BIO
Urodzony 11 listopada 1934 w Krakowie; syn Stanisława Grzeszczuka, urzędnika, i Heleny z domu Wossallo. Uczęszczał do I Liceum Ogólnokształcącego im. B. Nowodworskiego w Krakowie. Po zdaniu matury w 1952 studiował polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim (UJ), w 1956 uzyskał magisterium. Debiutował w 1952 recenzją pracy C. Bobińskiej Szkice o ideologach polskiego Oświecenia. Kołłątaj i Staszic (Wrocław 1952) zamieszczoną w dodatku do „Gazety Krakowskiej” pt. „Echo Tygodnia” (nr 23); w czasie studiów zaczął też ogłaszać artykuły dotyczące staropolszczyzny i oświecenia oraz recenzje w pismach: „Od A do Z, Życiu Literackim”, a od 1955 w „Pamiętniku Literackim”. W 1956 został asystentem w Katedrze Historii Literatury Polskiej UJ, a w 1959 członkiem Komisji Historycznoliterackiej Oddziału Polskiej Akademii Nauk (PAN) w Krakowie. W 1960 uzyskał na UJ stopień doktora nauk humanistycznych na podstawie zbioru studiów o Krzysztofie i Łukaszu Opalińskich (promotor prof. Kazimierz Wyka) i w tymże roku otrzymał stanowisko adiunkta. Artykuły i recenzje ogłaszał w wielu pismach naukowych, m.in. w „Zeszytach Naukowych Uniwersytetu Jagiellońskiego” (od 1960) i „Ruchu Literackim” (od 1963). W 1966 na podstawie pracy Studia o literaturze sowiźrzalskiej (za którą w 1968 otrzymał nagrodę Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego III stopnia) uzyskał tytuł doktora habilitowanego, a w następnym roku stanowisko docenta na UJ. W 1967-74 pełnił funkcję wicedyrektora Biblioteki Jagiellońskiej do spraw naukowych, wydawniczych i zbiorów specjalnych i w 1969-75 nadto redaktora „Biuletynu Biblioteki Jagiellońskiej”; w 1978-81 był dyrektorem tej biblioteki. Równocześnie w 1967-92 był pracownikiem naukowo-dydaktycznym Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Rzeszowie. W 1973 został mianowany profesorem nadzwyczajnym UJ. W 1974-78 był kierownikiem Zakładu (później Katedry) Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej Instytutu Filologii Polskiej UJ; funkcję tę pełni ponownie od 1981. W 1984 otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. W 1987-90 był przewodniczącym Komisji Historycznoliterackiej Oddziału PAN w Krakowie. W 1989-91 przewodniczącył Komisji Egzaminacyjnej dla Bibliotekarzy i Dokumentalistów Dyplomowanych przy Ministerstwie Edukacji Narodowej. W 1991 został wybrany na członka Centralnej Komisji do Spraw Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych w kadencji 1991-93. W 1994 zorganizował Katedrę Edytorstwa i Nauk Pomocniczych Instytutu Filologii Polskiej UJ, którą następnie kierował. Współpracował w tym czasie z Wyższą Szkołą Pedagogiczną w Katowicach, później z Uniwersytetem Śląskim (UŚ.). W 1996 objął na UŚ stanowisko profesora zwyczajnego na Wydziale Filologicznym w Instytucie Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej. Prowadził konwersatoria z zakresu informacji naukowej i edytorstwa. Zamieszkał w Katowicach. Przewodniczył Kolegium Dyrektorów Bibliotek Centralnych, był członkiem Prezydium Narodowego Zasobu Bibliotecznego oraz członkiem Komisji Historycznoliterackich Oddziałów Polskiej Akademii Nauk w Krakowie i Katowicach. W 1998-99 wchodził w skład redakcji „Rocznika Historii Prasy Polskiej”. Otrzymywał wielokrotnie nagrody Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego oraz Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1967, 1971, 1973, 1978, 1979, 1982). Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1977), odznaką Zasłużony dla Województwa Rzeszowskiego (1983). Zmarł 20 października 1999 w Katowicach; pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Twórczość
1. O „Satyrach” Krzysztofa Opalińskiego. Próba syntezy. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1961, 341 s. Polska Akademia Nauk Instytut Badań Literackich.
2. Nazewnictwo sowiźrzalskie. Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1966, 119 s. „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego”.
3. „Gofred abo Jeruzalem wyzwolona” Piotra Kochanowskiego. (O staropolskiej epopei narodowej). Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1967, 34 s. Polska Akademia Nauk Oddział w Krakowie.
4. Błazeńskie zwierciadło. Rzecz o humorystyce sowizdrzalskiej XVI i XVII wieku. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1970, 322 s. Wyd. 2 zmienione i rozszerzone Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas 1994, 408 s.
Zawartość
5. Polska literatura plebejska z przełomu XVI i XVII wieku. Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1970, 33 s. Polska Akademia Nauk Oddział w Krakowie.
6. Nobilitacja Albertusa. Z pogranicza historii i folkloru. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1971, 204 s. Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk.
Zawartość
7. Materiały do studiowania literatury staropolskiej. Rzeszów: Wyższa Szkoła Pedagogiczna 1972-1977.
Cz. 1. 1972, 414 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 zmienione 1976, wyd. 3 zmienione i uzupełnione 1980, wyd. 4 1986, wyd. 5 1990.
Cz. 2. 1977, 435 s. Wyd. 2 zmienione i uzupełnione tamże 1981.
8. „Treny” Jana Kochanowskiego. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne 1978, 150 s. Biblioteka Analiz Literackich. Wyd. 2 poprawione tamże 1988.
9. „Treny” Jana Kochanowskiego. Próba interpretacji. Wrocław, Kraków: Wydawnictwo Ossolineum 1979, 61 s. Polska Akademia Nauk Oddział w Krakowie.
10. Cyganeria sowizdrzalska. O staropolskiej literaturze plebejskiej z przełomu XVI i XVII wieku. Wrocław, Kraków: Wydawnictwo Ossolineum 1980, 58 s. Polska Akademia Nauk Oddział w Krakowie.
11. W stronę Kochanowskiego. Studia, charakterystyki, interpretacje. Katowice: Wydawnictwo „Śląsk” 1981, 453 s. Wyd. 2 zmienione i uzupełnione pt. Kochanowski i inni tamże 1988, 528 s.
Zawartość
12. Książka polska w ogłoszeniach prasowych XVIII wieku. Cz. 1. Źródła. [Współautor:] D. Hombek. Pod red. Z. Golińskiego. Zeszyt próbny, t. 1-4. Wrocław: Biuro Koordynacyjne Centralny Program Badań Podstawowych 08.05 1989; Wrocław: Wydawnictwo Wiedza o Kulturze 1992; Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas 1995-2000.
Zeszyt próbny. „Gazeta Warszawska” 1782. 1989, 71 s.
T. 1. „Gazeta Warszawska” 1774-1785. Cz. 1-2. 1992, 297 + 281 s.
T. 2. „Gazeta Warszawska” 1786-1792. 1995, 506 s.
T. 3. „Gazeta Warszawska” 1793-1800. Aneks 1774-1793. 1996, 389 s.
T. 4. Od „Nowin Polskich” do „Wiadomości Warszawskich”. Cz. 1. Od „Nowin Polskich” do „Kuriera Warszawskiego”. 1729-1764; Cz. 2. „Wiadomości Warszawskie” 1765-1773; Aneks 2. 1774-1795. 2000, 292 + 367 s.
13. Staropolskie potomstwo Sowizdrzała. Plebejski humor literacki. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1990, 344 s.
Zawartość
14. Między historią i bibliografią literatury staropolskiej. Studia. Rzeszów: Wydawnictwo WSP 1992, 227 s. Wyższa Szkoła Pedagogiczna, Rzeszów.
Zawartość
Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.
Prace edytorskie i redakcyjne
Cz. 1. 1972, 452 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 zmienione i uzupełnione 1975, wyd. 3 uzupełnione 1982.
Cz. 2. 1973, 548 s. Wyd. 2 zmienione i uzupełnione tamże 1976.
Cz. 3. 1974, 365 s.
Wyd. łączne zmienione jako wyd. 4 pt. Literatura polska. Średniowiecze, Renesans, Barok. T. 1-2. 1985, 407 + 338 s.; wyd. 5 1990.
Omówienia i recenzje
• Ankieta dla IBL PAN ok. 1966, 1988.