BIO

Urodzony 24 października 1910 w Berlinie; syn Juliana Wojciechowskiego, nauczyciela gimnazjalnego, i Anny z domu Beerentsen, Dunki; ojciec Piotra Wojciechowskiego, prozaika. Dzieciństwo spędził w Poznaniu. Po powrocie matki do Danii i śmierci ojca w 1925 wychowywał się pod opieką ciotki, Walentyny Arendtowej. W 1919-27 uczęszczał do Gimnazjum im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu, po czym studiował medycynę na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Poznańskiego. W 1927-33 należał do Związku Polskiej Młodzieży Demokratycznej. Debiutował w 1929 wierszem pt. Raca, opublikowanym w „Kurierze Literacko-Naukowym” (nr 11; podpisanym stale później używanym pseudonimem Edwin Herbert). Brał czynny udział w działalności towarzystwa artystycznego „Promethidion”. Był jednym z twórców powstałej w 1932 w Poznaniu grupy literackiej Klub Poetów „Prom”, a także jej nieregularnie wydawanego organu „Prom” (1932-33, 1935-38), które okresowo współredagował z Eugeniuszem Morskim (1932 nr 4-1936/37 nr 10) oraz serii „Biblioteka Promu”. Nadto ogłaszał sporadycznie wiersze, opowiadania i fragmenty prozy m.in. w „Tęczy” (1930-33), „Dzienniku Poznańskim” (1931-35), „Życiu Literackim” (1934), „Okolicy Poetów” (1936-37). Podjął także pracę przekładową z języka niemieckiego. Od 1932 był członkiem Związku Zawodowego Literatów Polskich. Po ukończeniu studiów w 1933 odbył roczną służbę wojskową, a następnie pracował do wybuchu wojny w Klinice Chorób Nerwowych i Umysłowych w Poznaniu. Poślubił koleżankę ze studiów, Zofię Kozłowską (rozwód ok. 1945). Po wybuchu II wojny światowej pełnił obowiązki komendanta wojskowej stacji ewakuacyjnej na linii Poznań-Pruszków, a także zorganizował Szpital dla Rannych Żołnierzy w Pruszkowie. W czasie okupacji niemieckiej mieszkał w Lublinie, od września 1939 do 1940 pracował w Wojewódzkim Szpitalu dla Psychicznie i Nerwowo Chorych w Choroszczy pod Białymstokiem, a następnie w Miejskim Szpitalu im. Jana Bożego w Lublinie. W sierpniu 1944 zgłosił się na ochotnika do Wojska Polskiego i został przydzielony do 62. Szpitala Ewakuacyjnego. W styczniu 1945 objął (w stopniu kapitana) obowiązki ordynatora oddziału neurologicznego szpitala w Oliwie, a później pełnił funkcję komendanta Wojskowego Sanatorium w Sopocie. W 1946 był przez kilka miesięcy lekarzem osobistym przewodniczącego Krajowej Rady Narodowej, Bolesława Bieruta. W 1947 został członkiem Polskiej Partii Robotniczej (w 1948-56 członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej). W tymże roku zawarł związek małżeński z Aleksandrą Zaliszówną. W następnych latach był służbowo kierowany do pracy we Wrocławiu (1947), w Poznaniu (1947-52), Krakowie (1952-56, od 1953 w stopniu pułkownika) i od 1956 ponownie w Poznaniu. Kontynuował twórczość literacką oraz przekładową z języka niemieckiego i norweskiego. W 1958 reaktywował wraz z niektórymi członkami przedwojennego „Promu” działalność grupy pod nazwą „Nowy Prom”. Działał w Oddziale Poznańskim Związku Literatów Polskich. W 1968 z powodu choroby serca przeszedł na emeryturę i zamieszkał w Kirach pod Zakopanem. Pracował jako konsultant neurolog szpitala w Zakopanem i rzeczoznawca sądowy w Poznaniu. Przez wiele lat wchodził w skład komitetu redakcyjnego miesięcznika „Zdrowie i Trzeźwość”. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1968). Zmarł nagle 10 sierpnia 1974 w czasie wycieczki w Tatry, pod Kozim Wierchem; pochowany w Zakopanem na cmentarzu przy ulicy Nowotarskiej.

Twórczość

1. Hinduski sen. [Wiersze; autorzy:] E. Herbert, J.W. Kapuściński. Poznań: J. Jachowski, Księgarnia Uniwersytecka 1930, 61 s.

2. Sonety Dnia Słonecznego. Poznań: [druk.] Rolnicza Drukarnia i Księgarnia. Nakład 1932, [6] s. Biblioteka Promu, 2.

Na k. tytułowej: Dziewczynie z różowych wydm Sonety Dnia Słonecznego ofiaruje poeta.

3. Dęby kwitną. [Wiersze]. Poznań: [druk.] Rolnicza Drukarnia 1935, 31 s. Biblioteka Promu, 7.

4. Narodziny płomienia. Poznań: [druk.] F. Pilczek 1937, 43 s. Biblioteka Promu, 10.

5. Kamienie; Klaudia. [Opowiadania]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1953, 115 s.

6. Garść ziarna. [Powieść]. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1955, 200 s.

7. Antykwariat liryczny. [Wiersze]. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1959, 72 s.

Zawartość

Zawiera cykle: Wagary; Satakunta; Ziemia i słowo.

8. Utwory wybrane. Wybór i przedmowa: A. Rogalski. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1980, 145 s.

Zawartość

Zawiera wybór wierszy z poz. , , , – nadto Z wierszy nie publikowanych. – [Proza:] Klaudia [poz. ]; Beata Borg [fragm. powieści]; Obraz; Sądowa góra.

Przekłady

1. J. Knittel: El Hakim. (Lekarz). [Powieść]. Poznań: Z. Gustowski i M. Wojciechowski 1939 [właśc. 1938], 442 s. Wyd. nast.: wyd. 3 [!] Poznań: Księgarnia Z. Gustowski 1946, tamże: wyd. 4 1946, wyd. 5 1947, wyd. 6 1947, wyd. 7 1948, wyd. nowe 1949; wyd. 2 [!] Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1959, tamże wyd. 3 1968.
2. W. Borchert: Pod drzwiami. [Dramat i opowiadanie]. Przeł.: E. Herbert, E. Naganowski. Warszawa: Czytelnik 1960, 468 s.
3. T. Stigen: Cienie na moim sercu. Powieść o pewnej miłości. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1960, 243 s.
4. A. Omre: Ucieczka. [Powieść]. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1961, 276 s.
5. F. Fühmann: Sąd boży i inne opowiadania. Warszawa: Czytelnik 1962, 126 s.
6. G. Gaspar: Opowiadania. Przeł.: E. Herbert, Maria Kłos-Gwizdalska, M. Wołczacka. Warszawa: Czytelnik 1964, 258 s.
7. E. Klein: Transport złota. [Powieść dla młodzieży]. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1967 219 s.
8. B. Voelkner: Dolina Gniewnego Potoku. Powieść. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1968, 326 s. Wyd. 2 tamże 1970.
9. H.H. Johnn: Drewniany statek. [Powieść]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1969, 254 s.
10. W. Kaufmann: Narodziny Ryszarda Hamiltona. Opowiadania. Wybór i przekł.: E. Herbert, M. Kłos-Gwizdalska. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1970, 163 s.
11. S. Pitschmann: Kontrapunkty. [Opowiadania]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1970, 172 s.
12. H.A. Stoll: Bogowie i giganci. Powieść o ołtarzu pergameńskim. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1970, 400 s.
13. V. Vogt: Kaszel. Opowiadania prawdopodobne i nieprawdopodobne. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1971, 122 s.
14. H. Rosendorfer: Budowniczy ruin. [Powieść]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1972, 419 s.
15. F. Fühmann: Król Edyp i inne opowiadania. Przeł.: E. Herbert i A.M. Linke. Warszawa: Czytelnik 1979, 165 s.
Tu w przekładzie E. Herberta opowiadania: Koledzy, Sąd boży; Kapitulacja.

Omówienia i recenzje

Słowniki i bibliografie

Słownik współczesnych pisarzy polskich. T. 1. Warszawa 1963.
Rocznik Literacki 1974” wyd. 1977 (J. Chudek).
Literatura polska XX wieku. Przewodnik encyklopedyczny. T. 1. Warszawa 2000 (M. Jentys).

Ogólne

Artykuły

A. Rogalski: Edwin Herbert 1910-1974. W tegoż: W kręgu przyjaźni. Warszawa 1983.
W. J. Kapuściński: Wspomnienie o „Promie. Nurt 1981 nr 5.
W. Witczak: Edwin Wojciechowski (Edwin Herbert). „Gazeta Wyborcza” dod. Gazeta Poznańska 2004 nr 179.

Dęby kwitną

S. Napierski. „Kamena1937 nr 1.

Narodziny płomienia

H. Michalski: W poszukiwaniu wyrazu. Kultura 1937 nr 14.
S. Lichański. „Ateneum1938 nr 4/5.

Kamienie; Klaudia

A. Kijowski: Opowiadania Edwina Herberta. Dziennik Polski 1954 nr 153.

Garść ziarna

O. Jędrzejczyk. „Życie Literackie1956 nr 6.

Antykwariat liryczny

R. Danecki: Kolorowość bezbarwna. Tygodnik Zachodni 1959 nr 44.