GÓRSKI Ryszard

Urodzony 5 lutego 1931 w Sokołowie Podlaskim; syn Lucjana Górskiego, rzemieślnika, i Marii z Olszewskich. W czasie okupacji niemieckiej przebywał nadal w Sokołowie Podlaskim i uczył się na tajnych kompletach. Po wyzwoleniu uczęszczał tamże do Gimnazjum oo. Salezjanów im. H. Sienkiewicza; w 1949 uzyskał świadectwo dojrzałości. Następnie studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim (UW). Po uzyskaniu magisterium w 1954 podjął pracę w Dziale Literatury Ludowej Instytutu Badań Literackich (IBL) Polskiej Akademii Nauk (PAN) w Warszawie. Równocześnie zajął się historią dramatu i teatru polskiego. Pierwsze recenzje i artykuły ogłaszał w 1952 w „Przeglądzie Powszechnym” (pod pseudonimem Marian Olszewski), w 1954 „Dziś i jutro” (pod pseudonimem Kazimierz Rogiński). W 1956 ożenił się z Anielą Jaworską, prawnikiem. W 1959-66 prowadził wykłady z zakresu historii dramatu i teatru polskiego w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie oraz z zakresu historii teatru w stołecznej Państwowej Szkole Baletowej. W 1966 uzyskał w IBL stopień doktora nauk humanistycznych na podstawie rozprawy Jan Kanty Galasiewicz na tle dramatu ludowego XIX w. (promotor prof. Julian Krzyżanowski). Od 1969 współredagował z prof. J. Krzyżanowskim tomy zbiorowe studiów folklorystycznych. W kwietniu 1973 objął funkcję zastępcy dyrektora IBL do spraw ogólnych (do końca grudnia 1981). W tym samym roku został członkiem Rady Naukowej IBL. Równocześnie w 1974-83 prowadził wykłady z zakresu folklorystyki na UW. W 1975 habilitował się w IBL na podstawie pracy Oskar Kolberg. Zarys życia i działalności. W tym samym roku został członkiem Komitetu Nauk o Literaturze Polskiej PAN (1975-83, 1987-89). W 1978-80 był członkiem Komitetu Nauk Etnologicznych a w 1981-87 członkiem Rady Naukowej Instytutu Literatury Polskiej UW. Od 1 stycznia 1982 pełnił funkcję dyrektora IBL, z której zrezygnował w październiku 1983. Był przewodniczącym Komitetu Głównego Olimpiady Literatury i Języka Polskiego (1982-84). W latach 1986-1995 pełnił funkcję zastępcy dyrektora IBL do spraw naukowych. W 1988-90 był przewodniczącym Problemu Badań Podstawowych pt. Literatura polska — tradycje rozwojowe, formy i funkcje społeczne. W 1996-2000 prowadził seminarium magisterskie z zakresu historii teatru polskiego w XIX w. na studiach zaocznych Instytutu Filologii Polskiej UW. Wchodził w skład prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Mickiewiczowskiego powołanego w związku z przygotowywaniem dwusetnej rocznicy urodzin Adama Mickiewicza. W 1997 przeszedł na emeryturę. Do 2001 był członkiem Zarządu Głównego Towarzystwa Literackiego im. A. Mickiewicza. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1975) i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1983). Zmarł 9 września 2021 w Warszawie; pochowany tamże na Cmentarzu Powązkowskim.