzimierza Janowskiego, prawnika, i Kazimiery z Mazarakich. Uczęszczał do szkół w Kijowie, a potem w Zakopanem. W 1920 jako ochotnik brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. W 1921 zdał maturę w gimnazjum realnym w Zakopanem i rozpoczął studia z zakresu filologii polskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1921-25 był prezesem akademickiego koła literacko-artystycznego Helion (1921-25). Debiutował w 1922 na łamach „Głosu Narodu” (nr 33-35) jako krytyk literacki artykułem Nie ostoimy się. (Rys charakterystyczny poezji futurystycznej w Polsce) i jako poeta wierszem Żyć pełnią życia (nr 48); z pismem tym współpracował do 1926, publikując artykuły, recenzje literackie i filmowe, wiersze oraz nowele (m.in. rubryka Ze srebrnego ekranu). W 1924 przeprowadził się do Warszawy i kontynuował studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim (UW). Publikował w tym czasie m.in. w „Gazecie Literackiej” (1926-27; głównie sprawozdania teatralne). W 1926 zrezygnował ze studiów na UW i wyjechał w 1927 do Paryża, gdzie został słuchaczem w École des Hautes Études Sociales. W 1929, po ukończeniu tej uczelni i powrocie do Warszawy, rozpoczął pracę dziennikarską w redakcji „Tygodnika Ilustrowanego” (1929-34), a potem także miesięcznika „Naokoło świata” (1931-34). Ogłaszał nadto (także pod pseudonimami) artykuły i recenzje z dziedziny literatury, teatru oraz filmu, wiersze, nowele, teksty publicystyczne, felietony i reportaże z imprez sportowych m.in. w „Dzienniku Poznańskim” (1929), „Prasie” (1930-31), „Przeglądzie Sportowym” (1930-31), „Czasie” (1934-37; w 1936 redaktor działów kulturalno-literackiego i sportowego; m.in. stała rubryka Świat książki) i „Kulturze” (1936-37); był korespondentem paryskiego pisma „Cinemode”. W 1930 został członkiem Oddziału Warszawskiego Związku Zawodowego Literatów Polskich. Ożenił się z Bożeną Głuską. W 1935 współpracował z Polską Agencją Publicystyczną. Około 1937 przeniósł się do Krakowa, gdzie wszedł w skład zespołu redakcyjnego „Ilustrowanego Kuriera Codziennego” (1936-39); publikował w „Asie” (1937-39), „Pionie” (1937; tu recenzje w rubryce Świat książek) i „Kurierze Literacko-Naukowym” (1937-39). Podczas II wojny światowej przebywał do 1941 w zajętym przez Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich Lwowie, a po wkroczeniu tam wojsk niemieckich w Warszawie. Po wojnie w 1945 mieszkał w Łodzi; zajmował się dziennikarstwem i rozwijał twórczość literacką. Był zatrudniony w redakcjach „Rzeczypospolitej” (1945) i „Tygodnika Demokratycznego” (1945-46; dział kulturalny). W 1946 zamieszkał ponownie w Krakowie i pracował w redakcji „Dziennika Polskiego”, a od 1947 do przejścia z powodu choroby na wcześniejszą emeryturę w „Echu Krakowa”. Zmarł 21 października 1959 w Krakowie.

Twórczość

1. Siejba tęcz. [Wiersze]. Warszawa: Gebethner i Wolff 1923, 70 s.

Zawartość

Cykle: Świtanie; Krzyż w stokrociach; My; Na płatkach jaśminu; Z dnia powszedniego.

2. Rewizja na Parnasie. [Szkice krytyczne]. Warszawa: Skład główny Gebethner i Wolff [1926], 32 s.

Zawartość

1. Sztuka po wojnie; Poezja a proza; Nowoczesna powieść; Rewizja formułek. – 2. Teatr a kino; Elementy widowiska teatralnego; Ciernie na drodze; „Treść i forma”. Krytyki teorii St.I. Witkiewicza; Rola prądów artystycznych.

3. Dzień jak noc. [Opowiadania]. Warszawa: F. Hoesick 1934, 224 s.

Zawartość

Dzień jak noc; Odwrócona karta; Pogromca; W cichym dworku; Motlak; Bugatti; Heljodor and co; Sensacja w Poleksie; Łzy Adama Brzesza; Pożegnanie.

4. [Zakończenie i przedmowa do:] Z. Jurkowski: Wielki egzamin. [Powieść]. Warszawa: E. Kuthan 1946, 323 s.

J. Janowski dokończył powieść zmarłego Z. Jurkowskiego, opracowując 1/4 tekstu.

5. Wesoła wędrówka. [Wiersze dla dzieci]. Łódź: Księgarnia Ludowa [1947], 40 s.

Zawartość

Cykle: Afryka; Ameryka; Australia; Azja; Europa.

Utwory niepublikowane

Utwory powstałe (lub rozpoczęte) w 1939-45 częściowo ogłaszane w prasie:.

Intermezzo. [Dramat w 1 akcie]. Powst. 1943.
Karuzela. [Powieść].
Krokusy. [Powieść].
Maski Kamili. [Dramat]. Powst. 1942.
Zdarzenia. [Dialogi]. [Inf. autora. Odrodzenie 1946 nr 18 i P. Grzegorczyka. Znak 1961 nr 4].

Omówienia i recenzje

Słowniki i bibliografie

P. Grzegorczyk: Jarosław Janowski. Znak 1961 nr 4, przedruk w tegoż: Twórcy i badacze kultury zmarli w latach 1956-1967. Cz. 1. Warszawa 1986.
Słownik współczesnych pisarzy polskich. T. 2. Warszawa 1964.

Siejba tęcz

L. Skoczylas: Odżydzanie najnowszej polskiej poezji. Głos Narodowy 1923 nr 97.
W. Zechenter: Autor „Siejby tęcz. Słowo Powszechne 1970 nr 175.

Rewizja na Parnasie

R. Bergel: Próba diagnozy literackiej. Głos Narodowy 1926 nr 163.
• [J. Przyboś] J.P. „Zwrotnica1926 nr 10.
[W. Zechenter] W.Z.: Rewizja i Rewizor. Gazeta Literacka 1926 nr 15/16.

Dzień jak noc

E. Breiter: Powieść i nowela. Wiadomości Literackie 1935 nr 2 s. 4.
K. Czachowski. „Nowa Książka1935 z. 6.
W. Gombrowicz: O zakres i granice powieści popularnej. „Kurier Poranny1935 nr 43, przedruk w tegoż: Dzieła zebrane. T. 10. Paryż 1973; Dzieła. T. 12. Kraków 1995.
Z. Starowieyska-Morstinowa. „Przegląd Powszechny1935 z. 3.