BIO

Urodzony 22 kwietnia 1895 w Wągrach pod Brzezinami (województwo łódzkie); syn Jana Górskiego, urzędnika Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej, i Heleny z Rozdajczerów. W 1904 uczęszczał do V Gimnazjum w Warszawie, a od 1905 do Gimnazjum Humanistycznego Wojciecha Górskiego; w 1913 zdał egzamin maturalny. W tym samym roku (1913) debiutował rozprawą O idei w dziełach sztuki, ogłoszoną w dwutygodniku „Ruń” (nr 2-8). W 1913-15 pracował jako nauczyciel prywatny w Warszawie, zaliczając równocześnie obowiązkowe egzaminy na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Dorpacie (Tartu). W 1915-18 był nauczycielem prywatnym w domach ziemiańskich na granicy Żmudzi i Kurlandii. W lutym 1918 powrócił do Warszawy i we wrześniu tegoż roku rozpoczął pracę jako nauczyciel języka niemieckiego w Gimnazjum W. Górskiego. Równocześnie jesienią 1919 podjął studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim (UW). W 1921 uzyskał doktorat filozofii na UW na podstawie rozprawy pt. Ewolucja stosunku Mickiewicza do racjonalizmu i wieku oświecenia w latach młodzieńczych (promotor prof. Bronisław Gubrynowicz). W 1922/23 przebywał w Pradze na stypendium rządu Czechosłowacji, gdzie na Uniwersytecie Karola studiował bohemistykę i jednocześnie był lektorem języka polskiego dla slawistów. Rok akademicki 1927/28 spędził we Francji jako lektor języka polskiego na uniwersytecie w Lille. Habilitował się w 1929 na UW na podstawie monografii o Grzegorzu Pawle z Brzezin. Od stycznia 1930 do 1934 wykładał jako docent na UW historię literatury polskiej. W 1930 odbył dwumiesięczną podróż do Włoch, gdzie w bibliotekach Padwy i Florencji studiował piśmiennictwo humanistyczne. W 1930-31 był redaktorem naczelnym czasopisma krajoznawczego „Ziemia”, a w pierwszym półroczu 1934 redagował kwartalnik „Verbum”. Był związany z intelektualnym ruchem środowisk katolickich. W 1932-39 prowadził w „Roczniku Literackim” stały dział pt. Literatura podróżnicza. W tym też czasie (1926-34) aktywnie uczestniczył w działalności Klubu Literackiego i Naukowego (KLiN) oraz w pracach komisji Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego kwalifikującej utwory literackie dla dzieci i młodzieży do bibliotek szkolnych. Pełnił funkcję wiceprezesa Towarzystwa Bibliotek Publicznych w Warszawie. Od końca 1934 mieszkał w Wilnie i jako profesor nadzwyczajny wykładał historię literatury polskiej na Uniwersytecie Stefana Batorego (USB). W 1935-39 był prezesem Rady Wileńskich Zrzeszeń Artystycznych i członkiem Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Wilnie; w 1935-38 pełnił też funkcję przewodniczącego wileńskiego oddziału Towarzystwa Literackiego im. A. Mickiewicza. W 1937 był członkiem sądu dyscyplinarnego USB. W tymże roku opracowywał dla rozgłośni wileńskiej Polskiego Radia audycje literackie (oparte na twórczości A. Mickiewicza i Z. Krasińskiego). Po wybuchu II wojny światowej przebywał nadal w Wilnie. W okresie istnienia państwa litewskiego publikował od grudnia 1939 do maja 1940 artykuły literackie na łamach „Kuriera Wileńskiego”. W czasie okupacji niemieckiej wykładał w 1942-44 na tajnych kompletach uniwersyteckich oraz w tajnej szkole teatralnej. Po wojnie przyjechał do Torunia i był jednym z organizatorów Uniwersytetu Mikołaja Kopernika (UMK). Wykładał tu od 1945 do jesieni 1950 (od 1946 jako profesor zwyczajny). W tym czasie sprawował funkcję dziekana Wydziału Humanistycznego (1945-47), był kierownikiem Zakładu Historii Literatury Polskiej I (1945-50), Zakładu Filologii Niemieckiej (1946-50) oraz Katedry Historii Literatur Słowiańskich (1950). W 1945 został członkiem zwyczajnym Towarzystwa Naukowego Warszawskiego oraz członkiem czynnym Towarzystwa Naukowego w Toruniu, w którego władzach był przez wiele lat, m.in. w 1948-49 oraz 1957-90 jako prezes. W 1947 został powołany na członka korespondenta Polskiej Akademii Umiejętności. Pełnił wiele funkcji naukowo-organizacyjnych i społecznych, m.in. od 1945 był prezesem Klubu Literacko-Artystycznego w Toruniu, w 1945-48 — prezesem Oddziału Pomorskiego Związku Zawodowego Literatów Polskich, a w 1946 współorganizował toruński oddział Towarzystwa Literackiego im. A. Mickiewicza. W 1948 wszedł w skład komitetu redakcyjnego Słownika języka Adama Mickiewicza i objął wraz z prof. Stefanem Hrabcem redakcję naczelną. W 1949 otrzymał Naukową i Literacką Nagrodę Episkopatu Polski za całokształt działalności naukowej. W 1950 odsunięty od wykładów i ćwiczeń uniwersyteckich, został oddelegowany do Instytutu Badań Literackich (IBL) . W grudniu 1956, na VII Zjeździe Związku Literatów Polskich (ZLP) został wybrany na członka Komisji Kwalifikacyjnej ZLP. W 1957 powrócił do zajęć dydaktycznych na UMK; m.in. w 1957-58 kierował Zakładem Literatury Polskiej XIX w. Równocześnie pełnił wiele funkcji społeczno-kulturalnych: był członkiem prezydium Towarzystwa Miłośników Torunia, prezesem Pomorskiego Towarzystwa Muzycznego w Toruniu, przewodniczącym Oddziału Toruńskiego Polskiego Towarzystwa Popierania Współpracy Naukowej z Francją, prezesem Stowarzyszenia Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza (1975-79). W 1958 na IV Międzynarodowym Kongresie Slawistów w Moskwie oraz ponownie na następnych kongresach był wybierany na przewodniczącego Komisji Edytorsko-Tekstologicznej kongresów. W 1961 objął redakcję naczelną Dzieł wszystkich Adama Mickiewicza. W marcu 1964 należał do sygnatariuszy Listu 34 pisarzy i uczonych w obronie wolności słowa, następnie w kwietniu wycofał swój podpis. Po przejściu na emeryturę w 1965 kontynuował do 1970 pracę dydaktyczną. W 1965 za całokształt pracy naukowej otrzymał nagrodę Ministra Szkolnictwa Wyższego I stopnia. W 1966 został wybrany na członka honorowego Towarzystwa Literackiego im. A. Mickiewicza, a w 1969 — powołany na członka rzeczywistego PAN. W 1973 otrzymał doktorat honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie oraz nagrodę Fundacji A. Jurzykowskiego w Nowym Jorku za rok 1972. W listopadzie 1974 prowadził wykłady w Instytucie Filologii Słowiańskiej Uniwersytetu w Wiedniu. W 1975 otrzymał nagrodę im. księdza I. Radziszewskiego, przyznaną przez Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (KUL). W 1977 został członkiem Polskiego PEN Clubu. Od 1978 był honorowym członkiem Towarzystwa Bibliofilów im. J. Lelewela w Toruniu. W 1979 otrzymał nagrodę naukową im. W. Pietrzaka. W 1980 otrzymał doktorat honoris causa KUL, a w 1981 — UMK w Toruniu. W 1981 był członkiem komitetu organizacyjnego Kongresu Kultury Polskiej. W 1982 wszedł w skład komitetu redakcyjnego wydania sejmowego Dzieł wszystkich Jana Kochanowskiego. W 1982 był członkiem Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego (PRON) w Toruniu. Otrzymał nagrodę edytorską Polskiego PEN Clubu za rok 1980, Nagrodę Państwową I stopnia (1984), nagrodę Funduszu Literatury (1985), nagrodę im. W. Doroszewskiego za wyróżniającą się działalność w dziedzinie upowszechniania kultury języka (1987). Był członkiem Komitetu Nauk o Literaturze Polskiej PAN, Komitetu Językoznawstwa PAN, Rady Naukowej IBL PAN. W 1987 został honorowym członkiem Towarzystwa Miłośników Języka Polskiego oraz członkiem Fundacji Kultury Polskiej. W tymże roku otrzymał nagrodę Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego I stopnia za szczególnie ważne i twórcze osiągnięcia, a w 1988 nagrodę im. H. Sienkiewicza (przyznawaną przez Towarzystwo im. H. Sienkiewicza). Odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1965), Orderem Sztandaru Pracy I klasy (1984), tytułem honorowym Zasłużony Nauczyciel PRL (1985), medalem Zasłużony dla Kultury Narodowej (1987), Krzyżem Komandorskim Rycerskiego Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego, przyznawanego przez Watykan za wkład do kultury chrześcijańskiej (1988). Zmarł 7 kwietnia 1990 w Toruniu; pochowany na cmentarzu leśnym w Laskach.

Twórczość

1. Pogląd na świat młodego Mickiewicza. 1815-1823. Warszawa: Wyd. z zasiłku Wydział Nauki Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego 1925, 151 s.

Rozprawa doktorska.

2. Tatry i Podhale w twórczości Jana Kasprowicza. Zakopane: Staraniem Zakopiańskiego Komitetu Jubileuszowego dla uczczenia Jana Kasprowicza; Zwierzchność Gminna 1926, 52 s. Wydawnictwo Muzeum Tatrzańskiego im. T. Chałubińskiego w Zakopanem.

3. Grzegorz Paweł z Brzezin. Monografia z dziejów polskiej literatury ariańskiej XVI wieku. Powst. 1927. Wyd. Kraków: Nakład Polskiej Akademii Umiejętności; Skład główny Księgarni Gebethnera i Wolffa 1929, 296 s.

Rozprawa habilitacyjna.

4. Historia literatury polskiej do roku 1863. W: Wiedza o Polsce. T. 2. Warszawa [1932] z. 3/15 s. 41-262.

5. François Mauriac. Studium literackie. Verbum 1934 nr 1 s. 17-66. Wyd. osobne Poznań: Księgarnia św. Wojciecha 1935, 106 s. Przedruk zob. poz. .

6. Stanisław Krzemiński. Człowiek i pisarz. Wilno: Towarzystwo Przyjaciół Nauk 1936, 322 s. Wyd. nast. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1985.

7. Dążenia utopistów a chrześcijański realizm. Poznań: Naczelna Instytucja Akcji Katolickiej [1937], 47 s. Przedruk zob. poz. .

8. Literatura a prądy umysłowe. Studia i artykuły literackie. Warszawa: Rój 1938, 314 s.

Zawartość

Literatura a prądy filozoficzne; W poszukiwaniu syntezy reformacji w Polsce; Zagadnienia etyczne w polskiej literaturze ariańskiej XVI wieku; Epizod walki racjonalistów z obskurantami na początku XIX wieku. Węgrzecki i Surowiecki; Racjonalizm i mistyka w Improwizacji Konrada; „Pan Tadeusz” a ideologia narodowa; Mickiewicz po powstaniu listopadowym; Mickiewicz jako historyk i krytyk literatury czeskiej; Stulecie „Nie-Boskiej komedii”; Antoni Malczewski z perspektywy dnia dzisiejszego; Żeromski a katolicyzm; Idea Polski w twórczości Żeromskiego; O „Księdze ubogich” Kasprowicza, — [J. Conrad:] „Murzyn z załogi Narcyza”; „Fantazja Almayera”; „Sześć opowieści”; „Między lądem i morzem”; „W oczach Zachodu”; „Lord Jim”.

9. Literatura polska. Dla I kl. liceów ogólnokształcących. Cz. 1-2. Lwów: Książnica-Atlas 1938.

Cz. 1. Historia literatury i języka polskiego. 1938, IV, 372 s. Wyd. nast. tamże: Do użytku I kl. liceów zawodowych dostosował Z. Leśnodorski. 1939, 221 s.

Cz. 2. Wypisy z literatury polskiej i powszechnej. 1938, IV, 636 s.

10. Divide et impera. Powst. 1940-1945. Wyd. z podtytułem: Pierwodruk całości na stulecie urodzin Autora wyd. i zredagował E. Feliksiak. Wstępem opatrzył P. Łossowski. Białystok: Towarzystwo Literackie im. A. Mickiewicza, Oddział Białostocki; Zakład Teorii i Antropologii Literatury w Instytucie Filologii Polskiej, Filia Uniwersytetu Warszawskiego 1995, 484 s.

Szkice historyczne i literackie z dziejów stosunków polsko-litewskich.

11. Poezja jako wyraz. Próba teorii poezji. Toruń: T. Szczęsny i S-ka 1946, 174 s. Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.

Zawartość

Przedmowa. — Wytwory duchowe i ich wyraz; Sztuka i piękno; Życie języka i język literacki; Istota poezji; Literatura i język; Materiał, forma i treść w dziele literackim; Zakończenie; Przypisy; Wykaz dzieł cytowanych.

12. Erazm z Rotterdamu. [Warszawa:] Czytelnik 1948, 49 s.

13. Studia nad dziejami polskiej literatury antytrynitarskiej XVI w. Kraków: Polska Akademia Umiejętności 1949, 201 s. Rozprawy Wydziału Filologicznego.

Zawartość

Humanizm i antytrynitaryzm; Piotr z Goniądza; W promieniach mecenatu Mikołaja Radziwiłła Czarnego; Szymon Budny. — [Dot. m.in. Erazma z Rotterdamu, A. Frycza-Modrzewskiego, M. Reja, Blandrata i Falconiusa].

14. Zagadnienie słownictwa reformacji polskiej. Warszawa: Polska Akademia Nauk 1953, 61 s., powielone. Materiały Dyskusyjne Sesji Naukowej Odrodzenia 25-30 X 1953. Przedruk w: Odrodzenie w Polsce. T. 3. Historia języka cz. 2. Warszawa 1962 s. 233-270, 277-279.

15. Pisownia autoryzowanych wydań Mickiewicza do 1829 jako wskaźnik tekstologiczny. Warszawa 1955, 45 s., powielone. Materiały Dyskusyjne Komisji Naukowej Obchodu Roku Mickiewicza Polskiej Akademii Nauk. Sekcja Historii Literatury i Języka. Przedruk zob. poz. , .

16. Zasady wydawania tekstów staropolskich. [Współautor: W. Kuraszkiewicz, T. Pepłowski, S. Saski, W. Taszycki, S. Urbańczyk, S. Wierczyński, J. Woronczak]. Projekt. Przykłady oprac. J. Woronczak. Red. M.R. Mayenowa przy współudziale Z. Florczak. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1955, 184 s. Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk.

17. Sztuka edytorska. Zarys teorii. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1956, 230 s. Por. poz. .

18. Julisz Słowacki jako poeta aluzji literackiej; Monografia Kleinera o Słowackim; Rok Słowackiego 1809-1859. Warszawa 1959, 16 s., powielone. Materiały Sesji Nauk. 25-28 listopada 1959. Przedruk zob. poz. .

19. Z historii i teorii literatury. [Studia]. Wrocław, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1959-1971.

[Seria 1]. 1959, 378 s.

Zawartość

Biblia i sprawy biblijne w „Postylii” Reja; Jakub Wujek jako pisarz; Uwagi o „Grażynie”; Miłość i erotyka w twórczości Mickiewicza okresu rosyjskiego; Mickiewicz jako bajkopisarz; Przezwyciężenie prometeizmu w „Dziadach”; Tadeusz z ręką na temblaku; Juliusz Kleiner — „Mickiewicz”; Zagadnienie emendacji tekstów Mickiewicza; Staropolszczyzna w języku Adama Mickiewicza; Kilka wyrażeń prawniczych w języku Mickiewicza; Z warsztatu Słownika Mickiewiczowskiego („dąsać się”, „dodać”, „doławiać się”); Zagadnienie wartości własnego narodu w twórczości Żeromskiego; Muzyka w opisie literackim.

Seria 2. 1964, 413 s.

Zawartość

Teoria i historia literatury: Aluzja literacka. (Istota zjawiska i jego typologia); Przegląd stanowisk metodologicznych w polskiej historii literatury do 1939 r.; Ewolucja poglądów religijnych A. Frycza Modrzewskiego; Nowy Testament Scharffenbergera; Onomastyka Mickiewicza; Dwie książki zbiorowe o Mickiewiczu. (Adam Mickiewicz 1855-1955. Międzynarodowa Sesja Naukowa PAN 17-20 IV 1956. Wrocław, Warszawa 1958; Adam Mickiewicz in world literature. Berkeley and Los Angeles 1956); Słowacki jako poeta aluzji literackiej [poz. ]; Monografia Kleinera o Słowackim; „Irydion” [Z. Krasińskiego] i „Konrad Wallenrod” [A. Mickiewicza]; „Ad leones” [C.K. Norwida]. (Próba analizy); W. Borowy; T. Makowiecki – historyk literatury. — Tekstologia i językoznawstwo: Co rozumieć należy przez wolę autora przy sporządzaniu poprawnej edycji tekstu; Pisownia autoryzowanych wydań Mickiewicza do r. 1829 jako wskaźnik tekstologiczny [poz. ]; Historia tekstu „Ody do młodości” i próba jego ustalenia; Poprawki tekstologiczne; Staropolska „opoka” i „kamień”; „Mędrcy”, „mądrość”, „mędrzec” i „mędrek” w pisarskiej praktyce Mickiewicza; Słownictwo reformacji polskiej. — Studia drukowane w czasopismach i książkach zbiorowych w 1949, 1955-1962.

Przekłady

słowacki

szkicu: Aluzja literacka: Literarna alúzia. [Przeł.] S. Koperdan. W: Slovo, vyznam, dielo. Bratislava 1972.

Seria 3. 1971, 344 s.

Zawartość

Przedmowa. — Ocena kultury narodowej i zagadnienie jej ciągłości; Charakter narodowy Polaków w oczach pisarzy polskich; Prolegomena do zarysu historii literatury polskiej XVI wieku; Czas powstania I części „Dziadów”; Arfa czy fortepiano?; O niektórych właściwościach stylizacji satyrycznej w poezji Mickiewicza; Jak Mickiewicz nazwał swą domową ojczyznę?; Adresatka „Rozłączenia” [J. Słowackiego]; Łacina w „Mazepie” [J. Słowackiego]; Dwa komentarze do „Odpowiedzi na Psalmy przyszłości” [J. Słowackiego]; Słowacki w oczach teatrologa [recenzja: E. Csató: Szkice o dramatach Słowackiego]; Katastrofizm „Nie-Boskiej komedii” [Z. Krasińskiego]; Mickiewicz w aluzji literackiej Norwida; Sienkiewicz — klasyk języka polskiego; Onomastyka w literaturze polskiej XIX i XX wieku; Zwierzę jako symbol literacki; Dokoła twórczości Jana Kasprowicza; Adam Grzymała Siedlecki jako autor portretów literackich [recenzja: Niepospolici ludzie w dniu swoim powszednim]; Juliusz Kleiner jako historyk literatury; Dwa podstawowe znaczenia terminu „tekst”; Zasady opracowania aparatu krytycznego do wydania „Dzieł wszystkich” Adama Mickiewicza; Interpunkcja w „Panu Tadeuszu”; Z badań nad słownictwem Mickiewicza; Słownik języka Goethego; Uwagi o sztuce recytacji; Przemówienie na uroczystości pożegnania Wydziału Humanistycznego UMK. — Studia drukowane w czasopismach i książkach zbiorowych w 1948-1969.

20. Semantyka ognia w praktyce pisarskiej Mickiewicza. Lubelskie Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego 1973, 23 s., powielone. Przedruk zob. poz. .

21. Tekstologia i edytorstwo dzieł literackich. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1975, 303 s. [Wyd. 2] tamże 1978.

Nowe, rozszerzone opracowanie problematyki „Sztuki edytorskiej” [poz. ].

22. Jan Kasprowicz. Studia. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1977, 103 s.

Zawartość

Od autora. — Od „Hymnów” do „Mojego świata”; Problematyka miłości; „Pieśń o burmistrzance”; Z recepcji Shelleya w Polsce. — W świecie Tatr i Podhala: Obrazy i nastroje tatrzańskie; Życie Podhala i charakter ludu; Refleksje filozoficzne i moralne pod wpływem gór. — „Marchołt”; „DziennikM. Kasprowiczowej.

23. Mickiewicz. Artyzm i język. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1977, 546 s.

Zawartość

Przedmowa; Pisownia autoryzowanych wydań Mickiewicza do roku 1929 [!] jako wskaźnik tekstologiczny [poz. ], — z tomu poz. : Historia tekstu „Ody do młodości” i próba jego ustalenia; Uwagi o „Grażynie”; Czas powstania I części „Dziadów”; „Irydion” [Z. Krasińskiego] i „Konrad Wallenrod”; Przezwyciężenie prometeizmu w „Dziadach”; Tadeusz z ręką na temblaku; Mickiewicz jako bajkopisarz; Onomastyka Mickiewicza; Staropolszczyzna w języku Adama Mickiewicza; „Dąsać się”, „dodać”, „doławiać się”; „Arfa” czy „fortepiano”?; „Mądry”, „mądrość”, „mędrzec” i „mędrek” w pisarskiej praktyce Mickiewicza; Interpunkcja w „Panu Tadeuszu”, — Semantyka „ognia” [zob. poz. ], — oraz: Miłość i erotyka w twórczości Mickiewicza okresu rosyjskiego; O niektórych właściwościach stylizacji satyrycznej w poezji Mickiewicza w latach 1832-1834; Jak Mickiewicz nazywał swą domową ojczyznę?; „Pan Tadeusz” w kręgu ideowym „Ksiąg” i „Pielgrzyma”; Kilka wyrażeń prawniczych w języku Mickiewicza; Hasło „dobry” w „Słowniku języka Adama Mickiewicza”; „Początek” — „zasada”; „Rozum” i „rozsądek”; „Pogrzeb”, — Nota bibliograficzna.

24. Rozważania teoretyczne. Literatura, muzyka, teatr. Lublin: Wydawnictwo Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego 1984, 296 s.

Zawartość

z tomu poz. 18: Przegląd stanowisk metodologicznych w polskiej historii literatury do 1939 roku; Aluzja literacka. (Istota zjawiska i jego typologia); Onomastyka w literaturze polskiej XIX i XX wieku. (Zarys problematyki); Muzyka w opisie literackim; Uwagi o sztuce recytacji, — oraz: Poezja jako wyraz; Zdolność odbioru dzieła sztuki jako organ poznawczy; Zwierzę jako symbol literacki; Zagadnienie interpunkcji w wydaniach klasyków polskich; Literatura i teatr.

25. Mickiewicz — Lelewel. Toruń: Towarzystwo Bibliofilów im. J. Lelewela 1986, 22 s.

Druk bibliofilski.

26. Mickiewicz — Towiański. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1986, 172 s.

27. Patriotyzm i nacjonalizm. Toruń: Wojewódzka Biblioteka Publiczna i Książnica Miejska im. M. Kopernika 1988, 14 s.

28. Pochwała śmiechu. (Fragment pamiętnika). Toruń: Towarzystwo Bibliofilów im. J. Lelewela 1988, 8 s.

29. Adam Mickiewicz. [Biografia]. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1989, 251 s.

30. Pamiętniki. Z rękopisu z upoważnienia autora oprac., zredagował i posłowiem opatrzył Z. Jędrzyński. Toruń: Comer 1995, 273 s.

31. Teatralia z lat 1938-1983. Wybór i oprac.: L. Kuchtówna. Toruń: Towarzystwo Naukowe; Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu 1999, 248 s.

Zawartość

Zawiera recenzje teatralne dot. sztuk wystawianych w Wilnie, a następnie w Teatrze Ziemi Pomorskiej w Toruniu, omówienia Festiwali Teatralnych w Toruniu oraz: Refleksje teoretyczne: Reżyser ma pomysły; Literatura i teatr; Uwagi o sztuce recytacji. — W kręgu sceny: Jędrzej Cierniak. Kilka wspomnień; O stosunku Mieczysława Limanowskiego do dzieł literackich; Recenzje teatralne Adama Grzymały-Siedleckiego; Horzyca w Toruniu; Słowacki w oczach teatrologa; Pisarz i uczony [E. Csató].

32. Literatura i katolicyzm. [Studia i szkice literackie]. Wybór, wstęp, komentarz: A. Bielak. Lublin: Wydawnictwo Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego 2004, 451 s.

Zawartość

A. Bielak: Literatura w przestrzeni religii [wstęp]. – I: Rola pisarza katolickiego w dobie współczesnej; Między lukrecją a kadenizmem; W obronie powieści katolickiej; O charakter współczesnej elity katolickiej; Dążenia utopistów a chrześcijański realizm [poz. ]; Nacjonalizm a katolicyzm; O racjonalnych i irracjonalnych pierwiastkach w akcie wiary; O pierwiastkach sprzecznych z katolicyzmem w kulturze polskiej. — II: Ewolucja poglądów religijnych Andrzeja Frycza Modrzewskiego [poz. seria 2]; Antoni Malczewski z perspektywy dnia dzisiejszego [poz. ]; Racjonalizm i mistyka w „Improwizacji” Konrada [„Dziady” A. Mickiewicza; poz. ]; Przezwyciężenie prometeizmu w „Dziadach” [A. Mickiewicza; poz. seria 1]; „Z mego życia poemat dla Boga” [dot. J. Słowackiego]; Katastrofizm „Nie-Boskiej komedii” [Z. Krasińskiego; poz. seria 3]; Religijność Kasprowicza; Żeromski i katolicyzm; François Mauriac. Studium literackie [poz. ]; O pismach religijno-filozoficznych Karola Ludwika Konińskiego. — III: „Beatum scelus” [Z. Kossak-Szczuckiej]; „Lord Jim” Conrada [poz. ]; Zofia Starowieyska-Morstinowa. „Kabała historii”; „Noc Huberta” [J. Zawieyskiego]; O „Alchemii słowa” Jana Parandowskiego.

Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.

Czem miał być „Pan Tadeusz” dla Emigracji. Ideowa i psychologiczna geneza „Pana Tadeusza”. Przegląd Narodowy 1921 nr 2 s. 191-210, nr 3 s. 320-346.
Grzegorz Paweł z Brzezin jako tłumacz Blandraty i Fausta Socyna. Reformacja w Polsce 1926 s. 13-31.
Dziady” drezdeńskie a „Prometeusz” Ajschylosa. W: II Międzynarodowy Zjazd Slawistów. Warszawa 1934.
Marian Zdziechowski . Ateneum Wileńskie 1938 nr 2 s. 1-24.
Charakter narodowy Polaków w oczach pisarzy polskich. Znak 1948 nr 4 s. 304-315.
O pierwiastkach sprzecznych z katolicyzmem w kulturze polskiej. Przegląd Powszechny 1948 nr 3 s. 171-184.
Projekt planu wydawniczego tekstów staropolskich XVI i XVII stulecia. Pamiętnik Literacki 1951 nr 2 s. 430-446.
O Słowniku Mickiewiczowskim. Twórczość 1955 nr 11 s. 189-205.
Zarys rozwoju tekstologii polskiej. W: Tekstologia w krajach słowiańskich. Wrocław 1963 s. 45-54.
Quelques traits characteristiques de la stylisation satirique dans l'oevre poétique de Mickiewicz en 1832-1834. W: To honor Roman Jacobson. The Hague 1967 s. 785-791.
Kilka uwag o artyzmie językowym Henryka Sienkiewicza. Poradnik Językowy 1968 nr 3 s. 120-134.
Modlitewny zabytek językowy z 1566 roku. W: Kultura i literatura dawnej Polski. Warszawa 1968 [właśc. 1967] s. 141-147.
Stanisław Krzemiński. W: Obraz literatury polskiej XIX i XX wieku. Seria 4. Literatura polska w okresie realizmu i naturalizmu. T. 3. Warszawa 1969 s. 615-622.
O wydaniu krytycznym „Pana Tadeusza” głos edytora. Pamiętnik Literacki 1971 z. 1 s.326-334.
Rafał Marceli Blüth. Tygodnik Powszechny 1971 nr 48 s. 4-5, przedruk w: 70 żywotów. Kraków 1977 s. 184-192.
Dorobek pisarski S. Teresy Franciszkanki. Znak 1972 nr 221 s. 1429-1442 [dot. Zofii Landy].
Wszechświat i naród. (Neruda i Asnyk). W: Slawistyczne studia literaturoznawcze poświęcone VII Międzynarodowemu Kongresowi Slawistów. Wrocław 1973 s. 83-90.
Wydania zbiorowe dzieł Mickiewicza w Polsce Ludowej. Rocznik Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza 1974 s. 13-24.
Klub Literacki i Naukowy (KLiN). Pamiętnik Literacki 1975 z. 1 s. 215-236.
Roman Pollak — edytor. Acta Universitatis Nicolai Copernici 1975 z. 66 s. 149-156.
Sienkiewicz żywy. Więź 1975 nr 6 s. 32-45.
Staropolska uprzejmość Mickiewicza. Roczniki Humanistyczne 1976 nr 1 s. 205-212.
Uwagi o książce Aleksandra Fredry „Trzy po trzy. Rocznik Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza 1976 s. 25-41.
Uwagi o noweli Stefana Żeromskiego „Echa leśne. Pamiętnik Literacki 1976 z. 1 s. 33-43, przedruk w: Stefan Żeromski — w pięćdziesiątą rocznicę śmierci. Warszawa 1977 s.152-165.
W obronie Celiny Mickiewiczowej. Pamiętnik Literacki 1976 z. 4 s. 63-80.
Czy Mickiewicz przestał być pisarzem? Acta Universitatis Nicolai Copernici 1979 z. 100 s. 257-266.
Die polnische Romantik und Goethe. W: Schriften des Komitees der Bundesrepublik Deutschland zur Förderung der Slavischen Studien. 4. Giessen 1979 s. 268-282; przekł. polski pt. Goethe a romantyzm polski. „Sprawozdania Towarzystwa Naukowego w Toruniu (1979)” 1981 t. 33 s. 11-27.
Układ „Dzieł wszystkich” Juliusza Słowackiego w ossolińskim wydaniu wrocławskim. Pamiętnik Literacki 1979 z.3 s. 347-351.
Biblia polska do r. 1632. W: Fragen der polnischen Kultur im 16. Jahrhundert. Giessen 1980 s. 172-181.
Religijność Kasprowicza. W: Religijne tradycje literatury polskiej. Lublin 1983 s. 341-369.
Dwa komentarze do „Dziadów” drezdeńskich. Pamiętnik Literacki 1985 z. 3 s. 3-16.
Tytanizm Mickiewicza. Rocznik Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza 1987 s. 11-21.

Prace edytorskie i redakcyjne

1. A. Mickiewicz: Grażyna. Powieść litewska. Oprac. W. Bruchnalski. Objaśnił K. Górski. Warszawa: Biblioteka Polska [1925], 64 s.
2. A. Asnyk: Wybór poezji. Cz. 1. Tekst. Cz. 2. Objaśnienia i przypisy oprac. K. Górski. Warszawa: Biblioteka Polska [1928], 162 + 58 s.
3. A. Mickiewicz: Konrad Wallenrod. Powieść historyczna z dziejów litewskich i pruskich. [Tekst oprac. wg wydań z 1830 i 1844: W. Bruchnalski; objaśnił K. Górski]. Warszawa: Biblioteka Polska [1930], 86 s.
4. A. Mickiewicz: Wybór drobnych utworów. Cz. 1. Tekst. Cz. 2. Objaśnienia i przypisy oprac. K. Górski. Warszawa: Biblioteka Polska 1930, 123 + 150 s.
5. S. Przybyszewski: Moi współcześni. [2]. Wśród swoich. Z rękopisu wyd. i przedmową zaopatrzył K. Górski. Warszawa: Biblioteka Polska 1930, VIII, 184 s.
6. S. Żeromski: Ludzie bezdomni. Objaśnienia i przypisy oprac. K. Górski. Warszawa: Biblioteka Polska 1930, 129 s. Wyd. nast.: Warszawa: Czytelnik 1962.
7. A. Mickiewicz: Pan Tadeusz. Oprac. [i wstępem poprzedził] K. Górski. Lwów: Wydawnictwo Ossolineum [1931], 397 s. Zob. też poz. .
8. Poranek Kasprowiczowski. Układ: K. Górski. Wystawienie: Wilno, Tajny Zespół Teatralny 1. półrocze 1944.
9. J. Kochanowski: Odprawa posłów greckich. Oprac. K. Górski. Wrocław: Książnica-Atlas 1947, 43 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1948, wyd. 3 1949.
10. J. Kochanowski: Treny. Oprac. K. Górski. Wrocław: Książnica-Atlas 1947, 41 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1948, wyd. 3 1949.
11. J. Kochanowski: Wybór poezji. Oprac. K. Górski. Wrocław: Książnica-Atlas 1947, 91 s. Wyd. 2 tamże 1949.
12. A. Mickiewicz: Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego. Tekst przygotował, posłowie i objaśnienia oprac. K. Górski. Warszawa: Spółdzielczy Instytut Wydawniczy 1947, 123 s.
13. A. Mickiewicz: Ballady i romanse. Oprac. K. Górski. Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych 1948, 119 s.
14. A. Mickiewicz: Powieści poetyckie. Z objaśnieniami K. Górskiego. (Dzieła. Wydanie narodowe. T. 2.). [Warszawa:] Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik 1948, 310 s. Wyd. nast. tamże: wyd. [!] 1953; wyd. tzw. jubileuszowe 1955.
15. M. Rej: Krótka rozprawa między trzema osobami panem, wójtem a plebanem. Oprac.: K. Górski i W. Taszycki. (Dzieła wszystkie. T. 1.). Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1953, X, 280 s. Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk. Biblioteka Pisarzów Polskich Seria B, 1. [Wyd. 2]. Wrocław, Warszawa: Wydawnictwo Ossolineum we współpracy z De Agostini Polska 2006.
16. Grzegorz Paweł z Brzezin: O prawdziwej śmierci, zmartwychwstaniu i żywocie wiecznym. Objaśnienia, indeks wyrazów i form oprac.: K. Górski i W. Kuraszkiewicz. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1954, 180 s. Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk. Biblioteka Pisarzów Polskich Seria B, 3.
Reprodukcja fototypiczna pierwodruku z 1568.
17. Grzegorz Paweł z Brzezin: O różnicach teraźniejszych to jest co o jednym Bogu Ojcu i Synu Jego jednorodzonym i o Duchu Świętym prawdziwie rozumieć mamy. Oprac.: K. Górski i W. Kuraszkiewicz. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1954, VII, 241 s. Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk. Biblioteka Pisarzów Polskich Seria B, 2.
Reprodukcja fototypiczna pierwodruku z 1564.
18. T. Makowiecki: Muzyka w twórczości Wyspiańskiego. Red. [i przedmową opatrzył] K. Górski. Toruń: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1955, 106 s. Towarzystwo Naukowe w Toruniu.
19. A. Frycz Modrzewski: Dzieła wszystkie. T. 3-5. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy. Polska Akademia Nauk 1957-1959.

T. 3. O Kościele księga druga. Tłumaczenie: I. Lichońska. H. Krępska. Wstęp i komentarz: Ł. Kurdybacha. Redakcja naukowa przekładu: K. Górski. 1957, 429 s.

T. 4. Pisma 1560-1562. Tłumaczenie: E. Jędrkiewicz, I. Lichońska, W. Germain. Wstęp: Ł. Kurdybacha. Redakcja naukowa przekładu oraz komentarz: K. Górski. 1957, 370 s.

T. 5. Sylwy. Tłumaczenie: I. Joachimowicz. Wstęp: Ł. Kurdybacha. Redakcja naukowa przekładu oraz komentarz: K. Górski. 1959, 310 s.

20. Literatura ariańska w Polsce XVI wieku. Antologia. Oprac., wstęp i przypisy: L. Szczucki, J. Tazbir. Redakcja naukowa: K. Górski. Warszawa: Spółdzielnia Wydawnicza „Książka i Wiedza 1959, LXXXVI, 664 s. Z prac Instytutu Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk i Instytutu Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk.
21. Piotr z Goniądza: Dzieła polskie. Redakcja naukowa: L. Szczucki. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1960-1962. Instytut Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk. Biblioteka Pisarzy Reformacyjnych, 3 A-C.

T. 1. O Trzech. Oprac.: H. Górska, K. Górski, Z. Zawadzki. 1962, 102 s.

T. 2. O Synu Bożym. Oprac.: H. Górska, K. Górski, Z. Zawadzki. 1961, 99 s.

T. 3. O ponurzaniu chrystjańskim. Oprac.: H. Górska, K. Górski, K. Wilczewska. 1960, 91 s.

22. Słownik języka Adama Mickiewicza. Red. naczelni: K. Górski i S. Hrabec. T. 1-11. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1962-1983. Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk.
Pod red. K. Górskiego tomy 1-2, 4-11.
23. Tekstologia w krajach słowiańskich. Zbiór referatów opracowany przez członków Komisji Edytorsko-Tekstologicznej V Międzynarodowego Kongresu Slawistów. Pod red. K. Górskiego. Wrocław Ossolińscy 1963, 83 s. Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk.
24. S. Żeromski: Syzyfowe prace; Ludzie bezdomni. Przypisy wg S. Adamczewskiego i K. Górskiego. (Utwory wybrane. T. 2.). Wyd. 4. Warszawa: Czytelnik 1964, 496 s.
25. M. Rej: Postylla. Cz. 1. Oprac.: K. Górski i W. Kuraszkiewicz. Redakcja naukowa: M.R. Mayenowa. (Dzieła wszystkie. T. 4.). Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1965, 321 s. Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk. Biblioteka Pisarzów Polskich Seria B, 14.
26. H. Dubowik, J. Konieczny, J. Malinowski: Polska powieść historyczna. Wybrane zagadnienia z dziejów recepcji i warsztatu twórczego. Redakcja naukowa: K. Górski. Bydgoszcz: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1968, 127 s. Bydgoskie Towarzystwo Naukowe.
27. A. Mickiewicz: Pan Tadeusz, czyli Ostatni zajazd na Litwie. Historia szlachecka z roku 1811 i 1812 we dwunastu księgach wierszem. Oprac. K. Górski. (Dzieła wszystkie. Red.: K. Górski. Seria 1. T. 4.). Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1969, LXVII, 387 s. Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk. Wyd. nast.: 1979-1990; [wyd. 4] Warszawa: Świat Książki 1995; Białystok: Krajowa Agencja Wydawnicza-B 1997; Warszawa: Spółdzielnia Wydawnicza „Książka i Wiedza” 1998; Warszawa: Phillip Wilson 1998; Warszawa: Cibet; Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie 1999.
28. M. Konopnicka: Korespondencja. Red. naczelny: K. Górski. T. 1-4. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1971-1975, 248 + 274 + 286 + 429 s. Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk.
29. Sz. Szymonowic: Castus Ioseph. Przekładnia S. Gosławskiego. Oprac.: K. Górski i T. Kaufmanowa. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1973, 336 s. Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk. Biblioteka Pisarzów Polskich Seria B, 21.
30. J. Kochanowski: Dzieła wszystkie. Wyd. sejmowe. Red. naczelny: J. Woronczak. Komentarze red.: W. Floryan, K. Górski, W. Kuraszkiewicz, T. Witczak. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1982-1983. Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk.

T. wstępny: Wprowadzenie wydawnicze do edycji. Oprac. M.R. Mayenowa [i in.]. 1983, 218 s. Biblioteka Pisarzów Polskich Seria B 22.

T. 1, cz.1: Psałterz Dawidów. 1982, 472 s. Biblioteka Pisarzów Polskich Seria B 23.

T. 1, cz. 4: Melodie na Psałterz polski przez Mikołaja Gomółkę uczynione. Fototypia tekstu. Przygotował do druku M. Perz. 1983, 350 s., nuty. Biblioteka Pisarzów Polskich Seria B, 23.

T. 2: Treny. Oprac. M.R. Mayenowa [i in.]. 1983, 239 s. Biblioteka Pisarzów Polskich Seria B 24.

31. A. Mickiewicz: Poematy. Oprac. W. Floryan przy współpracy K. Górski i Cz. Zgorzelskiego. Warszawa: Czytelnik 1994, 349 s. Wyd. 3 [!] tamże 1998.

Omówienia i recenzje

Ankieta dla IBL PAN 1951, 1966, 1976, 1984.

Autor o sobie

K. Górski: Autobiografia naukowa. Kwartalnik Historii, Nauki i Techniki 1982 nr 3/4. Przedruk w: Uczeni polscy o sobie. T. 1. Warszawa 1988.

Wywiady

Całe życie z Mickiewiczem. [Rozm.] W. Smaszcz. Kierunki 1985 nr 51/52.
Z perspektywy dziewięćdziesięciolecia. [Rozm.] W. Smaszcz. Życie i Myśl 1985 nr 5.
Gdyby nie Mickiewicz nie byłoby towiańszczyzny. [Rozm.] M. Strzyżewski. Fakty 1986 nr 49 [dot.: Mickiewicz — Towiański].
My z niego wszyscy. [Rozm.] H. Jezierski. Kultura i Życie 1988 nr 6 [dot. pracy nad słownikiem A. Mickiewicza].
Życie z Wieszczem. [Rozm.] D.T. Lebioda. Polityka 1990 nr 16.
Niczego w życiu nie żałuję... [Rozmowa z 1989]. W: D.T. Lebioda: Przedsionek wieczności. Bydgoszcz 1998.
Najbliższy jest mi Mickiewicz. [Wywiad niedatowany]. Rozm. S. Dziedzic. W: S. Dziedzic: Dialogi trzy: Maria Dłuska, Konrad Górski, Tadeusz Kudliński. Kraków 2000.

Słowniki i bibliografie

Słownik współczesnych pisarzy polskich. T. 1. Warszawa 1963.
Z. Dokurno: Bibliografia podmiotowa i przedmiotowa Konrada Górskiego (1913-1965). W: Księga pamiątkowa ku czci Konrada Górskiego. Toruń 1967.
L. Seweryniak: Bibliografia podmiotowa i przedmiotowa Konrada Górskiego w układzie chronologicznym (1966-1981). Roczniki Humanistyczne 1982 nr 1.
Biogramy uczonych polskich. (Suplement). Warszawa 1993.
A. Śródka: Uczeni polscy XIX-XX stulecia. T. 1. Warszawa 1994.
Literatura polska XX wieku. Przewodnik encyklopedyczny. T. 1. Warszawa 2000 (K. Wyka).

Ogólne

Książki

Konrada Górskiego świat literatury, teatru i języka. Materiały konferencji zorganizowanej w setną rocznicę urodzin Profesora. Pod red.: W. Sawryckiego i J. Speiny. Toruń: Towarzystwo Naukowe 1996, 182 s. [zawartość: M. Biskup: Konrad Górski a Towarzystwo Naukowe w Toruniu; H. Duczkowska-Moraczewska: Archiwum Konrada Górskiego; I. Płukis: Biblioteka Konrada Górskiego w zbiorach Towarzystwa Naukowego w Toruniu; J. Starnawski: Konrad Górski jako syntetyk dziejów literatury polskiej; P. Buchwald-Pelcowa, J. Pelc: Konrad Górski — badacz literatury polskiej renesansu, romantyzmu, modernizmu – twórca współczesnej tekstologii; E. Kasperski: Konrad Górski i konteksty teoretyczne (neoidealizm, pozytywizm, hermeneutyka, aksjologia); K. Cysewski: Pozytywistyczne składniki postawy naukowej Konrada Górskiego; M. Śliwiński: Przełom nowożytny w świetle badań Konrada Górskiego; Z. Sudolski: Konrada Górskiego ostatnie słowo o Mickiewiczu; D.T. Lebioda: Znikome cienie. Konrada Górskiego pojedynek z Towiańskim; B. Tokarz: „Aluzja literacka...” Konrad Górski a intertekstualność; K. Stasiewicz: Najtrudniejsza i najbardziej ryzykowna sytuacja tekstologa opisana przez Konrada Górskiego; F. Pepłowski: Troska Konrada Górskiego o piękno polszczyzny; T. Skubalanka: Język literatury w ujęciu Konrada Górskiego; T. Friedelówna: Słownictwo reformacyjne jednym z problemów badawczych Konrada Górskiego; Ł.M. Szewczyk: Konrad Górski jako onomasta; S. Buśka: Konrad Górski jako twórca i redaktor naukowy „Słownika języka Adama Mickiewicza”; L. Kuchtówna: Konrada Górskiego pasje teatralne; W. Sawrycki: Ars declamatoria Konrada Górskiego; M. Kozłowska: „Odczytać myśl teatralną poety!” Uwagi i komentarze do artykułu Konrada Górskiego „«Dziady» Mickiewicza jako dramat”].

Artykuły

L. Szczucki: Na marginesie propozycji wydawniczych Konrada Górskiego. Uwagi dyskusyjne. Pamiętnik Literacki 1956 z. 1/2.
S. Frankiewicz: Jubileusz profesora Konrada Górskiego. Tygodnik Powszechny 1967 nr 49.
B. Nadolski: W siedemdziesięciolecie profesora Konrada Górskiego. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Filologia Polska 1967 nr 25.
Z.J. Nowak: O Konradzie Górskim jako historyku literatury; L. Szczucki: Konrad Górski jako badacz prądów umysłowych XVI wieku. Rocznik Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza 1970.
E. Jankowski: Konrad Górski. Nauka Polska 1972 nr 2.
M. Błońska, M. Kunowska-Porębna, S. Sawicki: Verbum” (1934-1939). Lublin 1976, passim.
A. Kaczor: O poglądach estetycznych Konrada Górskiego. Studia Estetyczne 1978 t. 15.
Z. Stefanowska: O prof. Konradzie Górskim. Tygodnik Powszechny 1980 nr 36.
Cz. Zgorzelski: Humanista świadomy swych celów. Tygodnik Powszechny 1980 nr 26, przedruk w tegoż: Mistrzowie i ich dzieła. Kraków 1983.
W. Sawrycki: Współtwórcy szkolnej polonistyki dwudziestolecia międzywojennego: Kazimierz Wójcicki, Konstanty Wojciechowski, Juliusz Kleiner, Konrad Górski. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1984, 158 s. Towarzystwo Naukowe w Toruniu, passim.
S. Buśka: Konrad Górski jako redaktor naczelny „Słownika języka Adama Mickiewicza. Przegląd Humanistyczny 1986 nr 3/4.
F. Pepłowski: Profesor Konrad Górski jako badacz języka polskiego (w 90. rocznicę urodzin). Poradnik Językowy 1986 nr 3.
J. Starnawski: Najlepszy podręcznik literatury polskiej. Przegląd Humanistyczny 1986 nr 3/4.
D. Ulicka: Konrad Górski w międzywojennej nauce o literaturze polskiej. (Lektura „Rozważań teoretycznych”). Przegląd Humanistyczny 1987 nr 3.
J. Speina: Konrad Górski. Metafora 1989/90 nr 1/2.
T. Friedelówna: O profesorze Konradzie Górskim jako badaczu języka polskiego. Acta Universitatis Nicolai Copernici 1990/1991 z. 221.
A. Hutnikiewicz: Pożegnanie profesora. Rocznik Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza 1990.
H. Markiewicz: Konrad Górski (1895-1990). Nauka Polska 1990 nr 3/4, przedruk w tegoż: Pożegnania. Kraków 1992.
W. Smaszcz: Dwie koncepcje polonistyki wileńskiej: prof. Manfred Kridl i prof. Konrad Górski. Akcent 1990 nr 1/2.
Cz. Zgorzelski: Pożegnanie profesora Konrada Górskiego. Tygodnik Powszechny 1990 nr 18.
A. Hutnikiewicz: Konrad Górski. Pamiętnik Literacki 1991 z. 3.
A. Hutnikiewicz: Ostatni z wielkich swojej generacji. Więź 1991 nr 5.
Z.J. Nowak: Konrad Górski — człowiek i dzieło. Przegląd Humanistyczny 1991 nr 3/4.
J. Speina: Konrad Górski. (1895-1990). Pamiętnik Literacki 1991 z. 1/2.
J. Andrzejewska: Konrad Górski. (1895-1990). Studia o Książce 1993.
E. Jankowski: Konrad Górski. W tegoż: Z różnych sfer. Warszawa 1994.
Z. Jędrzyński: Pamiętnik” prof. dr Konrada Górskiego i okoliczności jego powstania. Rocznik Toruński 1994.
E. Kasperski: Konrad Górski i konteksty teoretyczne (neoidealizm, pozytywizm, hermeneutyka, aksjologia). Przegląd Humanistyczny 1995 nr 2.
J. Axer: Konrad Górski w celi Konrada. Przegląd Artystyczno-Literacki 1996 nr 1/2.
H. Duczkowska-Moraczewska: Archiwum Konrada Górskiego. Rocznik Toruński 1996 t. 23.
K. Obremski: Z archiwum Konrada Górskiego. Przegląd Artystyczno-Literacki 1996 nr 7/8.
S. Melkowski: Twórczość literacka jako wyraz życia duchowego. Konrad Górski o literaturze współczesnej. Życie i Myśl 1997 nr 3.
M. Śliwiński: Paradygmat arystotelesowsko-tomistyczny w literaturoznawstwie Konrada Górskiego. W tegoż: W kręgu historii literatury i kultury. Piotrków Trybunalski 2001.
W. Dudzińska: Warsztat edytorski Zbigniewa Jerzego Nowaka wobec dwóch wielkich poprzedników — Stanisława Pigonia i Konrada Górskiego. W: Warsztat badawczy profesora Zbigniewa Jerzego Nowaka. Katowice 2004.

Pogląd na świat młodego Mickiewicza

I. Chrzanowski: Nowe studium o młodości Mickiewicza. Warszawianka 1925 nr 101.

Grzegorz Paweł z Brzezin

A. Brückner. Ruch Literacki 1929 nr 10.
M. Wajsblum: O genezę antytrynitaryzmu polskiego. Reformacja w Polsce 1934 [właśc. 1935].

Stanisław Krzemiński

M. Kridl. „Rocznik Literacki 1935” wyd. 1936.
W. Kubacki: Książka o Stanisławie Krzemińskim. Wiadomości Literackie 1937 nr 8.
K.W. Zawodziński. Ruch Literacki 1937 nr 2.
M. Król: Polska biografia. Tygodnik Powszechny 1986 nr 1.

Literatura a prądy umysłowe

J. Kleiner. Pamiętnik Literacki 1938.
L. Fryde. Wiedza i Życie 1939 nr 3.

Divide et impera

M. Kosman: Akt walki” Konrada Górskiego. Przegląd Humanistyczny 1996 nr 5.
A.B. Zakrzewski. Przegląd Wschodni 1997 z. 2.

Poezja jako wyraz

J. Kleiner: Walka o wartość poezji. Warszawa 1947 nr 6.
W. Tatarkiewicz: Książka o poezji. Tygodnik Powszechny 1947 nr 24.
K.W. Zawodziński: Cebula Peer Gynta, czyli Prolegomena do każdej teorii poezji, mającej wystąpić jako nauka. Nowiny Literackie 1947 nr 22.

Studia nad dziejami polskiej literatury antytrynitarskiej XVI w.

J. Nowak-Dłużewski: Antytrynitaryzm polski w nowym świetle. Tygodnik Powszechny 1949 nr 28.
C. Backvis. Revue Belge de Philologie et d'Histoire 1951 t. 29.

Sztuka edytorska

J. Starnawski: Arkana sztuki edytorskiej. Twórczość 1956 nr 12.
P. Grzegorczyk. „Rocznik Literacki 1956” wyd. 1957.

Z historii i teorii literatury

Z. Stefanowska. Pamiętnik Literacki 1962 z. 1 [dot. serii 1].
Z.J. Nowak. Pamiętnik Literacki 1973 z. 1 [dot. serii 3].
Cz. Zgorzelski: Konrada Górskiego prace „Z historii i teorii literatury. Tygodnik Powszechny 1973 nr 25 [dot. serii 3].

Tekstologia i edytorstwo

J. Starnawski. Ruch Literacki 1976 nr 4.

Jan Kasprowicz

A. Romanowski. Ruch Literacki 1978 nr 6.
J.J. Lipski: Osobowość poetycka Kasprowicza. Więź 1979 nr 1.

Mickiewicz. Artyzm i język

S. Bąba: Artyzm i język Mickiewicza w ujęciu Konrada Górskiego. Przegląd Humanistyczny 1978 nr 5.
E. Szymanis. Rocznik Towarzystwa Literackiego im. A. Mickiewicza 1978.

Rozważania teoretyczne

M. Karwala. Ruch Literacki 1986 nr 3.
B. Dumowska: Teoretycznoliterackie rozważania prof. Konrada Górskiego. Życie i Myśl 1987 nr 3/4.

Mickiewicz — Towiański

K. Kopczyński: Mickiewicz wśród Towiańczyków. Przegląd Powszechny 1987 nr 2.
R. Koropeckij. „The Polish Review”, Nowy Jork 1987 nr 3.
L. Pyskaty. Ruch Literacki 1987 nr 4/5.

Adam Mickiewicz

E. Szymanis: Zafascynowanie poezją Mickiewicza. Przegląd Humanistyczny 1990 nr 5/6.