BIO

Urodzony 26 lipca 1929 w Wilnie; syn Stanisława Ihnatowicza, oficera Wojska Polskiego, i Zofii z Szymanowskich. Uczęszczał do prywatnej szkoły podstawowej w Częstochowie i tam w czasie okupacji niemieckiej kontynuował naukę na tajnych kompletach gimnazjalnych. W 1946 opuścił Polskę i zamieszkał w Irlandii, gdzie ukończył szkołę średnią. Następnie studiował filozofię i psychologię w University College w Dublinie, w 1951 uzyskał stopień Bachelor of Arts. W tymże roku wyjechał do Kanady i pracował jako urzędnik w biurze ubezpieczeń w Toronto. Debiutował w 1954 w pismach londyńskich wierszami opublikowanymi w miesięczniku Związku Studentów Polskich Zagranicą „Życie Akademickie” (nr 50, 52/53, 56) oraz prozą w katolickim tygodniku religijno-kulturalnym „Życie” (nr 26). Od 1955 należał do grupy młodych pisarzy skupionych wokół miesięcznika „Merkuriusz Polski” wydawanego w Londynie przez Zrzeszenie Studentów i Absolwentów Polskich na Uchodźstwie. W 1956 wstąpił do nowicjatu oo. benedyktynów w Quebecku. W tymże roku zaczął publikować w pismach krajowych najpierw w „Po prostu”, a w 1957 nawiązał współpracę z „Tygodnikiem Powszechnym”. W 1958-66 przebywał w Polsce i kontynuował studia teologiczne w Seminarium Duchownym w Kielcach oraz w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie; w 1962 otrzymał święcenia kapłańskie. Następnie studiował teologię w Paryżu i w Ottawie. Doktoryzował się w Rzymie. We wrześniu 1969 został profesorem teologii i patrystyki na University of Saint Thomas w Houston (Texas), gdzie wykładał do przejścia na emeryturę w 1997. W wydawanym w Houston piśmie „The Cauldran” ogłaszał w 1974-75 (w języku angielskim) felietony pod pseudonimem A. Synnick. Wiersze oraz przekłady psalmów z hebrajskiego i poezji anglojęzycznej (m.in. E. Pounda, W. Whittmana) publikował w czasopismach: „Związkowiec” (Toronto, 1968-71), „Oficyna Poetów” (Londyn, 1968-74), „Wiadomości” (Londyn, 1970-74) i in. Za twórczość literacką otrzymał w 1973 nagrodę Fundacji im. Kościelskich w Genewie. W 1982 i w 1985 prowadził badania naukowe w Europie (na stypendium Constantin Fundation oraz na stypendium National Endowment for Humanities, Waszyngton). W 1987 wykładał gościnnie patrystykę w Seminarium Duchownym w Kielcach.W 1997 otrzymał papieski Order św. Krzyża „Pro Ecclesia et Pontifice”. Członek Polish Institute of Arts and Sciences of America, Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie i Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Mieszka w Houston (USA).

Twórczość

1. [Teksty piosenek]. W: C. Goldoni: Gbury. Wystawienie: Kalisz, Teatr im. W. Bogusławskiego 1963.

Pod pseudonimem: Jan Settin.

2. Pejzaż z postaciami. [Wiersze]. Londyn: Oficyna Poetów i Malarzy 1972, 61 s.

Wiersze z lat 1966-1970.

Zawartość

Cykle: Krajobraz wewnętrzny; Pomniki w Ogrodzie Luksemburskim.

3. Wiersze wybrane. Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak 1973 [właśc. 1972], 139 s.

4. Displeasure. [Wiersze]. Londyn: Poets and Painters Press 1975, 68 s.

Zawartość

Cykle: Invocation; Pleasures of a journeyman; The secret of Tiresias.

5. Wiersze wybrane II. Teksas: Oficyna Poetów i Prozaików 1990.

6. Niewidomy z Batsaidy. [Wiersze]. Warszawa: Lumen 1991, 80 s.

7. Czas co pochłania. Wiersze. Przekł. wierszy angielskich: B. Tarnowska. Posłowie: Z. Ożóg. Rzeszów: Biblioteka „Frazy 2002.

Wyd. bibliofilskie z okazji spotkań autorskich w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Rzeszowskiego i Księgarni Akademickiej „Libra”; 9 numerowanych egzemplarzy z autografem poety.

8. Epigramat o nadziei i inne wiersze. 1992-2003. Posłowie: A. Jakubowska-Ożóg. Rzeszów: Biblioteka „Frazy 2004, 90 s.

Przekłady

1. A. Dulles: Świadectwo dane łasce i Refleksje o teologicznej wędrówce. Ząbki: Apostolicum 2004, 119 s.

Omówienia i recenzje

Ankiety dla IBL PAN 1976, 1989, 2004.

Wywiady

F. Śmieja: Rozmowa trzecia: z Januszem Ihnatowiczem. W tegoż: Siedem rozmów o poezji. Toronto 1990.
Gdzie moja praca, tam mój dom. Rozm. A. Ziółkowska. Przegląd Powszechny 1993 nr 4.

Słowniki i bibliografie

Literatura polska XX wieku. Przewodnik encyklopedyczny. T. 1. Warszawa 2000 (K. Ćwikliński).

Ogólne

Artykuły

B. Taborski: Sylwetki młodych poetów. Życie Akademickie”, Londyn 1954 nr 50.
[J. Sito] J.S.S.: Akcenty. Orzeł Biały”, Londyn 1956 nr 20.
Z. Lichniak: O ks. Januszu Ihnatowiczu i Zofii Ilińskiej. W tegoż: Mój skorowidz poezji polskiej na emigracji. Warszawa 1989.
M. Kruszewska: Ks. Janusz Artur Ihnatowicz – poeta nie upozowany. Twórczość 1993 nr 7.
Z. Łączkowski: Poezja uroku i dyskrecji. W tegoż: Poezja nie zniewolona. Warszawa 1997.
Z. Ożóg: Bośmy kamienie zapadłe na dno świata. O poezji Janusza Artura Ihnatowicza. W: Poetycki krąg „Kontynentów. Rzeszów 1997.
Z. Ożóg: Jedynym zadaniem poety jest tworzenie dobrych wierszy...” O poezji ks. Janusza Artura Ihnatowicza. Fraza 2002 nr 1/2.
B. Tarnowska: Język moim łańcuchem. O dwujęzyczności poetów grupy „Merkuriusza” – „Kontynentów”; „Life is death”. O angielskich wierszach Janusza Artura Ihnatowicza. W tejże: Między światami. Olsztyn 2004.
A. Jakubowska-Ożóg: Motywy biblijne w poezji Janusza Artura Ihnatowicza. W: Poezja polska na obczyźnie. T. 2. Rzeszów 2005.
A. Jakubowska-Ożóg: Przestrzeń w poezji Janusza Artura Ihnatowicza. W: Epoka przemian. Wiek XX w literaturze polskiej. Rzeszów 2005.
F. Śmieja: Poezja to zakon. Janusz Artur Ihnatowicz. W tegoż: Zbliżenia i kontakty raz jeszcze. Katowice 2007.

Wiersze wybrane [1997]

A. Czerniawski. „Kultura”, Paryż 1973 nr 11.
T. J. Żółciński: Poetycki dyskurs z samym sobą. Więź 1973 nr 10.
M. Skwarnicki. „Tygodnik Powszechny1973 nr 25.

Epigramat o nadziei i inne wiersze

J. Drzewucki: Podziwiajcie i nie traćcie nadziei. Rzeczpospolita 2004 nr 154 dod.Rzecz o Książkachnr 7.