BIO

Urodzony 27 lutego 1945 w Kurowie; syn Czesława Janczarskiego, pisarza, i Krystyny z Zawadzkich. Od 1946 mieszkał w Warszawie. W 1959-63 uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego nr 40 w Warszawie. Następnie studiował socjologię na Uniwersytecie Warszawskim; w 1968 uzyskał magisterium. Debiutował jako satyryk w 1967 w Programie III Polskiego Radia, a w prasie w 1971 wierszem Znany z tego szczególnie był hrabia ... w „Szpilkach” (nr 2); w piśmie tym publikował utwory satyryczne także w latach następnych. W 1969 rozpoczął pracę w Programie III Polskiego Radia jako redaktor; w 1971-74 był kierownikiem Redakcji Audycji Rozrywkowych; autorem cyklicznych audycji satyrycznych: Ilustrowany tygodnik rozrywki (1971-73), Ilustrowany magazyn autorów (1974-76), Magazyn ODMA (1980-81). Był też autorem tekstów dla kabaretu Pod Egidą (od 1968). W 1975 został laureatem Złotego Mikrofonu za twórczość radiową. W 1971 ożenił się z Urszulą Markiewicz, romanistką (rozwód 1972), w 1973 z Barbarą Wrzesińską, aktorką (rozwód 1982). Od 1976 należał do Związku Literatów Polskich (do rozwiązania Związku w 1983). W 1987 ożenił się z Ewą Błaszczyk, aktorką. W 1989 został członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Od lutego 1991 do 1992 był redaktorem naczelnym „Szpilek”. W 1992 został prezesem i współwłaścicielem firmy „Zgryz – Studio Test” produkującej programy telewizyjne. W 1992-94 współtworzył z Maciejem Zembatym radiowy magazyn satyryczny „Zgryz”. W 1999 otrzymał nagrodę im. A. Waligórskiego. Zmarł 2 lutego 2000 w Warszawie.

Twórczość

1. Kocham pana, panie Sułku. [Cykl ok. 150 słuchowisk radiowych]. Polskie Radio 1971-1976, 1980-1981. Wyd. Warszawa: Wydawnictwa Radia i Telewizji 1978, 195 s. Wyd. nast.: wyd. 2 tamże 1979, [wyd. 3] Warszawa: Da Capo 2000.

W publikacji książkowej humoreski w układzie: Cz. I spotkania z przyrodą; Cz. II różne sprawy; Cz. III spotkania z filozofią.

2. Rodzina Poszepszyńskich. [Cykl ok. 150 słuchowisk radiowych; współautor:] M. Zembaty. Polskie Radio 1971-1976, 1980-1981. Por. poz. .

3. Grzybobranie. Scenariusz telewizyjny. [Współautor:] A. Kreczmar. Telewizja Polska 1972.

4. Przed próbą. Scenariusz telewizyjny. [Współautor:] A. Kreczmar. Telewizja Polska 1973.

5. Kopeć. [Komedia]. Prapremiera: teatralna: Kraków, Stary Teatr 1974; radiowa: Polskie Radio 1977.

Przekłady

rosyjski

Kopot'. [Przeł.] V. Borisov. Moskva 1976.

6. Wieczorny gość. Scenariusz cyklu telewizyjnego w 5 odcinkach. Telewizja Polska 1976.

7. Badacze. [Komedia]. Prapremiera: Warszawa, Teatr Nowy 1977.

8. Kolejka. [Komedia]. Prapremiera: teatralna: Gniezno, Teatr im. A. Fredry 1977; radiowa: Polskie Radio 1977.

9. Milioner. Scenariusz filmowy. [Współautor:] A. Pastuszek. Ekranizacja 1977.

10. Nasza klatka. (Ballada sąsiedzka w II aktach). [Komedia]. Prapremiera: teatralna:Warszawa, Teatr Kwadrat 1978; radiowa: Polskie Radio 1979.

11. Czyżby? [Utwór dramatyczny]. „Dialog1979 nr 9 s. 41-68. Prapremiera: teatralna: Elbląg, Teatr Dramatyczny 1980; radiowa: Polskie Radio 1980.

12. Rozrywki duchów Rozrywki. [Powieść radiowa]. Polskie Radio 1979 [ok. 30 odcinków]. Wyd. łącznie z: Powieść ze Ślusarzem. Warszawa: Wydawnictwa Radia i Telewizji 1980, 245 s.

13. Niemoralność pani Dulskiej. [Utwór dramatyczny; współautor:] A. Kreczmar. Telewizja Polska 1980.

14. Umrzeć ze śmiechu. [Komedia]. Prapremiera: teatralna: Olsztyn, Teatr im. S. Jaracza 1980; telewizyjna: Telewizja Polska 1988.

Przekłady

bułgarski

Da umreš ot smjach. Wystawienie: Płowdiw, Teatr Dramatyczny 1985.

słowacki

Umřít smíchy. Wystawienie: Pilzno, Divadlo Dialog 1986.
[Przeł.] I. Lexova. Wystawienie: Brno 1987.

15. Mister Sex. [Komedia]. Prapremiera: Warszawa, Teatr Rozmaitości 1981.

16. Strajk w domu wariatów. [Komedia]. Prapremiera: Olsztyn, Teatr im. S. Jaracza 1981.

17. Jedno z dwojga. Scenariusz filmowy. [Współautor:] K. Tchórzewski. Ekranizacja 1983.

18. Rycerzyk Czerwonego Serduszka. [Pełnometrażowy film rysunkowy]. Scenariusz: A. Lach. Komentarz: J. Janczarski. Ekranizacja 1983.

19. Stan wewnętrzny. Scenariusz filmowy. [Współautor:] K. Tchórzewski. Ekranizacja 1983.

20. Przybłęda. [Scenariusz serialu telewizyjnego. Odcinki 2-11; współautor:] J. Markuszewski. Ekranizacja 1984.

21. Szkoda słońca. [Utwór dramatyczny]. Telewizja Polska 1986.

22. Zmiennicy. Scenariusz filmu telewizyjnego. [Współautor:] S. Bareja. Telewizja Polska 1986.

23. O rany, nic się nie stało!!!. Scenariusz filmowy. [Współautor:] W. Szarek. Ekranizacja 1987.

24. Czyste szaleństwo. [Scenariusz programów telewizyjnych dla stacji komercyjnych; współautor:] M. Zembaty. Telewizja Polska 1993.

25. Goodbye, Rockefeller. Scenariusz filmowy [Współautor:] R. Nyczka. Ekranizacja 1993.

26. Oczy niebieskie. Scenariusz filmowy. [Współautor:] W. Szarek. Ekranizacja 1993.

27. Rodzina Poszepszyńskich. Scenariusz filmowy. [Współautor:] M. Zembaty. Ekranizacja 1993. Por. poz. .

28. Wysypisko. Program satyryczny. [Współautor:] M. Zembaty. Telewizja Polska 1994.

29. Hurtownia. [Utwór dramatyczny]. Telewizja Polska 1995.

30. Rodzina Poszepszyńskich. Antypowieść. [Współautor:] M. Zembaty. Warszawa: Da Capo 1997, 190 s. Por. poz. , .

31. To my. Scenariusz filmowy. [Współautor:] W. Szarek. Ekranizacja 2000.

32. Kameleon. Scenariusz filmowy. [Współautor:] J. Kijowski. Ekranizacja 2001.

Prace redakcyjne

1. J. Kofta: Na wszystkich dworcach świata. [Wiersze]. [Wybór i układ: J. Kofta, J. Janczarski]. Wrocław: Ośrodek Kultury i Sztuki 1989, 37 s.

Omówienia i recenzje

Ankieta dla IBL PAN 1993.

Wywiady

Propaganda miłości. Rozm. J. Piasecki. „Tygodnik Kulturalny1986 nr 6.

Ogólne

Artykuły

A. Multanowski: Nierzeczywistość. Teatr 1981 nr 21/22.
J. Bończa-Szabłowski: Człowiek uśmiechu: Jacek Janczarski (1945-2000). Rzeczpospolita 2000 nr 29.

Kocham pana, panie Sułku

Ł. Nicpan: Powagi o Sułku i Elizie. Nowe Książki 1979 nr 6.
A. Fabianowski: Kochany pan Sułek. Literatura 1980 nr 24.
K. Mętrak: Prostaczek i miłośnica. Kulisy 1980 nr 6.

Kopeć

B. Osterloff: Debiut!Teatr1974 nr 18.

Czyżby?

M. Bechczyc-Rudnicka: Czyżby „Czyżby”?Kamena1980 nr 24.
J. Kłosowicz: Czyżby komedia? Program Teatru im. A. Mickiewicza (Częstochowa) 1980 nr z 15 III.

Umrzeć ze śmiechu

H. Bieniewski: Paradoksy. Teatr 1980 nr 21.