BIO
Urodzony 9 grudnia 1945 w Krakowie; syn Karola Jankowskiego, prawnika, i Marii z Klimasińskich. W 1964 zdał maturę w I Liceum Ogólnokształcącym im. B. Nowodworskiego. Następnie studiował historię na Uniwersytecie Jagiellońskim, w 1971 uzyskał magisterium. Debiutował w 1965 na łamach „Itd”; w piśmie tym pracował w latach 1967-77, awansując od korespondenta terenowego do starszego redaktora działu reportażu (tu m.in. w 1975 cykl felietonów podpisanych Złośliwiec). Równocześnie był zatrudniony jako dziennikarz w innych pismach: w 1969-71 w „Dzienniku Polskim” (początkowo jako stażysta, później młodszy redaktor), w 1971-72 w tygodniku „Student” (kierownik działu informacji, redaktor działu reportażu), w 1973-81 w „Życiu Literackim” (jako redaktor i publicysta). W związku z twórczością reporterską odbył wiele podróży zagranicznych, m.in. do Stanów Zjednoczonych (dwukrotnie w 1976 i w 1987/88 na stypendium Fundacji Kościuszkowskiej), Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, Mongolii, Niemieckiej Republiki Demokratycznej, Węgier i Francji. Był członkiem Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce (później Komisja Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu – Instytut Pamięci Narodowej). W 1974 otrzymał I nagrodę Klubu Publicystów Społeczno-Prawnych Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Od 1977 współpracował jako autor słuchowisk z Polskim Radiem. W 1981 pracował w „Gazecie Krakowskiej”. Od tegoż roku współpracował jako recenzent wewnętrzny z Wydawnictwem Literackim w Krakowie oraz z Krajową Agencją Wydawniczą w Krakowie i Rzeszowie. Od marca 1982 przez rok pracował ponownie w „Dzienniku Polskim” jako starszy publicysta, redagując dodatek „Oficyna” poświęcony literaturze i dodatek reporterski „Pejzaż Polski”. W 1982-87 działał w Stowarzyszeniu Autorów Polskich, pełniąc funkcję wiceprezesa i sekretarza Rady Oddziału w Krakowie. W 1983-85 był dyrektorem Oficyny Wydawniczej „Urania”. W 1986-87 publikował w „Przeglądzie Tygodniowym” (m.in. cykl reportaży historycznych pt. Kryptonim Samoobrona). W 1987 rozpoczął stałą współpracę z „Nowym Dziennikiem” (Nowy Jork). W 1993 został zastępcą redaktora naczelnego tygodnika „Wieści”. Był pomysłodawcą i komisarzem wystawy „Zginęli w Katyniu” (Kraków 1989), członkiem i w 1992 wiceprzewodniczącym Instytutu Katyńskiego w Polsce i redaktorem „Biuletynu Katyńskiego”. Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (1976) i odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” (1986). Zmarł 9 grudnia 1945 w Krakowie; pochowany tamże na Cmentarzu Rakowickim.
Twórczość
1. Posiadać Wenus. [Współwyd. z:] E. Szcześniak: Przecieranie szlaku; E. Żurek: Dzisiaj powiem prawdę. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza 1977, 166 s.
2. Steny z ulicy Mogilskiej. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1977, 212 s.
Nagrody
3. Dom dla jedynaka. [Utwór dramatyczny]. „Teatr Polskiego Radia” 1978 nr 1 s. 40-58. Polskie Radio 1978. Por. poz. ↑.
4. Żołnierze z „Zielonego”. [Opowieść]. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1978, 126 s.
5. „Chlebowy”. [Powieść]. Warszawa: Wydawnictwa Radia i Telewizji 1979, 119 s.
6. „Czarny” nadaje o trzeciej. [Opowieść]. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1979, 109 s.
7. Dom dla jedynaka. [Opowiadanie]. Warszawa: Wydawnictwa Radia i Telewizji 1979, 103 s. Por. poz. ↑.
8. Znak Jastrzębca. [Powieść]. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1979, 317 s. Wyd. 2 tamże 1982.
9. Szable i rapiery. [Powieść]. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1980, 285 s. Wyd. 2 tamże 1985.
10. Grot. Kraków: Wydawnictwo Krzyża Nowohuckiego* 1981, 185 s. [inf. autora].
11. „Monte”. [Opowieść]. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1983, 134 s.
12. Głową muru. [Reportaże]. Rzeszów: Krajowa Agencja Wydawnicza 1985, 235 s.
13. Od Sycylii do Monte Cassino. [Współautor:] O. Terlecki. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza 1985, 78 s.
14. Jak krakowscy żacy wygrali swoją wojnę ze Szwedami. [Opowieść dla dzieci]. Warszawa: Alfa 1986, 45 s.
15. Królewski kurier. [Powieść dla młodzieży]. Rzeszów: Krajowa Agencja Wydawnicza 1986, 285 s. Wyd. nast. cz. 1 Kraków: Polrend 1993, 127 s.
16. Steny biją celnie. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza 1986, 137 s.
17. Rozkaz zdobyć więzienie. [Reportaż historyczny; współautor:] S. Dąbrowa-Kostka. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza 1988, 178 s. [Wyd. 2] Tuchów: Wydawnictwo Redemptorystów 2000.
18. Emisariusz Witold. [Opowieść biograficzna o Janie Karskim]. Nowy Jork: „Nowy Dziennik” 1991, 320 s.
19. Żołnierze Rzeczypospolitej. Chicago: Wici Publishing Co. 1991, 246 s.
20. Strzały pod więzieniem. Warszawa: Wydawnictwa Radia i Telewizji 1992, 268 s.
21. Człowiek o wielu nazwiskach. [Opowieść biograficzna o Janie Karskim]. Katowice: Wydawnictwo A. Abramskiego 1993, 219 s.
22. Karski. How one man tried to stop the Holocaust. [Współautor:] E.T. Wood. [Wstęp:] E. Wiesel. New York: J. Wiley 1994, 316 s.
Przekłady
niemiecki
polski
23. Kwadrans na Zamarstynowie. [Opowieść o akcjach bojowych Armii Krajowej we Lwowie]. Kraków: Wydawnictwo Zakonu Pijarów 1995, 225 s.
24. Ostatni lot Halifaxa. [Współautor:] J. Piekarczyk. Kraków: Cracovia 1997, 161 s. Por. Słuchowiska radiowe.
25. Czterdziestu co godzinę. Red.: M. Tarczyński. [Warszawa:] Polska Fundacja Katyńska [2002], 363 s.
26. Dzień rozpoczął się szczególnie... Warszawa: Polska Fundacja Katyńska [2003], 142 s.
27. Literaci a sprawa katyńska – 1945. [Współautor:] R. Kotarba. Kraków: Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego „Societas Vistulana” 2003, 257 s.
Słuchowiska radiowe, m.in.
Prace redakcyjne
Omówienia i recenzje
• Ankieta dla IBL PAN 1989, 2004.
