Print

BIO

Born on 2 September 1955 in Wroclaw, where she attended grammar school. After completing advanced secondary education, she studied medicine for a year before switching to cultural studies at the University of Wroclaw (UWr). During this period she was head of the student radio station Nad Odrą. She made her debut in 1987 with the short story Misja Oscara Llenor (Oscar Llenor's missions), published in the journal "Odra" (no. 6). It was presented as a supposed translation of a found text by J.L. Borges. In 1993 she published her debut drama Gdy rozum śpi – włącza się automatyczna sekretarka (When reason sleeps, the answer-phone switches on) in "Dialog" (no. 5/6), the monthly in which she also published her subsequent plays. She spent 1996 in the United States as a fellow of the International Writing Program at the University of Iowa, while in 1999 she held a playwriting fellowship in Bochum. In 2005/06 she led a seminar series titled Sztuka monologu – narracje pierwszoosobowe w kulturze współczesnej (The art of the monologue – first-person narratives in contemporary culture) at the Department of Cultural Studies at the University of Wrocław. In 2006-07 she published a series of monologues titled Żywoty świętych osiedlowych (The lives of the saints of the estates) in "Dialog", which was later issued as a book. Since 2008 she has been writing plays for children (together with Marcin Czub). She lives in Wroclaw.

Twórczość

1. Gadulia. [Utwór dramatyczny]. "Dialog" 2023 nr 2 s. 5-42.

2. Gdy rozum śpi – włącza się automatyczna sekretarka. (Rzecz o gadaniu). [Słuchowisko]. „Dialog” 1993 nr 8 s. 5-13. Przedruk zob. poz. ↑.

Wg informacji autorki (na stronie internetowej Zob. link) słuchowisko było emitowane czterokrotnie, m.in. w Polskim Radiu, w Süddeutscher Rundfunk w Stuttgarcie i przez radiostację w Zagrzebiu.

3. Emma Kant i gospodyni Leibniza. [Tekst:] L. Amejko. [Litografie:] B. Kaczmarek. Wrocław: [b.w.] 1995, 10 k., leporello. Kolekcja „Polska książka artystyczna z przełomu XX i XXI wieku”. Muzeum Książki Artystycznej w Łodzi.

4. Męka pańska w butelce. [Utwór dramatyczny]. „Dialog” 1995 nr 10 s. 5-13. Prapremiera: Reżyseria: W. Hołdys. Opole, Teatr im. J. Kochanowskiego 1999. Przedruk zob. poz. ↑.

Przekłady

czeski

Muka Páně v láhvi. [Przeł.] I. Lexová. Wystawienie: Uście nad Łabą, Činoherní studio 2002.

hiszpański

La Pasión de Cristo en una botella. „Ade Teatro”, Madryt 2002 nr 92 (edición special, IX/X) .

rosyjski

Farrago. [Przeł.] A. Vekšina. „Inostrannaâ Literatura” 2017 nr 12. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 27 lutego 2023].
See Studies Zobacz szczegóły pozycji

5. Dwadrzewko. Sztuka telewizyjna. „Dialog” 1996 nr 5/6 s. 35-44. Prapremiera telewizyjna pt. Pan Dwadrzewko: Scenariusz i reżyseria: P. Mularuk. Telewizja Polska 2004. Por. poz. ↑. Przedruk zob. poz. ↑.

Przekłady

bułgarski

Dvadževko. [Przeł.] S. Borisova. W: L. Amejko: Teat”r x 3. Sofiâ 2007.

czeski

Dvojdřívko. [Przeł.] I. Lexová. W: Pobavme se o životě a smrti. Praha 2002. Wystawienie: Uście nad Łabą, Činoherní studio 2002 .

niemiecki

Wystawienie: Düsseldorf, w ramach przeglądu Neue polnische Dramatik 1998 [informacja Autorki].
Zwajbaum. [Przeł.:] G.W. von Brand, M. Sobiecka. W: Anthologie polnischer Dramen der Gegenwart. Sulejówek 2000.

6. Farrago. [Utwór dramatyczny]. „Dialog” 1997 nr 9 s. 5-16. Prapremiera: teatralna: wystawienie łącznie z: J.-P. Sartre: Przy drzwiach zamkniętych pt. Życie po życiu: Reżyseria: B. Zaczykiewicz. Kalisz, Teatr im. W. Bogusławskiego 1998; telewizyjna: Reżyseria: J. Żamojda. Telewizja Polska 1999. Przedruk w: Antologia dramatu polskiego. 1945-2005. T. 2. Warszawa 2007. Wyd. łącznie z przekładem francuskim: [Przeł.] K. Joucaviel. Toulouse: Presses universitaires du Mirail 2014, 69 s. Przedruk zob. poz. ↑.

Inne formy wydań

Dostępne na stronie internetowej: Zob. link [dostęp 24 lutego 2023].

Wystawienia następne

Według informacji Autorki nadto m.in. wystawienia w teatrach amatorskich: Pelplin, Teatr Wyższego Seminarium Duchownego ok. 2000; Strzelce Opolskie, teatr więźniów Zakładu Karnego ok. 2002;.
Reżyseria: Z. Lesień. Wystawienie: Wrocław, Teatr Współczesny 1998.
Reżyseria: B. Suchocka. Warszawa, Teatr Dramatyczny 2000 .
Reżyseria G. Sierzputowski. Wystawienie: Warszawa, Teatr Studentów Politechniki Warszawskiej 2017 .
Nieznane zakończenie: Ostatnia scen. Dostępna na stronie internetowej: Zob. link [dostęp 22 lutego 2023].

Przekłady

angielski

Farrago. [Przeł.] D. Głowacka. Wystawienie: Reżyseria: P. Czajkowski. Londyn, White Bear Theater 2001. Dostępne na stronie internetowej: Zob. link [dostęp 24 lutego 2023].

bułgarski

Farago. [Przeł.] S. Borisova. W: L. Amejko: Teat”r x 3. Sofiâ 2007.

czeski

Farrago. [Przeł.] I. Lexová. Wystawienie: Zlin, Mestske Divadlo 2005.

francuski

Farrago. [Przeł.] K. Joucaviel. Toulouse 2014 [tekst w języku polskim i francuskim].

hiszpański

Przekł.: E. Mittelstedt. Reżyseria: I. Nawrot. Buenos Aires, Dom Polski, Kółko Literackie Metafora przed 2008.

niemiecki

Adaptacja radiowa: RadioART (Baden-Baden) [informacja Autorki].
Farrago. [Przeł.:] M. Winterstein, G.W. von Brand. W: Anthologie polnischer Dramen der Gegenwart. Sulejówek 2000.
Wystawienie łącznie z: Lukian z Samosaty „Prometeusz” pt. Prometeus und Farrgo: Reżyseria: A. Kosek. Wiedeń, Theater Caprile 2006.
Reżyseria: G. Matysik. Salzburg, Theater Miluna 2012.
See Studies Zobacz szczegóły pozycji

7. Przemiana 1999. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera telewizyjna: Reżyseria: L. Adamik. Telewizja Polska 2001. Druk zob. poz. ↑ s. 143-190.

Utwór na motywach opowiadania F. Kafki „Przemiana”.
See Studies Zobacz szczegóły pozycji

8. Nondum. [Utwór dramatyczny]. „Dialog” 2001 nr 12 s. 5-30. Prapremiera: Reżyseria: M. Łazarkiewicz. Kraków, Teatr im. J. Słowackiego (Scena Miniatur) 2002. Druk w: Transformacja. Dramat polski po 1989 roku. [T.] 1. Warszawa 2012 s. 921-929. Przedruk w: Dramatopisarki dekady. Kraków; Warszawa 2012. Dialog – Najlepsze z Najlepszych oraz zob. poz.↑. Por. poz. ↑.

Wystawienia następne

Reżyseria: P. Kruszczyński. Warszawa, Teatr Polski 2002.
Reżyseria: B. Baranowska. Berlin, Polnisches Institut, Gorki Studio 2011 .

Przekłady

bułgarski

Nondum. [Przeł.] S. Borisova. W: L. Amejko: Teat”r x 3. Sofiâ 2007.

niemiecki

Wystawienie: Tübingen, Universitätstheater 2008 [informacja Autorki].
Nondum. [Zbiorowe tłumaczenie warsztatowe w redakcji końcowej] D. Lütvogt [on-line] Powst. 2021. Strona internetowa: Zob. link [dostęp 24 lutego 2023].

węgierski

Nondum. [Przeł.] P. Pászt. W: Polkák. Új lengyel drámák. Pozsony; Dunaszerdahely 2017.
See Studies Zobacz szczegóły pozycji

9. Głośne historie. [Opowiadania]. Warszawa: Oficyna 21 2003, 144 s.

Inne formy wydań

Wyd. jako dokument elektroniczny pt. Nondum oraz inne opowiadania. [B.m.]: Saga Egmont 2021, plik w formacie EPUB, MOBI.

Nagrody

Nominacja do Nagrody Literackiej Nike w 2004.

Zawartość

Notatka służbowa w sprawie zajścia w Ermitażu (na brudno); Nondum [por. poz. ↑]; Wodomówca; Uriel; Gumajka; Longinus; Gumajka i Uriel; Viator in fabula; Pan Dwadrzewko [por. poz. ↑]; Mówienie jest nawykiem rąk; Psychopomp; Siostry; Życiorys. (Rozpostarta dusza Salomona Finka); Bibliotekarz; Odspodek; Z życia dusz.

Przekłady

angielski

przekład opowiadania pt. Notatka służbowa w sprawie zajścia w Ermitażu (na brudno) : A report on the incident at the Hermitage [on-line] Dostępny na stronie internetowej: Zob. link [informacja Autorki].

czeski

Známé přiběhy. [Przeł.] B. Gregorová. Praha 2010.

francuski

przekład opowiadania pt. Wodomówca: L'aqualoque. [Tłum.:] J. i J Veraine. „Siècle 21” 2015 [informacja Autorki].

niemiecki

przekład opowiadania pt. Życiorys (Rozpostarta dusz Salomona Finka): Breslauer Lebenslauf. [Przeł.] B. Hartmann. „Sinn und Form”, Berlin 2007 nr 1.
See Studies Zobacz szczegóły pozycji

10. Greta. [Utwór dramatyczny]. „Dialog” 2006 nr 8 s. 5-28.

11. Żywoty świętych osiedlowych. Warszawa: W.A.B. 2007, 229 s. Archipelagi..

Inne formy wydań

Plik dostępny na stronie internetowej: Zob. link [dostęp 24 lutego 2023] w formacie EPUB, MOBI, PDF.
Zbiór krótkich form (wg określenia L. Amejko w wywiadzie z 2007 – monologów teatralnych), wzorowanych na „Złotej legendzie” J. de Voragine, drukowanych wcześniej częściowo w „Dialogu” w 2006-2007.

Nagrody

Dolnośląska Nagroda Literacka za rok 2007, nagroda IX Konkursu Literackiego Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek w 2008, Nagroda Literacka Srebrny Kałamarz im. Hermenegildy Kociubińskiej, ustanowiona przez Fundację Zielona Gęś im. K.I. Gałczyńskiego w 2008, nominacja do Nagrody Literackiej Nike w 2008 .

Przekłady

francuski

La vie des saints de la Cité. [Przeł.] L. Waleryszak. Arles 2009.

niemiecki

Die Vorstadtheiligen. [Przeł.] B. Hartmann. Köln 2010.

węgierski

A telepi szentek élete. [Przeł.] L. Pálfalvi. Budapest 2017.

Adaptacje

teatralne

Legendy Świętych Osiedlowych. [Monodram]. Tarnobrzeg, Teatr Modulo, scena w Starym Browarze 2007 (wykonanie: W. Ciesielski).
Reżyseria: A. Czerny. Wystawienie: Łódź, Grupa Teatralna „Dziewięćsił” 2008.
Adaptacja, reżyseria i scenografia: A. Kucińska. Wystawienie: Wrocław, Teatr Ad Spectatores (Scena w Browarze Mieszczańskim) 2010.
pt. Święci osiedlowi. Scenariusz: K. Katolik. Reżyseria: K. Kajkoł. Wystawienie: Dąbrowa Górnicza, Teatr Szklana Kula Zielone Słońce (w Pałacu Kultury Zagłębia) 2010.
pt. Święci osiedlowi. Reżyseria: K. Katolik. Wystawienie: Będzin, Teatr Dzieci Zagłębia im. J. Dormana. Scena Inicjatyw Aktorskich 2012.
Adaptacja i reżyseria: K. Grabowska. Wystawienie: Katowice, Teatr Śląski im. S. Wyspiańskiego 2018.
Adaptacja i reżyseria: K. Grabowska. Wystawienie: Katowice, Teatr Śląski im. S. Wyspiańskiego 2018.
Adaptacja i reżyseria: K. Kirsz. Wystawienie: Chorzów, Teatr Rozrywki, Mała Scena 2018.
Żywoty świętych osiedlowych. Dzielnica XIII. Adaptacja i reżyseria: K. Grabowska-Fiałek. Wystawienie: Kraków, Teatr KTO 2022.

radiowe

Adaptacja pt. Osiedle: J. Szwedowska. Reżyseria: J. Warenycia. Polskie Radio 2008.
See Studies Zobacz szczegóły pozycji

12. Alchemik. [Utwór dramatyczny dla dzieci; współautor:] M. Czub. Prapremiera: Reżyseria: J. Radomski. Wrocław, Wrocławski Teatr Lalek 2008.

Cz. 2 z serii historii wrocławskich krasnoludków; cz. 1, 3-4 zob. poz. ↑, ↑, ↑.

13. Gołębiożercy. [Utwór dramatyczny dla dzieci; współautor:] M. Czub. Prapremiera: Reżyseria: J. Radomski. Wrocław, Wrocławski Teatr Lalek 2008.

Cz. 3 z serii historii wrocławskich krasnoludków; cz. 1-2, 4 zob. poz. ↑, ↑, ↑.

14. Klątwa Muchomora. [Utwór dramatyczny dla dzieci; współautor:] M. Czub. Prapremiera: Reżyseria: J. Radomski. Wrocław, Wrocławski Teatr Lalek 2008.

Cz. 1 z serii historii wrocławskich krasnoludków; cz. 2-4 zob. poz. ↑, ↑, ↑.

15. Krasnoludki w kosmosie. [Utwór dramatyczny dla dzieci; współautor:] M. Czub. Prapremiera: Reżyseria: J. Radomski. Wrocław, Wrocławski Teatr Lalek 2008.

Cz. 4 z serii historii wrocławskich krasnoludków; cz. 1-3 zob. poz. ↑, ↑, ↑.

16. Co w trawie piszczy. [Utwór dramatyczny dla dzieci; współautor:] M. Czub. Prapremiera: Reżyseria: R. Kasiukiewicz. Wrocław, Wrocławski Teatr Lalek 2009.

Przedstawienie zrealizowana we współpracy z wrocławskim Ogrodem Zoologicznym.

17. Silesia, Silentia. [Utwór dramatyczny]. „Dialog” 2016 nr 1 s. 5-36. Prapremiera: Reżyseria i scenografia: M. Fiedor. Wrocław, Teatr Współczesny, Scena na Strychu 2016.

Nagrody

III nagroda w konkursie dramaturgicznym wtw://strefy kontaktu zorganizowanego w ramach programu Europejskiej Stolicy Kultury, Wrocław 2016.
See Studies Zobacz szczegóły pozycji

18. Tagibile (Dotykalne). RadiOpera. Muzyka: J. Rosiewicz, P. Szamburski, P. Zakrocki. Reżyseria: A. Wieczur-Bluszcz. Polskie Radio 2018.

19. Obrus, który został zaproszony na obiad. [Powieść]. Wrocław: Liberum Verbum 2019, 337 s.

Inne formy wydań

Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta A. Barciś. [B.m.w.] 2019 , plik w formacie MP3.

20. Farrago. Dramaty. Wybór i wstęp: J. Kopciński. Oprac. tekstów: G. Wroniewicz. Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Badań Literackich PAN 2020, 264 s. Dramat Polski Reaktywacja, t. 14.

Zawartość

Gdy rozum śpi – włącza się automatyczna sekretarka. Rzecz o gadaniu [poz. ↑]; Męka Pańska w butelce [poz. ↑]; Dwadrzewko. Sztuka telewizyjna [poz. ↑]; Farrago [poz.↑ ]; Przemiana 1999 (na motywach opowiadania Franza Kafki) [poz. ↑]; Nondum [poz.↑].

Wybory utworów literackich w przekładach

bułgarski

• Teat”r x 3. [Przeł.] S. Borisova. Sofiâ 2007.

Przekłady tekstów w antologiach zagranicznych

węgierski

• Polkák. Új lengyel drámák. Pozsony; Dunaszerdahely 2017.

Montaże utworów

• Kabaret wycinków pod wezwaniem wuja Alfreda. Teksty i inspiracje: L. Amejko i Z. Machej oraz patafizyka Alfreda Jarry (w przekł. J. Gondowicza). Wystawienie: Scenariusz, reżyseria i scenografia: W. Hołdys. Kraków, Teatr Mumerus 2000.

Omówienia i recenzje

• Strona internetowa zob. link.

Wywiady

• Najważniejsze są słowa. Rozm. E. Han. „Słowo Polskie” 1998 nr 270 [dot.: Farrago].
• Scena obrotowa. Rozm. L. Pułka. „Gazeta Wyborcza” 1998 nr 271 dod. „Gazeta Dolnośląska” [dot. m.in.: Farrago].
• Szalona „jazda” argumentów. Teatr jest światem. Cz. 1. Rozm. J. Kopciński. „Teatr” 2002 nr 7/8, przedruk w: J. KOPCIŃSKI: Którędy do wyjścia? Szkice i rozmowy teatralne. Warszawa 2002.
• Sztukowanie rzeczywistości. Rozm. D.J. Ćirlić. „Dialog” 2006 nr 8.
• „Żywoty świętych osiedlowych”. Rozm. A. Kołodyńska. „Gazeta Wyborcza” 2007 nr 298 dod. „Wrocław”.
• Księga rozdzieleń. Rozm. D.J. Ćirlić. „Dialog” 2016 nr 1.
• Ględźby. Rozm. P. Olkusz. „Dialog” 2023 nr 2.

Słowniki i bibliografie

• H. Baltyn-Karpińska: Lidia Amejko. W tejże: „Iskier” leksykon dramatu. Wwa 2008.

Ogólne

Artykuły

• K. DUNIN: Amejko w krainie słów. „Dialog” 1997 nr 9.
• J. SIERADZKI: Wymowna niemowa. „Polityka” 1999 nr 33.
• Z. MENTZEL: Amejko – Stare Herby. „Tygodnik Powszechny” 2000 nr 6.
• P. HUNIEWICZ: Lewa strona rzeczywistości. „Polityka” 2003 nr 16.
• A. WINER: Lidii Amejko pisanie o gadaniu. „Dialog” 2005 nr 6.
• W. GLENSK: Pani Borgis. W: Rozkład jazdy. Wrocław 2012.
• J. GONDOWICZ: Z życia dusz. „Dialog” 2016 nr 1.
• M. ŻÓŁKOŚ: Pisarka osobna. „Teatr” 2021 nr 4.
• E. KĄCKA: Wihajster. „Dialog” 2023 nr 2.

Męka pańska w butelce

• J. SIERADZKI: Wymowna niemowa. „Polityka” 1999 nr 33.
Go back to position Wróć do pozycji

Farrago

• M. STEINER: Życie jest teatrem, Bóg aktorem. „Teatr” 1999 nr 2 [dot. wystawienia w Kaliszu].
• J.R. KOWALCZYK: Rajska asceza. „Rzeczpospolita” 2000 nr 105 [dot. wystawienia w Warszawie].
• A. DUDA: Różnica i powtórzenie. „Dialog” 2001 nr 12 [dot. też: Nondum].

Zob. też Wywiady.

Go back to position Wróć do pozycji

Przemiana 1999

• M. RADZIWON: Rzeczywistość kontra krepina. „Teatr” 2001 nr 5.
Go back to position Wróć do pozycji

Nondum

• A. DUDA: Różnica i powtórzenie. „Dialog” 2001 nr 12 [dot. też: Farrgo].
• M. DREWNIAK: Powoli, ale ku lepszemu. „Tygodnik Powszechny” 2002 nr 50 [dot. wystawienia w Krakowie].
• M. GŁOWACKA: Ze słowa powstałeś, w słowo się obrócisz. „Teatr” 2002 nr 10/11 [dot. wystawienia w Warszawie].
• T. MIŁKOWSKI: Jeszcze nie.... „Trybuna” 2002 nr 264.
• M. RUDA: Śmierć i opowieść. „Dekada Literacka” 2002 nr 3/4 [dot. wystawienia w Krakowie].
• M. TOPOREK: W domu powieszonego. „Trybuna” 2002 nr 104.
• M. RADZIWON: New Polish plays. „Le Theatre en Pologne”, Warszawa 2003 nr 1//2.
Go back to position Wróć do pozycji

Głośne historie

• J. BECZEK: Świat jako arcymakata. „Nowe Książki” 2003 nr 7/8.
• P. HUNIEWICZ: Lewa strona rzeczywistości. „Polityka” 2003 nr 16.
• M. MIZURO: Uwolnić duszę. „Odra” 2003 nr 5.
• M. CUBER: Dusza jest cytatem. „Twórczość” 2004 nr 6.
• M. RADZIWON: Z głowy wzięte. „Gazeta Wyborcza” 2004 nr 129.
Go back to position Wróć do pozycji

Żywoty świętych osiedlowych

• M. DUDA: Sztuk-mistrzyni. „Pogranicza” 2007 nr 6.
• M. FUZOWSKI: Osiedlowe legendy. „Dziennik” 2007 nr 233.
• J. BECZEK: Osiedlowe teofanie. „Nowe Książki” 2008 nr 2.
• M. RADZIWON: Teologia z blokowiska. „Gazeta Wyborcza” 2008 nr 134.
• I. SŁOMAK: Niebytu beton. „FA-art” 2008 nr 1.
• A. TETERA: Święt(l)(a)(n)y żywot osiedla. „Wyspa” 2008 nr 1.
• M. CIELECKI: Katolicki żywot. „Przegląd Powszechny” 2011 nr 123 [dot. m.in.: Żywoty świętych osiedlowych].
• K. HERRMANN: Profane Erleuchtungen am laufenden Band.„Culturmag” [on-line] 2011 nr z 12 I Dostępny w Internecie:Zob. link [dostęp 20 marca 2011].

Zob. też Wywiady.

Recenzje adaptacji teatralnych

we Wrocławiu

• J. KOWALSKA: Święci z blokowiska. „Teatr” 2011 nr 11.
• J. SIERADZKI: Rozminięcie. „Odra” 2011 nr 3.
Go back to position Wróć do pozycji

Silesia, Silentia

• J. KLEBANIUK: Topiony ser bojowy. Powst. 3 II 2016 [on-line] Dostępny w Internecie: Zob. link(http://www.dziennikteatralny.pl/artykuly/topiony-ser-bojowy-1.html) [dostęp 11 maja 2016].
• A. KOŁODYŃSKA: „Silesia, Silentia” – z Płaszczem do Wrocławia. Powst. 26 I 2016 [on-line] Dostępny w Internecie: Zob. link(http://www.wroclaw.pl/silesia-silentia-premiera-wroclawski-teatr-wspolczesny-01) [dostęp 11 maja 2016].
• W. MROZEK: Krawiecka metafora, historyczna szopka – spektakl „Silesia, Silentia” we Wrocławiu. Powst. 28 I 2016 [on-line] Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 11 maja 2016].
• M. PIEKARSKA: „Silentia, silesia”: łopatologiczna ilustracja. „Gazeta Wyborcza” 2016 nr z 30 I dod. „Wrocław”.
• M. PRZYBOROWSKA: Fałdy płaszcza. „Teatr” 2016 nr 5 [dot. wystawienia we Wrocławiu].
• L. PUŁKA: Pantokrator i kukły. Powst. 8 II 2016 [on-line] Dostępny w Internecie: Zob. link(http://teatralny.pl/recenzje/pantokrator-i-kukly,1415.html) [dostęp 11 maja 2016].
• J. SIERADZKI: Niezszyte. „Odra” 2016 nr 4.
• P. SKRZYDELSKI: Dzieci gorszego Boga? Powst. 2 II 2916 [on-line] Dostępny w Internecie: Zob. link(http://www.dziennikteatralny.pl/artykuly/dzieci-gorszego-boga-2.html) [dostęp 11 maja 2016].
Go back to position Wróć do pozycji
Print
LICENCE_INFO