BIO

Urodzony 27 kwietnia 1883 w Warszawie; syn Józefa Hiża, urzędnika administracji rosyjskiej, i Leontyny z domu Kucz. Był wnukiem Karola Kucza, redaktora „Kuriera Warszawskiego”, bratankiem Tadeusza Hiża, współwłaściciela warszawskiej firmy wydawniczej „Turkułł i Hiż”. Jako małe dziecko wyjechał z rodzicami do Petersburga, gdzie następnie ukończył gimnazjum. Od 1902 studiował prawo na tamtejszym uniwersytecie. Brał udział w życiu społecznym polskiej młodzieży akademickiej; był członkiem zarządu i gospodarzem polskiej kuchni studenckiej. W 1907 został aresztowany za zorganizowanie wiecu. Pod koniec studiów przeniósł się do Moskwy, gdzie w 1909 złożył egzamin państwowy. W 1908 wspólnie z Remigiuszem Kwiatkowskim, Tadeuszem Micińskim i Zdzisławem Lednickim założył w Moskwie efemeryczne pisma literackie „Wzlot”, później „Głos Polski”. Po powrocie do Petersburga pracował jako dziennikarz w „Dzienniku Petersburskim”. Publikował też felietony i recenzje literackie w petersburskim „Kraju Codziennym”, a w 1911 wiersze w warszawskim „Tygodniku Ilustrowanym” i w 1913Złotym Rogu”. W 1915 ożenił się z Emilią Elżanowską, studentką Politechniki Petersburskiej, w późniejszych latach jedną z pierwszych w Polsce kobiet architektów. W 1920 powrócił wraz z rodziną do Warszawy, gdzie początkowo pracował jako radca prawny w Ministerstwie Przemysłu i Handlu. W 1921 został dziennikarzem w „Kurierze Porannym”, w którym do 1923 prowadził działy recenzji Notatki literackie i Z piśmiennictwa. Następnie współpracował z „Głosem Prawdy” (1927-29), po czym został pracownikiem sanacyjnej „Gazety Polskiej” (1928-39), w której ogłaszał stale felietony, recenzje literackie i sprawozdania sądowe w rubryce Niedole i smutki. Związał się z kręgiem cyganerii warszawskiej. Podczas okupacji niemieckiej przebywał nadal w Warszawie. Po powstaniu warszawskim zamieszkał w Krakowie, gdzie zmarł 31 grudnia 1945; pochowany tamże na cmentarzu Rakowickim.

Twórczość

1. Wybór wierszy. Warszawa: E. Wende i Spółka 1908, 92 s.

Zawartość

Zawiera cykle: Polonii część pierwsza; Polonii część druga; Z melodii wieczoru letniego; Dla rymu.

2. Sen o skrzydłach. Wiersze i sceny. Petersburg: [Nakład autora] Druk. A. Smoliński 1914, 146 s.

Zawartość

Zawiera cykle: Hejnał; Sonety; Miniatury; Wiersze różne; Polonia; Nad Newą. – Sceny dramatyczne [wierszem]: Sen pieśniarza; W lesie. (Fantazja dramatyczna); Bez maski. (Lever de rideau); Zdeptany kwiat. Nowela dramatyczna w 1 odsłonie; Balestieri. Szkic dramatyczny w 2 odsłonach.

3. Kościuszko. [Wiersze]. Petersburg: Księgarnia Polska 1917, 16 s.

4. Hejnał. [Wiersze]. Warszawa: F. Hoesick 1934, 48 s.

5. Talent, dziwactwo i coś jeszcze. Warszawa: Rój 1937, 284 s.

Wspomnienia i felietony drukowane w „Gazecie Polskiej” w 1930-1936.

Przekłady

1. H. Casson: 16 zasad człowieka interesu. [Rozważania]. Warszawa: M. Czerwiński 1923, XII, 158 s.
2. [J.H.H. Boëx] J. H. Rosny : Walka o ogień. Powieść z czasów pierwotnych. T. 1-2. [Przeł.: T. Hiż i I. Mrozowski]. Warszawa: E. Wende 1926, 160 + 143 s. Wyd. nast. Warszawa: Chłopski Świat 1948.

Omówienia i recenzje

Słowniki i bibliografie

Polski Słownik Biograficzny. T. 9. Wrocław 1960 (W. Giełżyński).
Słownik współczesnych pisarzy polskich. T. 1. Warszawa 1963.

Wybór wierszy [2000]

[H. Galle:] Pierwsze wzloty. Tygodnik Ilustrowany 1908 nr 15.
W. Nakonieczny: Wierszem... Kraj Codzienny”, Petersburg 1908 nr 51.
W. Gostomski. „Książka1909 nr 7.

Hejnał

K. Czachowski. „Gazeta Polska1935 nr 165.

Talent, dziwactwo i coś jeszcze

W. Gombrowicz: Wspomnienia z dawnych lat. Kurier Poranny 1937 nr 159, przedruk w tegoż: Dzieła zebrane. T. 10. Paryż 1973, Varia. T. 1. Kraków 2004.
A. Jesionowski: Przekładaniec wakacyjny. Kultura 1937 nr 38.
S. Rogoż: Wspomnienia dziennikarza. Wiadomości Literackie 1937 nr 36.