BIO
Urodzony 7 listopada 1933 w Poznaniu; syn Teofila Górnego, handlowca, rzemieślnika, i Franciszki z Biernatów. Uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego im. J. Paderewskiego, w 1952 zdał maturę. Następnie przez kilka miesięcy pracował jako nauczyciel wiejski w Pruchnowie. Od 1953 studiował w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Poznaniu. W 1956 uczestniczył w wydarzeniach czerwcowych w Poznaniu, podczas których został ranny i w związku z tym musiał na rok przerwać naukę. W 1958 ukończył studia, otrzymał tytuł magistra ekonomii. W następnym roku podjął pracę na wsi pod Zaniemyślem jako pracownik fizyczny (zajmował się hodowlą zwierząt). W 1959 ożenił się z Sylwią Antecką, architektem wnętrz. W 1961 powrócił do Poznania i pracował początkowo jako halowy na Międzynarodowych Targach Poznańskich, a następnie — ekonomista w Prezydium Miejskiej Rady Narodowej. Debiutował w 1962 opowiadaniem Ślub, opublikowanym w „Twórczości” (nr 11). W 1965-67 współpracował z pismem „Nurt”, a w 1967-69 z tygodnikiem „Współczesność”, ogłaszając na ich łamach reportaże literackie. Od 1966 był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (do 1983). W 1968-78 pełnił funkcję kierownika literackiego w poznańskim Teatrze Lalki i Aktora Marcinek. Od 1971 należał do Związku Literatów Polskich (do rozwiązania Związku w 1983), pracował w komisjach Zarządu Głównego. Od 1973 prowadził dział prozy w miesięczniku „Nurt”, w 1974-85 był zastępcą redaktora naczelnego tegoż pisma, w którym też od 1975 publikował artykuły, prozę oraz recenzje teatralne. W 1977 odbył z grupą pisarzy podróż do Wietnamu. Od 1980 był członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (do rozwiązania Stowarzyszenia w 1982). Był współinicjatorem i członkiem zarządu Komitetu Porozumiewawczego Środowisk Twórczych w Poznaniu (w 1980-81 oraz po reaktywowaniu — od 1989). Recenzje teatralne, literackie i prozę drukował m.in. w katowickim tygodniku „Tak i nie” (1983-88), miesięczniku „Przegląd Powszechny” (1987-89) oraz w „Kulturze Niezależnej*” (1988, 1991). W 1987 popłynął statkiem w rejs do Japonii. W 1989 był współzałożycielem, a następnie został członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (od 1993 członek zarządu Oddziału Poznańskiego). W 1991-92 redagował dodatek kulturalny do „Dziennika Poznańskiego” pt. „Kultura i życie”. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1976), odznaką Za Zasługi w Rozwoju Województwa Poznańskiego (1978), Odznaką Honorową m. Poznania (1980), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1985). Zmarł 6 listopada 2021 w Poznaniu; pochowany tamże na Cmentarzu Junikowo.
Twórczość
1. Ślub. [Utwór dramatyczny]. Scenariusz: A. Górny. Telewizja Polska 1964. Druk z podtytułem Opowieść dramatyczna w 1 odsłonie. W: Dwie sprawy. Sztuki współczesne o tematyce wiejskiej. Warszawa 1966 s. 4-24. Por. poz. ↑.
Adaptacje
2. Ślub i inne opowiadania. Warszawa: Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik” 1966, 137 s. Przedruk zob. poz. ↑. Por. poz. ↑.
Zawartość
3. Żeby nie powietrze i wiatr... Reportaże z Wielkopolski. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1969, 94 s.
4. Gwiazdo, przyszłaś. Opowiadania. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1971, 137 s. Przedruk zob. poz. ↑.
Zawartość
5. Odsłoń, krzyknij. [Powieść]. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1972, 207 s.
Nagrody
6. Gwiazdo, przyszłaś; Ślub i inne opowiadania. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1976, 157 s.
Zawartość
7. W podróży. [Powieść]. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1981, 116 s. Wyd. 2 tamże 1985.
Nagrody
8. Nigdy nie umieram. [Opowiadania]. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1983, 238 s.
Zawartość
9. Krew. [Powieść]. Warszawa: PoMost* 1989, 181 s. Wyd. 2 Poznań: Opcja 1991, 260 s.
10. Poznań '56. Scenariusz filmowy. [Współautor:] F. Bajon. Ekranizacja 1996. Druk Poznań: Wis 1997, 100 s.
11. W drogę. Powieść. Poznań: Zysk i S-ka 2002, 206 s.
Adaptacje
Prace redakcyjne
Zawartość
Omówienia i recenzje
• Ankieta dla IBL PAN 1988.
