BIO
Urodzony 7 czerwca 1889 w Borku Falęckim pod Krakowem; syn Józefa Gołąbka i Katarzyny z Ochrońskich. Uczył się w Gimnazjum św. Anny w Krakowie, a następnie w gimnazjum w Podgórzu. Po uzyskaniu matury studiował polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim (UJ) w Krakowie. Później podjął równoległe studia slawistyczne. W 1914 na podstawie pracy Wpływ Moliera na komedie konwiktowe ks. Franciszka Bohomolca uzyskał stopień doktora filozofii na UJ. Studia slawistyczne kontynuował na uniwersytetach w Berlinie i Pradze. W następnych latach pracował jako polonista w szkołach średnich we Włocławku i w Warszawie (1919-26). Był współautorem podręczników szkolnych dla szkół powszechnych i gimnazjów. Równocześnie prowadził badania naukowe z dziedziny literatur słowiańskich, literatury polskiej oraz komparatystyki, a także metodyki nauczania języka polskiego. Debiutował w 1920 recenzją książki Mikołaja Rudnickiego pt. Wykształcenie językowe w życiu i w szkole, zamieszczoną w „Przeglądzie Pedagogicznym” (s. 232-234). Kolejne artykuły, recenzje literackie i teatralne oraz tłumaczenia z języków słowiańskich ogłaszał m.in. w „Rzeczypospolitej” (1921-24), „Przeglądzie Humanistycznym” (1922-24), „Słowie Polskim” (1922-23), „Gazecie Warszawskiej” (1923-24; także pod kryptonimem J.G.), „Życiu Teatru” (1923-26), „Ruchu Literackim” (1926-28), „Ruchu Słowiańskim” (1929-31), „Slavii” (Praga, 1929-31), „Poloniście” (1930-36), „Roczniku Literackim” (1932-35; omówienia działu literatur słowiańskich), „Nowej Książce” (1934-39; głównie recenzje książek slawistycznych), „Pionie” (1936-37), „Slavische Rundschau” (Berlin, 1937-38). W 1933 habilitował się na Uniwersytecie Warszawskim w zakresie historii literatur słowiańskich i objął wykłady jako docent. Zajmował się także historią, etnografią, krajoznawstwem i kulturą narodów słowiańskich, recepcją literatury polskiej wśród Słowian, opisywał teorię, metodykę i organizację polskich badań słowianoznawczych. Odbywał liczne podróże naukowe po krajach słowiańskich (m.in. do Czechosłowacji, Jugosławii, Bułgarii), prowadził wykłady m.in. w uczelniach Pragi, Zagrzebia i Sofii. Wygłaszał prelekcje na temat słowianoznawstwa w Polskim Radiu. Należał do profesorskiego Klubu Dyskusyjnego w Warszawie, a później działał w wyłonionym z tego klubu Związku Słowiańskim; drukował swoje prace w wydawanej przez Związek serii Biblioteka Słowiańska. Za zasługi w dziedzinie słowianoznawstwa został odznaczony orderami jugosłowiańskimi i bułgarskimi. Latem 1939 oddał do druku prace naukowe pt. Rym i rytm oraz Bajki Kryłowa (nie wydane). Po wybuchu II wojny światowej, w czasie oblężenia Warszawy przez Niemców, został ciężko ranny podczas ataku lotniczego. Zmarł 25 września 1939 w Warszawie.
Twórczość
1. Komedie konwiktowe ks. Franciszka Bohomolca w zależności od Moliera. Kraków: Polska Akademia Umiejętności 1922, 64 s. „Rozprawy Wydziału Filologicznego Polskiej Akademii Umiejętności” 1922 „Wydział Filologiczny” t. 60 nr 6.
2. „Księgi narodu polskiego” A. Mickiewicza i „Knyhy bytija ukrainskoho narodu” M. Kostomarowa. Praha: I. Sjezd Slovanských Filologů v Praze 1929, 1 s.
3. Czesi i Słowacy wobec powstania listopadowego. [Studium historycznoliterackie]. Lwów, Warszawa: Książnica-Atlas 1930, 106 s.
Zawartość
4. Ivo Vojnović. Dramaturg jugosłowiański. [Monografia]. Lwów, Warszawa: Książnica-Atlas 1932, VII, 488 s.
5. Wincenty Dunin-Marcinkiewicz. Poeta polsko-białoruski. [Monografia]. Wilno: Skład główny Gebethner i Wolff 1932, 141 s.
6. Bractwo św. Cyryla i Metodego w Kijowie. [Studium historycznoliterackie]. „Nasza Przyszłość” 1933-1935 t. 34-37, 39, 41, 43-44. Wyd. osobne Warszawa: „Nasza Przyszłość” 1935, 390 s.
Zawartość
7. Łużyce. Kraj i ludzie. [Szkic]. Warszawa: Związek Słowiański 1936, 32 s.
8. Dusza narodu bułgarskiego. [Szkic]. Warszawa: Związek Słowiański 1937, 47 s.
9. Car Maksymilian. (Widowisko ludowe na Rusi). [Studium]. Kraków: Polska Akademia Umiejętności 1938, 96 s.
Zawartość
10. Literatura serbsko-łużycka. [Studium]. Katowice: Instytut Śląski 1938, 269 s.
Zawartość
11. Sztuka rymowania. [Rozprawa]. Lwów, Warszawa: Książnica-Atlas 1939, 115 s.
Zawartość
Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.
Podręczniki i czytanki
Czytanki polskie na klasę I gimnazjum. 1927, 198 s. Wyd. nast.: wyd. 2 1928; wyd. 3 1930, wyd. 2 [!] 1931.
Czytanki polskie dla IV oddziału szkoły powszechnej. Wyd. 2 [!] 1928, 184 s. Wyd. nast.: wyd. 2 [!] 1931, 1931 [właśc. 1932], 1931 [właśc. 1933].
Czytanki polskie na klasę II gimnazjum. 1928, VII, 227 s. Wyd. nast.: wyd. 2 1929, wyd. 2 [!] 1931.
Czytanki polskie dla V oddziału szkoły powszechnej 1929, 223 s. Wyd. nast.: 1929 [właśc. 1932], 1931.
Czytanki polskie na klasę III gimnazjum. 1929, 264 s. Wyd nast. 1931.
Czytanki polskie dla II oddziału szkoły powszechnej 1931, 143 s.
Czytanki polskie dla III oddziału szkoły powszechnej 1932 [właśc. 1933], 168 s.
Przewodnik metodyczny do czytanek polskich na klasę I gimnazjum. 1927, 93 s.
Przewodnik metodyczny do czytanek polskich dla IV oddziału szkoły powszechnej. 1928, 107 s.
Przewodnik metodyczny do czytanek polskich na klasę II gimnazjum. 1928, 73 s.
Przewodnik metodyczny do czytanek polskich dla V oddziału szkoły powszechnej. 1929, 68 s.
Przewodnik metodyczny do czytanek polskich dla II oddziału szkoły powszechnej. 1931, 120 s.
Przewodnik metodyczny do czytanek polskich dla III oddziału szkoły powszechnej. 1932, 103 s.
