BIO
Urodzony 13 lutego 1939 w Rawie Mazowieckiej; syn Władysława Gerłowskiego, nauczyciela, urzędnika, i Marii z Netzlów, nauczycielki. Uczył się w Liceum Ogólnokształcącym w Bełchatowie. Po zdaniu matury w 1956 studiował filologię polską w Studium Nauczycielskim w Warszawie. Następnie w 1959-62 pracował jako nauczyciel w szkole wiejskiej w Duczkach (powiat wołomiński). W 1959 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Debiutował w 1961 opowiadaniem Między nimi, drukowanym we „Współczesności” (nr 17). W 1962-63 był etatowym przewodniczącym Związku Młodzieży Wiejskiej (ZMW) w Wołominie. W 1963 objął stanowisko kierownika Oddziału Pracy Kulturalno-Oświatowej i Bibliotek w Wydziale Kultury Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie. W 1965-68 pełnił funkcję etatowego przewodniczącego Zarządu Wojewódzkiego ZMW w Warszawie, a następnie w 1969-72 wicedyrektora Departamentu Pracy Kulturalno-Oświatowej i Bibliotek w Ministerstwie Kultury i Sztuki. Równocześnie rozwijał twórczość literacką. Publikował opowiadania m.in. w „Tygodniku Kulturalnym” (1967-80) i „Miesięczniku Literackim” (1969-88). W 1964-72 był przewodniczącym Korespondencyjnego Klubu Młodych Pisarzy przy ZMW. Od 1970 należał do Związku Literatów Polskich (ZLP). Kontynuował naukę, studiując zaocznie na Wydziale Psychologii i Pedagogiki Uniwersytetu Warszawskiego, który ukończył w 1972. Od tegoż roku do 1974 był zatrudniony w Telewizji Polskiej na stanowisku zastępcy redaktora naczelnego Naczelnej Redakcji Literatury, Teatru i Publicystyki Kulturalnej. W 1974-76 pracował jako dziennikarz w Zarządzie Głównym Robotniczej Spółdzielni Wydawniczej Prasa-Książka-Ruch. W 1976-85 kierował Redakcją Literacką Krajowej Agencji Wydawniczej (tu w 1978-80 redagował wraz z Romanem Bratnym, Stefanem Kozickim i Aleksandrem Rowińskim serię „Express Reporterów”). Po 1982 ogłaszał opowiadania w „Argumentach” i „Kamenie”. W 1983 został członkiem nowego ZLP. W 1985 zrezygnował z pracy etatowej i poświęcił się twórczości literackiej. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1969) oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1988). Zmarł 26 lipca 1996 w Warszawie.
Twórczość
1. Gwiazdka. [Opowiadania]. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo „Iskry” 1963, 169 s.
Zawartość
2. Drzewo jego syna. [Opowiadania]. [Warszawa:] Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza 1970, 149 s.
Zawartość
3. Skandal w Sagale. [Opowiadania]. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo „Iskry” 1974, 181 s.
Zawartość
4. Kobieta, która nie lubiła pająków. [Opowiadania]. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza 1977, 221 s.
Zawartość
5. Stabilne życie Roberta K. [Powieść]. „Wieczór Wrocławia” 1978 nr 254-293; 1979 nr 1-12. Wyd. osobne Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza 1980, 117 s.
Adaptacje
telewizyjne
6. Kiedy kończy się nienawiść. [Powieść]. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo „Iskry” 1979, 122 s.
7. Nie wszędzie pada deszcz. [Powieść]. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza 1982, 38 s.
8. Racja na rację. Powieść. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza 1984, 161 s.
9. Ukochany uczeń. [Opowiadania]. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza 1985, 184 s.
Zawartość
10. Dwie wigilie. Scenariusz filmu telewizyjnego. [Współautor:] K. Tarnas. Telewizja Polska 1986.
11. Grzeszni. (Opowiadania). Warszawa: Wydawnictwo Spółdzielcze 1987, 168 s. Por. poz. ↑.
Zawartość
12. Piknik w nocy. [Opowiadania]. Warszawa: Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych 1988, 198 s.
Zawartość
13. Romans latem. (Opowiadania). Warszawa: Wydawnictwo Spółdzielcze 1989, 151 s.
Zawartość
14. Kaskader bierze odwet. [Powieść]. Warszawa: Unia-Press 1991, 94 s.
15. Wyznanie jawnogrzesznicy. [Powieść]. Warszawa: Sawapress 1991, 123 s.
Utwory niepublikowane
Utwory zachowane w rękopisach powstałe po 1989 (informacja: P. Kuncewicz: Leksykon polskich pisarzy współczesnych. T. 1. Warszawa 1995):.
Omówienia i recenzje
• Ankieta dla IBL PAN 1988.
