GŁADYSZ Bronisław Hieronim

Urodzony 3 września 1892 w Sierakowie; syn Antoniego Gładysza, piekarza, i Teodozji z Sokołowskich. Uczęszczał do gimnazjum klasycznego w Gnieźnie, które ukończył w 1911. Następnie kształcił się w seminariach duchownych w Poznaniu i Gnieźnie. Po otrzymaniu w 1916 święceń kapłańskich był kolejno wikariuszem w Poznaniu (1916-18; w kościele św. Marcina) i w Szkaradowie pod Rawiczem (1918). W 1919 brał udział w powstaniu wielkopolskim, służąc ochotniczo jako kapelan w 10. Pułku. Po powrocie z wojska był katechetą w liceum i gimnazjum żeńskim w Ostrowie Wielkopolskim, skąd w 1922 przeniesiono go do Poznania, powierzając probostwo nowo utworzonej parafii św. Antoniego w Poznaniu-Starołęce. W tymże roku podjął studia na Uniwersytecie Poznańskim (UPozn.) w zakresie filologii polskiej i klasycznej oraz muzykologii. W 1926 uzyskał tytuł doktora na podstawie rozprawy pt. X. Maciej Kazimierz Sarbiewski a reforma hymnów brewiarzowych za czasów papieża Urbana VIII. W następnych latach rozwijał działalność naukową. Od 1928 był członkiem i jednocześnie sekretarzem Komisji Teologicznej Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. W 1932 habilitował się na UPozn. i jako docent łacińskiej filologii średniowiecznej objął tamże kierownictwo nowo utworzonej katedry tej specjalności. Obok działalności dydaktycznej (wykłady i ćwiczenia do 1939) kontynuował prace badawcze, których wyniki przedstawiał w Komisji Teologicznej i KomisjiFilozoficznej Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Rozprawy, artykuły, recenzje i sprawozdania w języku polskim, francuskim i niemieckim publikował ponadto m.in. w pismach: „Ateneum Kapłańskie”, „Eos”, „Kronika Miasta Poznania”, „Kwartalnik Klasyczny”, „Mysterium Christi”, „Pamiętnik Literacki”, „Przegląd Katolicki”, „Przegląd Klasyczny”, „Przegląd Teologiczny” (późniejsze „Collectanea Theologica”), „Theologische — Praktische Quartalschrift” (Linz). Po wybuchu II wojny światowej nadal przebywał w Poznaniu. Aresztowany przez gestapo w lipcu 1941 za kolportaż konspiracyjnej prasy polskiej, był więziony kolejno w Poznaniu, Wronkach, Zwikau i Rawiczu (tu pracował jako tłumacz w drukarni). W grudniu 1942 został przewieziony do obozu koncentracyjnego w Mauthausen-Gusen, do pracy w kamieniołomach. Zmarł tamże 19 czerwca 1943.